۱۷

به قوانین چه کسی اولویت می‌دهید؟‏

ما با قانون زندگی می‌کنیم —‏ قوانین طبیعی،‏ یا آفرینش؛‏ قوانین خدا دربارهٔ اخلاق و کردار؛‏ قوانین غیر مذهبی.‏ بسیاری از اینها را به آسانی می‌پذیریم و از آنها فایده می‌بریم.‏ ولی چه باید کرد اگر قانونی بیش از اندازه دست و پاگیر بنظر بیاید؟‏ یا اگر تناقضی بین دو قانون که به شما مربوط می‌شوند وجود داشته باشد؟‏

^۲ از آنجایی که قوانین طبیعی بنظر غیرشخصی می‌آیند،‏ اغلب افراد برای قبول آنها دچار اشکال نمی‌شوند.‏ چه کسی از قانون جاذبه سرپیچی می‌کند و از یک صخرهٔ بلند به پایین می‌پرد؟‏ این قانون برای ما سودمند است؛‏ زیرا پاهای ما را بر زمین و غذای ما را روی بشقاب نگاه می‌دارد.‏ قوانین طبیعی دیگری که مربوط به ژنها می‌شوند در شکل‌گیری فرزندان ما مؤثر هستند.‏ با در نظر داشتن قوانین ژنتیکی و پرهیز از ازدواج با خویشان نزدیک،‏ از خطر انتقال بعضی نقصها به فرزندان خود جلوگیری می‌کنیم.‏ (‏با لاویان ۱۸:‏۶-‏۱۷ مقایسه شود.‏)‏ ولی در مورد قوانین مربوط به کردار یا اخلاق چه می‌توان گفت؟‏

^۳ بسیاری از افراد از قوانین وضع‌شده بیزار شده‌اند.‏ یک دلیل آن این است که انسانها تمایل به وضع قوانین بیهوده دارند تا به وسیلهٔ آن دیگران را سرکوب کنند.‏ (‏متی ۱۵:‏۲؛‏ ۲۳:‏۴‏)‏ با این حال،‏ بد انگاشتن همهٔ قوانین یا عادت به نادیده گرفتن آنها خطرناک است.‏

 ^۴ ریشهٔ وضعیت رو به زوال بشر را می‌توان در سرپیچی از قانون پیدا کرد.‏ خدا آدم و حوا را از خوردن میوهٔ درخت معرفت نیک و بد منع کرده بود.‏ ولی شیطان به حوا تلقین کرد که قانون خدا بیش از حد دست و پاگیر است.‏ (‏پیدایش ۳:‏۱-‏۶‏)‏ پیشنهاد شیطان این بود —‏ ‹قانونی وجود نداشته باشد.‏ معیارهای خود را خود تعیین کنید.‏› این روحیهٔ ضد قانون در سراسر تاریخ رایج بوده است،‏ حتی تا به امروز.‏

^۵ یَهُوَه مردم خود را با قوانین بیهوده یا طاقت‌فرسا تحت فشار نمی‌گذارد،‏ زیرا «جائیکه روح خداوند است آنجا آزادی است.‏» (‏۲قرنتیان ۳:‏۱۷؛‏ یعقوب ۱:‏۲۵‏)‏ ولی بر خلاف آنچه که شیطان می‌خواهد به مردم بقبولاند،‏ یَهُوَه حاکم مطلق عالم است.‏ او آفریدگار عالم و همینطور بخشندهٔ زندگی و تأمین‌کنندهٔ ماست.‏ (‏اعمال ۴:‏۲۴؛‏ ۱۴:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ بنابراین حق دارد که ما را هدایت کند و برای شیوهٔ کردار ما قوانینی وضع کند.‏

