۱،‏ ۲.‏ هر یک از ما در خصوص انتخاب تفریحات با چه تصمیمی روبروست؟‏

فرض کنید می‌خواهید سیبی به دهان بگذارید که متوجه می‌شوید قسمتی از آن گندیده است.‏ برخی شاید قسمت گندیده را نادیده بگیرند و کل سیب را بخورند.‏ برخی نیز ممکن است کل آن را دور بیندازند.‏ گروهی نیز قسمت گندیدهٔ سیب را می‌بُرند و از خوردن مابقی آن لذّت می‌برند.‏ شما چه می‌کنید؟‏

^۲ انتخاب تفریح را نیز از جهاتی می‌توان به خوردن این سیب تشبیه کرد.‏ همهٔ ما گاه به تفریح و سرگرمی نیاز داریم.‏ اما قطعاً متوجه شده‌اید که امروزه بسیاری از سرگرمی‌ها فاسد،‏ ناسالم و مغایر با معیارهای اخلاقی است.‏ برخی شاید هر تفریحی را که دنیا ارائه می‌دهد،‏ چشم‌بسته بپذیرند.‏ برخی نیز برای این که خود را در معرض خطر قرار ندهند،‏ شاید کلاً از هر گونه تفریح و سرگرمی صرف‌نظر کنند.‏ گروهی نیز از تفریحات ناسالم و فاسد دوری می‌کنند و تفریحاتی را که به نسبت مفید و نشاط‌آور است برمی‌گزینند.‏ حال شما برای این که خود را در پناه محبت خدا نگاه دارید،‏ در این مورد چه تصمیمی می‌گیرید؟‏

۳.‏ در این فصل به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۳ اغلبِ ما مانند گروه سوّم عمل می‌کنیم.‏ طبعاً همهٔ ما گاه به تفریح و سرگرمی نیاز داریم؛‏ اما نمی‌خواهیم تفریحاتی برگزینیم که مغایر با معیارهای اخلاقی باشد.‏ پس بسیار اهمیت دارد که به بررسی این موضوع بپردازیم که  کدام تفریح سالم و مطابق معیارهای اخلاقی و کدام ناسالم و مضر است.‏ اما ابتدا لازم است بدانیم که انتخاب ما در این خصوص چه تأثیری بر پرستش خدایمان یَهُوَه دارد.‏

۴.‏ چگونه وقف ما به خدا در انتخاب تفریحات و سرگرمی‌هایمان تأثیر می‌گذارد؟‏

^۴ چندی پیش برادر سالخورده‌ای که در سال ۱۹۴۶ تعمید گرفته است،‏ چنین گفت:‏ «من در مجمع‌ها و کنگره‌ها سعی می‌کنم به دقت به سخنرانی تعمید گوش دهم و تصوّر می‌کنم که تعمید خودم است.‏ به این ترتیب روزی که زندگی‌ام را به یَهُوَه وقف کردم همواره مد نظر دارم.‏ این کار کمک بزرگی بوده است که تا به امروز به او وفادار بمانم.‏» آیا به خاطر آوردن روزی که با یَهُوَه خدا عهد بستید که زندگی‌تان را وقف او کنید،‏ شما را نیز بر آن نمی‌دارد به او وفادار مانید؟‏ ‏(‏جامعه ۵:‏۴ خوانده شود.‏)‏ در واقع،‏ مد نظر داشتن وقفتان به خدا نه تنها بر نگرش شما به خدمت موعظه،‏ بلکه بر دیدگاهتان نسبت به تمام امور زندگی،‏ از جمله انتخاب تفریحات و سرگرمی‌ها تأثیر می‌گذارد.‏ پولُس رسول با تأکید بر این نکته به مسیحیان زمان خود چنین نوشت:‏ «پس هرچه می‌کنید،‏ خواه خوردن،‏ خواه نوشیدن و خواه هر کار دیگر،‏ همه را برای جلال خدا بکنید.‏»—‏ ۱قُرِنتیان ۱۰:‏۳۱‏.‏

۵.‏ با کمک لاویان ۲۲:‏۱۸-‏۲۰ هشداری را که در رومیان ۱۲:‏۱ نهفته است،‏ توضیح دهید.‏

