۱-‏۳.‏ الف)‏ همسفر جدید پولُس چه کسی بود و در موردش چه می‌دانیم؟‏ ب)‏ در این فصل چه یاد می‌گیریم؟‏

 پولُس به همسفر جوانش خیره شده بود.‏ اسم او تیموتائوس بود و حدود ۲۰ سال داشت.‏ او پر از انرژی و اشتیاق بود.‏ هر قدمی که برمی‌داشت،‏ از خانه‌اش در لِستِره و قونیه دورتر و دورتر می‌شد.‏ چه چیزی در انتظار آن‌ها بود؟‏ این دومین سفر میسیونری پولُس بود و او می‌دانست که با مشکلات و خطرهای زیادی روبرو می‌شوند.‏ اما شاید با خودش فکر می‌کرد که تیموتائوس چطور با سختی‌ها کنار می‌آید.‏

^۲ شاید این مرد جوان و فروتن مطمئن نبود که بتواند از پس این مسئولیت برآید.‏ اما پولُس به او امیدوار بود.‏ قبل از این ماجرا،‏ پولُس و بَرنابا به خاطر اختلاف‌نظری که بینشان به وجود آمده بود،‏ از هم جدا شده بودند.‏ برای همین،‏ پولُس همسفری مصمم و همفکر می‌خواست.‏ چون باید با هم به جماعت‌ها سر می‌زدند و برادران و خواهرانشان را تقویت می‌کردند.‏

^۳ در این فصل یاد می‌گیریم:‏ اگر اختلاف‌نظری پیش بیاید،‏ چطور آن را حل کنیم؟‏ چرا پولُس تیموتائوس را به عنوان همسفرش انتخاب کرد؟‏ سرپرستان حوزه چه مسئولیت مهمی دارند؟‏

۴.‏ هدف پولُس از دومین سفر میسیونری‌اش چه بود؟‏

^۴ در فصل قبل دیدیم که پولُس،‏ بَرنابا،‏ یهودا و سیلاس چطور تصمیم هیئت اداره‌کننده در مورد ختنه را در جماعت اَنطاکیه اعلام کردند و برادران و خواهران را تشویق کردند.‏ چند روز بعد از آن ماجرا،‏ پولُس به بَرنابا گفت:‏ «بیا به همهٔ شهرهایی که در آنجا کلام یَهُوَه را اعلام کردیم برگردیم تا به برادران آنجا سر بزنیم و ببینیم در چه وضعیتی هستند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۳۶‏)‏ هدف پولُس از این بازدید،‏ فقط معاشرت با آن جماعت جدید نبود.‏ کتاب اعمال به ما نشان می‌دهد که دلیل  دومین سفر میسیونری پولُس چه بود.‏ اول،‏ او می‌خواست همچنان تصمیمات هیئت اداره‌کننده را به جماعت‌ها برساند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۴‏)‏ دوم،‏ پولُس به عنوان سرپرست سیّار می‌خواست ایمان برادران و خواهران را تقویت کند.‏ (‏روم ۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ امروزه،‏ سازمان یَهُوَه چطور نمونهٔ هیئت اداره‌کننده در قرن اول را دنبال می‌کند؟‏

۵.‏ امروزه هیئت اداره‌کننده چطور جماعت‌ها را تشویق و راهنمایی می‌کند؟‏

^۵ امروزه عیسی از طریق هیئت اداره‌کننده،‏ سازمان یَهُوَه را هدایت می‌کند.‏ آن‌ها هم از طریق نامه،‏ نشریات،‏ جلسه‌ها و راه‌های دیگر برادران و خواهران را تشویق می‌کنند و راهنمایی‌های لازم را به همهٔ آن‌ها در سراسر دنیا می‌رسانند.‏ هیئت اداره‌کننده پیران جماعت واجد شرایط را به عنوان سرپرست حوزه منصوب می‌کند و از طریق آن‌ها با تک‌تک جماعت‌ها در ارتباط است.‏

۶،‏ ۷.‏ بعضی از مسئولیت‌های سرپرست حوزه چیست؟‏

^۶ سرپرستان حوزه به تک‌تک خواهران و برادران در جماعت توجه نشان می‌دهند و سعی می‌کنند ایمانشان را تقویت کنند.‏ آن‌ها از سرپرستان سیّار قرن اول مثل پولُس سرمشق می‌گیرند.‏ پولُس به تیموتائوس که او هم سرپرست سیّار بود گفت:‏ ‹کلام خدا را موعظه کن،‏ فوریت این کار را همیشه در نظر داشته باش و در هر زمان،‏ چه در شرایط مناسب چه در شرایط سخت،‏ در این کار فعال باش.‏ همچنین با استفاده از هنر تعلیم و با صبر زیاد،‏ توبیخ کن،‏ هشدار بده و تشویق کن و به کار موعظه مشغول باش.‏›​—‏۲تیمو ۴:‏۲،‏ ۵‏.‏

