فصل ۹

برای عزیزان از دست رفتهٔ ما چه اتفاقی می‌افتد؟‏

۱.‏ هنگامی که عزیزی می‌میرد افراد چه احساسی دارند؟‏

‏«شخص از مرگ عزیز خود رنج فراوان می‌برد،‏ زیرا مرگ فقدانی است ورای قوهٔ درک.‏» این گفتهٔ پسری است که ابتدا پدر و سپس مادر خود را به فاصلهٔ کمی از دست داد.‏ درد وی و اندوه عمیقی که از فقدان آنها بر او عارض شد مانند «غرق شدن عاطفی» بود.‏ ممکن است شما نیز به چنین رنجی دچار شده باشید.‏ شاید از خود پرسیده‌اید که عزیزانم کجا هستند و آیا دوباره آنها را خواهم دید.‏

۲.‏ چه پرسشهای پیچیده‌ای در مورد مرگ مطرح است؟‏

^۲ به بعضی از پدر و مادرهای داغدیده می‌گویند،‏ «خدا زیباترین گلها را پیش خود به آسمان می‌برد.‏» آیا واقعاً چنین است؟‏ آیا عزیزان فوت‌شدهٔ ما به عالم ارواح رفته‌اند؟‏ آیا این همان چیزی است که برخی نیروانا می‌نامند،‏ یعنی حالت سرمستیی که در آن شخص فارغ از هر گونه درد و آرزوست؟‏ آیا عزیزان ما از دروازهٔ زندگی فانی گذشته به بهشت رسیده‌اند؟‏ یا آنطور که برخی ادعا می‌کنند،‏ آیا مرگ برای کسانی که خدا را آزرده‌اند به معنای فرو غلطیدن در عذاب بی‌پایان است؟‏ آیا مردگان می‌توانند بر زندگی ما تأثیر بگذارند؟‏ برای پاسخگویی درست به این پرسشها باید به کلام خدا یعنی کتاب مقدس رجوع کنیم.‏

‏«روحی» که در درون بشر است چیست؟‏

۳.‏ عقیدهٔ سقراط و افلاطون در مورد مردگان چه بود،‏ و این اعتقاد چه تأثیری بر مردم عصر ما می‌گذارد؟‏

^۳ سقراط و افلاطون،‏ دو تن از فیلسوفان یونان باستان،‏ معتقد بودند که در درون هر مرد و زنی چیزی فناناپذیر و فطری وجود دارد —‏ چیزی  که پس از مرگ باقی مانده و در واقع هرگز نمی‌میرد.‏ هم‌اکنون میلیونها نفر در سراسر جهان چنین اعتقادی دارند.‏ این اعتقاد باعث وحشت از مردگان و یا نگرانی دربارهٔ آسایش و رفاه آنان می‌شود.‏ آموزش کتاب مقدس دربارهٔ مردگان بسیار متفاوت است.‏

۴.‏ الف)‏ کتاب پیدایش در مورد نَفْس چه می‌گوید؟‏ ب)‏ خدا چه چیزی را در آدم نهاد که باعث زنده شدن او شد؟‏

^۴ خدا در طی آفرینشی اعجاب‌آور،‏ انسان —‏ یا نَفْس —‏ را از عناصر بنیادی خاک ساخت و سپس «روح [«نَفَس»،‏ د ج‏] حیات» را در او دمید.‏ پیدایش ۲:‏⁠۷ برای ما نقل می‌کند:‏ «‏خداوند خدا پس آدَمْ را از خاکِ زمین بسرشت و در بینئ وی روح [«نَفَس»،‏ د ج‏] حیات دمید و آدَمْ نَفْسِ زنده شد.‏» زندگی آدم با تنفس ادامه یافت.‏ اما نَفَس حیات که خدا در آدم دمید،‏ چیزی بود بیش از دمیدن هوا به ششهای او.‏ کتاب مقدس از «روح [«نیروی»،‏ د ج‏] حیات» سخن می‌گوید که در موجودات روی زمین عمل می‌کند.‏ —‏ پیدایش ۷:‏⁠۲۲‏.‏

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ «روح [«نیروی»،‏ د ج‏] حیات» چیست؟‏ ب)‏ وقتی ‹روحی› که در مزمور ۱۴۶:‏⁠۴ بدان اشاره شده است از فعال کردن بدن باز می‌ایستد چه روی می‌دهد؟‏

