در نشریه‌ای چاپ دانشگاه چان شَن واقع در شهر گوانگ‌جو در کشور چین آمده است:‏ «کتاب مقدّس کتابی بی‌نظیر و محصولی از تمدن و تجربیّات زندگی بشر است.‏» از قول عمّانوئیل کانت،‏ فیلسوف سرشناس و بانفوذ قرن هجدهم نیز چنین گفته شده است:‏ «کتاب مقدّس کتابی است مردمی که بیشترین فایده را به انسان‌ها رسانیده است.‏ هر تلاشی به منظور تحقیر آن،‏ جنایتی است در حق بشر.‏» همچنین در «دایرة‌المعارف آمریکانا» (‏ انگل‍.‏)‏ می‌خوانیم:‏ «شعاع تأثیر کلام کتاب مقدّس به عالَم یهودیّت و مسیحیَّت محدود نمی‌شود.‏ .‏ .‏ .‏ این کتاب در حال حاضر،‏ گنجینه‌ای اخلاقی و مذهبی به شمار می‌آید که ارزش تعالیم لایتناهی آن در حین افزایش امید به برقراری تمدن جهانی همواره بیشتر محسوس می‌گردد.‏»‏

^۲ هر کس احتمالاً عقاید مذهبی خود را دارد.‏ با وجود این،‏ ممکن است شما علاقه‌مند باشید اطلاعات بیشتری در مورد چنین کتابی کسب نمایید.‏ تا اواخر قرن بیستم،‏ کلّ کتاب مقدّس و یا بخشی از آن به ۲۲۰۰ زبان ترجمه شد.‏ امروزه این کتاب به زبان اکثر انسان‌های روی زمین در دسترس می‌باشد.‏ از زمان اختراع دستگاه چاپ حروف قابل انتقال تا کنون،‏ تخمین زده می‌شود که تعداد چهار میلیارد جلد کتاب مقدّس در سطح جهان انتشار یافته است.‏

^۳ چنانچه یک جلد از کتاب مقدّس را در اختیار دارید از شما تقاضا می‌کنیم که آن را بگشایید و نگاهی به فهرست آن بیندازید.‏ در آنجا مشاهده خواهید کرد که اسامی کتب کتاب مقدّس با کتاب پیدایش آغاز شده،‏ به کتاب مکاشفه ختم می‌شود.‏ در واقع،‏ کتاب مقدّس مجموعه‌ای است متشکل از ۶۶ کتاب،‏ به تحریر بیش از ۴۰ نفر.‏ بخش اوّل از ۳۹ کتاب تشکیل شده است که معمولاً آن را تحت عنوان عهد عتیق می‌شناسند.‏ این بخش را همچنین نوشته‌های مقدّس عبرانی می‌نامند زیرا قسمت اعظم آن به زبان عبری نوشته شده است.‏ بخش دوّم از ۲۷ کتاب تشکیل شده است که معمولاً آن را تحت عنوان عهد جدید  می‌شناسند.‏ این بخش را بدرستی نوشته‌های یونانی مسیحی نیز می‌نامند زیرا به دست نویسندگان مسیحی و به زبان یونانی به نگارش درآمده است.‏ تکمیل نگارش کتاب مقدّس مدّت ۱۶۰۰ سال یعنی از سال ۱۵۱۳ ق.‏د.‏م.‏ تا سال ۹۸ د.‏م.‏ به طول انجامید.‏ نویسندگان آن با یکدیگر اجلاسی نداشته‌اند و بعضی از کتاب‌های آن به طور همزمان در اماکنی به فاصلهٔ چند هزار کیلومتر از یکدیگر به تحریر درآمده‌اند.‏ با وجود این،‏ کتاب مقدّس مجموعه‌ای واحد با موضوعی واحد و عاری از هر گونه تناقض‌گویی می‌باشد.‏ مسئله‌ای که انسان را به حیرت وامی‌دارد آن است که ‹چگونه بیش از چهل انسان طی شانزده قرن توانسته‌اند مجموعه‌ای با چنین ثبات و انسجام به تحریر درآورند؟‏›‏