 ^۵ هر تصمیمی که ما مسیحیان در زندگی می‌گیریم به نحوی بر پرستشمان تأثیر می‌گذارد.‏ پولُس برای این که برادرانش در روم به مفهوم واقعی این حقیقت پی ببرند،‏ از تشبیهی استفاده کرد که شنوندگانش به جدّیت آن واقف بودند.‏ او آنان را چنین ترغیب کرد:‏ «بدن‌های خود را همچون قربانی زنده و مقدّس و پسندیدهٔ خدا،‏ به او تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است.‏» (‏رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ «بدن» در اینجا ذهن،‏ دل و قوای جسمانی را شامل می‌شود.‏ در واقع شما در خدمتتان به یَهُوَه به همهٔ این‌ها نیاز دارید.‏ (‏مَرقُس ۱۲:‏۳۰‏)‏ پولُس این خدمت مسیحیان را به یک قربانی تشبیه کرد.‏ او با استفاده از این تشبیه به طور غیر مستقیم هشداری نیز به برادرانش داد.‏ تحت قانون شریعت،‏ یَهُوَه قربانی‌های ناقص و معیوب را مقبول نمی‌داشت.‏ (‏لاویان ۲۲:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ امروزه نیز اگر خدمت فرد مسیحی به اصطلاح ناقص یا آلوده باشد،‏ یَهُوَه آن را مقبول نمی‌دارد.‏ آیا ممکن است خدمتی که ما به یَهُوَه می‌کنیم،‏ آلوده باشد؟‏

۶،‏ ۷.‏ چگونه ممکن است یک مسیحی بدن خود را آلوده سازد،‏ و تاوان آن چیست؟‏

^۶ پولُس به مسیحیان روم چنین تذکر داد:‏ «اعضای بدن خود را تسلیم گناه نکنید.‏» همچنین به آنان گفت:‏ «اعمال گناه‌آلود بدن را بکُشید.‏» (‏رومیان ۶:‏۱۲-‏۱۴؛‏ ۸:‏۱۳‏)‏ او پیش از آن در نامه‌اش نمونه‌هایی از این گونه «اعمال» را ذکر کرده و در مورد گناهکاران گفته بود:‏ ‏«دهانشان پر از نفرین» و ‏«پایشان به ریختن خون شتابان است.‏» همچنین «ترس خدا در چشمانشان نیست.‏» (‏رومیان ۳:‏۱۳-‏۱۸‏)‏ مسیحی‌ای که اعضای بدن خود را با چنین اعمال گناه‌کارانه‌ای آلوده سازد،‏ در واقع ذهن،‏ دل و کلاً وجود خود را آلوده می‌کند.‏ برای نمونه مسیحی‌ای که عمداً به تماشای تصاویر مبتذل و زننده مثل هرزه‌نگاری یا فیلم‌های پرخشونت و جنون‌آمیز بپردازد،‏ در واقع چشمان «خود را تسلیم گناه» و در پی آن تمام بدن خود را آلوده می‌کند.‏ پرستش و خدمت چنین شخصی،‏ همچون قربانی‌ای آلوده،‏ نزد خدا ناپاک خواهد بود و خدا آن را مقبول نخواهد داشت.‏ (‏تثنیه ۱۵:‏۲۱؛‏ ۱پِطرُس ۱:‏۱۴-‏۱۶؛‏  ۲پِطرُس ۳:‏۱۱‏)‏ به راستی که انتخاب تفریحات ناسالم چه تاوان سنگینی دارد!‏

^۷ از آنجایی که ما مسیحیان به نتایج اسفبار تفریحات ناسالم آگاهیم،‏ می‌خواهیم تفریحاتی برگزینیم که خدمتمان را به خدا بهبود بخشد،‏ نه این که آن را آلوده سازد.‏ در ادامهٔ این فصل خواهیم دید که چگونه می‌توانیم تفریحات سالم را از ناسالم تشخیص دهیم.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ تفریحات به دو دسته تقسیم می‌شوند،‏ آن دو دسته کدامند؟‏ ب)‏ ما مسیحیان از چه تفریحات و سرگرمی‌هایی اجتناب می‌کنیم،‏ و چرا؟‏