^۷ هماهنگ با گفتهٔ پولُس،‏ سرپرست حوزه و همسرش با همهٔ مبشّران در خدمت موعظه همکاری می‌کنند.‏ عشق آن‌ها به موعظه و مهارتشان در این کار،‏ تأثیر خوبی روی برادران و خواهران می‌گذارد.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۱؛‏ ۲تیمو ۲:‏۱۵‏)‏ سرپرستان حوزه،‏ محبت و ازخودگذشتگی زیادی دارند.‏ آن‌ها در آب و هوای بد و حتی مناطق ناامن هم به خدمتشان ادامه می‌دهند.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ همین طور با سخنرانی‌هایی که بر اساس کتاب مقدّس است،‏ برادران و خواهران را تشویق می‌کنند و به آن‌ها تعلیم و پند می‌دهند.‏ اگر آن‌ها را الگوی خودمان قرار بدهیم،‏ همهٔ ما در جماعت فایده می‌بریم.‏​—‏عبر ۱۳:‏۷‏.‏

۸.‏ واکنش بَرنابا به درخواست پولُس چه بود؟‏

^۸ بَرنابا درخواست پولُس را قبول کرد و قرار شد که آن‌ها بروند و به برادران سر بزنند.‏ (‏اعما ۱۵:‏۳۶‏)‏ پولُس و بَرنابا همسفرهای خوبی بودند و با آن مناطق و خواهران و برادران آنجا آشنا بودند.‏  ‏(‏اعما ۱۳:‏۲–‏۱۴:‏۲۸‏)‏ پس ایدهٔ خوبی بود که دوباره با هم این کار را انجام بدهند.‏ اما بَرنابا پافشاری کرد که پسرعمویش مَرقُس هم با آن‌ها برود.‏ این فقط یک پیشنهاد نبود.‏ در اعمال ۱۵:‏۳۷ آمده:‏ «بَرنابا اصرار داشت که یوحنای معروف به مَرقُس را با خودشان ببرند.‏»‏

۹.‏ چرا پولُس با بَرنابا مخالف بود؟‏

^۹ پولُس با بَرنابا موافق نبود.‏ در اعمال ۱۵:‏۳۸ می‌خوانیم:‏ ‹چون قبلاً وقتی مَرقُس با آن‌ها رفته بود،‏ برای ادامهٔ کار موعظه پیش آن‌ها نماند و در پامفیلیه از آن‌ها جدا شد.‏› مَرقُس در اولین سفر میسیونری با پولُس و بَرنابا بود،‏ اما تا آخر آن سفر همراهشان نماند.‏ (‏اعما ۱۲:‏۲۵؛‏ ۱۳:‏۱۳‏)‏ در همان ابتدای سفر وقتی هنوز در پامفیلیه بودند،‏ مَرقُس از آن‌ها جدا شد و به خانه‌اش در اورشلیم برگشت.‏ کتاب مقدّس دلیلش را نمی‌گوید،‏ اما ظاهراً از نظر پولُس کار مَرقُس نشانهٔ بی‌مسئولیتی‌اش بود و احتمالاً پولُس نمی‌توانست روی او حساب کند.‏

۱۰.‏ اختلاف نظر پولُس و بَرنابا به کجا کشید و چه نتیجه‌ای داشت؟‏

^۱۰ بَرنابا هنوز روی حرفش پافشاری می‌کرد.‏ پولُس هم به هیچ وجه نظرش را عوض نمی‌کرد.‏ «آن‌ها سر این موضوع به‌شدّت بحث کردند و با عصبانیت از هم جدا شدند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۳۹‏)‏ بَرنابا مَرقُس را برداشت و هر دو به خانهٔ بَرنابا در قبرس رفتند.‏ اما پولُس به سفر میسیونری‌اش ادامه داد.‏ در گزارش اعمال می‌خوانیم:‏ «پولُس سیلاس را انتخاب کرد تا همسفرش باشد.‏ برادران برای پولُس دعا کردند که لطف یَهُوَه شامل حالش شود و بعد،‏ پولُس راهی سفر شد.‏ او به سوریه و کیلیکیه رفت و جماعت‌های آنجا را تقویت کرد.‏»​—‏اعما ۱۵:‏۴۰،‏ ۴۱‏.‏

۱۱.‏ وقتی اختلاف‌نظری پیش می‌آید،‏ چه خصوصیت‌هایی کمکمان می‌کند که دوستی‌مان را حفظ کنیم؟‏