^۴ گرچه نگارش کتاب مقدّس تقریباً ۱۹۰۰ سال پیش به اتمام رسیده است،‏ مطالب درون آن موجب شگفتی مردان و زنان روزگار ما می‌شود.‏ برای نمونه،‏ کتاب مقدّس خود را باز کنید و کتاب ایّوب باب ۲۶ آیهٔ ۷ را بخوانید.‏ به خاطر داشته باشید که این متن در قرن پانزدهم ق.‏د.‏م.‏ نگاشته شده است.‏ در این آیه می‌خوانیم:‏ «[خدا] شمال را بر جَوْ پهن می‌کند،‏ و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد.‏» حال،‏ کتاب اِشَعْیا نبی باب ۴۰ آیهٔ ۲۲ را بخوانید و توجه کنید که این کتاب در قرن هشتم ق.‏د.‏م.‏ به تحریر درآمده است.‏ در این آیه می‌خوانیم:‏ «او است که بر کرهٔ زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند.‏ اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.‏» هنگام خواندن این دو توصیف چه تصویری به ذهن شما خطور می‌کند؟‏ مطمئناً تصویر شیئی کروی به حالت «آویزان [یا معلق]» در فضا.‏ احتمالاً چنین تصویری را در عکس‌هایی که سفینه‌های فضایی جدید به زمین فرستاده‌اند مشاهده کرده‌اید.‏ ممکن است از خود بپرسید،‏ ‹چگونه انسان‌هایی که در دوران باستان می‌زیسته‌اند توانسته‌اند این چنین اظهارات علمی دقیقی بکنند؟‏›‏

^۵ اکنون اجازه بدهید سؤال دیگری را مطرح کنیم.‏ آیا کتاب مقدّس از صحّت و دقّت تاریخی برخوردار است؟‏ عده‌ای بر این باورند که کتاب مقدّس صرفاً مجموعه‌ای از افسانه‌هاست؛‏ افسانه‌هایی بدون اساس تاریخی.‏ برای نمونه،‏ داود،‏ پادشاه نامی اسرائیل را در نظر بگیرید.‏ تا سال‌های اخیر،‏ کتاب مقدّس تنها گواه بر هستی آن پادشاه بود.‏ شماری از تاریخدانان صاحب‌نام،‏ داود را شخصیّتی واقعی پذیرفته‌اند.‏ امّا برخی از شکّاکین،‏ زندگی وی را افسانه‌ای ساخته و پرداختهٔ اذهان مبلغینِ  یهودی قلمداد کرده،‏ سعی بر رد نمودن او دارند.‏ لیکن حقایق نشانگر چه می‌باشند؟‏

^۶ در سال ۱۹۹۳ در ویرانه‌های یکی از شهرهای اسرائیل باستان به نام دان کتیبه‌ای یافت شد که در آن به «خانهٔ داود» اشاره شده است.‏ آن کتیبه قطعه‌ای از یک اثر تاریخی خردشده مربوط به قرن نهم ق.‏د.‏م.‏ است که از شکست یهودیان در برابر دشمنانشان یاد می‌کند.‏ به این ترتیب،‏ سندی باستانی مضاف بر صفحات کتاب مقدّس یافت شد که به داود پادشاه اشاره می‌کند.‏ کشف آن کتیبه چه اهمیّتی داشت؟‏ ایزرائیل فینکِلستین،‏ از دانشگاه تل‌آویو اظهار کرد:‏ «بنای نیهیلیسم [هیچ‌انگاریِ] کتاب مقدّس با کشف کتیبهٔ داود،‏ یک‌شبه فرو ریخت.‏» همچنین پرفسور ویلیام اِف.‏ آلبرایت،‏ باستان‌شناسی که چند دهه از عمر خود را صرف حفاری و کاوش در سرزمین فلسطین نموده است سخن جالب‌توجهی در این خصوص ایراد کرد:‏ «اکتشافاتِ پیاپی بر جزئیات بی‌شمار درون کتاب مقدّس صحه گذاشته و بر ارزش آن به عنوان یک مرجع موثق تاریخی افزوده است.‏» در اینجا می‌توانیم مجدّداً از خود بپرسیم که ‹چرا این کتاب باستانی بر خلاف حماسه‌ها و افسانه‌های قدیم از چنین دقّت تاریخی‌ای برخوردار می‌باشد؟‏› حال،‏ اجازه بدهید به موضوعی دیگر بپردازیم.‏

