آمادگی برای مقابله با آزار و شکنجه
فصل ۵۰
آمادگی برای مقابله با آزار و شکنجه
عیسی پس از آنکه به رسولانش تعلیماتی در مورد روش انجام کار موعظه می‌دهد، به آنها در مورد مخالفان‌شان هشدار می‌دهد. و می‌گوید: «هان من شما را مانند گوسفندان در میان گرگان میفرستم . . . از مردم برحذر باشید زیرا که شما را به مجلسها تسلیم خواهند کرد و در کنائس خود شما را تازیانه خواهند زد. و در حضور حکّام و سلاطین شما را بخاطر من خواهند برد.»
عیسی با وجود آزار و شکنجهٔ سختی که در انتظار پیروان اوست، با اطمینان وعده می‌دهد: ‹امّا چون شما را تسلیم کنند اندیشه مکنید که چگونه یا چه بگوئید زیرا در همان ساعت به شما عطا خواهد شد که چه باید گفت زیرا گوینده شما نیستید بلکه روح پدر شما در شما گوینده است.›
عیسی به سخنان خود ادامه داده می‌گوید: ‹ و برادر برادر را و پدر فرزند را به موت تسلیم خواهند کرد و فرزندان بر والدین خود برخاسته ایشان را به قتل خواهند رسانید.› سپس اضافه می‌کند: ‹به جهت اسم من جمیع مردم از شما نفرت خواهند کرد لیکن هر که تا به آخر صبر کُند نجات یابد.›
موعظه بیشترین اهمیت را داراست. به همین دلیل عیسی تأکید می‌کند که باید احتیاط کرد تا آزادی عمل خود را برای ادامهٔ کار از دست ندهیم. او می‌گوید: «وقتیکه در یک شهر بر شما جفا کنند بدیگری فرار کنید زیرا هر آینه بشما میگویم تا پسر انسان نیاید از همهٔ شهرهای اسرائیل نخواهید پرداخت.»
درست است که عیسی این تعالیم، هشدارها و تشویقها را برای ۱۲ رسول خود به زبان می‌آورد، اما اینها شامل حال همهٔ کسانی می‌شود که پس از مرگ و رستاخیز او در کار عالمگیر موعظه شرکت خواهند داشت. این موضوع از آنجا مشخص می‌شود که می‌گوید نه فقط اسرائیلیانی که رسولان برای موعظه نزد آنها فرستاده شده بودند، بلکه ‹جمیع مردم› از شاگردانش ‹نفرت خواهند داشت.› به علاوه، بنا بر شواهد، هنگامی که عیسی رسولان را برای فعالیت کوتاه موعظه گسیل داشت، آنها را پیش حکمرانان و پادشاهان نبردند. از آن گذشته در آن زمان اعضای خانوادهٔ افرادِ باایمان نیز آنها را به قتل نرساندند.
بنابراین وقتی عیسی می‌گوید که شاگردانش دورهٔ موعظهٔ خود را «تا پسر انسان نیاید» تمام نخواهند کرد، در واقع برای ما نبوت می‌کند که شاگردانش تا عیسی مسیح، پادشاه پرجلال، در وقت حارمجدون، به صورت مأمور اجرایی یَهُوَه نیاید، کار موعظه دربارهٔ ملکوتِ مستقرِ خدا را به همهٔ ساکنان دنیا به پایان نخواهند رسانید.
عیسی تعالیم خود را در مورد موعظه ادامه داده، می‌گوید: «شاگرد از معلّم خود افضل نیست و نه غلام از آقایش برتر.» به همین دلیل پیروان عیسی باید انتظار بدرفتاری‌ها و آزار و شکنجه‌ای را که او در موقع موعظهٔ ملکوت خدا متحمل شد، داشته باشند. با این حال چنین تذکر می‌دهد: «از کسانی که جسم را میکشند ولی قادر به کشتن جان نیستند نترسید از کسی بترسید که قادر است جسم و جان، هر دو را در دوزخ تباه سازد.»
عیسی باید در این مورد سرمشقی به جای گذارد. او به جای آنکه وفاداری خود را به قادر متعال، یَهُوَه خدا به مخاطره اندازد، با بی‌باکی مرگ را تحمل خواهد کرد. بله این یَهُوَه است که می‌تواند «جان» شخص را (که در اینجا به معنی امید شخص به زندگی به صورت یک نفس زنده است) نابود کند و یا شخص را رستاخیز دهد تا از زندگی جاودانی برخوردار شود. پدر آسمانی ما یَهُوَه چقدر بامحبت و دلسوز است!
عیسی پس از آن با عنوان کردن مثلی که نشان می‌دهد یَهُوَه با چه محبتی از شاگردانش مراقبت می‌کند، به آنها دلگرمی می‌دهد. او می‌پرسد: «آیا دو گنجشک بیک فلس فروخته نمیشود؟ و حال آنکه یکی از آنها جز بحکم پدر شما بزمین نمی‌افتد، لیکن همهٔ مویهای سر شما نیز شمرده شده است. پس ترسان مباشید زیرا شما از گنجشکان بسیار افضل هستید.»
پیام ملکوتی که عیسی شاگردانش را مأمور اعلام آن می‌نماید، خانواده‌ها را از یکدیگر جدا خواهد ساخت، بدین ترتیب که بعضی از افراد خانواده آن را می‌پذیرند و بعضی آن را رد می‌کنند. او چنین شرح می‌دهد: «گمان نکنید که آمده‌ام تا صلح به زمین بیاورم، نیامده‌ام که صلح بیاورم بلکه شمشیر.» به همین دلیل شهامت می‌خواهد که عضوی از خانواده به حقیقت کتاب مقدس ایمان آورد. عیسی می‌گوید: «هر که پدر یا مادر را بیش از من دوست دارد لایق من نباشد و هر که پسر یا دختر را از من زیاده دوست دارد لایق من نباشد.»
عیسی سخنان خود را با این توضیح خاتمه می‌دهد که کسانی که شاگردان او را بپذیرند، خود او را پذیرفته‌اند. «یقین بدانید که هرگاه کسی به یکی از کوچکترین پیروان من، به خاطر اینکه پیرو من است، حتی یک جرعه آب سرد بدهد به هیچ وجه بی‌اجر نخواهد ماند.» متی ۱۰:۱۶-۴۲.
▪ عیسی به شاگردانش چه هشدارهایی می‌دهد؟
▪ او چه تشویق و تسلی‌خاطری به آنها می‌دهد؟
▪ چرا تعالیم عیسی برای مسیحیان امروز نیز قابل اجراست؟
▪ شاگرد عیسی از چه لحاظ از معلم خود بالاتر نیست؟
