۴

دربارهٔ نادیدنیها بیاموزیم

بسیاری چیزهای شگفت‌آور را نمی‌توانیم ببینیم.‏ به عنوان مثال،‏ از آنجایی که رشد حیرت‌آور بچه در رحم مادر تا مدتها «معجزه‌ای» نادیدنی بود،‏ اولین تصاویری که از آن گرفته شد بسیار حیرت‌انگیز بودند.‏

^۲ بسیاری چیزهای مهم دیگر وجود دارند که دیدن آنها برای ما امکان‌پذیر نیست،‏ مانند نیروی مغناطیس و نیروی جاذبه.‏ با این حال آنها واقعی هستند.‏ با مشاهدهٔ اثرات آنها می‌توانیم چیزهای بسیاری در موردشان بیاموزیم.‏ در مورد خدا نیز همینطور است.‏ بنابراین اگر مایل به شناخت آفریدگار خود باشیم —‏ که البته باید باشیم —‏ می‌بایست همهٔ کوشش خود را به کار گیریم.‏ —‏ با یوحنا ۳:‏۱۲ مقایسه شود.‏

^۳ در وهلهٔ اول،‏ به دو روش می‌توانیم خدا را که نادیدنی است،‏ بشناسیم.‏ پولس،‏ یکی از رسولان عیسی،‏ به یکی از این روشها اشاره می‌کند و می‌نویسد:‏ «زیرا که چیزهای نادیدهٔ او یعنی قوّت سرمدی و الوهیّتش از حین آفرینش عالم بوسیلهٔ کارهای او فهمیده و دیده میشود‏.‏» (‏رومیان ۱:‏۲۰‏)‏ آری،‏ آفرینش،‏ گواه وجود خداست.‏ به علاوه،‏ نشانگر خصوصیات و شخصیت اوست.‏ روش دوم بسیار پراهمیت‌تر است،‏ زیرا اطلاعات دقیقتری دربارهٔ او در اختیار ما می‌گذارد.‏ این روش،‏ شناخت مکاشفهٔ مکتوب اوست که در کتاب مقدس آمده است.‏

او چه شکلی دارد؟‏

^۴ عیسی در کتاب مقدس می‌گوید که «خدا روح است.‏» (‏یوحنا ۴:‏۲۴‏)‏ این بدان معناست که آفریدگار دارای بدنی جسمانی مانند ما  نیست.‏ برای کسانی که با واقعیاتی نادیدنی همچون نیروی جاذبه،‏ مغناطیس و امواج رادیویی آشنا هستند قبول این امر نباید کار دشواری باشد.‏ با این وجود وجه تمایز عمدهٔ خدا با اینها در این است که او شخصی زنده و هوشمند است و دارای خصوصیاتی است که برای ما قابل تشخیص و درک هستند.‏ برخی از آنها کدامند؟‏

^۵ آیا تا بحال موجهای غول‌آسایی را که به ساحلی صخره‌ای برخورد می‌کنند تماشا کرده‌اید؟‏ و یا تا بحال نیروی عظیم آتشفشان را مشاهده کرده‌اید؟‏ با این حال اینها تنها نشانه‌های کوچکی هستند از نیرویی که آفریدگار باید از آن برخوردار باشد زیرا اوست که زمین و همهٔ نیروهای آن را آفریده است.‏

^۶ با کمک معادلهٔ معروف اینشتین،‏ ^۲E=mc‏،‏ دانشمندان توضیح می‌دهند که ماده چیزی جز انرژی محبوس در اتم نیست.‏ انسانها درستی این مطلب را با انفجار بمبهای اتمی خود به ثبوت رسانده‌اند.‏ با این وجود آیا می‌دانستید که چنین انفجارهای عظیمی تنها یک درصد از انرژی پتانسیل اتمها را آزاد می‌کند؟‏ قدرت حیرت‌آور آفریدگار را تصور کنید که همهٔ اتمهای کائنات را به هم پیوسته است.‏ هزاران سال پیش از تولد اینشتین،‏ نوشته‌های مقدس اذعان کردند که خدای متعال منبع انرژی عظیم است.‏ (‏اشعیا ۴۰:‏۲۹‏)‏ به دلیلی موجه نوشته‌های مقدس به طور مکرر او را «خدای قادر مطلق» می‌خوانند.‏ —‏ پیدایش ۱۷:‏۱؛‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۷‏.‏

