آیا فرزندی سرکش در خانه دارید؟
فصل هفت
آیا فرزندی سرکش در خانه دارید؟
۱، ۲. الف) عیسی برای نمایش عدم وفاداری رهبران مذهبی یهودی از چه مثلی استفاده کرد؟ ب) چه نکتهای را میتوان از مثل عیسی دربارهٔ نوجوانان آموخت؟
عیسی چند روز پیش از مرگش برای گروهی از رهبران مذهبی یهودی پرسشی قابل تأمل را مطرح کرد. او گفت: «چه گمان دارید شخصی را دو پسر بود نزد نخستین آمده گفت ای فرزند امروز بتاکستان من رفته بکار مشغول شو. در جواب گفت نخواهم رفت امّا بعد پشیمان گشته برفت. و بدوّمین نیز همچنین گفت او در جواب گفت ای آقا من میروم ولی متی ۲۱:۲۸-۳۱.
نرفت. کدام یک از این دو خواهش پدر را بجا آورد؟» رهبران یهودی پاسخ گفتند: «اوّلی.» —۲ عیسی در اینجا بر عدم وفاداری رهبران یهودی تأکید کرد. آنها مانند آن پسری بودند که به خدا قول انجام خواست او را داد ولی به قول خود عمل نکرد. اما بسیاری از والدین درخواهند یافت که مَثَل عیسی بر پایهٔ استنباطی درست از زندگی خانوادگی بود. همانطور که او بخوبی نشان داد، در اغلب موارد آگاهی از افکار نوجوانان و پیشبینی اعمال آنها کاری دشوار است. یک جوان ممکن است طی دوران نوجوانی خود باعث زحمات و دردسرهای بسیار شود ولی بعدها به فرد بالغی که مسئول و محترم است مبدل گردد. این چیزی است که باید در هنگام بحث دربارهٔ سرکشی نوجوانان بخاطر داشته باشیم.
سرکشی چیست؟
۳. چرا والدین نباید با شتابزدگی فرزند خود را سرکش بنامند؟
۳ ممکن است گاهی بشنوید که نوجوانی آشکارا بر ضد والدین خود به سرکشی میپردازد. شاید حتی خود خانوادهای را بشناسید که در آن فرزند نوجوانی که غیر قابل کنترل است دارند. با این حال، دانستن اینکه آیا فرزندی واقعاً سرکش است یا نه همیشه کار آسانی نیست. بعلاوه، درک این مطلب که چرا فرزندی از یک خانواده به سرکشی میپردازد و دیگر فرزندان — با اینکه از همان خانواده هستند — دست به این کار نمیزنند، میتواند دشوار باشد. اگر والدین متوجه شدند که ممکن است یکی از فرزندانشان به فردی کاملاً سرکش تبدیل شود، چه باید بکنند؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا باید در این مورد صحبت کنیم که سرکشی چیست.
۴-۶. الف) فرد سرکش چه کسی است؟ ب) اگر نوجوانی گاهی از خود نافرمانی و سرکشی نشان دهد، والدین او باید چه نکتهای را بخاطر بسپارند؟
۴ بطور ساده، فرد سرکش کسی است که عمداً و دائماً از اطاعت از یک مقام بالاتر خودداری میکند یا با آن مخالفت میکند، و یا آن را به مبارزه امثال ۲۲:۱۵) به همین دلیل برای همهٔ فرزندان پیش میآید که با والدین خود و یا هر مقام دیگری مخالفت کنند. این امر بویژه در مورد دوران نوجوانی که همراه با تحولات جسمی و عاطفی است صادق است. هر نوع تغییری در زندگی فرد مولد فشار روحی است و دوران نوجوانی سراسر تغییر است. پسر یا دختر نوجوان شما از دوران کودکی قدم به دوران بلوغ میگذارد. به همین دلیل، در طی سالهای نوجوانی برخی از والدین و فرزندان با یکدیگر اختلاف پیدا میکنند. اغلب اوقات والدین از روی غریزه میخواهند این روند را کند کنند، در حالی که نوجوانان میخواهند به آن سرعت دهند.