^۱۱ این گزارش به ما یادآوری می‌کند که همهٔ ما ناکاملیم.‏ پولُس و بَرنابا نماینده‌های هیئت اداره‌کننده بودند.‏ احتمالاً خود پولُس بعدها یکی از اعضای این هیئت شد.‏ با این که پولُس و بَرنابا برادران خوبی بودند،‏ در آن شرایط کنترلشان را از دست دادند.‏ آیا این اختلاف‌نظر باعث شد که دوستی‌شان برای همیشه به هم بخورد؟‏ آن‌ها ناکامل بودند،‏ اما فروتن هم بودند و سعی می‌کردند از عیسی سرمشق بگیرند.‏ بعد از مدتی همدیگر را بخشیدند و دوباره با هم دوست شدند.‏ (‏افس ۴:‏۱-‏۳‏)‏ پولُس و مَرقُس هم بعدها دوباره با هم خدمت کردند.‏ a​—‏کول ۴:‏۱۰‏.‏

۱۲.‏ سرپرستان حوزه و پیران جماعت چه خصوصیت‌هایی باید داشته باشند؟‏

^۱۲ درست است که پولُس و بَرنابا از دست هم عصبانی شدند و با هم بحث کردند،‏ اما هیچ کس آن‌ها را با این خصوصیت نمی‌شناخت.‏ بَرنابا با برادران و خواهران مهربان بود.‏ برای همین هیچ کس  او را با اسم واقعی‌اش که یوسِف بود صدا نمی‌کرد،‏ بلکه به او لقب «بَرنابا» یعنی «تشویق‌کننده» داده بودند.‏ (‏اعما ۴:‏۳۶‏)‏ پولُس هم به برادری باملاحظه و مهربان معروف بود.‏ (‏۱تسا ۲:‏۷،‏ ۸‏)‏ پیران جماعت و سرپرستان حوزه هم باید از پولُس و بَرنابا سرمشق بگیرند.‏ آن‌ها باید فروتن باشند و با همدیگر و با برادران و خواهرانشان در جماعت باملاحظه و با محبت رفتار کنند.‏​—‏۱پطر ۵:‏۲،‏ ۳‏.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ تیموتائوس چه کسی بود و پولُس چطور با او آشنا شد؟‏ ب)‏ چرا توجه پولُس به تیموتائوس جلب شد؟‏ پ)‏ تیموتائوس چه مسئولیتی گرفت؟‏

^۱۳ پولُس در دومین سفر میسیونری‌اش به جماعت‌های غَلاطیه سر زد.‏ او «به شهر دِربه و بعد به شهر لِستِره رفت.‏ در لِستِره شاگردی به نام تیموتائوس زندگی می‌کرد که مادرش از مسیحیان یهودی‌نژاد بود،‏ ولی پدرش یونانی بود.‏»​—‏اعما ۱۶:‏۱‏.‏ b

^۱۴ ظاهراً پولُس در سفر قبلی‌اش حدود سال ۴۷ م.‏ با خانوادهٔ تیموتائوس آشنا شده بود.‏ حالا بعد از دو یا سه سال دوباره به آنجا برگشته بود و این بار توجهش به تیموتائوس جلب شد،‏ چون برادران از او تعریف می‌کردند.‏ تیموتائوس،‏ هم در جماعت خودش وجههٔ خوبی داشت،‏ هم در جماعت‌های اطراف.‏ مثلاً برادران در قونیه که حدود ۳۰ کیلومتر دورتر از لِستِره بود،‏ هم از او تعریف می‌کردند.‏ (‏اعما ۱۶:‏۲‏)‏ پیران جماعت با هدایت روح‌القدس یک مسئولیت سنگین به تیموتائوس سپردند.‏ آن‌ها از او خواستند که در آن سفر میسیونری،‏ همراه پولُس و سیلاس باشد.‏​—‏اعما ۱۶:‏۳‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ چرا تیموتائوس بین برادران و خواهرانش وجههٔ خوبی داشت؟‏

^۱۵ تیموتائوس چطور در این سن کم،‏ چنین وجههٔ خوبی به دست آورده بود؟‏ آیا به خاطر هوشش،‏ ظاهرش یا توانایی‌اش بود؟‏ مردم معمولاً تحت تأثیر این چیزها قرار می‌گیرند.‏ حتی سموئیل نبی هم یک بار تحت تأثیر ظاهر یک نفر قرار گرفت.‏ اما یَهُوَه به او گفت:‏ «به ظاهر او و قد بلندش نگاه نکن،‏ چون من او را انتخاب نکرده‌ام.‏ خدا مثل انسان نگاه نمی‌کند،‏ چون انسان ظاهر را می‌بیند ولی یَهُوَه به دل نگاه می‌کند.‏» (‏۱سمو ۱۶:‏۷‏)‏ برادران به خاطر خصوصیات خوب تیموتائوس از او تعریف می‌کردند،‏ نه به خاطر ظاهر و توانایی‌اش.‏

