تسلی برای افسردگان
تسلی برای افسردگان
«تمامی آفرینش تا زمان حاضر از دردی، مانند درد زایمان نالیده است.» (رومیان ۸:۲۲ انجیل شریف) حدود ۱۹۰۰ سال پیش، زمانی که این آیه نوشته شد، انسانها در رنج و عذاب بسیار بسر می‌بردند. بسیاری افسرده بودند. از اینرو به مسیحیان اصرار شد: «افسردگان را تسلی دهید.»–۱تسالونیکیان ۵:۱۴ ترجمهٔ دنیای جدید (انگلیسی).
امروزه، بشر حتی از آن هم پریشانتر است، و انسانها بیش از پیش افسرده هستند. ولی آیا این باید ما را متحیر سازد؟ در واقع خیر، زیرا کتاب مقدس هویت این روزها را به عنوان «ایام آخر» معرفی کرده و آنها را «زمانهای سخت» لقب داده است. (۲تیموتاؤس ۳:۱-۵) عیسی مسیح پیشگوئی کرد که در هنگام ایام آخر «ملتها . . . پریشان و نگران خواهند شد. آدمیان از وحشت تصور آنچه بر سر دنیا خواهد آمد، از هوش خواهند رفت.»–لوقا ۲۱:۷-۱۱، ۲۵-۲۷؛ متی ۲۴:۳-۱۴، اش.
هنگامی که مردم با اضطرابی طولانی، هراس، غم و اندوه، و یا چیزهای دیگر مانند احساسات منفی دست به گریبان باشند، اغلب دچار افسردگی می‌شوند. مرگ یک عزیز، طلاق، از دست دادن کار، و یا یک بیماری سخت، ممکن است علت افسردگی و یا دلتنگی شدید باشد. انسانها همچنین هنگامیکه احساس عدم شایستگی، و یا عجز و ناتوانی کرده و فکر می‌کنند که دیگران از آنها قطع امید کرده‌اند، دچار افسردگی می‌شوند. هر کسی ممکن است در زیر فشار روانی از پا درآید، اما اگر شخصی در خود، حس ناامیدی را نمو داده و قادر به یافتن راه خروج از وضع ناگوار نباشد، نتیجهٔ آن ممکن است افسردگی شدید باشد.
انسانها در زمانهای قدیم نیز از احساسات متشابهی رنج برده‌اند. ایوب متحمل بیماری و بدبختی شد. او احساس می‌کرد که خدا او را رها کرده است و به این دلیل نسبت به زندگی اظهار انزجار می‌کرد. (ایوب ۱۰:۱؛ ۲۹:۲، ۴، ۵) یعقوب از مرگ ظاهری فرزندش آنقدر افسرده بود که از تسلی یافتن اجتناب ورزیده و آرزوی مرگ می‌کرد. (پیدایش ۳۷:۳۳-۳۵) پادشاه داوود با احساس گناه در مورد اشتباهی جدی، چنین اظهار تأسف کرد: «تمامی روز ماتم‌کنان تردد میکنم. من بیحس . . . شده‌ام.»–مزمور ۳۸:۶، ۸؛ ۲قرنتیان ۷:۵، ۶.
امروزه، بسیاری به علت کار بیش از اندازه، و سعی در دنبال کردن برنامهٔ روزانه‌ای که ورای قدرت فکری، احساسی و جسمی آنان است، دچار افسردگی می‌شوند. ظاهراً فشار روانی همراه با افکار و احساسات منفی می‌توانند بر بدن تأثیر گذاشته و باعث بر هم زدن تعادل شیمیائی مغز شوند، و از اینرو موجب افسردگی گردند.–با امثال ۱۴:۳۰ مقایسه شود.
کمکی که آنها به آن احتیاج دارند
اَپَفرُودِتُس، یک مسیحی قرن اول «غمگین شده بود از اینکه دوستانش شنیده بودند که او بیمار شده است.» اَپَفرُودِتُس، پس از آنکه توسط دوستانش با محموله‌ای از آذوقه برای پولس رسول به رم فرستاده شد، بیمار گشت. شاید او تصور کرده بود که دوستانش را ناامید کرده است و آنها او را درمانده پنداشته‌اند. (فیلپیان ۲:۲۵-۲۷؛ ۴:۱۸) پولس رسول چگونه کمک کرد؟
او اَپَفرُودِتُس را با نامه‌ای برای دوستان فیلِپی به خانه فرستاد که در آن نامه آمده است: «پس او را [اَپَفرُودِتُس] در خداوند با کمال خوشی بپذیرید و چنین کسانرا محترم بدارید.» (فیلپیان ۲:۲۸-۳۰) این موضوع که پولس از او اینچنین با احترام یاد کرد و فیلِپیان به گرمی و محبت به او خوشآمد گفتند، مطمئناً اَپَفرُودِتُس را تسلی داده و به او برای رهائی از افسردگیش یاری کرده است.
