مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

بر دست راست خدا

بر دست راست خدا

فصل ۱۳۲

بر دست راست خدا

ریخته شدن روح‌القدس در پَنطیکاست گواهی است بر اینکه عیسی به آسمان بازگشته است.‏ رؤیایی که کمی پس از آن به استیفان،‏ شاگرد عیسی،‏ نشان داده می‌شود نیز ثابت می‌کند که او به آسمان رسیده است.‏ استیفان درست پیش از آنکه به دلیل موعظهٔ وفادارانه‌اش سنگسار شود،‏ با هیجان می‌گوید:‏ ‹اینک آسمان را گشاده و پسر انسان را به دست راست خدا ایستاده می‌بینم.‏›‏

عیسی در حالی که دست راست خدا قرار دارد منتظر فرمان پدر خود است که بگوید:‏ «در میان دشمنان خود حکمرانی کن.‏» ولی پیش از آنکه بر ضد دشمنانش وارد عمل شود،‏ چه می‌کند؟‏ او بر شاگردان مسح‌شده‌اش حکمرانی یا حکومت خواهد کرد و آنها را در فعالیت موعظه یاری کرده آماده می‌کند تا پس از رستاخیزشان در ملکوت پدر او به مقام پادشاهی برسند و در کنار او حکومت کنند.‏

به عنوان مثال،‏ عیسی شاؤل را (‏که بعدها با نام رومی پولس بیشتر خوانده شد)‏ انتخاب می‌کند تا کار شاگردسازی را در سایر سرزمین‌ها رهبری کند.‏ شاؤل برای شریعت خدا غیرت دارد،‏ اما رهبران مذهبی یهود وی را گمراه کرده‌اند.‏ در نتیجه،‏ نه تنها با قتل استیفان موافقت می‌کند بلکه در حالی که از طرف کاهن اعظم قیافا دستور داشت که هر مرد و زنی را که پیرو عیسی است به اورشلیم باز گرداند،‏ رهسپار دمشق می‌شود.‏ اما در راه،‏ ناگهان نوری شدید در اطراف او شروع به درخشیدن می‌کند و به زمین می‌افتد.‏

آوایی از منبعی نادیدنی از او می‌پرسد:‏ ‹ای شاؤل،‏ شاؤل،‏ برای چه بر من جفا می‌کنی؟‏› شاؤل می‌پرسد:‏ «خداوندا تو کیستی؟‏»‏

آن صدا پاسخ می‌دهد:‏ «من آن عیسی هستم که تو بدو جفا میکنی.‏»‏

عیسی به شاؤل که از این نور اعجازآمیز بینایی خود را از دست داده است،‏ می‌گوید که وارد دمشق شود و منتظر دستور باقی بماند.‏ پس از آن عیسی در رؤیایی به یکی از شاگردان خود به نام حَنانِیا ظاهر می‌شود.‏ و در مورد شاؤل به او می‌گوید:‏ «او ظرف برگزیدهٔ من است تا نام مرا پیش امّتها و سلاطین و بنی‌اسرائیل ببرد.‏»‏

بله،‏ شاؤل (‏که حالا پولس نامیده می‌شود)‏ و سایر مبشران با پشتیبانی عیسی،‏ در کار موعظه و تعلیم با موفقیتی چشمگیر روبرو می‌شوند.‏ در واقع،‏ پولس حدود ۲۵ سال پس از آنکه عیسی در راه دمشق به او ظاهر شد،‏ می‌نویسد که «انجیل» یا بشارت ‹به تمامی خلقتِ زیر آسمان موعظه شده است.‏›‏

پس از گذشت سال‌های بسیار،‏ عیسی یک سری رؤیا به رسول محبوب خود،‏ یوحنا آشکار می‌سازد.‏ یوحنا به وسیلهٔ این رؤیاها که در کتاب مکاشفه از کتاب مقدس توصیف شده‌اند،‏ در واقع زنده مانده،‏ بازگشت عیسی به قدرت ملکوت را مشاهده می‌کند.‏ یوحنا می‌گوید که «در روح» در زمان پیش رفته و به دوران «روز خداوند» برده می‌شود.‏ معنای این «روز» چیست؟‏