^۶ بسیاری از افراد موافق هستند که خدا به عنوان صاحب‌اختیار غایی حق دارد حکم کند که انسانها چه می‌توانند و چه نمی‌توانند بکنند.‏ اما وقتی که تمایل شدید به انجام کاری که خدا آن را منع کرده است داشته باشند،‏ دیگر با این امر موافق نیستند.‏ آشکار است که این امری خطرناک است.‏ شواهد کافی وجود دارند که نشان می‌دهند قوانین خدا به نفع ما هستند.‏ به عنوان مثال،‏ پرهیز از باده‌گساری،‏ عصبانیت و طمع ما را یاری می‌کند تا از سلامتی بهتر و رضایت بیشتر برخوردار شویم.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏۱-‏۹،‏۱۰۵‏)‏ و همچنین قوانین خدا می‌توانند ما را یاری کنند تا از رضای خدا برخوردار شویم و نجات یابیم.‏ (‏امثال ۲۱:‏۳۰،‏۳۱‏)‏ بنابراین حتی اگر افراد هنوز دلایلی را که در پس بعضی از قوانین یَهُوَه وجود دارد،‏ درنیافته باشند،‏ امتناع آنها از اطاعت،‏ شاید بدلیل حس استقلال‌طلبی،‏ خودپسندی و بی‌خردی است.‏

 ^۷ یک مثال از قوانین خدا برای مسیحیان،‏ حکمی است که توسط شورای رسولان و پیران اورشلیم که هیئت اداره‌کنندهٔ جماعت اولیهٔ مسیحی را تشکیل می‌دادند،‏ وضع شد:‏

‏«روح‌القدس و ما صواب دیدیم که باری بر شما ننهیم جز این ضروریّات.‏ که از قربانیهای بتها و خون و حیوانات خفه‌شده و زنا بپرهیزید.‏» —‏ اعمال ۱۵:‏۲۲-‏۲۹‏.‏

^۸ برای اطاعت از قانون خدا در مورد «زنا» دلایلی منطقی در دست داریم —‏ ایمنی در مقابل بیماری،‏ فرزندان نامشروع،‏ ازدواجهای از هم پاشیده.‏ این قانون بدین معناست که افراد نباید خود را آلوده به هم‌جنس‌بازی یا فحشا بکنند،‏ زیرا همهٔ این کارها در واژهٔ یونانی پُ‍رنیا ‏(‏زنا)‏ که در اعمال ۱۵:‏۲۹ آمده مستور است.‏ (‏رومیان ۱:‏۲۴-‏۲۷،‏۳۲‏)‏ ولی اگر بتوان از خطرات ‏«زنا» جلوگیری کرد،‏ آن وقت چطور؟‏ آیا باز هم از فرمان خدا،‏ به این دلیل که او حاکم مطلق ماست،‏ اطاعت خواهیم کرد؟‏ اگر چنین کنیم ثابت خواهیم کرد که شیطان دروغگویی بیش نیست و اینکه انسانها به دلیل محبت خود به یَهُوَه از او اطاعت می‌کنند.‏ —‏ ایوب ۲:‏۳-‏۵؛‏ ۲۷:‏۵؛‏ مزمور ۲۶:‏۱،‏۱۱‏.‏

^۹ این حکم که در اعمال ۱۵:‏۲۲،‏۲۹ عنوان شده است محدودهٔ دیگری را مشخص می‌کند که می‌توانیم در آن فرمانبرداری خود را نشان دهیم.‏ قانون خدا می‌گوید که باید ‹از خون پرهیز کرد› و همینطور از گوشت حیواناتی که برای حفظ خون آنها در بدنشان،‏ آنها را خفه کرده‌اند.‏ خدا به نیای ما نوح گفت که انسانها می‌توانند گوشت حیوانات را بخورند،‏ ولی نباید با خون مخلوقات خود را تغذیه کنند.‏ (‏پیدایش ۹:‏۳-‏۶‏)‏ هنگام تکرار این قانون به اسرائیلیان،‏ خدا گفت که «جان [یا،‏ زندگی] جسد در خون است».‏ تنها یک روش استفاده از خون برای آنان وجود داشت آن هم استفاده از آن  بر روی مذبح برای کفارهٔ گناه بود.‏ در غیر این صورت،‏ خون هر مخلوقی باید ریخته می‌شد،‏ یعنی به طور مجازی به خدا برگردانده می‌شد.‏ اطاعت از این قانون اهمیتی حیاتی داشت.‏ —‏ لاویان ۱۷:‏۱۰-‏۱۴‏.‏