بدون شک توصیهٔ کتاب مقدس مبنی بر اینکه «افسردگان را تسلی دهید» بهترین اندرز می‌باشد. زنی که از افسردگی رنج می‌برد، گفت: «شما باید بدانید که دیگران به شما به عنوان یک شخص، علاقمند هستند. شما نیاز به آن دارید که کسی به شما بگوید: «من منظورت را می‌فهمم» و یا اینکه، «حالت خوب می‌شود.»
کسی که افسرده است، اغلب باید پیشقدم شده و شخصی دلسوز و غمخوار را جستجو کند، کسی را که قابل اطمینان باشد. این شخص باید شنوندهٔ خوبی بوده و خیلی صبور باشد. او باید از هرگونه سرزنش و اظهار عقیده‌ای از قبیل: «نباید اینطور فکر کنی» و یا «این رفتار درستی نیست»، در مورد شخص افسرده خودداری کند. شخص افسرده حساس می‌باشد و این نظریات انتقادی تنها باعث می‌شوند که وی احساس بدتری نسبت به خود داشته باشد.
شخص افسرده ممکن است خود را ناچیز بشمارد. (یونس ۴:۳) با وجود این، یک شخص باید بخاطر داشته باشد که تنها چیزی که واقعاً به حساب می‌آید، ارزشی است که خدا برای او قائل است. مردم برای عیسی مسیح «هیچ ارزشی قائل نشدند» اما این موضوع ارزش واقعی او را در نظر خدا تغییر نداد. (اشعیا ۵۳:۳) مطمئن باشید، همانطوریکه خدا پسر عزیزش را دوست می‌دارد، او شما را نیز دوست می‌دارد.–یوحنا ۳:۱۶.
عیسی اشخاصی را که در زیر فشار روحی بودند شفقت کرده و به آنان کمک کرد تا ارزش شخصی خویش را دریابند. (متی ۹:۳۶؛ ۱۱:۲۸-۳۰؛ ۱۴:۱۴) او توضیح داد که خدا حتی گنجشکهای کوچک و بی‌اهمیت را ارزش می‌نهد. او گفت: «حتی یکی از آنها نزد خدا فراموش نمی‌شود.» چقدر بیشتر او برای انسانهایی ارزش قائل خواهد شد که می‌کوشند ارادهٔ او را بجا آورند! در این مورد عیسی فرمود: «بلکه موهای سر شما همه شمرده شده است.»–لوقا ۱۲:۶، ۷.
در حقیقت برای شخصی که به سختی افسرده و در ضعفها و قصوراتش غوطه‌ور است، مشکل است باور کند که خدا تا این حد برای او ارزش قائل است. او ممکن است احساس کند که شایستگی محبت و توجه خدا را ندارد. کلام خدا چنین اذعان می‌کند: «دل ما ما را مذمت می‌کند.» اما آیا این عامل تعیین کننده است؟ خیر، اینطور نیست. خدا درک می‌کند که انسانهای گناهکار ممکن است بصورت منفی فکر کرده و حتی خود را محکوم کنند. کلام او ما را اینچنین تسلی می‌دهد: «خدا از دل ما بزرگتر است و هر چیز را می‌داند.»–۱یوحنا ۳:۱۹، ۲۰.
آری، پدر مهربان و آسمانی ما چیزی بیش از گناهان و اشتباهات ما را می‌بیند. او موقعیتهای استثنائی، تمام مسیر زندگی و انگیزه‌ها و تصورات ما را می‌داند. او می‌داند که ما گناه، بیماری و مرگ را به ارث برده و بدین سبب محدودیتهای بسیاری داریم. اینکه ما احساس اندوه کرده و از خود آزرده هستیم، خود دلیلی بر این امر است که ما خواهان گناه نبوده و نمی‌خواستیم تا به این مرحله پیش برویم. کتاب مقدس می‌گوید که ما بر خلاف ارادهٔ خود «مطیع بطالت» شده‌ایم. از اینجهت خدا با وضع رقت‌بار ما همدردی کرده و دلسوزانه ضعفهای ما را مورد ملاحظه قرار می‌دهد.–رومیان ۵:۱۲؛ ۸:۲۰.