میطلبد. البته، «حماقت در دل طفل بسته شده است.» (۵ نوجوان سرکش به معیارهای والدین خود پشت میکند. اما بخاطر داشته باشید برای اینکه کسی را سرکش بنامیم تنها چند مورد مخالفت کافی نیست. در مورد موضوعات روحانی، برخی از نوجوانان ممکن است در ابتدا علاقهٔ چندانی به حقیقت کتاب مقدس نشان ندهند و یا حتی اصلاً هیچ علاقهای به آن نداشته باشند، اما شاید سرکش نباشند. به عنوان پدر یا مادر نباید فوراً فرزند نوجوان خود را در زمرهٔ این گروه بدانید.
۶ آیا همهٔ افراد در دوران نوجوانی با والدین خود به مخالفت برمیخیزند؟ خیر، به هیچ وجه. در واقع، شواهد مؤید آنند که تنها تعداد معدودی از نوجوانان به طور جدی دست به تمرد و سرکشی میزنند. با این حال، اگر یک نوجوان با لجاجت و به طور دائمی به سرکشی بپردازد چه باید کرد؟ عامل پدیدآورندهٔ چنین سرکشی و تمردی چیست؟
علل سرکشی
۷. محیط شیطانی چگونه میتواند از یک نوجوان، فردی سرکش بسازد؟
۷ یکی از علل اصلی سرکشی، محیط شیطانی این دنیاست. «تمام دنیا در شریر خوابیده است.» (۱یوحنا ۵:۱۹) دنیا که زیر تسلط شیطان است فرهنگی مضر را پرورش داده است که مسیحیان باید با آن مقابله کنند. (یوحنا ۱۷:۱۵) قسمت اعظم این فرهنگ بیش از گذشته زشت، خطرناک، و مملو از تأثیرات بد است. (۲تیموتاؤس ۳:۱-۵، ۱۳) اگر والدین به فرزندان خود آموزش و هشدار ندهند و از آنان حمایت نکنند، این نوجوانان میتوانند به آسانی تحت تأثیر «روحیکه الحال در فرزندان معصیت عمل میکند» قرار بگیرند. (افسسیان ۲:۲) فشار از جانب دوستان و معاشران نیز به آن مربوط میشود. کتاب مقدس میگوید: «با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، امّا رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.» (امثال ۱۳:۲۰) به همین ترتیب، کسی که با افراد آکنده از روحیهٔ این جهان، معاشرت میکند به احتمال زیاد تحت تأثیر این روحیه قرار میگیرد. نوجوانان برای آنکه درک کنند که اطاعت از اصول خدایی پایهٔ بهترین راه زندگی است، مرتباً به کمک و همیاری نیاز دارند. — اشعیا ۴۸:۱۷، ۱۸.
۸. چه عواملی میتوانند در سرکش و نافرمان شدن یک نوجوان مؤثر باشند؟
۸ علت دیگر سرکشی ممکن است محیط خانه باشد. به عنوان مثال، اگر یکی از والدین به مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر معتاد باشد، یا با همسر خود رفتاری خشونتآمیز داشته باشد، دیدگاه نوجوان خانه دربارهٔ زندگی ممکن است دچار انحراف شود. حتی در برخی از خانههای نسبتاً آرام نیز نوجوان ممکن است به دلیل آنکه احساس میکند والدینش به او علاقه ندارند دست به تمرد و سرکشی بزند. با وجود این، سرکشی نوجوانان همیشه به علت تأثیرات خارجی نیست. برخی از نوجوانان با وجود آنکه والدینشان اصول خدایی را بکار گرفته و تا حد زیادی فرزندان خود را از گزند دنیای اطراف حفظ کردهاند، باز هم به معیارهای والدین خود پشت میکنند. چرا؟ شاید دلیل آن ریشهٔ دیگر مشکلات ما یعنی ناکاملی بشر باشد. پولس گفت: «گناه بوسیلهٔ یک انسان [آدم] بجهان وارد شد و این گناه مرگ را به همراه آورد. در نتیجه، چون همه گناه کردند مرگ همه را در بر گرفت.» (رومیان ۵:۱۲، انجیل شریف) آدم، فردی سرکش و خودخواه بود، و برای همهٔ فرزندان خویش میراثی نامبارک بجای گذاشت. برخی از نوجوانان همانند نیای خود راه سرکشی و تمرد را پیش میگیرند.