^۸ کلاً تفریحات را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد.‏ دستهٔ اوّل تفریحات و سرگرمی‌هایی است که مسیحیان باید جداً از آن پرهیز کنند.‏ دیگری تفریحاتی است که هر مسیحی وظیفه دارد،‏ شخصاً در مورد مناسب بودن آن تصمیم بگیرد.‏ ابتدا به بررسی دستهٔ اوّل،‏ یعنی تفریحاتی که مسیحیان باید از آن پرهیز کنند،‏ می‌پردازیم.‏

^۹ چنان که در فصل ۱ گفته شد،‏ در برخی سرگرمی‌ها اعمالی به تصویر کشیده می‌شود که به وضوح با معیارهای کتاب مقدّس مغایرت دارد.‏ برای نمونه می‌توان به سایت‌های اینترنتی،‏ فیلم‌ها،‏ برنامه‌های تلویزیونی و موسیقی‌ای اشاره کرد که به ترویج خشونت و آزار،‏ ارتباط با نیروهای مرموز،‏ سحر و جادو،‏ فحشا و اعمال قبیح و غیر اخلاقی می‌پردازند و حتی این گونه اعمال را کاملاً بی‌ضرر و معمولی جلوه می‌دهند.‏ اما از آنجایی که چنین اعمالی کاملاً با معیارهای کتاب مقدّس مغایرت دارد،‏ مسیحیان حقیقی جداً از آن‌ها اجتناب می‌کنند.‏ (‏اعمال ۱۵:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹،‏ ۱۰؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۸‏)‏ شما با اجتناب از این گونه تفریحات ناسالم به یَهُوَه ثابت می‌کنید که حقیقتاً ‹از بدی بیزارید› و همواره از آن اجتناب می‌کنید.‏ همچنین نشان می‌دهید که ایمانتان به او بی‌ریاست.‏—‏ رومیان ۱۲:‏۹؛‏ مزمور ۳۴:‏۱۴؛‏ ۱تیموتائوس ۱:‏۵‏.‏

۱۰.‏ چه استدلالی در خصوص تفریحات خطرناک است،‏ و چرا؟‏

 ^۱۰ برخی تصوّر می‌کنند که تماشای فیلم‌ها یا تصاویر غیر اخلاقی بی‌ضرر است.‏ اینان شاید چنین استدلال کنند:‏ ‹درست است که من چنین فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی را نگاه می‌کنم،‏ اما خودم هرگز چنین کارهایی نمی‌کنم.‏› این طرز فکر خودفریبی و خطرناک است.‏ ‏(‏اِرْمیا ۱۷:‏۹ خوانده شود.‏)‏ اگر سرگرمی ما تماشای اعمالی باشد که یَهُوَه خدا منع کرده است،‏ آیا می‌توانیم بگوییم که ‹از بدی بیزاریم›؟‏ اگر مرتباً خود را با آنچه در نظر یَهُوَه ناپسند است سرگرم کنیم،‏ دیگر وجدانمان چنین اعمالی را زشت نمی‌شمارد.‏ (‏۱تیموتائوس ۴:‏۱،‏ ۲‏)‏ این کار اغلب هم بر اعمال ما و هم بر دیدگاهمان نسبت به اعمال گناه‌آلود دیگران تأثیر می‌گذارد.‏

۱۱.‏ در انتخاب تفریحات چگونه صحّت غَلاطیان ۶:‏۷ ثابت می‌شود؟‏

^۱۱ متأسفانه مسیحیانی بوده‌اند که به دلیل مشغول کردن ذهن خود با تفریحات و سرگرمی‌های مضر،‏ دست به اعمال غیر اخلاقی زدند.‏ در واقع آنان این درس مهم زندگی را آموختند که «انسان هر چه بکارد،‏ همان را خواهد دروید؛‏» اما به قیمت تجربه‌ای تلخ و پرداخت تاوانی سنگین.‏ (‏غَلاطیان ۶:‏۷‏)‏ آیا به راستی برای آموختن این درس باید چنین تاوان سنگینی پرداخت؟‏ اگر ما آنچه از لحاظ اخلاقی پاک و سالم است در ذهنمان بکاریم ثمرات خوب آن را نیز درو خواهیم کرد.‏ به کادر تحت عنوان «‏ چه تفریحاتی برگزینم؟‏‏» مراجعه کنید.‏