^۵ معنی «روح [«نیروی»،‏ د ج‏] حیات» چیست؟‏ این بارقهٔ حیات است که خدا در بدن فاقد حیات آدم نهاد.‏ این نیرو سپس از طریق تنفس نگاه داشته می‌شود.‏ لهذا ‹روحی› که در مزمور ۱۴۶:‏⁠۴ بدان اشاره می‌شود چیست؟‏ این آیه در مورد کسی که می‌میرد می‌گوید:‏ «روح او بیرون می‌رود و او بخاک خود برمیگردد،‏ و در همانروز فکرهایش نابود میشود.‏» هنگامی که نگارندگان کتاب مقدس واژهٔ «روح» را بدین شکل به کار می‌برند،‏ مقصود آنان چیزی نیست که از جسم جدا شده و پس از مرگ بدن به زندگی ادامه می‌دهد.‏

^۶ ‏‹روحی› که انسان را در هنگام مرگ ترک می‌کند نیروی زندگی است که از آفریدگار ما سرچشمه گرفته است.‏ (‏مزمور ۳۶:‏⁠۹؛‏ اعمال ۱۷:‏⁠۲۸‏)‏ این نیروی زندگی هیچیک از خصوصیات مخلوقی را که به حرکت در می‌آورد ندارد،‏ همانطور که الکتریسیته خصوصیات  دستگاهی را که به آن نیرو می‌دهد به خود نمی‌گیرد.‏ هنگامی که شخص می‌میرد،‏ روح (‏نیروی زندگی)‏ از فعال کردن سلولهای بدن باز می‌ایستد،‏ همانطور که وقتی الکتریسیته قطع می‌شود نور چراغ خاموش می‌شود.‏ هنگامی که نیروی زندگی از فعال نگاه داشتن بدن بازایستد،‏ انسان —‏ نَفْس —‏ می‌میرد.‏ —‏ مزمور ۱۰۴:‏⁠۲۹؛‏ جامعه ۱۲:‏⁠۱،‏ ۷‏.‏

‏«بخاک خواهی برگشت»‏

۷.‏ در صورت سرپیچی آدم از فرمان خدا چه روی می‌داد؟‏

^۷ یَهُوَه بوضوح معنای مرگ را برای آدم توضیح داد.‏ خدا گفت:‏ «بعرق پیشانیت نان خواهی خورد تا حینیکه بخاک راجع گردی که از آن گرفته شدی زیرا که تو خاک هستی و بخاک خواهی برگشت.‏» (‏پیدایش ۳:‏⁠۱۹‏)‏ آدم به کجا برمی‌گشت؟‏ به زمین،‏ به خاکی که از آن ساخته شده بود.‏ آدم در هنگام مرگ صرفاً از هستی بازمی‌ایستاد!‏

۸.‏ به صورت نفوس،‏ انسانها از چه نظر بر حیوانات برتری ندارند؟‏

^۸ از این نظر مرگ انسان تفاوتی با مرگ حیوانات ندارد.‏ آنها نیز نَفْس هستند،‏ و همان روح،‏ یا نیروی زندگی به آنان انرژی می‌دهد.‏ (‏پیدایش ۱:‏⁠۲۴‏)‏ در جامعه ۳:‏⁠۱۹،‏ ۲۰‏،‏ سلیمان خردمند به ما می‌گوید:‏ «چنانکه این میمیرد بهمانطور آن نیز میمیرد و برای همه یک نَفَس است و [در مرگ،‏] انسان بر بهایم برتری ندارد .‏ .‏ .‏ همه از خاک هستند و همه بخاک رجوع مینمایند.‏» انسان از آن جهت بر حیوانات برتری دارد که به صورت خدا آفریده شده،‏ و خصوصیات یَهُوَه را منعکس می‌کند.‏ (‏پیدایش ۱:‏⁠۲۶،‏ ۲۷‏)‏ با این حال،‏ در هنگام مرگ،‏ انسانها و حیوانات همانند یکدیگر به خاک برمی‌گردند.‏