سهلانگاری عِیلی و سختگیری رَحُبْعام
۹. چه افراط و تفریطهایی در پرورش کودک میتواند باعث سرکشی او شود؟
۹ چیز دیگری که به سرکشی نوجوانان میانجامد دیدگاه نامتعادل والدین در مورد پرورش کودکان است. (کولسیان ۳:۲۱) برخی از والدین باوجدان، فرزندان خود را بسختی محدود و تنبیه میکنند. برخی دیگر سهلانگاری کرده و راهنماییهایی را که برای حفاظت فرزندان بیتجربهٔ آنان است برایشان فراهم نمیآورند. تعادل برقرار کردن بین این دو روش افراطی کار آسانی نیست. نیازهای کودکان یکسان نیستند. یکی ممکن است به سرپرستی بیشتری نیاز داشته باشد. دو تن از شخصیتهای کتاب مقدس برای نشان دادن خطر سختگیری و سهلانگاری مفید هستند.
۱۰. چرا عیلی با اینکه کاهن اعظمی وفادار بود، پدر خوبی نبود؟
۱۰ عیلی کاهن اعظم در اسرائیل باستان، دارای فرزند بود. او ۴۰ سال خدمت کرد و بدون تردید با شریعت خدا بخوبی آشنا بود. عیلی به وظیفهٔ روحانی کهانت خود با وفاداری عمل میکرد و حتی احتمالاً شریعت خدا را به طور کامل به پسران خود حُفنی و فینَحاس نیز تعلیم داده بود. با این حال، عیلی به پسران خود بیش از حد نرمش نشان میداد. حُفنی و فینَحاس به عنوان کاهن رسماً به خدمت مشغول بودند، اما آنها «فاسد» بوده و تنها به ارضای اشتها و امیال جنسی غیراخلاقی خود سرگرم بودند. با این حال وقتی بر روی زمین مقدس مرتکب اعمال شرمآور میشدند، عیلی شهامت خلع کردن آنان را از مقام رسمیشان نداشت. او فقط به توبیخی خفیف قناعت کرد. عیلی با این سهلانگاری، پسران خود را بیش از خدا محترم داشت. در نتیجه پسرانش با پرستش پاک یَهُوَه به مخالفت ۱سموئیل ۲:۱۲-۱۷، ترجمهٔ تفسیری، ۲۲-۲۵، ۲۹؛ ۳:۱۳، ۱۴؛ ۴:۱۱-۲۲.
برخاستند و همهٔ اهالی خانهٔ عیلی به مصیبت دچار شدند. —۱۱. والدین از سرمشق بد عیلی چه میآموزند؟
۱۱ هنگامی که این وقایع اتفاق افتاد فرزندان عیلی مردانی بالغ بودند، اما این داستان خطر خودداری از تأدیب را نشان میدهد. (با امثال ۲۹:۲۱ ترجمهٔ تفسیری مقایسه شود.) بعضی از پدر و مادرها محبت را با سهلانگاری اشتباه میگیرند، و از وضع و اِعمال قوانین و قواعدی روشن، ثابت و معقول کوتاهی میکنند. آنها از بکارگیری تأدیب محبتآمیز، حتی هنگامی که اصول خدایی زیر پا نهاده میشوند نیز غفلت میکنند. فرزندان آنان در نتیجهٔ چنین سهلانگاریی، ممکن است سرانجام به مقام والدین و یا هر مقام دیگری بیتوجه شوند. — با جامعه ۸:۱۱ مقایسه شود.