۱۲.‏ اصل موجود در غَلاطیان ۶:‏۵ چه کمکی در انتخاب تفریحات به ما می‌کند،‏ و برای تصمیم‌گیری در این خصوص چه راهنمایی‌هایی در اختیار داریم؟‏

^۱۲ اکنون می‌خواهیم به دستهٔ دوّم تفریحات بپردازیم؛‏ یعنی تفریحات و سرگرمی‌هایی که کتاب مقدّس نه آن را صریحاً منع و نه مشخصاً تأیید نموده است‏.‏ در خصوص این گونه تفریحات فرد مسیحی باید خود تشخیص دهد که آیا تفریح مورد نظر برای او مناسب است یا خیر و شخصاً در مورد آن  تصمیم بگیرد.‏ ‏(‏غَلاطیان ۶:‏۵ خوانده شود.‏)‏ البته ما برای تصمیم‌گیری راهنمایی‌های مفیدی در دست داریم.‏ کتاب مقدّس حاوی اصول،‏ یعنی حقایقی پایه‌ای است که نگرش یَهُوَه را برای ما آشکار می‌کند.‏ با مد نظر قرار دادن این اصول می‌توانیم «خواست خداوند» را در هر امری،‏ از جمله در انتخاب تفریحات تشخیص دهیم.‏—‏ اِفِسُسیان ۵:‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ چه امری ما را بر آن می‌دارد که از تفریحاتی که یَهُوَه را ناخشنود می‌سازد،‏ اجتناب کنیم؟‏

^۱۳ نمی‌توان انتظار داشت که همهٔ مسیحیان در انتخاب تفریحات تصمیمی  یکسان بگیرند.‏ به این دلیل که میزان رشد مسیحیان در قوهٔ تشخیص یا «بصیرت» متفاوت است.‏ (‏فیلیپیان ۱:‏۹‏)‏ به علاوه علایق و سلیقه‌ها نیز یکسان نیست.‏ اما واضح است،‏ هر چه بیشتر اصول الٰهی را راهنمای ذهن و دل خود سازیم،‏ بیشتر نیز بر آن می‌شویم که از تفریحات ناسالمی که یَهُوَه را ناخشنود می‌سازد،‏ اجتناب کنیم.‏—‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۱،‏ ۱۲۹؛‏ ۱پِطرُس ۲:‏۱۶‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ در انتخاب تفریحات چه نکته‌ای را باید مد نظر داشته باشیم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم در زندگی همواره به پرستش یَهُوَه اولویت دهیم؟‏

^۱۴ نکتهٔ مهم دیگر،‏ مدت زمانی است که صرف تفریح و سرگرمی می‌کنید.‏ تفریحاتی که شما برمی‌گزینید،‏ گویای این است که چه نوع تفریحاتی را سالم قلمداد می‌کنید و مدت زمانی که صرف آن می‌کنید،‏ نشان می‌دهد که تا چه حد به آن اولویت می‌دهید.‏ قطعاً آنچه بیش از هر چیز در زندگی یک مسیحی اهمیت دارد پرستش یَهُوَه است.‏ ‏(‏مَتّی ۶:‏۳۳ خوانده شود.‏)‏ اما چگونه می‌توانید اطمینان حاصل کنید که همواره به پرستش یَهُوَه اولویت می‌دهید؟‏ پولُس رسول می‌گوید:‏ «بسیار مراقب باشید که چگونه رفتار می‌کنید،‏ رفتاری نه چون نادانان بلکه چون دانایان.‏ فرصت‌ها را غنیمت شمارید،‏ زیرا روزهای بدی است.‏» (‏اِفِسُسیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ آری،‏ در نظر گرفتن زمانی مشخص و محدود برای تفریحات،‏ وقت کافی به شما می‌دهد که به فعالیت‌هایی بهتر و پراهمیت‌تر بپردازید؛‏ یعنی فعالیت‌هایی که به سلامت روحانی‌تان کمک می‌کند.‏—‏ فیلیپیان ۱:‏۱۰‏.‏