۹.‏ وضعیت مردگان چگونه است و آنها به کجا می‌روند؟‏

^۹ سلیمان توضیح بیشتری دربارهٔ معنای مرگ داده و می‌گوید:‏ «زانرو که زندگان میدانند که باید بمیرند امّا مردگان هیچ نمیدانند و برای ایشان دیگر اُجرت نیست چونکه ذکر ایشان فراموش میشود.‏» آری،‏ شخص مرده هیچ چیز نمی‌داند.‏ با توجه به این موضوع،‏ سلیمان چنین  تأکید کرده،‏ می‌گوید:‏ «هر چه دستت بجهة عمل نمودن بیابد همانرا با توانائی خود بعمل آور چونکه در عالم اموات که بآن میروی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است.‏» (‏جامعه ۹:‏⁠۵،‏ ۱۰‏)‏ مردگان به کجا می‌روند؟‏ به شیول (‏در زبان عبری،‏ شی‌اُول‏)‏ یعنی قبر عمومی بشر.‏ عزیزان از دست رفتهٔ ما از هیچ چیز آگاهی ندارند.‏ آنان رنج و عذاب نمی‌کشند و نمی‌توانند از هیچ طریقی بر زندگی ما تأثیر بگذارند.‏

۱۰.‏ چرا می‌توان گفت که مرگ نمی‌تواند انتها و پایان باشد؟‏

^۱۰ آیا همهٔ ما و عزیزانمان باید چند سالی زندگی کنیم و سپس برای همیشه از هستی باز ایستیم؟‏ نظر کتاب مقدس خلاف این است.‏ هنگامی که آدم سرکشی کرد،‏ یَهُوَه خدا فوراً ترتیباتی داد تا عواقب دهشتناک گناه بشر خنثی گردد.‏ مرگ در مقصود خدا برای بشر جایی نداشت.‏ (‏حزقیال ۳۳:‏⁠۱۱؛‏ ۲پطرس ۳:‏⁠۹‏)‏ بنابراین،‏ مرگ لزوماً پایانی برای ما و یا عزیزانمان نیست.‏

‏«در خواب»‏

۱۱.‏ عیسی وضعیت دوست مردهٔ خود ایلعازر را چگونه توصیف کرد؟‏

^۱۱ مقصود خدا آن است که ما و عزیزان از دست رفته‌مان را از مرگی که از آدم به ما رسیده است،‏ رهایی بخشد.‏ به همین دلیل کلام خدا هنگام اشاره به مردگان می‌گوید که آنها در خواب هستند.‏ به عنوان مثال،‏ هنگامی که عیسی مسیح خبر مرگ دوست خود ایلعازَر را شنید به شاگردانش گفت:‏ «دوست ما ایلعازر در خواب است امّا میروم تا او را بیدار کنم.‏» چون شاگردان معنای گفتهٔ او را فوراً درنیافتند،‏ عیسی صریحاً گفت:‏ «ایلعازر مرده است.‏» (‏یوحنا ۱۱:‏⁠۱۱،‏ ۱۴‏)‏ سپس عیسی به شهر بیت‌عنیا،‏ جایی که خواهران ایلعازر،‏ مَرتا و مریم،‏ در سوگ برادرشان نشسته بودند رفت.‏ هنگامی که عیسی به مَرتا گفت،‏ «برادر تو خواهد برخاست»،‏ مرتا ایمان خویش را به مقصود خدا برای خنثی کردن اثرات مرگ بر خانوادهٔ بشری،‏ ابراز کرد.‏ او گفت:‏ «میدانم که در قیامت روز بازپسین خواهد برخاست.‏» —‏ یوحنا ۱۱:‏⁠۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۱۲.‏ مرتای سوگوار چه امیدی برای مردگان داشت؟‏

 ^۱۲ مرتا هیچ مطلبی در مورد اینکه برادر او به صورت شخصی روحی و فناناپذیر که پس از مرگ در جایی دیگر به زندگی ادامه می‌دهد بیان نکرد.‏ وی باور نداشت که ایلعازر در آن وقت در عالم ارواح بوده و در آنجا به هستی خود ادامه می‌دهد.‏ مرتا به امید شگفت‌آور رستاخیز مردگان ایمان داشت.‏ او دریافته بود که شخصیتی روحی و فناناپذیر از بدن ایلعازر جدا نشده است،‏ بلکه برادر مردهٔ او از هستی باز ایستاده است.‏ راه علاج این بود که برادرش رستاخیز یابد.‏