به ما اطمینان داده شده است که «خداوند رحمان و کریم است. به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، بهمان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. زیرا جِبِلَت ما را می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.» (مزمور ۱۰۳:۸، ۱۲، ۱۴) براستی که یهوه «خدای جمیع تسلیات است که ما را در هر تنگی تسلی می‌دهد.»–۲قرنتیان ۱:۳، ۴.
کمکی که افسردگان به آن نیاز دارند، بیشتر توسط نزدیک شدن به خدای مهربان خود و پذیرفتن دعوت او مبنی بر «سپردن بار خود به او» برآورده می‌شود. او می‌تواند در حقیقت «دل افسردگان را زنده سازد.» (مزمور ۵۵:۲۲؛ اشعیا ۵۷:۱۵) بنابراین کلام خدا دعاکنندگان را تشویق می‌کند: «بار تمام نگرانیهای خود را به دوش او [یَهوَه] بگذارید، زیرا او همیشه در فکر شما است.» (۱پطرس ۵:۷، اش) آری، بوسیلهٔ دعا و درخواست، اشخاص می‌توانند خود را به خدا نزدیک کرده و از «آرامش الهی که مافوق فهم بشر است»، لذت ببرند.–فیلپیان ۴:۶، ۷، اش؛ مزمور ۱۶:۸، ۹.
همچنین، اصلاحات عملی در سبک زندگی، می‌توانند به یک شخص برای فایق آمدن بر حالت افسردگی، کمک کنند. ورزش بدنی، خوردن غذای سالم، تنفس هوای تازه و استراحت کافی، و همینطور پرهیز از تماشای بیش از اندازهٔ تلویزیون، همه حایز اهمیت هستند. خانمی اشخاص افسرده را با وادار کردن آنان به انجام پیاده‌رویهای طولانی یاری می‌داد. وقتی که یک زن افسرده گفت: «من میل به پیاده‌روی ندارم،» آن خانم با ملایمت و در عین حال با استواری پاسخ داد: «شما باید به پیاده‌روی بروید.» آن خانم گزارش می‌دهد: «ما تقریباً شش کیلومتر پیاده‌روی کردیم. هنگامی که بازگشتیم، او خسته بود، اما احساس بهتری داشت. شما تا زمانی که خود، آنرا امتحان نکنید، نمی‌توانید تصور کنید که تا چه حد فعالیت بدنی مفید می‌باشد.»
با این وجود، حتی اگر همهٔ کوششها و معالجات پزشکی انجام گرفته باشند، گاهی از میان برداشتن افسردگی بطور کامل امکان پذیر نمی‌باشد. یک زن میان‌سال گفت: «من همه چیز را امتحان کردم، اما افسردگی همچنان باقی ماند.» بهمین نحو هم‌اکنون در بیشتر موارد شفای نابینایان، ناشنوایان، و یا افلیجان، غیر ممکن است. با وجود این، شخص افسرده می‌تواند از طریق مطالعهٔ کلام خدا، کلامی که امید حتمی رهائی ابدی از تمام بیماریهای بشری را می‌دهد، تسلی و امیدواری یابد.–رومیان ۱۲:۱۲؛ ۱۵:۴.
زمانیکه دیگر هیچکس افسرده نخواهد بود
هنگامیکه عیسی چیزهای وحشت انگیزی را که در ایام آخر بر روی زمین پدیدار خواهند شد، توصیف می‌کرد، اضافه کرد: «وقتی این چیزها شروع شود شما راست بایستید و سرهایتان را راست نگاهدارید، چون رستگاری شما نزدیک است.» (لوقا ۲۱:۲۸، اش) عیسی دربارهٔ رستگاری برای زندگی در دنیایِ جدید و عادل خدا صحبت می‌کرد، جائیکه «خودِ خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادئ جلال فرزندان خدا شریک شود.»–رومیان ۸:۲۱.
چه آسایشی برای بشریت خواهد بود هنگامیکه از دشواریهای گذشته رهایی یافته و هر روز با اندیشه‌ای آزاد، برخاسته و با اشتیاق به فعالیتهای روزانه بپردازد! دیگر هیچکس توسط موجی از افسردگی از کار باز نخواهد ماند. وعدهٔ مطمئن برای بشریت این است که خدا: «هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود، زیرا که چیزهای اول در گذشت.»–مکاشفه ۲۱:۳، ۴.
تمام آیات از کتاب مقدس فارسی چاپ ۱۹۰۴ می‌باشند، در غیر این صورت نام ترجمهٔ مورد نظر قید شده است.