۱۵.‏ چرا عاقلانه است که در انتخاب تفریحات جانب احتیاط را حفظ کنیم؟‏

^۱۵ برای توضیح امر دیگری که در انتخاب تفریحات اهمیت دارد بار دیگر مثالی را در نظر گیرید که در ابتدای این فصل ذکر شد.‏ قاعدتاً برای این که قسمت خراب سیبی را نخورید،‏ نه فقط قسمت گندیده،‏ بلکه دورادور آن را هم می‌برید.‏ مشابهاً،‏ عاقلانه است که در انتخاب تفریحات نیز جانب احتیاط را رعایت کنید و نه تنها از تفریحاتی اجتناب کنید که صریحاً با اصول کتاب مقدّس مغایرت دارد،‏ بلکه از تفریحاتی نیز بپرهیزید که ممکن  است به شکلی به سلامت روحانی‌تان صدمه زند.‏ (‏امثال ۴:‏۲۵-‏۲۷‏)‏ به کار بستن دقیق راهنمایی‌های کلام خدا ما را در انتخاب تفریحات سالم یاری می‌کند.‏

۱۶.‏ الف)‏ چه چیز نشان می‌دهد که طرز فکر ما همچون طرز فکر یَهُوَه است؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم مطابق اصول کتاب مقدّس تصمیم بگیریم؟‏

^۱۶ مسیحیان حقیقی در انتخاب تفریحات قبل از هر چیز دیدگاه یَهُوَه را مد نظر قرار می‌دهند.‏ کتاب مقدّس ما را با احساسات و معیارهای یَهُوَه آشنا می‌کند.‏ به عنوان نمونه،‏ سلیمان به اعمالی اشاره کرده است که یَهُوَه از آن‌ها نفرت دارد،‏ از جمله «زبان دروغگو؛‏ و دست‌هایی که خون بی‌گناه را می‌ریزد؛‏ دلی که تدابیر فاسد را اختراع می‌کند؛‏ پای‌هایی که در زیان‌کاری تیزرو می‌باشند.‏» (‏امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ دانستن این که یَهُوَه از این اعمال نفرت دارد،‏ چه تأثیری بر طرز فکر شما می‌گذارد؟‏ مزمورنویس شما را چنین ترغیب می‌کند:‏ ‹ای شما که یَهُوَه را دوست می‌دارید،‏ از بدی نفرت کنید!‏› (‏مزمور ۹۷:‏۱۰‏)‏ تفریحاتی که برمی‌گزینید،‏ باید گویای این باشد که شما نیز حقیقتاً از آنچه یَهُوَه نفرت دارد،‏ متنفرید.‏ (‏غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ همچنین از یاد نبرید،‏ آنچه در خلوت انجام می‌دهید،‏ منعکس‌کنندهٔ شخصیت واقعی شماست،‏ نه آنچه در جمع دیگران انجام می‌دهید.‏ (‏مزمور ۱۱:‏۴؛‏ ۱۶:‏۸‏)‏ اگر قلباً بخواهید  که در تمام امور زندگی طرز فکر یَهُوَه را در خصوص معیارهای اخلاقی «منعکس» کنید،‏ تصمیمات شما نیز همواره مطابق اصول کلام او خواهد بود.‏ (‏۲قُرِنتیان ۳:‏۱۸‏،‏ پاورقی)‏ به این ترتیب در زندگی همواره مطابق خواست یَهُوَه رفتار خواهید کرد.‏