۱۲. رحبعام در اِعمال قدرت و اختیار چه اشتباهی مرتکب شد؟
۱۲ رَحُبْعام در اِعمال قدرت و اختیار درست نقطهٔ مقابل عیلی است. او آخرین پادشاهِ پادشاهی متحد اسرائیل بود، اما پادشاه خوبی نبود. رحبعام کشوری را به میراث برده بود که مردمانش از فشارهایی که پدر وی سلیمان بر آنها وارد آورده بود، به تنگ آمده بودند. آیا رحبعام از خود همدردی نشان داد؟ خیر. هنگامی که نمایندگانی از او درخواست برچیدن برخی از اقدامات ظالمانه را کردند، به توصیهٔ سنجیدهٔ مشاوران سالخوردهٔ خود وقعی نگذاشت و فرمان داد که یوغ مردم را سنگینتر کنند. تکبر او موجب طغیان و سرکشی اسباط دهگانهٔ شمال شد و پادشاهی اسرائیل دو پاره شد. — ۱پادشاهان ۱۲:۱-۲۱؛ ۲تواریخ ۱۰:۱۹.
۱۳. والدین چگونه میتوانند از ارتکاب اشتباه رحبعام خودداری کنند؟
۱۳ والدین میتوانند درسی مهم از روایت رحبعام در کتاب مقدس بیاموزند. آنها باید با دعا ‹خداوند . . . را بطلبند› و شیوههای پرورش فرزندان خود را با اصول کتاب مقدس محک بزنند. (مزمور ۱۰۵:۴) در جامعه ۷:۷ آمده است: «ظلمْ مرد حکیمرا جاهل میگرداند.» راهنماییهایی که از روی تأمل و تفکر باشند به نوجوانان فرصت رشد میدهند و در عین حال آنها را از خطر مصون نگاه میدارند. اما محیطی که نوجوانان در آن به سر میبرند نباید آنقدر خشک و محدود باشد که مانع رشد صحیح اتکاء بنفس و اعتماد بنفس آنان شود. اگر والدین در تلاش باشند تا تعادلی بین آزادی عمل کافی و محدودیتهای قاطعانه که بروشنی مشخص شدهاند برقرار کنند، اغلب نوجوانان کمتر به فکر سرکشی و تمرد میافتند.
برآورده ساختن نیازهای اولیه میتواند از بروز سرکشی جلوگیری کند
۱۴، ۱۵. دیدگاه والدین در مورد رشد و نمو فرزندشان باید چگونه باشد؟
۱۴ با اینکه والدین از مشاهدهٔ رشد جسمی کودکان خود از دوران طفولیت به دوران بلوغ احساس خرسندی میکنند، اما شاید از اینکه فرزند نوجوانشان از حالت وابستگی، به اتکاء بنفسی که در خور یک نوجوان است ۱قرنتیان ۱۳:۱۱؛ افسسیان ۴:۱۳، ۱۴ مقایسه شود.
قدم میگذارد ناخشنود باشند. در طی این دورهٔ انتقالی، از اینکه فرزند نوجوانتان گاهی از خود لجاجت یا عدمهمکاری نشان میدهد تعجب نکنید. بخاطر داشته باشید که هدف والدین مسیحی باید آن باشد که یک مسیحی بالغ، باثبات، و مسئول پرورش دهند. — با۱۵ والدین نباید همهٔ درخواستهای فرزند خود را برای کسب استقلال بیشتر رد کنند، که البته کاری است دشوار. نوجوان باید به طریقی سالم رشد کند و هویت فردیش حفظ شود. بعضی از نوجوانان در سنین نسبتاً پایین از خود بلوغ فکری نشان میدهند. به عنوان مثال، کتاب مقدس در مورد پادشاه جوان یُوشیا میگوید: «حینیکه هنوز جوان [حدود ۱۵ ساله] بود بطلبیدن ۲تواریخ ۳۴:۱-۳.