۱۳.‏ عیسی از چه قدرت خدادادی برخوردار بود،‏ و این قدرت را چگونه نشان داد؟‏

^۱۳ عیسی مسیح کسی است که یَهُوَه برای بازخرید بشر به او اختیار داده است.‏ (‏هوشع ۱۳:‏⁠۱۴‏)‏ به همین دلیل عیسی در جواب مرتا گفت:‏ «من قیامت و حیات هستم،‏ هر که بمن ایمان آورد اگر مرده باشد زنده گردد.‏» (‏یوحنا ۱۱:‏⁠۲۵‏)‏ عیسی قدرت خداداد خویش را در این زمینه هنگامی آشکار ساخت که به قبر ایلعازر که چهار روز بود مرده بود رفت و او را به زندگی بازگرداند.‏ (‏یوحنا ۱۱:‏⁠۳۸-‏۴۴‏)‏ خوشحالی و شوق کسانی را که این رستاخیز و یا رستاخیزهای دیگری را که به دست عیسی مسیح انجام شد مشاهده کردند،‏ تصور کنید!‏ —‏ مرقس ۵:‏⁠۳۵-‏۴۲؛‏ لوقا ۷:‏⁠۱۲-‏۱۶‏.‏

۱۴.‏ چرا رستاخیز و اعتقاد به اینکه فرد پس از مرگ به صورت شخص روحی به زندگی ادامه می‌دهد،‏ با یکدیگر تناقض دارند؟‏

^۱۴ لحظه‌ای تأمل کرده و این موضوع را مورد بررسی قرار دهید:‏ اگر شخصی روحی پس از مرگ به زندگی ادامه می‌داد،‏ دیگر نیازی نبود که کسی رستاخیز یابد یا به عبارت دیگر به زندگی باز گردانده شود.‏ در واقع،‏ اگر ایلعازر به پاداش فوق‌العادهٔ آسمانی خود دست یافته بود پس بازگرداندن شخصی مانند او به زندگی ناکاملی بر روی زمین کاری غیرمنصفانه می‌بود.‏ در واقع،‏ در هیچ کجای کتاب مقدس نیامده است که روح انسان پس از مرگ به حیات ادامه می‌دهد.‏ (‏جامعه ۹:‏۵؛‏ مزمور ۱۴۶:‏۴‏)‏ بنابراین کتاب مقدس ضابطهٔ رستاخیز را علاج واقعی مرگ می‌داند.‏

 ‏«جمیع کسانیکه در قبور میباشند»‏

۱۵.‏ الف)‏ معنای عبارت «رستاخیز» چیست؟‏ ب)‏ چرا رستاخیز دادن افراد برای یَهُوَه خدا کار آسانی خواهد بود؟‏

^۱۵ واژه‌ای که شاگردان عیسی برای «رستاخیز» به کار برده‌اند به طور تحت‌اللفظی به معنای «برخاستن» یا «بر پا ایستادن» است.‏ یعنی برخاستن از وضعیت عاری از حیاتِ مرگ —‏ بر پا ایستادن از درون قبر عمومی بشر.‏ یَهُوَه خدا به آسانی می‌تواند یک شخص را رستاخیز دهد.‏ چرا؟‏ زیرا یَهُوَه ابداع‌کنندهٔ زندگی است.‏ امروز،‏ انسانها می‌توانند صدا و تصویر مردان و زنان را بر روی کاست ویدئو ضبط کنند و این نوارها را پس از مرگ شخص دوباره نمایش دهند.‏ پس به طور حتم آفریدگار قادر مطلق ما توانایی ضبط جزئیات هر شخصی را دارد و می‌تواند با دادن بدنی جدید به او،‏ همان شخص را رستاخیز دهد.‏

۱۶.‏ الف)‏ عیسی در مورد همهٔ کسانی که در قبر هستند چه وعده‌ای داد؟‏ ب)‏ چه عاملی مشخص‌کنندهٔ نوع رستاخیز شخص خواهد بود؟‏

 ^۱۶ عیسی مسیح گفت:‏ «ساعتی میآید که در آن جمیع کسانیکه در قبور میباشند آواز او [عیسی] را خواهند شنید.‏ و بیرون خواهند آمد هر که اعمال نیکو کرد برای قیامت حیات و هر که اعمال بد کرد بجهة قیامت داوری.‏» (‏یوحنا ۵:‏⁠۲۷،‏ ۲۸‏)‏ همهٔ آنانی که در یاد یَهُوَه هستند رستاخیز خواهند یافت و طریقهای وی به آنها آموزش داده خواهد شد.‏ برای آنانی که مطابق معرفت خدا عمل کنند،‏ این به معنی رستاخیز حیات خواهد بود.‏ اما برای کسانی که تعالیم و حکمرانی خدا را رد کنند،‏ به معنای رستاخیز داوری که حاکی از محکومیت است خواهد بود.‏