^۷ خدا اغلب،‏ نیروی خود را به روشهایی به کار برده است که به طور مستقیم بر انسانها اثر کرده است.‏ یک نمونه از آن در سِفْر خروج است،‏ هنگامیکه خدا موسی و اسرائیلیان را رهانید و از مصر خارج ساخت.‏ شرح مختصری را که در سِفْر خروج ۱۳:‏۲۱–‏۱۴:‏۳۱ آمده است با صدای بلند می‌توانید بخوانید.‏ خودتان را در میان آنان تصور کنید که چگونه توسط ستونی از ابر در روز و شبانگاه با ستونی فروزان از آتش محافظت می‌شدند.‏ چه احساسی می‌کردید اگر به نظر می‌آمد لشکری که در تعقیب شماست،‏ شما را در کنار دریای سرخ به تله انداخته است؟‏ حال تصور کنید که ناظر این باشید که خدا با استفاده از  نیروی خود آب را مانند دیوارهایی بلند در دو طرف برافرازد تا شما بتوانید بگریزید.‏ واقعاً که چه خدایی!‏ —‏ خروج ۱۵:‏۱،‏۲،‏۱۱؛‏ دانیال ۴:‏۳۵‏.‏

^۸ سِفْر خروج همچنین نشانگر قدرت خدا در انجام کارها از فاصلهٔ دور است.‏ به این منظور او نیروی فعال و نادیدنی خود،‏ یعنی روح خود،‏ روح‌القدس را به کار می‌گیرد.‏ با وجود آنکه این نیروی فعال،‏ یک شخص نیست ولی می‌تواند همانند دَمی نیرومند از هوا،‏ اعمال قدرت کند.‏ خدا برای آفرینش جهان مادی،‏ روح خود را به کار گرفت.‏ (‏مزمور ۳۳:‏۶؛‏ پیدایش ۱:‏۲‏)‏ ولی او می‌تواند آن را برای نیرو بخشیدن و یاری دادن افراد نیز به کار گیرد.‏ —‏ داوران ۱۴:‏۵،‏۶؛‏ مزمور ۱۴۳:‏۱۰‏.‏

^۹ کسی که ماشینی را طراحی کرده و سپس آن را می‌سازد به طور حتم از ساختمان و کارکرد آن آگاه است.‏ بنابراین،‏ آیا آنچه که بر روی زمین و در آسمانها می‌بینیم برای ما ضامن آگاهی و معرفت وسیع او نیست؟‏ شیمیدانها عمر خود را صرف پژوهش برای درک ساخت مواد طبیعی می‌کنند.‏ آفرینندهٔ این مواد باید از چه آگاهی و معرفتی برخوردار باشد!‏ دانشمندان همچنین مشغول بررسی سلول و اشکال ریز زندگی هستند.‏ اگر آفریدگار در همهٔ این زمینه‌ها آگاهی کامل نداشت قادر به پدید آوردن زندگی نبود!‏

^۱۰ معرفت خدا بر پهنهٔ کائنات گسترده است.‏ او می‌تواند همهٔ میلیاردها ستاره‌ای را که آفریده است با نام بخواند.‏ (‏اشعیا ۴۰:‏۲۶‏)‏ با وجود اینکه تنها،‏ بخشی از معرفت وسیع خدا برشمرده شده بود،‏ مردی به نام ایوب با فروتنی اعتراف کرد:‏ «میدانم که بهر چیز قادر هستی،‏ و ابداً قصد ترا منع نتوان نمود.‏» (‏ایوب ۴۲:‏۲‏)‏ آیا دلیل کافی برای اینکه چنین فکر کنیم در اختیار نداریم؟‏