خدای پدر خود داود شروع کرد.» این نوجوان برجسته بیتردید فردی مسئول بود. —۱۶. در حالی که به کودکان مسئولیت بیشتر داده میشود، آنها باید چه موضوعی را دریابند؟
۱۶ با این حال، آزادی، با خود مسئولیت به همراه دارد. بنابراین به فرزند خود که پا به سنین بزرگسالی میگذارد اجازه دهید تا عواقب برخی از تصمیمات و اعمال خود را بچشد. این اصل که «آنچه آدمی بکارد همانرا درو خواهد کرد» در مورد نوجوانان و بزرگسالان به طور یکسان صادق است. (غلاطیان ۶:۷) والدین نمیتوانند فرزندان خود را تا ابد حفاظت کنند. اما اگر فرزند شما بخواهد دست به کاری بزند که بکلی غیر قابل قبول است چه باید بکنید؟ به عنوان یک پدر یا مادر مسئول، باید بگویید: «نه.» و در حالی که دلایل خود را شرح میدهید هیچ چیز نباید پاسخ نه شما را به بله تغییر دهد. (با متی ۵:۳۷ مقایسه شود.) با این حال، سعی کنید که پاسخ «نه» را به نحوی آرام و معقولانه بیان کنید، زیرا «جواب نرم خشمرا برمیگرداند.» — امثال ۱۵:۱.
۱۷. برخی از نیازهای یک نوجوان را که پدر یا مادر باید برآورده سازد کدامند؟
۱۷ نوجوانان به احساس امنیتی که از تأدیب ثابت حاصل میشود احتیاج دارند، حتی اگر همیشه فوراً محدودیتها و قوانین را نپذیرند. اگر قوانین بسته به حالت پدر یا مادر مرتباً تغییر کنند، مایهٔ آزردگی و خشم فرزندان میشوند. بعلاوه، اگر نوجوانان را به موقعاش تشویق و یاری کنید تا با کمرویی، خجالت، یا فقدان اعتماد بنفس مقابله کنند، به احتمال زیاد به افراد باثباتتری مبدل خواهند شد. نوجوانان از اعتمادی که والدینشان به آنان دارند، اعتمادی که مستحق آن هستند سپاسگزاری میکنند. — با اشعیا ۳۵:۳، ۴؛ لوقا ۱۶:۱۰؛ ۱۹:۱۷ مقایسه شود.
۱۸. چه حقایق تشویقکنندهای در مورد نوجوانان وجود دارد؟
۱۸ والدین میتوانند خاطری آسوده داشته باشند، زیرا هنگامی که آرامش، ثبات، و محبت در خانه وجود داشته باشد، غالباً شخصیت کودکان افسسیان ۴:۳۱، ۳۲؛ یعقوب ۳:۱۷، ۱۸) حتی بسیاری از نوجوانانی که در محیطهای نامساعد خانوادگی همچون خانوادههایی که با مشکل اعتیاد به مشروبات الکلی و یا برخی عوامل مضر دیگر مواجه بودهاند پرورش یافتهاند، به افرادی باشخصیت مبدل شدهاند. بنابراین اگر شما برای فرزندان نوجوان خود محیطی را درخانه بوجود آورید که آنها در آن احساس امنیت کنند و بدانند که به آنها محبت و توجه میشود — ولو آنکه این حمایت با قوانین معقولانه و تأدیب مطابق اصول نوشتههای مقدس همراه باشد — به احتمال زیاد به افرادی مبدل خواهند شد که باعث افتخار شما میشوند. — با امثال ۲۷:۱۱ مقایسه شود.
شکوفا میشود. (وقتی نوجوانان به دردسر میافتند
۱۹. اگرچه این والدین هستند که باید پسر را در طریقی که میرود راهنمایی کنند، ولی مسئولیت کودک در این باره چیست؟
۱۹ داشتن پدر و مادر خوب کمک بزرگی است. در امثال ۲۲:۶ آمده است: «طفلرا در راهیکه باید برود تربیت نما. و چون پیر هم شود از آن انحراف نخواهد ورزید.» اما با نوجوانانی که با وجود داشتن والدینی خوب با مشکلات جدی روبرو هستند چه باید کرد؟ آیا چنین چیزی ممکن است؟ بله، این امکان وجود دارد. این کلمات کتاب امثال را باید با توجه به آیههای دیگر آن که بر مسئولیت نوجوان در مورد ‹شنیدن› و اطاعت از والدین تأکید میکند در نظر گرفت. (امثال ۱:۸) برای بوجود آوردن هماهنگی در خانواده، پدر یا مادر و نوجوان هر دو باید در بکارگیری اصول نوشتههای مقدس با یکدیگر همکاری کنند. اگر والدین و فرزندان با یکدیگر عمل نکنند، مشکلاتی بروز خواهند کرد.