۱۷.‏ پیش از انتخاب تفریحات تأمّل بر چه سؤالاتی ضروری است؟‏

^۱۷ برای انتخاب تفریحات و سرگرمی‌هایی هماهنگ با طرز فکر یَهُوَه،‏ تأمّل بر امر دیگری نیز ضروری است.‏ بجاست از خود بپرسید:‏ ‹چنین مشغولیاتی چه تأثیری بر من و رابطه‌ام با یَهُوَه می‌گذارد؟‏› برای مثال،‏ پیش از دیدن یک فیلم از خود بپرسید:‏ «تماشای این فیلم بر وجدان من چه تأثیری خواهد داشت؟‏» در اینجا به اصولی در این‌باره اشاره می‌کنیم.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ بر طبق اصلی که در فیلیپیان ۴:‏۸ آمده است،‏ چگونه می‌توانیم تفریحات سالم را از ناسالم تشخیص دهیم؟‏ ب)‏ چه اصول دیگری در انتخاب تفریحات به ما کمک می‌کند؟‏ (‏پاورقی ملاحظه شود.‏)‏

^۱۸ به این اصل مهم در فیلیپیان ۴:‏۸ توجه کنید:‏ «هر آنچه راست است،‏ هر آنچه والا است،‏ هر آنچه درست است،‏ هر آنچه پاک است،‏ هر آنچه دوست‌داشتنی و هر آنچه ستودنی است،‏ بدان بیندیشید.‏ اگر چیزی عالی است و شایان ستایش،‏ در آن تأمّل کنید‏.‏‏» پولُس در واقع می‌گوید در مورد موضوعاتی تفکّر کنیم که مورد پسند خداست.‏ (‏مزمور ۱۹:‏۱۴‏)‏ البته،‏ او در اینجا مستقیماً در مورد تفریحات و سرگرمی‌ها صحبت نمی‌کند؛‏ اما از اصلی که در این سخنان آمده است،‏ می‌توانیم در مورد انتخاب تفریحات نیز استفاده کنیم.‏ چگونه؟‏

^۱۹ از خود بپرسید:‏ ‹آیا در انتخاب فیلم‌ها،‏ بازی‌های کامپیوتری،‏ موسیقی و سرگرمی‌های دیگر،‏ مراقب هستم که ذهنم را با امور «پاک» مشغول کنم؟‏› برای مثال،‏ فرض کنید برای سرگرمی،‏ فیلمی تماشا می‌کنید.‏ پس از آن چه تصاویری از آن فیلم در ذهنتان باقی می‌ماند؟‏ اگر این تصاویر پاک و خوشایند باشد،‏ سرگرمی سالم و مناسبی انتخاب کرده‌اید؛‏ اما اگر افکاری ناپاک به  ذهنتان آید،‏ مشخص است که سرگرمی‌ای که انتخاب کرده‌اید ناسالم و حتی مضر بوده است.‏ (‏مَتّی ۱۲:‏۳۳؛‏ مَرقُس ۷:‏۲۰-‏۲۳‏)‏ اما چرا می‌گوییم چنین سرگرمی‌ای مضر است؟‏ زیرا تفکّر در امور ناپاک و غیر اخلاقی آرامش خاطر شما را بر هم می‌زند و به وجدان مسیحی و رابطه‌تان با یَهُوَه شدیداً صدمه می‌زند.‏ (‏اِفِسُسیان ۵:‏۵؛‏ ۱تیموتائوس ۱:‏۵،‏ ۱۹‏)‏ پس چقدر عاقلانه است که همواره عواقب تفریحات ناسالم را مد نظر داشته و مصمم باشید از آن‌ها پرهیز کنید.‏ * (‏رومیان ۱۲:‏۲‏)‏ پس همچون مزمورنویس از یَهُوَه چنین بخواهید:‏ «چشمانم را از دیدن بطالت برگردان.‏»—‏ مزمور ۱۱۹:‏۳۷‏.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ چگونه اوّل قُرِنتیان ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۴ ما را در انتخاب تفریحات و سرگرمی‌هایمان راهنمایی می‌کند؟‏

^۲۰ پولُس به اصلی مهم اشاره می‌کند که در تمام تصمیم‌گیری‌های شخصی باید به آن توجه کرد.‏ او می‌گوید:‏ ‹همه چیز جایز است اما همه چیز مفید نیست.‏ همه چیز رواست اما همه چیز سازنده نیست.‏ هیچ‌کس در پی نفع خود نباشد،‏ بلکه نفع دیگران را بجوید.‏› (‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ چگونه این اصل ما را در انتخاب تفریحات سالم راهنمایی می‌کند؟‏ بجاست از خود بپرسید:‏ ‹آیا تفریح و سرگرمی‌ای که برمی‌گزینم بر هم‌ایمانم تأثیری منفی می‌گذارد؟‏›‏