^۱۱ خدا مظهر حکمت است،‏ زیرا که او معرفت خود را با موفقیت به کار می‌بندد.‏ به عنوان مثال،‏ او گیاهان را طوری طراحی کرده است که بتوانند با ترکیب آب و دی‌اکسیدکربن موجود در هوا،‏ شکرها و  نشاسته‌های لازم را برای تغذیهٔ انسانها و حیوانات بسازند.‏ گیاهان همچنین می‌توانند چربیها،‏ پروتئینها و ویتامینهای پیچیده‌ای را که ما برای سالم نگاه داشتن خود از آنها استفاده می‌کنیم تولید کنند.‏ همهٔ غذای ما بستگی به چرخهٔ حیرت‌انگیزی دارد که شامل خورشید،‏ بارش باران،‏ صاعقه و باکتریهای موجود در خاک است.‏ (‏ارمیا ۱۰:‏۱۲؛‏ اشعیا ۴۰:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ هنگامی که شخص از اعمال خدا آگاه می‌شود،‏ در دل خود درک می‌کند که چرا نویسندهٔ کتاب مقدس چنین بانگ برآورد:‏ «زهی عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا!‏» (‏رومیان ۱۱:‏۳۳‏)‏ آیا این همان احساسی نیست که شما مایلید نسبت به خدایی که می‌پرستید داشته باشید؟‏

شخصیتی خوشایند

^۱۲ مشاهدهٔ این امر که آفریدگار بخشنده‌ای باملاحظه و کریم است،‏ دشوار نیست.‏ ما به برخی نکات دربارهٔ اینکه او چگونه غذا فراهم می‌آورد اشاره کردیم.‏ ولی یکی از نویسندگان مزامیر در کتاب مقدس چنین گفت:‏

‏«که چشمه‌ها را در وادیها جاری میسازد،‏ تا در میان کوهها روان بشوند.‏ تمام حیوانات صحرا را سیراب میسازند،‏ .‏ .‏ .‏ نباتات را برای بهایم میرویاند،‏ و سبزه‌ها را برای خدمت انسان،‏ و نانرا از زمین بیرون میآورد.‏ و شراب را که دل انسانرا شادمان می‌کند،‏ و چهرهٔ او را بروغن شاداب میسازد،‏ و دل انسانرا بنان قویّ میگرداند.‏» —‏ مزمور ۱۰۴:‏۱۰-‏۱۵‏.‏

خدا زمین را طوری آماده ساخت که حتی بیش از نیاز همهٔ افراد بشر در آن غذا وجود داشته باشد.‏ کمبودهای غذایی تأسف‌باری که این چنین باعث رنج و عذاب هستند از طمع و یا بی‌کفایتی بشر ناشی می‌شوند.‏

^۱۳ آفریدگار ما کاری بیش از تدارک فراوان آنچه که برای ادامهٔ زندگی بدان نیاز است انجام می‌دهد.‏ او زندگی را لذت‌بخش نیز می‌سازد.‏ خدا می‌توانست غذاها را بی‌مزه بسازد.‏ در عوض از غذاهای سالمی برخورداریم که طعمهای لذت‌آور و تنوعی بی‌حد دارند.‏ همچنین  نادیده نگیریم که خدا ما را نیز طوری آفریده است که بتوانیم از زیبایی رنگها،‏ همچون رنگهای گلها و میوه‌ها لذت ببریم.‏ و به ما توانایی لذت بردن از نوای موسیقی را بخشید.‏ همهٔ اینها چه احساسی نسبت به خدا در شما پدید می‌آورند؟‏