۲۰. هنگامی که کودکان از روی بیفکری مرتکب خطا میشوند، والدین بهتر است چه رفتار عاقلانهای پیش بگیرند؟
۲۰ هنگامی که نوجوانی خطا میکند و به دردسر میافتد والدین باید چگونه واکنش نشان دهند؟ بخصوص در این هنگام است که نوجوان به کمک غلاطیان ۶:۱) والدین نیز میتوانند هنگام اصلاح فرزند نوجوان خود که از روی بیفکری مرتکب خطا شده است، از همین رویه پیروی کنند. والدین در حالی که بروشنی شرح میدهند که چرا عمل او اشتباه بوده است و اینکه چگونه میتواند از تکرار این خطا اجتناب کند، باید همچنین این نکته را روشن کنند که عمل نوجوان است که ناخوشایند است، نه خود او. — با یهودا ۲۲، ۲۳ مقایسه شود.
نیازمند است. اگر والدین این نکته را بخاطر بسپارند که با نوجوانی بیتجربه سروکار دارند، آسانتر میتوانند بر عصبانیت خود غلبه کنند. پولس به افراد باتجربهٔ جماعت توصیه کرد: «اگر کسی بخطائی گرفتار شود شما که روحانی هستید چنین شخصرا بروح تواضع اصلاح کنید.» (۲۱. اگر نوجوانان مرتکب گناه جدی شوند والدین آنها باید با پیروی از نمونهٔ جماعت مسیحی، چه واکنشی نشان دهند؟
۲۱ اما اگر نوجوان دست به خطایی جدی بزند چه باید کرد؟ در این صورت به کمک ویژه و راهنماییی ماهرانه نیازمند است. هنگامی که یکی از اعضای جماعت مرتکب گناه جدی میشود، او را تشویق میکنند تا توبه کند و از پیران جماعت کمک بخواهد. (یعقوب ۵:۱۴-۱۶) پس از آنکه توبه کرد، پیران با او کار میکنند تا اینکه روحانیت خود را باز یابد. در خانواده مسئولیت کمک به نوجوان خطاکار با والدین اوست، که البته ممکن است برای این موضوع به بحث با پیران نیاز داشته باشند. آنها به طور حتم نباید هیچ گناه بزرگی را که فرزندانشان مرتکب شدهاند از هیئت پیران مخفی نگاه دارند.
۲۲. اگر نوجوانی مرتکب خطایی جدی شود، رفتار والدین به تقلید از یَهُوَه، باید چگونه باشد؟
۲۲ شخص هنگامی که یکی از فرزندانش دست به خطایی جدی میزند در موقعیتی بسیار آزاردهنده قرار میگیرد. والدین در حال آشفتگی روانی ممکن است بخواهند فرزند خودسر خود را با عصبانیت تهدید کنند، اما این کار فقط او را بیشتر تحریک میکند. به یاد داشته باشید که آیندهٔ این فرد نوجوان ممکن است بستگی به طرز برخوردی که در این موقع حساس با او خداوند میگوید بیائید تا با همدیگر محاجّه [یا استدلال] نمائیم، اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد مانند برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ باشد مانند پشم خواهد شد.» (اشعیا ۱:۱۸) چه سرمشق خوبی برای والدین!