مطالعهٔ دقیق نبوت‌های کتاب مقدس،‏ منجمله نبوت خود عیسی در مورد ایام آخر،‏ نشانگر آن است که «روز خداوند» در سال تاریخ‌ساز ۱۹۱۴ آغاز شده است!‏ یعنی در سال ۱۹۱۴ بود که عیسی به شکل نادیدنی بازگشت،‏ بدون جنجال و هیاهوی عمومی و در حالی که فقط خادمان او از بازگشت او آگاه بودند.‏ در آن سال یَهُوَه به عیسی فرمان داد که در میان دشمنانش حکمرانی کند!‏

عیسی با اطاعت از فرمان پدرش،‏ آسمان‌ها را از وجود شیطان و دیوهایش پاک ساخته آنان را به زمین می‌فرستد.‏ یوحنا پس از مشاهدهٔ این رویداد در رؤیا،‏ آوایی آسمانی می‌شنود که اعلام می‌کند:‏ «اکنون نجات و قوّت و سلطنتِ خدای ما و قدرت مسیح او ظاهر شد!‏» بله در سال ۱۹۱۴ مسیح در مقام پادشاه شروع به حکمروایی کرد!‏

حقیقتاً که این مژده و بشارتی است برای پرستندگان یَهُوَه در آسمان!‏ به آنها تأکید می‌شود:‏ ‹از این جهت ای آسمان‌ها و ساکنان آنها شاد باشید!‏› اما وضعیت کسانی که بر روی زمین هستند چگونه است؟‏ «وای بر زمین و دریا زیرا که ابلیس به نزد شما فرود شده است با خشم عظیم چون می‌داند که زمانی قلیل دارد.‏›‏

ما هم‌اکنون در آن دورهٔ زمانیِ قلیل و اندک به سر می‌بریم.‏ مردم در حال حاضر نشان می‌دهند که آیا صلاحیت ورود به دنیای جدید خدا را دارند یا اینکه باید نابود شوند.‏ حقیقت آن است که واکنش شما در مقابل بشارت ملکوت خدا که در سراسر زمین و تحت رهبری مسیح موعظه می‌شود،‏ در حال حاضر تعیین‌کنندهٔ سرنوشت‌تان است.‏

عیسی مسیح از آن پس در مقام مأمور خدا برای رهایی دادن زمین از کل سیستم شیطان و همهٔ حامیان آن وارد عمل خواهد شد.‏ او در طی جنگی که کتاب مقدس آن را حارمجدون می‌نامد به این کار نائل آمده و تمامی شرارت را برخواهد چید.‏ پس از آن،‏ عیسی،‏ یعنی بزرگترین شخصیت عالم پس از یَهُوَه خدا،‏ شیطان و دیوهایش را گرفته و برای هزار سال در «هاویه،‏» یا چاه بی‌انتها می‌اندازد که به معنی وضعیت عدم فعالیت و مانند مرگ است.‏ اعمال ۷:‏۵۵-‏۶۰؛‏ ۸:‏۱-‏۳؛‏ ۹:‏۱-‏۱۹؛‏ ۱۶:‏۶-‏۱۰؛‏ مزمور ۱۱۰:‏۱،‏ ۲؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ ۱پطرس ۳:‏۲۲؛‏ لوقا ۲۲:‏۲۸-‏۳۰؛‏ کولسیان ۱:‏۱۳،‏ ۲۳؛‏ مکاشفه ۱:‏۱،‏ ۱۰؛‏ ۱۲:‏۷-‏۱۲؛‏ ۱۶:‏۱۴-‏۱۶؛‏ ۲۰:‏۱-‏۳؛‏ متی ۲۴:‏۱۴‏.‏

▪ پس از آنکه عیسی به آسمان می‌رود،‏ در کجا قرار می‌گیرد،‏ و در انتظار چه می‌ماند؟‏

▪ عیسی پس از رفتن به آسمان بر چه کسانی حکمرانی می‌کند،‏ و حکمرانی او چگونه نشان داده می‌شود؟‏

▪ «روز خداوند» چه زمانی آغاز شد،‏ و در آغاز آن چه روی داد؟‏

▪ کار موعظه که در حال حاضر در جریان است چه اثری بر تک‌تک ما دارد؟‏

▪ پس از پایان یافتن کار موعظه چه رویدادهایی به وقوع خواهند پیوست؟‏