^۱۴ با تعمق در این باره بسیاری به این موضوع پی برده‌اند که خدا بسیار بامحبت است.‏ آنان یقین دارند که او چنین است.‏ کتاب مقدس نیز با این نکته موافق است زیرا که یوحنای رسول نوشت:‏ «خدا محبّت است.‏» (‏۱یوحنا ۴:‏۸‏)‏ آفریدگار مظهر محبت است؛‏ این خصوصیت برجستهٔ اوست.‏ اگر کسی از شما بپرسد خدا چه نوع شخصی است،‏ به احتمال زیاد،‏ اولین پاسخ شما به این پرسش،‏ این خصوصیت خواهد بود.‏ او با مهربانی،‏ محبت گرم خود را نسبت به انسانها نشان می‌دهد.‏ خدا نه تصوری خیالی و انتزاعی است و نه الوهیتی بعید و دور از دسترس.‏ او شخص رئوفی است که می‌توان با او رابطه‌ای محبت‌آمیز برقرار کرد.‏ عیسی اظهار داشت که پیروان او می‌توانند به خدا به عنوان پدر خود،‏ کسی که به آنها نزدیک است و برایشان دل می‌سوزاند دعا کنند.‏ —‏ متی ۶:‏۹‏.‏

^۱۵ اگر واقعاً کسی را دوست داشته باشید،‏ همیشه خوبی او را می‌خواهید.‏ خدا نیز چنین احساسی نسبت به ما دارد.‏ او از روی محبت در مورد چیزهایی که برایمان زیان‌آور هستند به ما هشدار می‌دهد.‏ این هشدارها به منزلهٔ محافظی برای ما هستند.‏ علاوه بر آن ما را در درک معیارهای خدا و اینکه او چگونه عمل می‌کند و یا عکس‌العمل نشان می‌دهد،‏ یاری می‌کنند.‏ به عنوان مثال،‏ کتاب مقدس اظهار می‌کند که او از دروغگویی متنفر است.‏ (‏امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹؛‏ ۸:‏۱۳؛‏ زکریا ۸:‏۱۷‏)‏ این مطلب به ما اطمینان می‌دهد که خدا نمی‌تواند دروغ بگوید؛‏ ما می‌توانیم هر آنچه را که می‌گوید،‏ بطور کامل باور کنیم.‏ (‏تیطس ۱:‏۲؛‏ عبرانیان ۶:‏۱۸‏)‏ بنابراین هنگامیکه ما در کتاب مقدس به گفته‌هایی برمی‌خوریم که شخص ممکن است آنها را دست و پاگیر  بداند،‏ باید آنها را به عنوان انعکاسی از محبت خدا،‏ شخصیت عادل و علاقهٔ او نسبت به خود بدانیم.‏

^۱۶ کتاب مقدس نشان می‌دهد که خدا علاوه بر محبت،‏ احساسات دیگری را نیز داراست؛‏ این ما را یاری می‌کند تا به خدا به عنوان شخصی که می‌توان با او رابطه برقرار کرد بنگریم.‏ به عنوان مثال،‏ هنگامیکه بشر بر ضد راه و روشهای عادلانهٔ او سرکشی کرد،‏ به او «اهانت» شد.‏ (‏مزمور ۷۸:‏۸-‏۱۲،‏۳۲،‏۴۱‏)‏ هنگامیکه انسانها راستی را نگاه می‌دارند،‏ او «شادی» می‌کند.‏ (‏امثال ۲۷:‏۱۱؛‏ لوقا ۱۵:‏۱۰‏)‏ وقتی که ما مرتکب اشتباه می‌شویم،‏ او دلسوز و بخشنده است و معنی رفتار ما را درک می‌کند.‏ مطالعهٔ این مطلب در مزمور ۱۰۳:‏۸-‏۱۴ موجب تشویق و دلگرمیتان خواهد بود.‏ آفریدگار تبعیضی قایل نشده،‏ آفتاب و باران را برای همه فراهم می‌کند،‏ و پرستش افراد را بدون توجه به نژاد و ملیتشان می‌پذیرد.‏ —‏ اعمال ۱۴:‏۱۶،‏۱۷؛‏ ۱۰:‏۳۴،‏۳۵‏.‏