^۱۶ سال‌ها بعد،‏ پولُس رسول به خصوصیات خوب تیموتائوس اشاره کرد.‏ پولُس از محبت و ازخودگذشتگی او نوشت و گفت که او در جماعت سخت کار می‌کرد.‏ (‏فیلیپ ۲:‏۲۰-‏۲۲‏)‏ یکی دیگر  از خصوصیت‌های تیموتائوس «ایمان بی‌ریای» او بود.‏ برای همین بین برادران و خواهران وجههٔ خوبی داشت.‏​—‏۲تیمو ۱:‏۵‏.‏

۱۷.‏ جوانان و نوجوانان چطور می‌توانند از تیموتائوس سرمشق بگیرند؟‏

^۱۷ امروزه خیلی از جوانان و نوجوانان می‌توانند از تیموتائوس سرمشق بگیرند و خصوصیت‌های خوبی در خودشان پرورش دهند.‏ آن‌ها با این کار می‌توانند حتی در سن کم هم،‏ پیش یَهُوَه و برادران و خواهرانشان «خوشنام» باشند.‏ (‏امث ۲۲:‏۱؛‏ ۱تیمو ۴:‏۱۵‏)‏ آن‌ها جلوی برادران و خواهران و جلوی همسن‌وسالانشان یک جور رفتار می‌کنند،‏ چون ایمانشان بی‌ریاست.‏ (‏مز ۲۶:‏۴‏)‏ پس خیلی از جوانان و نوجوانان مثل تیموتائوس،‏ می‌توانند نقش مهمی در جماعت داشته باشند.‏ وقتی آن‌ها مبشّر می‌شوند،‏ خودشان را وقف یَهُوَه می‌کنند و تعمید می‌گیرند،‏ همهٔ برادران و خواهران در جماعت شاد و خوشحال می‌شوند!‏

۱۸.‏ الف)‏ پولُس و تیموتائوس چطور با هیئت اداره‌کننده همکاری می‌کردند؟‏ ب)‏ جماعت‌ها چه فایده‌ای بردند؟‏

^۱۸ پولُس و تیموتائوس سال‌ها با هم خدمت کردند.‏ آن‌ها هر مأموریتی را که هیئت اداره‌کننده به آن‌ها می‌داد،‏ انجام می‌دادند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «با هم شهر به شهر سفر می‌کردند و تصمیماتی را که رسولان و پیران جماعت در اورشلیم گرفته بودند،‏ به اطلاع برادران و خواهران می‌رساندند تا طبق آن‌ها عمل کنند.‏» (‏اعما ۱۶:‏۴‏)‏ مشخص است که جماعت‌ها از راهنمایی‌های رسولان و پیران جماعت در اورشلیم اطاعت می‌کردند.‏ در نتیجه،‏ «ایمان اعضای جماعت‌ها تقویت می‌شد و هر روز تعداد بیشتری ایمان می‌آوردند.‏»​—‏اعما ۱۶:‏۵‏.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چرا ما باید از کسانی که هدایت را به عهده دارند،‏ اطاعت کنیم؟‏

^۱۹ اگر ما هم از کسانی که هدایت را به عهده دارند «اطاعت و فرمانبرداری» کنیم،‏ یَهُوَه به ما هم برکت می‌دهد.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۷‏)‏ صحنهٔ این دنیا دائم در حال تغییر است،‏ پس ضروری است که به راهنمایی‌های «غلام امین و دانا» توجه کنیم و آن‌ها را به کار ببریم.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵؛‏ ۱قر ۷:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ با این کار ایمانمان را قوی نگه می‌داریم و خودمان را از کارهای ناپاک این دنیا دور نگه می‌داریم.‏​—‏یعقو ۱:‏۲۷‏.‏

^۲۰ پولُس،‏ بَرنابا،‏ مَرقُس و بقیهٔ پیران مسح‌شده،‏ ناکامل بودند.‏ امروزه هم سرپرستان از جمله اعضای هیئت اداره‌کننده ناکاملند.‏ (‏روم ۵:‏۱۲؛‏ یعقو ۳:‏۲‏)‏ اما آن‌ها قابل اعتمادند،‏ چون تصمیماتشان دقیقاً مطابق با کتاب مقدّس است و نمونهٔ هیئت اداره‌کننده در قرن اول را دنبال می‌کنند.‏ (‏۲تیمو ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ در نتیجه،‏ جماعت‌ها همچنان تقویت می‌شوند.‏