۱۷.‏ چه کسی رستاخیز خواهد یافت؟‏

^۱۷ طبعاً،‏ کسانی که مانند خادمان یَهُوَه راه و روش راستی را دنبال کرده‌اند رستاخیز خواهند یافت.‏ در واقع،‏ امید رستاخیز به بسیاری از افراد برای رویارویی با مرگ،‏ حتی در مواقع آزار و شکنجه شدید نیرو می‌داد.‏ آنها می‌دانستند که خدا می‌تواند آنها را به زندگی باز گرداند.‏ (‏متی ۱۰:‏⁠۲۸‏)‏ اما میلیونها نفر بدون آنکه مشخص شود آیا از معیارهای عدالت خدا پیروی می‌کنند یا نه،‏ مرده‌اند.‏ آنها نیز رستاخیز خواهند یافت.‏ پولس رسول با اطمینان از مقصود یَهُوَه در این مورد،‏ گفت:‏ «و بخدا امیدوارم .‏ .‏ .‏ که قیامت مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.‏» —‏ اعمال ۲۴:‏⁠۱۵‏.‏

۱۸.‏ الف)‏ یوحنای رسول چه رؤیایی را در مورد رستاخیز مشاهده کرد؟‏ ب)‏ چه چیزی در «دریاچهٔ آتش» نابود می‌شود،‏ و این «دریاچه» نشان چه چیزی است؟‏

^۱۸ یوحنای رسول رؤیای هیجان‌آوری از رستاخیزیافتگانی که در جلوی تخت پادشاهی خدا ایستاده‌اند دید.‏ یوحنا پس از آن نوشت:‏ «دریا مردگانیرا که در آن بودند باز داد و موت و عالم اموات مردگانیرا که در آنها بودند باز دادند و هر یکی بحسب اعمالش حکم یافت.‏ و موت و عالم اموات [هادیس] بدریاچهٔ آتش انداخته شد.‏ اینست موت ثانی یعنی دریاچهٔ آتش.‏» (‏مکاشفه ۲۰:‏⁠۱۲-‏۱۴‏)‏ تصورش را بکنید!‏ چشم‌انداز رهایی از هادیس (‏در زبان یونانی،‏ هِی‌دیس)‏،‏ یا شیول یعنی قبر عمومی بشر  پیش روی همهٔ مردگانی که در یاد خدا هستند وجود دارد.‏ (‏مزمور ۱۶:‏⁠۱۰؛‏ اعمال ۲:‏⁠۳۱‏)‏ آنان فرصت خواهند یافت که با اعمالشان تمایل خویش را به خدمت به خدا نشان دهند.‏ سپس «موت و عالم اموات [هادیس]» به جایی انداخته خواهند شد که «دریاچهٔ آتش» نامیده می‌شود،‏ و مانند کلمهٔ «جهنّم» نشانهٔ نابودی کامل است.‏ (‏لوقا ۱۲:‏⁠۵‏)‏ هنگامی که رستاخیز به طور کامل انجام گیرد،‏ قبر عمومی بشر خالی خواهد شد و دیگر وجود نخواهد داشت.‏ چقدر باعث آرامش خیال است که از روی کتاب مقدس به این موضوع پی ببریم که خدا هیچکس را شکنجه و عذاب نمی‌دهد!‏ —‏ ارمیا ۷:‏⁠۳۰،‏ ۳۱‏.‏

رستاخیز یافتن در کجا؟‏

۱۹.‏ چرا بعضی از افراد بشر به آسمان رستاخیز می‌یابند،‏ و خدا چه نوع بدنی به آنان می‌دهد؟‏