^۱۷ سعادت چیزی است که اغلب ما خواهان آن هستیم.‏ بنابراین برای شناخت حضرت اعلی دلیلی در دست داریم.‏ کتاب مقدس او را «متبارک» (‏سعادتمند)‏ توصیف می‌کند و نشان می‌دهد که او می‌خواهد ما نیز خوشحال و سعادتمند باشیم.‏ (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۱؛‏ تثنیه ۱۲:‏۷‏)‏ او همیشه پاداش‌دهندهٔ آنانی است که به او ایمان می‌آورند.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏۶؛‏ ۱۳:‏۵‏)‏ خدا برای آنکه انسانها از سلامتی و سعادت بی‌پایان برخوردار باشند راهی فراهم آورده است که در بخشهای بعدی به آن خواهیم پرداخت.‏

خدا

^۱۸ نکتهٔ مهم دیگری که کتاب مقدس دربارهٔ آفریدگار آشکار می‌سازد،‏ نام شخصی اوست.‏ در زبان عبری این نام را با چهار حرف بی‌صدا می‌نوشتند،‏ به این شکل:‏ יהוה.‏ اغلب زبانهای امروزی این نام  مخصوص را به یک شکل ترجمه می‌کنند.‏ در زبان فارسی یَهُوَه گفته می‌شود.‏ مزمور ۸۳:‏۱۸ به ما می‌گوید که مردم باید «بدانند تو که اسمت یَهُوَه میباشد،‏ بتنها بر تمامئ زمین متعال هستی.‏» (‏با یوحنا ۱۷:‏۶ مقایسه شود.‏)‏ توجه کنید که تنها او متعال است.‏ فقط یک ذات متعال وجود دارد.‏ اسرائیلیان باستان اغلب این موضوع را به این شکل توصیف می‌کردند:‏ «یَهُوَه خدای ما یَهُوَه واحد است.‏ پس یَهُوَه خدای خود را بتمامئ جان و تمامئ قوّت خود محبّت نما.‏» (‏تثنیه ۶:‏۴،‏۵‏؛‏ با یوحنا ۱۷:‏۳ مقایسه شود.‏)‏ حتی کوروش کبیر،‏ یکی از نامدارترین پادشاهان پارس نیز برتری یَهُوَه را اذعان می‌کند.‏ —‏ عزرا ۱:‏۲،‏۳‏.‏

^۱۹ خدای ما،‏ یَهُوَه،‏ همانطور که منطق حکم می‌کند،‏ جاودانی است.‏ دانشمندان می‌گویند که کائنات میلیاردها سال قدمت دارند.‏ بنابراین آفریدگار کائنات بایست پیش از آن وجود می‌داشت.‏ این موضوع با کتاب مقدس که او را «پادشاه سرمدی»،‏ یعنی بدون آغاز و پایان،‏ می‌خواند توافق دارد.‏ (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۷؛‏ مکاشفه ۴:‏۱۱؛‏ ۱۰:‏۶‏)‏ چند هزار سالی که انسان روی زمین است در مقایسه با جاودانگی یَهُوَه تنها لحظه‌ای کوتاه بشمار می‌آید.‏ —‏ مزمور ۹۰:‏۲،‏۴‏.‏

دیگر موجودات نادیدنی

^۲۰ کتاب مقدس آشکار می‌سازد که آفریدگان روحی دیگری نیز وجود دارند.‏ قادر مطلق برای مدتی طولانی به تنهایی وجود داشت؛‏ سپس تصمیم به آفرینش اشخاص روحی دیگری گرفت.‏ در ابتدا «نخستزادهٔ تمامئ آفریدگان» و «ابتدای خلقت خدا» را به وجود آورد.‏ (‏کولسیان ۱:‏۱۵؛‏ مکاشفه ۳:‏۱۴‏)‏ این نخستزاده از ابتدای خلقت با خدای قادر متعال بود.‏ یَهُوَه بعدها از او به عنوان سخنگو،‏ یا کلمه،‏ برای ارتباط با دیگران استفاده کرد.‏ (‏یوحنا ۱:‏۱-‏۳؛‏ کولسیان ۱:‏۱۶،‏۱۷‏)‏ سرانجام،‏ این پسر نخستزاده به زمین فرستاده شد تا به انسان مبدل شود.‏ او به نام عیسی مسیح شناخته شده است.‏ —‏ غلاطیان ۴:‏۴؛‏ لوقا ۱:‏۳۰-‏۳۵‏.‏