میشود داشته باشد. همچنین بخاطر داشته باشید که یَهُوَه آماده بود که قوم خویش را هنگامی که از راه راست منحرف میشدند ببخشد — تنها در صورتی که توبه میکردند. به این سخنان پرمحبت او گوش کنید: «۲۳. والدین چگونه باید در مقابل گناه جدی فرزندشان عمل کنند، و باید از چه چیزی خودداری کنند؟
۲۳ پس، سعی کنید تا نوجوان خودسر را تشویق به تغییر رویه کنید. از والدین باتجربه و پیران جماعت تقاضای توصیهٔ معقول و منطقی کنید. (امثال ۱۱:۱۴) سعی کنید که بدون تأمل عمل نکنید و سخنی نگویید یا کاری نکنید که برای فرزندتان راه بازگشت به جانب شما را دشوار سازد. از ابراز خشم و تندی لجامگسیخته خودداری کنید. (کولسیان ۳:۸) امید خود را زود از دست ندهید. (۱قرنتیان ۱۳:۴، ۷) در همان حال که از بدی تنفر دارید، از تندی و تلخی کردن با فرزند خود پرهیز کنید. از همه مهمتر، والدین باید سرمشقی خوب باشند و ایمان خویش را به خدا محکم نگاه دارند.
رفتار با فردی که مصمم به سرکشی است
۲۴. چه موقعیت اندوهناکی گاهی در خانوادهٔ مسیحی روی میدهد، و پدر یا مادر باید چگونه در مقابل آن عکسالعمل نشان دهد؟
۲۴ در بعضی از موارد روشن است که یک نوجوان تصمیمی راسخ اتخاذ کرده است تا بر ضد ارزشهای مسیحی سرکشی کند و آنها را بطور کامل کنار بگذارد. در این صورت باید توجه خود را بر روی حفظ یا بازسازی زندگی بقیهٔ فرزندان خانواده معطوف کرد. مراقب باشید که همهٔ نیرو و توان خود را بر روی فرزند سرکش خود صرف نکنید و با این کار از فرزندان دیگر خود غافل نشوید. بجای آنکه موضوع را از بقیهٔ افراد خانواده پنهان کنید، در مورد امثال ۲۰:۱۸ مقایسه شود.
آن تا حد لازم و به نحوی اطمینانبخش با آنها صحبت کنید. — با۲۵. الف) والدین شاید مجبور شوند با پیروی از الگوی جماعت مسیحی با فرزند خود که مصمم به سرکشی است چگونه عمل کنند؟ ب) اگر یکی از فرزندان خانواده به سرکشی بپردازد، والدین او باید چه موضوعی را بخاطر بسپارند؟
۲۵ یوحنای رسول در مورد فردی سرکش و اصلاحناپذیر در جماعت گفت: «او را بخانهٔ خود مپذیرید و او را تحیّت مگوئید.» (۲یوحنا ۱۰) والدین نیز اگر فرزندشان از لحاظ قانونی بالغ باشد و کاملاً به سرکشی بپردازد، شاید احساس کنند که باید موضع مشابهی در مقابل او اتخاذ کنند. (با تثنیه ۲۱:۱۸-۲۱ مقایسه شود.) این عمل هر چقدر هم که دشوار و اندوهبار باشد، اما گاهی برای حفاظت از بقیهٔ افراد خانواده ضروری است. افراد خانوادهٔ شما به مراقبت و سرپرستی مداوم شما نیازمندند. بنابراین به اِعمال محدودیتهایی که بروشنی مشخص شده و در عین حال معقولانه هستند ادامه دهید. با فرزندان دیگر خود گفتگو و تبادلنظر کنید. به کار آنها در مدرسه و جماعت علاقه نشان دهید. همچنین، کاری کنید که بدانند با اینکه شما از اعمال فرزند سرکش خود ناخرسندید اما از خود او تنفر ندارید. عمل اشتباه فرزند خود را محکوم کنید، نه خود او را. هنگامی که دو پسر یعقوب به دلیل عمل بیرحمانهٔ خود باعث تبعید خانوادهٔ خود شدند، یعقوب خشم سخت آنان را لعنت کرد، نه خود آنان را. — پیدایش ۳۴:۱-۳۱؛ ۴۹:۵-۷.
