عیسی رسولانش را فراخوانده بود که دوبه‌دو در منطقهٔ جلیل موعظه کنند.‏ او برای این منظور به آنان آموزش‌هایی مفید و عملی داده بود.‏ اما او تنها به این امر اکتفا نکرد.‏ عیسی همچنین از روی محبت به شاگردانش هشدار داد که با مخالفت روبرو خواهند شد و به آنان چنین گفت:‏ «من شما را مانند گوسفندان به میان گرگان می‌فرستم؛‏ .‏ .‏ .‏ محتاط باشید؛‏ زیرا مردم شما را به محکمه‌ها خواهند سپرد و در کنیسه‌های خود شلاقتان خواهند زد.‏ شما را به خاطر من نزد والیان و پادشاهان خواهند برد.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۱۶-‏۱۸‏.‏

آری،‏ پیروان عیسی شاید با اذیت و آزار شدید روبرو می‌شدند.‏ اما عیسی این وعدهٔ اطمینان‌بخش را به آنان داد:‏ «وقتی شما را تسلیم می‌کنند،‏ نگران مباشید که چگونه سخن گویید و چه بگویید،‏ چون آنچه باید بگویید،‏ همان دم به شما داده خواهد شد؛‏ زیرا شما در سخن گفتن تنها نیستید،‏ بلکه روح پدر آسمانی شما از طریق شما سخن می‌گوید.‏» عیسی همچنین در ادامه گفت:‏ «برادر،‏ برادر خود و پدر،‏ فرزند خود را تسلیم مرگ خواهد کرد و فرزندان بر ضدّ پدر و مادر خود برخواهند خاست و آنان را تسلیم مرگ خواهند کرد.‏ همهٔ مردم به خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت.‏ اما آن که تا به آخر پایدار بماند،‏ نجات خواهد یافت.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۱۹-‏۲۲‏.‏

عیسی به خاطر اهمیت بسزای خدمت موعظه،‏ به پیروانش یادآور شد که برای ادامهٔ فعالیت خود باید محتاط باشند.‏ او گفت:‏ «هنگامی که مردم شهری به شما اذیت و آزار رسانند،‏ به شهری دیگر بگریزید؛‏ زیرا به‌راستی به شما می‌گویم،‏ پیش از این که فعالیت خود را در تمامی شهرهای اسرائیل به اتمام برسانید،‏ پسر انسان خواهد آمد.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۲۳‏.‏

دستورات،‏ هشدارها و گفته‌های عیسی به ۱۲ رسولش به‌راستی مفید و دلگرم‌کننده بود!‏ البته روی سخن او همچنین به کسانی بود که پس از مرگ و رستاخیزش در فعالیت موعظه سهیم می‌شدند؛‏ زیرا همان طور که عیسی گفت «همهٔ مردم» از شاگردانش نفرت خواهند داشت،‏ نه صرفاً کسانی که رسولانش باید در جلیل به آنان موعظه می‌کردند.‏ به علاوه،‏ مطابق با آنچه در کتاب مقدّس آمده است،‏ رسولان عیسی در دوران کوتاهِ موعظهٔ خود در منطقهٔ جلیل،‏ نزد والیان و پادشاهان آورده نشدند و اعضای خانواده‌شان آنان را نکشتند.‏

عیسی همچنین در بخشی از سخنانش اشاره کرد که پیش از اتمام فعالیت موعظهٔ شاگردانش،‏ «پسر انسان خواهد آمد.‏» او در اینجا نشان داد که پیش از این که شاگردانش فعالیت موعظه در مورد پادشاهی خدا را به اتمام رسانند،‏ او در مقام پادشاه،‏ به عنوان داور برگزیدهٔ خدا خواهد آمد.‏ پس واضح است که عیسی این سخنان را با نظر به آینده گفته بود.‏

رسولان عیسی در فعالیت موعظه نباید از رویارویی با مخالفت متعجب می‌شدند؛‏ زیرا عیسی گفت:‏ «شاگرد از  استاد خود و غلام از ارباب خود بالاتر نیست.‏» عیسی در راه اعلام پادشاهی خدا با رفتارهای ناخوشایند مردم و اذیت و آزار روبرو شد.‏ پس روشن بود که رسولانش نیز می‌بایست انتظار چنین مخالفت‌هایی را می‌داشتند.‏ اما عیسی آنان را ترغیب کرده،‏ گفت:‏ «از کسانی مترسید که بدن شما را نابود می‌کنند،‏ اما قادر نیستند،‏ جان شما را نابود کنند؛‏ بلکه از او بترسید که قادر است،‏ هم بدن و هم جان شما را در درّهٔ هِنّوم نابود کند.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۸‏.‏

عیسی سرمشقی بی‌نظیر در این خصوص از خود بجا گذاشت.‏ او از مرگ هراسی نداشت و حاضر بود از جان خود بگذرد،‏ اما به خدا پشت نکند.‏ در واقع،‏ تنها خدای قادر مطلق است که می‌تواند «جان» را نابود کند یا به عبارت دیگر شخص را از زندگی ابدی محروم سازد.‏ همچنین تنها اوست که می‌تواند شخص را برای رسیدن به زندگی ابدی رستاخیز دهد.‏ به‌راستی که دانستن این حقیقت برای رسولان مایهٔ دلگرمی و اطمینان بود!‏

عیسی محبت خدا به پیروانش را با این تشبیه نشان داد:‏ «آیا دو گنجشک به یک سکهٔ کم‌ارزش فروخته نمی‌شود؟‏ اما اگر یکی از آن‌ها هم به زمین بیفتد،‏ پدر آسمانی شما از آن آگاه خواهد بود.‏ .‏ .‏ .‏ پس مترسید.‏ ارزش شما بسیار بیشتر از گنجشک‌هاست.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۲۹،‏ ۳۱‏.‏

عیسی همچنین گفت:‏ «فکر مکنید آمده‌ام تا صلح بر زمین آورم.‏» پیامی که شاگردان عیسی باید اعلام می‌کردند،‏ سبب اختلاف عقیده در برخی از خانواده‌ها می‌شد؛‏ زیرا برخی از اعضای خانواده آن پیام را می‌پذیرفتند و برخی نمی‌پذیرفتند.‏ پس شهامت می‌خواست که عضوی از خانواده تعالیم عیسی را بپذیرد.‏ عیسی در این مورد اضافه کرد:‏ «کسی که پدر یا مادر خود را بیش از من دوست داشته باشد،‏ لایق من نیست و کسی که پسر یا دختر خود را بیش از من دوست داشته باشد،‏ لایق من نیست.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۷‏.‏

با وجود همهٔ مخالفت‌هایی که شاگردان عیسی هنگام موعظه با آن روبرو می‌شدند،‏ گروهی از مردم آنان را می‌پذیرفتند.‏ عیسی در این خصوص گفت:‏ «هر که به یکی از این کوچکان،‏ چون شاگرد من است،‏ تنها یک پیاله آب خنک دهد،‏ به‌راستی به شما می‌گویم،‏ هرگز بی‌پاداش نخواهد ماند.‏»—‏مَتّی ۱۰:‏۴۲‏.‏

رسولان پس از شنیدن دستورات،‏ هشدارها و سخنان دلگرم‌کنندهٔ عیسی،‏ کاملاً آمادهٔ موعظه در جلیل بودند.‏ آنان «سرتاسر آن منطقه را آبادی به آبادی زیر پا گذاشتند،‏ همه جا خبر خوش را اعلام می‌کردند و بیماران را شفا می‌دادند.‏»—‏لوقا ۹:‏۶‏.‏