نَفْس،‏ طبق توصیف کتاب مقدس

‏«آدَمْ نَفْسِ زنده شد.‏» —‏ پیدایش ۲:‏۷‏.‏

۱.‏ برای مشخص کردن آموزش کتاب مقدس در مورد نَفْس،‏ به بررسی چه چیزی باید بپردازیم؟‏

همانطور که تاکنون مشاهده کردیم،‏ عقاید بسیاری در مورد نَفْس یا روح وجود دارند که با یکدیگر متفاوت می‌باشند.‏ حتی آن دسته از اشخاصی که مدعی هستند بنای اعتقاد خود را بر پایهٔ کتاب مقدس نهاده‌اند،‏ نظرات گوناگونی در مورد نَفْس و آنچه متعاقب مرگ برای نَفْس رخ می‌دهد،‏ دارند.‏ لیکن کتاب مقدس در مورد نَفْس حقیقتاً چه آموزشی می‌دهد؟‏ برای پی بردن به آن،‏ ضروری است که مفهوم واژهٔ عبرانی و واژهٔ یونانیی را که در کتاب مقدس «نَفْس» و لغاتی دیگر ترجمه شده‌اند،‏ مورد بررسی قرار دهیم.‏

‏«‏نِفِشْ‏» و «‏پْسیکِه‏» به معنی موجودی زنده

۲،‏ ۳.‏ الف)‏ واژهٔ نِفِشْ در نوشته‌های مقدس عبرانی چگونه ترجمه شده است و مفهوم اصلی این واژهٔ عبری چیست؟‏ ب)‏ چگونه پیدایش ۲:‏۷ ثابت می‌کند که کلمهٔ «نَفْس» می‌تواند بر کل شخص دلالت داشته باشد؟‏

^۲ نِفِشْ،‏ واژه‌ای است عبری که ۷۵۴ مرتبه در نوشته‌های مقدس عبرانی (‏ معروف به عهد عتیق)‏ تکرار شده و به صورت «نَفْس،‏ کسی،‏ یکی،‏ جان» ترجمه شده است.‏ معنی نِفِشْ چیست؟‏ فرهنگ کتاب مقدس و دین ‏(‏انگل‍.‏)‏،‏ توضیح می‌دهد:‏ «[این کلمه] معمولاً به کل موجود زنده یا فرد اشاره دارد.‏»‏

^۳ برای مثال،‏ پیدایش ۲:‏۷ نقل می‌کند:‏ «‏خداوند خدا پس آدَمْ را از خاکِ زمین بسرشت و در بینئ وی روح حیات دمید و آدَمْ نَفْسِ زنده شد.‏» توجه کنید که آدم نَفْس نداشت،‏ بلکه نَفْس بود ‏—‏ درست همانطور که وقتی کسی دکتر می‌شود،‏ دکتر می‌باشد.‏ بنابراین واژهٔ «نَفْس،‏» کل شخص را توصیف می‌نماید.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ با استفاده از مثال نشان بدهید که واژهٔ عبری نِفِشْ به کل شخص اشاره دارد.‏ لطفاً به پاورقی توجه کنید.‏ ب)‏ چگونه فرهنگ کتاب مقدس و دین از این استنباط که انسان یک نَفْس است،‏ پشتیبانی می‌کند؟‏

^۴ نوشته‌های مقدس عبرانی از ابتدا تا انتها،‏ چنین استنباطی را مورد تأیید قرار می‌دهند؛‏ در این نوشته‌ها عباراتی را می‌یابیم همچون «اگر کسی گناه ورزد» (‏ لاویان ۵:‏۱‏)‏،‏ «و هر کسیکه در همان روز هر گونه کاری بکند» (‏ لاویان ۲۳:‏۳۰‏)‏،‏ «اگر کسی یافت شود که یکی از برادران خود از بنی‌اسرائیل را دزدیده» (‏ تثنیه ۲۴:‏۷‏)‏،‏ ‏«جانش * تا بموت تنگ می‌شد» (‏ داوران ۱۶:‏۱۶‏)‏،‏ «تا بکی جان مرا میرنجانید؟‏» (‏ ایوب ۱۹:‏۲‏)‏،‏ ‏«جان من از حزن گداخته میشود.‏» —‏ مزمور ۱۱۹:‏۲۸‏.‏

^۵ این عبارات به هیچ وجه نشانگر آن نیستند که نَفْس،‏ چیزی سایه‌وار یا شبحی است که می‌تواند بعد از مرگ به زندگی ادامه دهد.‏ فرهنگ کتاب مقدس و دین،‏ شرح می‌دهد:‏ «بیان این عبارت مصطلح که ‹نَفْس› عزیزمان رفته است تا در جوار سَروَر باشد و یا صحبت در مورد ‹بقای نَفْس،‏› با فرهنگ [عهد عتیق] هماهنگی ندارد.‏»‏

۶،‏ ۷.‏ واژهٔ پْسیکِه در نوشته‌های مقدس یونانی چگونه ترجمه شده است و مفهوم اصلی این واژهٔ یونانی چیست؟‏

^۶ واژهٔ یونانی پْسیکِه،‏ بیش از صد مرتبه در نوشته‌های مقدس یونانی (‏معروف به عهد جدید)‏ استفاده شده و «نَفْس،‏ جان،‏ خلق،‏ شخص،‏ نفر» ترجمه شده است.‏ اغلب،‏ این واژه همانند نِفِشْ به  کل شخص اشاره می‌کند.‏ برای مثال،‏ به بیانات زیر توجه کنید:‏ ‏«جان من مضطرب است.‏» (‏ یوحنا ۱۲:‏۲۷‏)‏ «همهٔ خلق ترسیدند.‏» (‏ اعمال ۲:‏⁠۴۳‏)‏ «هر شخص مطیع قدرتهای برتر بشود.‏» (‏ رومیان ۱۳:‏۱‏)‏ «کوتاه‌دلانرا [‏اشخاص افسرده را] دلداری دهید.‏» (‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۱۴‏)‏ «جماعتی قلیل یعنی هشت نفر بآب نجات یافتند.‏» —‏ ۱پطرس ۳:‏⁠۲۰‏.‏ *