^۱۰ این قربانیها خون عیسی را که در راه ما ریخته می‌شد تصویر می‌کردند.‏ (‏افسسیان ۱:‏۷؛‏ مکاشفه ۱:‏۵؛‏ عبرانیان ۹:‏۱۲،‏۲۳-‏۲۸‏)‏ حتی پس از بازگشت مسیح به آسمان،‏ خدا به مسیحیان فرمان داد که ‹از خون بپرهیزند›.‏ ولی در حال حاضر چند نفر از کسانی که ادعای مسیحی بودن می‌کنند از خدای قانون‌گذار و زندگی‌بخش در این مورد اطاعت می‌کنند؟‏ در بعضی مناطق مصرف گوشتی که خون آن ریخته نشده،‏ مانند سوسیس خونی یا غذاهای دیگری که عمداً خون آنها حفظ شده است در میان خوراکیهای دیگر معمول است.‏

^۱۱ به همین ترتیب،‏ بسیاری از مردم در تلاشی برای زندگی طولانی‌تر انتقال خون را می‌پذیرند.‏ آنها اغلب از این موضوع بی‌اطلاع هستند که انتقال خون،‏ خود مسبب خطرات جدی برای سلامتی است و عملاً هر نوع عمل جراحیی را می‌توان بدون استفاده از خون با بکارگیری روشهای درمانی دیگر انجام داد.‏ * ولی حتی اگر بنظر آید که مسئلهٔ مرگ و زندگی مطرح است،‏ آیا اطاعت از خدا کاری نادرست خواهد بود؟‏ قانون الهی نباید نادیده گرفته شود حتی در موقع اضطراری.‏ —‏ ۱سموئیل ۱۴:‏۳۱-‏۳۵‏.‏

^۱۲ افراد بسیاری به دلیل اعتقاد به آزادی بیان یا پرستش،‏ یا آرمان سیاسی جان خود را به خطر انداخته‌اند.‏ آنان برای اطاعت از یک حاکم یا فرماندهٔ نظامی هر خطری را به جان  خریده‌اند.‏ آیا ما دلایل بسیار قانع‌کننده‌تری برای اطاعت از سلطان عالم نداریم؟‏ سابقهٔ بسیاری از افراد با ایمان که کمال اخلاقی خود را حفظ کرده‌اند،‏ پاسخ می‌دهد:‏ ‹قطعاً›.‏ (‏دانیال ۳:‏۸-‏۱۸؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۳۵-‏۳۸‏)‏ آنان می‌دانستند،‏ همانطور که ما نیز باید بدانیم،‏ که یَهُوَه زندگی‌بخش است و کسانی را که از او اطاعت کنند به یاد خواهد داشت و پاداش خواهد داد —‏ حتی اگر لازم باشد در موعد مقرر توسط رستاخیزی آنان را به زندگی باز خواهد گرداند.‏ (‏عبرانیان ۵:‏۹؛‏ ۶:‏۱۰؛‏ یوحنا ۱۱:‏۲۵‏)‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که تحت هر شرایطی،‏ اطاعت از یَهُوَه صحیح و در صدر بهترین شیوه‌هاست.‏ —‏ مرقس ۸:‏۳۵‏.‏

اطاعت از قوانین دولتی؟‏

^۱۳ بسیاری از قوانینی که ما با آنها بطور روزانه سر و کار داریم از جانب دولتهای دنیوی وضع شده‌اند.‏ مسیحیان باید به چنین قوانینی چگونه بنگرند و در مقابل آنها چگونه عمل کنند؟‏ پولس رسول نوشت:‏ «بیاد ایشان آور که حکّام و سلاطینرا اطاعت کنند و فرمانبرداری نمایند.‏» —‏ تیطس ۳:‏۱‏.‏

^۱۴ در نخستین قرن د.‏م.‏،‏ دولت روم همیشه عادلانه رفتار نمی‌کرد،‏ و بعضی از حکمرانان آن فاسد و نادرست بودند.‏ با این حال پولس چنین گفت:‏ «هر شخص مطیع قدرتهای برتر  بشود زیرا که قدرتی جز از خدا نیست و آنهائیکه هست از جانب خدا مرتّب شده است».‏ این «قدرتهای برتر» دولتهای دنیوی کنونی می‌باشند.‏ —‏ رومیان ۱۳:‏۱‏.‏