 ^۲۱ از طریق این پسر نخست‌آفریده،‏ خدا دیگر مخلوقات روحیی را که اغلب به فرشتگان ملقبند،‏ پدید آورد.‏ اینها به عنوان پیام‌آور به خدا خدمت می‌کنند و وظایفی را در کائنات به عهده دارند،‏ که شامل خدماتی برای انسانها نیز می‌شود.‏ —‏ ۲پطرس ۲:‏۱۱؛‏ عبرانیان ۲:‏۶،‏۷؛‏ مزمور ۳۴:‏۷؛‏ ۱۰۳:‏۲۰‏.‏

^۲۲ منطق و کتاب مقدس هر دو حکم می‌کنند که پسر نخست‌زاده‌ای که آفریده و همچنین توسط خدا به زمین فرستاده شده بود،‏ با پدر خویش برابر نباشد.‏ بعضی افراد که ادعا می‌کنند به کتاب مقدس اعتقاد دارند،‏ تعلیم می‌دهند که عیسی و پدرش هر دو بخشهایی از یک الوهیت مرکب هستند.‏ این عقیده،‏ عقیده‌ای جدید نیست،‏ بلکه بسیاری از ادیان باستانی نیز گروههایی از خدایان را پرستش می‌کردند.‏ ولی بر خلاف این عقیده،‏ کتاب مقدس به وضوح می‌گوید که عیسی به عنوان شخصی مستقل،‏ قدرت را از پدر قادر متعال خود دریافت می‌داشت.‏ این کتاب به ما اطمینان می‌دهد که قادر متعال از نکاتی آگاه بود که عیسی از آنها بی‌خبر بود،‏ و عیسی مسیح هیچگاه با پدر خود برابر نبوده است،‏ نه هنگامیکه روی زمین بسر می‌برد و نه پس از آن.‏ —‏ یوحنا ۵:‏⁠۲۹؛‏ ۸:‏۲۸؛‏ ۱۴:‏۱۰،‏۲۸؛‏ مرقس ۱۳:‏۳۲‏.‏

^۲۳ برای هزاران سال در آسمان،‏ پسر با خدای قادر متعال رابطه‌ای بسیار نزدیک داشت،‏ که بدین صورت می‌توانست از خدا آموزش بگیرد و روشهای او را تقلید کند.‏ بنابراین هنگامیکه شاگردی از او خواست:‏ «پدر را بما نشان ده» عیسی پاسخ گفت:‏ «کسیکه مرا دید پدر را دیده است.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۸،‏۹؛‏ ۱:‏۱۸‏)‏ با مطالعهٔ گزارش کتاب مقدس دربارهٔ زندگی زمینی عیسی می‌توانیم نکات بسیاری دربارهٔ پدر بیاموزیم،‏ نکاتی همچون اینکه منظور خدا از انجام کارها چیست و اینکه او انتظار دارد که ما چگونه باشیم.‏ عیسی یکبار گفت:‏ «من راه و راستی و حیات هستم.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۶‏)‏ شناخت بهتر او و در نتیجه شناخت پدر‏،‏ برای ما امری حیاتی است.‏ خواندن انجیل یوحنا کمک بزرگی است.‏ در حین خواندن آن،‏ تنها روی رویدادها و جزئیات تکیه نکنید،‏ بلکه سعی در  شناخت روحیهٔ مسیح داشته باشید.‏ عیسی مهمترین انسانی بود که می‌توان در موردش آموخت.‏