^۷ کتاب مقدّس همچنین کتاب نبوّت است.‏ (‏ ۲پِطْرُس ۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ با شنیدن واژهٔ «نبوّت» ممکن است به یاد سخنان تحقّق‌نیافتهٔ اشخاصی بیفتید که خود را نبی یا پیشگو خوانده‌اند.‏ لیکن پیش از آنکه چنین استنباط کنید از شما تقاضا می‌کنیم کتاب مقدّس خود را باز کنید و باب هشت کتاب دانیال را بخوانید.‏ در این باب،‏ دانیال به توصیف رؤیای نبردی می‌پردازد که میان قوچی دارای دو شاخ و بزی نر با «شاخی معتبر» رخ داد.‏ بز نر در آن نبرد پیروز می‌شود.‏ امّا سپس شاخ بزرگش می‌شکند و به جای آن،‏ چهار شاخ دیگر درمی‌آید.‏ مفهوم این رؤیا چیست؟‏ گزارش دانیال به این شکل ادامه پیدا می‌کند:‏ «امّا آن قوچ صاحب دو شاخ که آن را دیدی پادشاهان مادیان و فارسیان می‌باشد.‏ و آن بز نر سِتَبر پادشاه یونان می‌باشد و آن شاخ بزرگی که در میان دو چشمش بود پادشاه اوّل است.‏ و امّا آن شکسته شدن و چهار در جایش برآمدن،‏ چهار سلطنت از قوم او امّا نه از قوّت او برپا خواهند شد.‏» (‏ دانیال ۸:‏۳-‏۲۲‏)‏

^۸ آیا این نبوّت به حقیقت پیوست؟‏ نگارش کتاب دانیال تقریباً در سال ۵۳۶ ق.‏د.‏م.‏ به اتمام رسید.‏ اسکندر کبیر،‏ پادشاه مقدونی ۱۸۰ سال  بعد از نگارش این نبوّت یعنی در سال ۳۵۶ ق.‏د.‏م.‏ متولّد شد و بر امپراتوری فارس استیلا یافت.‏ او همان «شاخ بزرگ» میان چشمان «بز نر» بود.‏ تاریخدانی یهودی به نام یوسِفوس گزارش می‌کند که اسکندر مقدونی پیش از پیروزی بر دولت فارس پا به اورشلیم گذاشت و در آن هنگام،‏ یهودیان کتاب دانیال نبی را به او نشان دادند.‏ اسکندر متوجه شد که نبوّت دانیال به شخص او و به عملیات نظامی‌اش در رابطه با سرزمین فارس اشاره می‌کند.‏ ما می‌توانیم در کتاب‌های تاریخ جهان اطلاعات بیشتری در خصوص وقایع راجع به امپراتوری یونان پس از مرگ اسکندر در سال ۳۲۳ ق.‏د.‏م.‏ کسب کنیم.‏ سرانجام،‏ چهار افسر زمام امپراتوری را به دست گرفتند و تا سال ۳۰۱ ق.‏د.‏م.‏ این «چهار شاخ» که به جای «آن شاخ بزرگ» برآمده بودند قلمرو امپراتوری اسکندر را به چهار بخش تقسیم کردند.‏ بار دیگر از خود می‌پرسیم،‏ ‹چگونه کتابی توانسته است با چنین وضوح و دقّتی آنچه را که تقریباً ۲۰۰سال بعد به وقوع می‌رسید پیشگویی کند؟‏›‏

^۹ خود کتاب مقدّس به پرسش فوق پاسخ می‌دهد:‏ «تمامی کتب از الهام خداست و .‏ .‏ .‏ مفید است.‏» (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏)‏ عبارت یونانی «از الهام خداست» را می‌توان همچنین به معنی واقعی کلمه،‏ «خدا دمیده است» ترجمه کرد.‏ به توصیف دیگر،‏ خدا اطلاعات موجود در صفحات کتاب مقدّس را به درون ذهن چهل نویسنده «دمیده است.‏» با بررسی نمونه‌های علمی،‏ تاریخی و نبوی فوق می‌توانیم به نتیجه‌گیری واضح و مشخصی نایل آییم:‏ این کتاب بی‌نظیر یعنی کتاب مقدّس محصول حکمت بشری نیست بلکه الهام‌شده از جانب خداست.‏ با وجود این،‏ امروزه بسیاری از مردم در مورد وجود خدا تردید به دل خود راه می‌دهند.‏ شما چطور؟‏