^۱۵ یَهُوَه اعلام می‌کند که تا هنگامی که حکمرانی او بطور کامل بر روی زمین برقرار نشده است،‏ حکومتهای مدنی برای انجام برخی کارها سودمند می‌باشند.‏ آنان تا حدی در حفظ نظم اجتماعی و فراهم آوردن خدمات بسیاری همچون ثبت ازدواج و تولد،‏ مفید هستند.‏ (‏با لوقا ۲:‏۱-‏۵ مقایسه شود.‏)‏ به همین دلیل مسیحیان معمولاً می‌توانند «بآرامی و استراحت و با کمال دین‌داری و وقار عمر خود را بسر [برند]».‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۲‏.‏

^۱۶ در تمام مدتی که مسیحیان چشم‌انتظار فرا رسیدن زمانی هستند که ملکوت خدا مسائلی همچون جنگ،‏ بی‌عدالتی و ستم را از میان بردارد،‏ آنان نباید در مقابل ‹مقامات› دولتهای دنیوی ‹مقاومت نمایند›.‏ آنها باید مالیاتهای تعیین‌شده را با صداقت بپردازند،‏ قوانین را رعایت کنند و به حکمرانان احترام بگذارند.‏ به دلیل این شیوه،‏ مسیحیان حقیقی اغلب مورد تحسین قرار گرفته‌اند و مقامات رسمی آنان را یاری کرده‌اند،‏ و بندرت با ‹شمشیری› که بر ضد قانون‌شکنان استفاده می‌شود مجازات شده‌اند.‏ —‏ رومیان ۱۳:‏۲-‏۷‏.‏

اطاعت نسبی

^۱۷ گاهی بین قوانین تناقض وجود دارد.‏ دولت مدنی ممکن است درخواست چیزی را بکند که خدا منع می‌کند.‏ یا قانون مدنی ممکن است چیزی را منع کند که خدا فرمان اجرای آن را به مسیحیان داده است.‏ در آن وقت چه باید کرد؟‏

 ^۱۸ چنین تناقضی هنگامی رخ داد که حکمرانان،‏ رسولان را از موعظه دربارهٔ عیسی مسیحِ رستاخیزیافته منع کردند.‏ شرح ایمان‌پرور آن را در اعمال ۴:‏۱-‏۲۳؛‏ ۵:‏۱۲-‏۴۲ بخوانید.‏ با آن که رسولان زندانی و مورد ضرب و شتم واقع شدند از موعظه باز نایستادند.‏ پطرس گفت:‏ «خدا را میباید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» —‏ اعمال ۵:‏۲۹‏.‏

^۱۹ بنابراین اطاعت یک مسیحی از مقامات دولتی،‏ اطاعتی نسبی است.‏ نخستین وظیفهٔ او اطاعت از مقام متعال خداست.‏ اگر در این راه متحمل مجازات شود،‏ می‌تواند خود را با آگاهی از این که عمل او مورد پسند خداست،‏ تسلی دهد.‏ —‏ ۱پطرس ۲:‏۲۰-‏۲۳‏.‏

^۲۰ مسیحیان اولیه در مورد دیگری نیز با انتخاب بین آنچه خدا دستور داده بود و آنچه دولت روم انتظار داشت مواجه بودند.‏ این موضوع به حمایت از ارتش روم یا الحاق به آن مربوط می‌شد.‏ خدا دربارهٔ مردم خود گفته بود:‏ «ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه‌های خویشرا برای ارّه‌ها خواهند شکست.‏ و اُمّتی بر امّتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگرا نخواهند آموخت.‏» (‏اشعیا ۲:‏۴؛‏ متی ۲۶:‏۵۲‏)‏ پس اگر دولت روم از یک مسیحی درخواست می‌کرد که به ارتش ملحق شود و یا از فعالیتهای جنگی حمایت کند،‏ در اینجا تناقضی بین قانون قیصر و قانون خدا بوجود می‌آمد.‏