^۷ پْسیکِه همچون نِفِشْ،‏ آشکارا به کل شخص اشاره دارد.‏ محققی به نام نایجِل ترنر اظهار می‌کند:‏ «[این واژه] بر آنچه که از لحاظ شخصیت انسان می‌باشد دلالت دارد،‏ بر خویشتن،‏ بر بدن جسمانی که رُوآخ ‏[روحِ] خدا به درون آن دمیده شده است.‏ .‏ .‏ .‏ در اینجا تأکید بر کل خویشتن است.‏»‏

۸.‏ آیا جانوران نیز نَفْس یا جان هستند؟‏ لطفاً توضیح دهید.‏

^۸ در کتاب مقدس،‏ واژهٔ نِفِشْ و پْسیکِه نه فقط در مورد انسانها بلکه در مورد جانوران نیز استفاده شده است.‏ برای مثال،‏ گزارش پیدایش ۱:‏⁠۲۰ در توصیف خلقت موجودات دریایی نقل می‌کند که خدا دستور داد:‏ «آبها به انبوهِ جانوران پر شود.‏» همچنین در مورد مرگ جانواران خدا گفت:‏ «هر نَفْس زنده از چیزهائیکه در دریا بود بمرد.‏» (‏ مکاشفه ۱۶:‏۳‏؛‏ با پیدایش ۱:‏⁠۲۴ و اعداد ۳۱:‏⁠۲۸ مقایسه شود.‏)‏ بنابراین،‏ واژهٔ نِفِشْ و پْسیکِه به موجود زنده یعنی انسان و حیوان به عنوان «نَفْس» یا «جان» اشاره دارد.‏

‏«‏نِفِشْ‏» و «‏پْسیکِه‏» به معنی زندگی یک موجود

۹.‏ واژهٔ نِفِشْ و پْسیکِه چه معنی دیگری را دربر دارد؟‏

^۹ کتاب مقدس در بعضی موارد این لغات را برای اشاره به زندگی یک شخص یا یک حیوان استفاده کرده است.‏ لیکن این نحوهٔ استفاده از نِفِشْ و پْسیکِه،‏ با تعریف همین کتاب دربارهٔ جان به عنوان یک شخص یا یک حیوان،‏ مغایرت ندارد.‏ برای نمونه:‏ ما می‌گوییم شخصی زنده است،‏ به این معنا که او زندگی می‌کند.‏ همچنین،‏ می‌گوییم که آن شخص جان دارد.‏

۱۰.‏ الف)‏ با استفاده از مثال نشان بدهید که کلمهٔ «جان» به زندگی انسان و حیوان اشاره می‌کند.‏ ب)‏ آیا این معنی با این عقیده که جان،‏ خود شخص است مغایرت دارد؟‏

^۱۰ برای مثال،‏ خدا به موسی گفت:‏ «آنانیکه در قصد جان تو بودند مرده‌اند.‏» (‏ خروج ۴:‏⁠۱۹‏)‏ بدیهی است که دشمنان موسی سعی داشتند او را از زندگی ساقط کنند.‏ در بیانات زیر می‌توان موارد استفادهٔ مشابهی را از کلمهٔ «جان» مشاهده نمود.‏ «برای جانهای خود .‏ .‏ .‏ بسیار ترسیدیم.‏» (‏ یوشع ۹:‏⁠۲۴‏)‏ «از ترس جان خود گریختند.‏» (‏ ۲پادشاهان ۷:‏۷‏)‏ «مرد عادل برای جانِ حیوانِ خود تفکّر میکند.‏» (‏ امثال ۱۲:‏۱۰‏)‏ ‹پسر انسان آمد تا .‏ .‏ .‏ جان خود را در راه بسیاری فدا سازد.‏› (‏ متی ۲۰:‏۲۸‏)‏ «مشرف بر موت شد و جان خود را بخطر انداخت.‏» (‏ فیلپیان ۲:‏⁠۳۰‏)‏ کلمهٔ ‏«جان» در این آیات به معنی «زندگی» می‌باشد.‏ * معهذا همانطور که پیش‌تر به آن اشاره شد،‏ کتاب مقدس همچنین از کلمهٔ جان برای اشاره به موجود زنده استفاده می‌کند که بنا بر چنین نحوهٔ استفاده‌ای،‏ می‌توان گفت که انسان زنده،‏ یک جان می‌باشد.‏ ‏(‏پاورقی مربوط به بند ۴ ملاحظه شود.‏)‏

۱۱.‏ در مورد استفادهٔ کتاب مقدس از کلمهٔ «نَفْس» یا «جان» چه می‌توان گفت؟‏

^۱۱ بنابراین،‏ کتاب مقدس از کلمهٔ «نَفْس» یا «جان» برای اشاره به انسان،‏ حیوان و نیز زندگی انسان و حیوان استفاده می‌کند.‏ توضیح کتاب مقدس در مورد نَفْس،‏ ساده و منسجم و عاری از هر گونه دشواری ناشی از فلسفه‌های پیچیده و خرافات بشری می‌باشد.‏ لذا،‏ به هنگام مرگ چه اتفاقی می‌افتد؟‏ برای پاسخ دادن به این پرسش،‏ ابتدا باید بدانیم که چرا می‌میریم.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۰]‏

اینها نفس یا جان می‌باشند