^۲۱ شاید بعضی تفریحات بر طبق وجدان شما «روا» یا قابل قبول باشد،‏ اما همان تفریح و سرگرمی برای وجدان هم‌ایمانتان قابل قبول نباشد.‏ در این صورت شاید بهتر باشد که شما نیز از آن تفریح صرف‌نظر کنید؛‏ به این دلیل که مسلّماً نمی‌خواهید وفاداری را برای هم‌ایمانتان دشوارتر سازید و چنان که پولُس می‌گوید «به برادران خود» و یا حتی «به مسیح گناه» کنید.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «هیچ کس را آزرده‌خاطر مسازید.‏» مسیحی حقیقی باید  همواره به این پند عمل کند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۸:‏۱۲؛‏ ۱۰:‏۳۲‏)‏ در واقع پولُس در اوّل قُرِنتیان ۱۰:‏۲۳،‏ ۲۴ مسیحیان را به ملاحظهٔ حال یکدیگر ترغیب می‌کند.‏ امروزه مسیحیان حقیقی با به گوش گرفتن این پند پولُس از تفریحاتی که ‹رواست اما سازنده نیست› پرهیز می‌کنند.‏—‏ رومیان ۱۴:‏۱؛‏ ۱۵:‏۱‏.‏

۲۲.‏ چرا یک مسیحی نباید انتظار داشته باشد که در امور شخصی،‏ دیگر مسیحیان مانند او عمل کنند؟‏

^۲۲ یک مسیحی باید از جنبهٔ دیگری نیز ملاحظهٔ حال هم‌ایمانانش را بکند.‏ اگر وجدان یک مسیحی در انتخاب تفریحات و سرگرمی‌ها،‏ بیش از دیگر اعضای جماعت او را محدود کند،‏ نباید نگرش خود را به آنان تحمیل نماید.‏ عمل وی مانند راننده‌ای در یک بزرگراه است که اصرار داشته باشد همهٔ راننده‌ها هم‌سرعت او برانند.‏ آیا چنین انتظاری معقول است؟‏ مسیحیان باید تفریحات خود را در چهارچوب اصول کتاب مقدّس انتخاب کنند.‏ حال اگر وجدان یک مسیحی او را در این خصوص بیش از دیگران محدود می‌کند،‏ محبت به هم‌ایمانانش او را بر آن می‌دارد که به نظر آنان احترام بگذارد.‏ به این ترتیب بر همگان ثابت می‌شود که او شخصی است که به «اعتدال» رفتار می‌کند.‏—‏ فیلیپیان ۴:‏۵‏،‏ ترجمهٔ قدیم؛‏ جامعه ۷:‏۱۶‏.‏

۲۳.‏ چگونه می‌توانید در خصوص انتخاب تفریحات تصمیم درست بگیرید؟‏

^۲۳ در انتها می‌خواهیم آنچه را که در خصوص انتخاب تفریحات سالم بررسی شد مختصراً مرور کنیم.‏ در واقع در کلام خدا برخی اعمال،‏ همچون زنا و ناپاکی صریحاً منع شده است.‏ پس واضح است که باید از تفریحات و سرگرمی‌هایی که این گونه اعمال را به تصویر می‌کشد،‏ پرهیز کنید.‏ اما در خصوص تفریحاتی که صریحاً در کتاب مقدّس به آن‌ها اشاره نشده است،‏ لازم است،‏ اصول کتاب مقدّس را راهنمای خود سازید.‏ همچنین باید از تفریحاتی اجتناب کنید که به وجدان شما صدمه می‌رساند و یا ممکن است تأثیر منفی بر دیگران،‏ به ویژه بر هم‌ایمانانتان بگذارد.‏ امید است که همواره تصمیماتتان مایهٔ جلال خدا باشد تا خود و خانواده‌تان در پناه محبت او بمانید.‏