^۲۱ مسیحیان اولیه در هنگامی که به آنها دستور تقدیم بخور به قیصر خدای روم داده شد،‏ برای قانون خدا اولویت قایل شدند.‏ دیگران ممکن بود آن را عملی میهن‌پرستانه بپندارند.‏ ولی تاریخ برای ما نقل می‌کند که مسیحیان این عمل را گونه‌ای بت‌پرستی می‌دانستند.‏ آنان هیچ عمل بت‌پرستانه‌ای برای شخص یا شیئی انجام نمی‌دادند،‏ آنان می‌دانستند که باید تنها خود را به یَهُوَه وقف کنند.‏ (‏متی ۲۲:‏۲۱؛‏ ۱یوحنا ۵:‏۲۱‏)‏ و بجای آن که با  سیاست بیامیزند،‏ بی‌طرفی خود را حفظ می‌کردند تا ‹از این جهان› نباشند،‏ همانطور که عیسی تأکید کرده بود.‏ —‏ یوحنا ۱۵:‏۱۹؛‏ اعمال ۱۲:‏۲۱-‏۲۳‏.‏

^۲۲ آیا شیوهٔ فکری و راهنماییهای خدا را در مورد مسئلهٔ قانون می‌پذیرید؟‏ با انجام این کار از بسیاری اندوه‌ها که گریبانگیر کسانی می‌شود که قوانین خدا را در مورد کردار و اخلاق نادیده می‌گیرند،‏ محفوظ خواهید ماند.‏ و بیهوده مجبور به تحمل مجازاتهایی از جانب مقامات مدنی کنونی نیز نخواهید بود.‏ البته خدا انتظار دارد که در وهلهٔ اول او را به عنوان حکمران اعظم به رسمیت بشناسیم.‏ اگر تحت هر شرایطی چنین عمل کنید،‏ هنگامی که بزودی قوانین ملکوت خدا بر سراسر زمین غالب آید،‏ مقبول اجتماع خواهید بود.‏ —‏ دانیال ۷:‏۲۷‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

موضوع بحث‏:‏ چرا باید به نقطه‌نظر خود در مورد قوانین فکر کنیم؟‏ (‏۱-‏۴)‏

دربارهٔ قوانین خدا چه نکته‌ای را باید قبول کنیم؟‏ (‏۵،‏ ۶)‏

چه دلایلی برای اطاعت از قانون خدا بر ضد «زنا» در اختیار داریم؟‏ (‏۷،‏ ۸)‏

چگونه می‌توانیم از قانون خدا در مورد خون اطاعت کنیم؟‏ (‏۹-‏۱۱)‏

چرا باید حتی در هنگامی که جانمان در خطر قرار می‌گیرد نیز از خدا اطاعت کنیم؟‏ (‏۱۲)‏

مسیحیان باید به حکومتهای مدنی چگونه بنگرند،‏ و چرا؟‏ (‏متی ۲۲:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ (‏۱۳-‏۱۶)‏

هنگامی که قانون خدا با قوانین دنیوی تناقض پیدا می‌کند،‏ شیوهٔ درست چیست؟‏ با مثال شرح دهید.‏ (‏۱۷-‏۲۱)‏

هم‌اکنون در مقابل چه آزمایشی قرار گرفته‌ایم؟‏ (‏۲۲)‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۶۸]‏

«مروری دقیق بر اطلاعاتی که در اختیار داریم،‏ نشان می‌دهد که تا زمان مارکوس اورِلیوس [که از سال ۱۶۱ تا ۱۸۰ د.‏م.‏ بر تخت امپراتوری نشست]،‏ هیچ مسیحیی سرباز نشد؛‏ و هیچ سربازی پس از مسیحی شدن،‏ در خدمت ارتش باقی نماند.‏» —‏ «طلوع مسیحیت» (‏انگل‍.‏)‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶۵]‏

مالیاتهای شما صرف خدمات اجتماعی می‌شود،‏ از قبیل:‏

محافظت پلیس

بهداشت

آموزش و پرورش

خدمات پستی

توزیع آب

مبارزه با آتش