۲۶. اگر یکی از فرزندان خانواده به سرکشی بپردازد، آگاهی از چه موضوعی باعث میشود که والدین باوجدان آسودگی خاطر پیدا کنند؟
۲۶ شما ممکن است خود را مسئول آنچه که در خانوادهتان پیش آمده است بدانید. اما اگر با دعا آنچه در توان داشتید انجام دادهاید، و از پندهای یَهُوَه تا آنجا که توانستید پیروی کردهاید، دلیلی وجود ندارد که خود را مورد انتقاد قرار دهید. آسودهخاطر باشید زیرا هیچکس نمیتواند پدر یا مادری کامل و بیعیب باشد، اما شما با پیروی از وجدان خود تلاش کردهاید که والدین خوبی باشید. (با اعمال ۲۰:۲۶ مقایسه شود.) داشتن فرزندی که واقعاً سرکش است در خانواده باعث دلشکستگی است، اگر چنین چیزی برای شما پیش آمد، اطمینان داشته باشید که خدا وضعیت شما را درک میکند و هرگز خادمان وفادار خویش را رها نخواهد کرد. (مزمور ۲۷:۱۰) بنابراین مصمم باشید تا خانهٔ خویش را به صورت آشیانهای از امنیت و روحانیت برای فرزندان دیگر خود حفظ کنید.
۲۷. با توجه به مثل پسر گمشده، والدین نوجوان سرکش میتوانند همیشه چه امیدی داشته باشند؟
۲۷ به علاوه هیچگاه نباید امید خود را از دست بدهید. تلاشهای قبلی شما در زمینهٔ تربیت درست فرزندتان ممکن است سرانجام بر دل فرزند گمراهتان مؤثر افتد و او را بخود آورد. (جامعه ۱۱:۶) تعدادی از خانوادههای دیگر مسیحی نیز دچار همین ناراحتی بودهاند، و همانطور که پدرِ پسر گمشده در مَثَل عیسی ناراحتی کشید دچار ناراحتی شدهاند، ولی در مورد برخی از آنها فرزند خودسرشان دوباره بازگشته است. (لوقا ۱۵:۱۱-۳۲) برای شما نیز ممکن است همینطور شود.
این اصول کتاب مقدس چگونه میتوانند . . . پدر یا مادر را در جلوگیری از پدید آمدن سرکشی و نافرمانی جدی در خانواده یاری کنند؟
نوجوان بدون دریافت کمک ممکن است به روحیهٔ این دنیا آلوده شود. — امثال ۱۳:۲۰؛ افسسیان ۲:۲.
والدین باید بین محدودیتها و آزادیها تعادل برقرار کنند. — جامعه ۷:۷؛ ۸:۱۱.
باید در مقابل کردار نادرست واکنش نشان داد، اما با روحیهای ملایم. — غلاطیان ۶:۱.
کسانی که مرتکب گناهان جدی میشوند اگر توبه کرده و کمک را بپذیرند، میتوانند «شفا» یابند. — یعقوب ۵:۱۴-۱۶.
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[کادر در صفحهٔ ۸۲]
همه چیز را بگویید
نوجوانان در اثر کسب استقلال بیشتر دچار تردید و نگرانی میشوند. آنها ممکن است دربارهٔ توانایی خود در ادارهٔ زندگی در دنیای خارج، مطمئن نباشند. این کار برای آنها مانند آن است که بخواهند بر روی جادهای لغزنده قدم بردارند. شما، ای نوجوانان، دربارهٔ ترسها و نگرانیهای خود با والدین خود صحبت کنید. (امثال ۲۳:۲۲) اگر احساس میکنید که والدینتان شما را بیش از حد محدود کردهاند، با آنها صحبت کنید و به آنها بگویید که به آزادی بیشتر نیاز دارید. موقعی را برای صحبت انتخاب کنید که آرام هستید و آنها مشغول به کار نیستند. (امثال ۱۵:۲۳) با حوصله واقعاً به سخنان یکدیگر گوش کنید.
[تصویر در صفحهٔ ۸۳]
اگر والدین به فرزندان خود در حل مشکلات دوران نوجوانی آنها کمک کنند این نوجوانان به احتمال زیاد به افرادی باثبات مبدل خواهند شد