عیسی به همراه شاگردانش جلیل را ترک کرد.‏ او از رود اردن عبور نمود و در ناحیهٔ پیریه راه جنوب را پیش گرفت.‏ عیسی پیش از آن در این ناحیه،‏ در مورد دیدگاه خدا نسبت به طلاق با فَریسیان صحبت کرده بود.‏ (‏لوقا ۱۶:‏۱۸‏)‏ اینک آنان می‌خواستند با مطرح کردن این موضوع عیسی را بیازمایند.‏

موسی نوشته بود که اگر مرد در مورد زن خود به «چیزی قبیح» پی ببرد،‏ می‌تواند او را طلاق دهد.‏ (‏تَثنیه ۲۴:‏۱‏)‏ در زمان عیسی نظرات متفاوتی در خصوص دلایل طلاق وجود داشت.‏ برخی حتی دلایل پیش‌پاافتاده را برای طلاق موجه می‌دانستند.‏ از این رو،‏ فَریسیان پرسیدند:‏ «آیا جایز است که مرد،‏ به هر دلیلی زن خود را طلاق دهد؟‏»—‏مَتّی ۱۹:‏۳‏.‏

عیسی برای پاسخ به این سؤال،‏ نظرات مردم را اساس استدلال خود قرار نداد،‏ بلکه ماهرانه اشاره کرد که خدا چگونه پیوند ازدواج را بنیان نهاد.‏ عیسی گفت:‏ «آیا نخوانده‌اید،‏ او که آنان را بیافرید،‏ آنان را از ابتدا مرد و زن آفرید؟‏ و نخوانده‌اید که او گفت:‏ ‹به همین دلیل مرد،‏ پدر و مادر خود را ترک می‌کند و به زن خود می‌پیوندد و آن دو یک تن خواهند شد،‏› به گونه‌ای که دیگر دو تن نیستند،‏ بلکه یک تن هستند؟‏ از این رو،‏ آنچه خدا پیوست،‏ هیچ انسانی جدا نسازد.‏» (‏مَتّی ۱۹:‏۴-‏۶‏)‏ آری،‏ وقتی خدا پیوند ازدواج را بین آدم و حوّا بنیان نهاد،‏ برای پایان دادن به این پیوند هیچ ترتیبی مقرّر نکرد.‏

فَریسیان در مخالفت با سخن عیسی،‏ از او پرسیدند:‏ «پس چرا موسی حکم کرد که مرد طلاق‌نامه‌ای به زن خود بدهد و او را طلاق دهد؟‏» (‏مَتّی ۱۹:‏۷‏)‏ او به آنان پاسخ داد:‏ «موسی به دلیل سختدلی شما اجازه داد که زنتان را طلاق دهید،‏ اما در ابتدا چنین نبود.‏» (‏مَتّی ۱۹:‏۸‏)‏ عبارت «در ابتدا،‏» نه به روزگار موسی،‏ بلکه به زمانی اشاره دارد که خدا پیوند ازدواج را در باغ عدن پایه‌گذاری کرد.‏

پس از آن،‏ عیسی به اصلی پراهمیت اشاره کرد و گفت:‏ «من به شما می‌گویم،‏ هر کس زن خود را به دلیلی غیر از عمل نامشروع جنسی [به یونانی پُرنیا‏] طلاق دهد و با زنی دیگر ازدواج کند،‏ مرتکب زنا شده است.‏» (‏مَتّی ۱۹:‏۹‏)‏ آری،‏ از دیدگاه کتاب مقدّس اعمال نامشروع جنسی تنها دلیل موجه برای طلاق است.‏

شاگردان گفتند:‏ «اگر مرد باید با زنش چنین باشد،‏ پس ازدواج نکردن بهتر است.‏» (‏مَتّی ۱۹:‏۱۰‏)‏ پس کسی که قصد ازدواج دارد،‏ باید در نظر داشته باشد که ازدواج،‏ پیوندی دائمی است.‏

عیسی در مورد تجرد توضیح داد که برخی خواجه متولّد شده‌اند و از داشتن روابط زناشویی محرومند.‏ برخی دیگر عقیم شده‌اند و دیگر نمی‌توانند روابط جنسی داشته باشند.‏ اما برخی دیگر از خواستهٔ خود گذشته‌اند و از داشتن روابط جنسی چشم‌پوشی می‌کنند تا بیشتر بر فعالیت‌های مربوط به پادشاهی خدا تمرکز کنند.‏ عیسی در ادامه شنوندگانش را چنین ترغیب کرد:‏ «بگذار آن که می‌تواند [تجرد] را در پیش گیرد،‏ چنین کند.‏»—‏مَتّی ۱۹:‏۱۲‏.‏

پس از آن،‏ مردم کودکانشان را نزد عیسی آوردند.‏ اما شاگردان که احتمالاً نمی‌خواستند مزاحمتی برای عیسی ایجاد شود،‏ آنان را سرزنش کردند.‏ او با دیدن این صحنه برآشفته شد و به شاگردان گفت:‏ «بگذارید کودکان پیش من بیایند،‏ مانعشان مشوید؛‏ زیرا پادشاهی خدا از آنِ چنین کسانی است.‏ به‌راستی به شما می‌گویم،‏ هر که پادشاهی خدا را همچون کودکی،‏ نپذیرد،‏ به هیچ وجه به آن راه نخواهد یافت.‏»—‏مَرقُس ۱۰:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ لوقا ۱۸:‏۱۵‏.‏

به‌راستی که چه درس پرارزشی!‏ ما باید برای راه یافتن به پادشاهی خدا،‏ همانند کودکان،‏ فروتن و تعلیم‌پذیر باشیم.‏ سپس عیسی با در آغوش گرفتن و برکت دادن آن کودکان،‏ مهر و محبت خود را به آنان ابراز داشت.‏ او به «هر که پادشاهی خدا را همچون کودکی» بپذیرد نیز چنین محبتی نشان می‌دهد.‏—‏لوقا ۱۸:‏۱۷‏.‏