ما به خدا نیازمندیم

^۲۴ در همان حال که با مشاهدهٔ آفرینش و مطالعهٔ کتاب مقدس،‏ قادر متعال را می‌شناسیم به این نکته پی می‌بریم که انسانها آفریده نشده‌اند که مستقل از خدا بسر ببرند.‏ ما آفریده شده‌ایم که با خدا،‏ کسی که به ما زندگی بخشیده است و تدارکات روزانه‌اش زندگی ما را تداوم می‌بخشد،‏ رابطه برقرار کنیم.‏ تلاش در مستقل بودن از او و کلام او،‏ مانند این است که شخص بخواهد در دشتی ناشناخته،‏ بدون در دست داشتن یک نقشهٔ خوب راه خود را بیابد.‏ در راه ممکن است به کلی سردرگم شود و از کمبود مواد لازم که برای ادامهٔ زندگی ضروری است،‏ جان خود را از دست بدهد.‏ این حکایت انسانهایی است که خدا و هدایت او را برای زندگی نادیده می‌گیرند.‏ کتاب مقدس و تاریخ هر دو نشان می‌دهند که برای آنکه از زندگی به نحو احسن بهره ببریم به چیزی بیش از غذا،‏ پوشاک و سرپناه نیازمندیم.‏ برای آنکه حقیقتاً سعادتمند باشیم به هدایت و یاری خالق خود نیازمندیم.‏ —‏ متی ۴:‏۴؛‏ یوحنا ۴:‏۳۴‏.‏

^۲۵ بسیاری افراد دیگر دربارهٔ آفریدگار چندان چیزی نمی‌دانند.‏ اگر با چنین افرادی برخورد کردید و فرصتی دست داد،‏ چرا برخی نکات مفیدی را که در اینجا با یکدیگر مورد توجه قرار دادیم برای آنان بازگو نکنید؟‏ خوب است که افراد،‏ مایل به سهیم کردن دیگران در حقایق پراهمیتی باشند که در مورد یَهُوَه،‏ پدر مهربان آسمانی‌مان فرا گرفته‌اند.‏ —‏ مزمور ۴۰:‏۵‏.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

موضوع بحث:‏ چگونه ممکن است خدایی نادیدنی را بشناسیم؟‏ (‏۱-‏۳)‏

چرا می‌توان از قدرت حیرت‌آور خدا و توانایی او در اِعمال آن،‏ اطمینان حاصل کرد؟‏ (‏۴-‏۸)‏

دربارهٔ معرفت خدا و حکمت او چه باید بدانیم؟‏ (‏۹-‏۱۱)‏

از جلوه‌های شخصیت خدا چه فایده‌ای می‌بریم؟‏ (‏۱۲-‏۱۴)‏

خدا چگونه علاقهٔ محبت‌آمیزش را به ما نشان می‌دهد؟‏ شما در این باره چه احساسی دارید؟‏ (‏مزمور ۳۰:‏۴،‏۵‏)‏ (‏۱۵-‏۱۷)‏

در مورد نام و طول عمر خدا چه می‌توان آموخت؟‏ (‏۱۸،‏ ۱۹)‏

چرا خدا در آسمان تنها نیست؟‏ (‏۲۰،‏ ۲۱)‏

رابطهٔ بین پدر (‏خدا)‏ و پسر (‏عیسی)‏ چگونه است؟‏ (‏۲۲،‏ ۲۳)‏

چرا باید در زندگی خود به خدا اهمیت بدهید؟‏ (‏۲۴-‏۲۵)‏

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۳۳]‏

نیروی خدا دریای سرخ را شکافت

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۶]‏

آفتاب،‏ باران و خاک حاصلخیز نشانگر چه نکته‌ای دربارهٔ خدا هستند؟‏

آیا او بخشنده‌ای باملاحظه و کریم نیست؟‏