^۱۹ تعداد محدودی از زنان و مردان برای زندگی آسمانی رستاخیز خواهند یافت.‏ آنان در مقام پادشاه و کاهن همراه با عیسی،‏ در خنثی کردن اثرات مرگ که بشر از اولین انسان یعنی آدم به میراث برده است،‏ شرکت خواهند داشت.‏ (‏رومیان ۵:‏⁠۱۲؛‏ مکاشفه ۵:‏⁠۹،‏ ۱۰‏)‏ خدا چه تعدادی را به آسمان خواهد برد تا با مسیح حکمرانی کنند؟‏ به گفتهٔ کتاب مقدس این تعداد فقط ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر است.‏ (‏مکاشفه ۷:‏⁠۴؛‏ ۱۴:‏⁠۱‏)‏ یَهُوَه به همهٔ این رستاخیزیافتگان بدنی روحی خواهد داد تا بتوانند در آسمان زندگی کنند.‏ —‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۳۵،‏ ۳۸،‏ ۴۲-‏۴۵؛‏ ۱پطرس ۳:‏⁠۱۸‏.‏

۲۰.‏ انسانهای مطیع،‏ که شامل رستاخیزیافتگان نیز می‌شوند،‏ از چه چیزهایی برخوردار خواهند شد؟‏

^۲۰ قسمت اعظم مردگان در بهشت زمینی رستاخیز خواهند یافت.‏ (‏مزمور ۳۷:‏⁠۱۱،‏ ۲۹؛‏ متی ۶:‏⁠۱۰‏)‏ یکی از دلایلی که جمعی به آسمان رستاخیز خواهند یافت،‏ تکمیل شدن مقصود خدا در مورد زمین است.‏ عیسی مسیح و ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر در آسمان بتدریج کاملیتی را که والدین اولیهٔ ما به دور انداختند به بشر برخواهند گرداند.‏ این شامل حال رستاخیزیافتگان نیز می‌شود،‏ هنگامی که عیسی به مرد در حال احتضاری  که در کنارش بود گفت:‏ «با من در فردوس خواهی بود»،‏ به همین موضوع اشاره کرد.‏ —‏ لوقا ۲۳:‏⁠۴۲،‏ ۴۳‏.‏

۲۱.‏ به نقل از اشعیای نبی و یوحنای رسول،‏ چه بر سر مرگ خواهد آمد؟‏

^۲۱ در بهشت زمینی،‏ مرگ که امروز چنین پوچی و بیهودگی را پدید می‌آورد از میان برداشته خواهد شد.‏ (‏رومیان ۸:‏⁠۱۹-‏۲۱‏)‏ اشعیای نبی اعلام کرد که یَهُوَه خدا «موت را تا ابدالآباد نابود خواهد ساخت.‏» (‏اشعیا ۲۵:‏⁠۸‏)‏ به یوحنای رسول رؤیایی نشان داده شد که نشانگر زمانی بود که بشر مطیع از درد و مرگ رهایی می‌یابد.‏ آری،‏ «خود خدا با ایشان خدای ایشان خواهد بود.‏ و خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.‏» —‏ مکاشفه ۲۱:‏⁠۱-‏۴‏.‏

۲۲.‏ کسب معرفت در مورد رستاخیز چه تأثیری بر شما دارد؟‏

^۲۲ تعالیم روشن و صریح کتاب مقدس هر گونه سردرگمی را در مورد آنچه بر سر مردگان می‌آید برطرف می‌سازد.‏ نوشته‌های مقدس به صراحت حاکی از آنند که مرگ،‏ «دشمن آخر» نابود خواهد شد.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۲۶‏)‏ چه نیرو و آرامش خیالی می‌توان از معرفتی که در مورد امید رستاخیز است کسب کرد!‏ و چقدر می‌توان خوشحال بود که عزیزان از دست رفتهٔ ما که در یاد خدا هستند از خواب مرگ بیدار خواهند شد و از همهٔ نیکوییهایی که خدا برای دوستداران خود در نظر دارد برخوردار خواهند شد!‏ (‏مزمور ۱۴۵:‏⁠۱۶‏)‏ ملکوت خداست که چنین برکاتی را ارزانی خواهد داشت.‏ اما حکمرانی آن چه زمانی می‌بایست آغاز می‌شد؟‏ بیایید ببینیم.‏

معرفت خویش را بیازمایید

روحی که در درون بشر است چیست؟‏

شما وضعیت مردگان را چگونه توضیح می‌دهید؟‏

چه کسانی رستاخیز خواهند یافت؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۸۵]‏

درست همانطور که عیسی ایلعازَر را از قبر فرا خواند،‏ میلیونها نفر نیز رستاخیز خواهند یافت

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۸۶]‏

هنگامی که ‹خدا موت را تا ابدالآباد نابود سازد›،‏ خوشی و شعف همه جا را فرا خواهد گرفت