چه چیزی انسان را ناپاک می‌سازد؟
فصل ۵۶
چه چیزی انسان را ناپاک می‌سازد؟
مخالفت با عیسی اوج بیشتری می‌گیرد. نه تنها بسیاری از شاگردانش او را ترک می‌کنند بلکه یهودیان یهودیه نیز کمر به قتل او بسته‌اند، همانطور که در هنگام حضور او در اورشلیم در طی عید فِصح سال ۳۱ د.م. قصد این کار را داشتند.
حالا عید فِصح سال ۳۲ د.م. است. عیسی بر طبق قانون خدا که شرکت در عید فِصح را لازم می‌داند، به احتمال زیاد برای این عید رهسپار اورشلیم میشود. اما به دلیل خطری که زندگیش را تهدید میکند بسیار محتاط است. پس از آن به جلیل مراجعت میکند.
عیسی احتمالاً هنگامی که فریسیان و کاتبان از اورشلیم به نزد وی می‌آیند در کفرناحوم بسر می‌برد. آنان به دنبال بهانه‌ای می‌گردند تا او را به شکستن قوانین مذهبی متهم کنند. آنها می‌پرسند: «چرا شاگردان تو آداب و رسومی را که از پدران ما به ما رسیده است نادیده می‌گیرند و پیش از خوردن غذا دستهای خود را نمی‌شویند؟» این شرط را خدا تعیین نکرده است اما فریسیان تخلف از این رسم تشریفاتی را که شامل شستن دستها تا آرنج است، لغزشی بزرگ می‌دانند.
عیسی بجای آنکه به اتهام آنان پاسخ دهد به خود آنها اشاره میکند که با شرارت و از روی خودرأیی شریعت خدا را زیر پا می‌گذارند. او می‌پرسد: «چرا خود شما برای اینکه آداب و رسوم گذشته خود را حفظ کنید فرمان الهی را می‌شکنید؟ مثلا خدا فرمود: ‹پدر و مادر خود را احترام کن، و هر کس به پدر یا مادر خود ناسزا گوید باید کشته شود،› اما شما می‌گوئید: ‹ اگر کسی به پدر و مادر خود بگوید که هر چه باید برای کمک به شما بدهم وقف کار خدا کرده‌ام، دیگر او مجبور نیست به این وسیله به آنها احترام بگذارد.› »
بله فریسیان تعلیم می‌دادند که پول، اموال یا هر چیز دیگری که به عنوان هدیه به خدا وقف شده است به معبد تعلق دارد و نمی‌توان آن را به مصارف دیگر رساند. اما در واقع هدیه‌ای که شخص وقف کرده است نزد خود او می‌ماند. بدین ترتیب یک پسر فقط با گفتن اینکه پول یا اموال او «قربان» است یعنی هدیه‌ای که به خدا یا معبد اهدا شده است، از مسئولیت کمک به والدین سالخوردهٔ خود که ممکن است بسیار تنگدست باشند، شانه خالی میکند.
عیسی از اینکه فریسیان با شرارت شریعت خدا را تحریف می‌کنند، بحق برآشفته، می‌گوید: «شما . . . قانون خدا را به خاطر آداب و رسوم خود نادیده گرفته‌اید. ای ریاکاران! اشعیاء درباره شما درست پیشگوئی کرد وقتی گفت: ‹این قوم با زبان خود، به من احترام می‌گذارند، اما دلهایشان از من دور است. عبادت آنها بیهوده است زیرا اوامر انسانی را به جای احکام الهی تعلیم میدهند.› »
جمعیت شاید برای آنکه فریسیان بتوانند از عیسی سؤال کنند عقب رفته‌اند. عیسی حالا که فریسیان در جواب پرسش او پاسخی ندارند، جمعیت را فرا می‌خواند. و می‌گوید: «به من گوش بدهید و این را بفهمید: چیزی نیست که از خارج وارد وجود انسان شود و او را نجس سازد. آنچه آدمی را نجس میکند چیزهائی است که از وجود او صادر میشود.»
شاگردانش پس از آنکه به خانه مراجعت می‌کنند می‌پرسند: «آیا میدانی فریسیان از آنچه گفته‌ای ناراحت شده‌اند؟»
عیسی پاسخ می‌دهد: «هر نهالی که پدر آسمانئ من نکاشته باشد کَنده شود. ایشانرا واگذارید. کوران راه‌نمایان کورانند و هرگاه کور کور را راهنما شود هر دو در چاه افتند.»
به نظر می‌آید که عیسی از اینکه پطرس از طرف شاگردان در مورد آنچه که انسان را ناپاک می‌سازد سؤال میکند تعجب میکند. و پاسخ می‌دهد: «پس شما هنوز هم این چیزها را درک نمی‌کنید؟ آیا نمی‌فهمید که هر چه از راه دهان وارد بدن شود به معده میرود و پس از آن به مزبله ریخته میشود؟ اما چیزهائی که از دهان بیرون می‌آید از دل سرچشمه می‌گیرد و آنها است که آدمی را نجس می‌سازد، زیرا افکار پلید، قتل، زنا، فسق، دزدی، شهادتِ دروغ و افترا از دل سرچشمه می‌گیرند و اینها است چیزهائی که آدمی را نجس میسازند نه نشستن دستها قبل از غذا.»
عیسی در اینجا با اصول بهداشتی مخالفت نمی‌کند. استدلال او آن نیست که شخص پیش از تهیه یا صرف غذا نباید دستهای خود را بشوید. بلکه ریاکاری رهبران مذهبی را محکوم میکند که با نیرنگ و پافشاری بر آداب و رسومی که بر پایهٔ نوشته‌های مقدس نیستند سعی می‌کنند قوانین درست خدا را خدشه‌دار کنند. بله، اعمال شریرانه است که انسان را ناپاک می‌سازد، و عیسی نشان می‌دهد که این اعمال در دل فرد ریشه دارند. یوحنا ۷:۱؛ تثنیه ۱۶:۱۶؛ متی ۱۵:۱-۲۰؛ مرقس ۷:۱-۲۳؛ خروج ۲۰:۱۲؛ ۲۱:۱۷؛ اشعیا ۲۹:۱۳.
▪ عیسی حالا با چه مخالفتی روبرو میشود؟
▪ فریسیان چه اتهامی وارد می‌کنند، اما بر طبق گفتهٔ عیسی آنها خود چگونه با خودرأیی شریعت خدا را زیر پا می‌گذارند؟
▪ به گفتهٔ عیسی چه چیزهایی انسان را ناپاک و نجس میسازند؟
