خدا برای نجات بشر چه کرده است؟
فصل ۷
خدا برای نجات بشر چه کرده است؟
۱، ۲. الف) چگونه فرماندهٔ یک دستهٔ صدنفرهٔ رومی به هویت پسر خدا پی برد؟ ب) چرا یَهُوَه اجازه داد که عیسی بمیرد؟
حدود ۲۰۰۰ سال پیش، در بعدازظهر یک روز بهاری، فرماندهٔ یک دستهٔ صدنفرهٔ رومی، شاهد مرگ آهسته و مشقت‌بار سه مرد بود. یکی از آنان بخصوص نظر وی را به خود جلب کرد — عیسی مسیح. عیسی به تیری چوبی میخکوب شده بود. با فرا رسیدن لحظهٔ مرگ وی آسمان ظهر به تاریکی گرایید. در هنگام مرگش، زمین بشدت لرزید، و آن سرباز با شگفتی اظهار کرد: «فی‌الواقع این مرد پسر خدا بود.» — مرقس ۱۵:۳۹.
۲ پسر خدا! آری، حق با آن سرباز بود. او شاهد بزرگترین واقعه‌ای بود که تا حال بر روی زمین رخ داده است. در مواقع دیگر، خدا خود، عیسی را پسر محبوب خویش خوانده بود. (متی ۳:۱۷؛ ۱۷:۵) چرا یَهُوَه اجازه داد که پسرش بمیرد؟ زیرا خدا بدین وسیله بشر را از چنگ گناه و مرگ نجات داد.
کسی که برای مقصودی ویژه انتخاب شده بود
۳. چرا انتخاب یگانه پسر خدا برای به انجام رساندن مقصود ویژه‌ای که مربوط به افراد بشر می‌شد، انتخابی مناسب بود؟
۳ همانطور که پیشتر در این کتاب آموختیم، عیسی دارای هستی ماقبل انسانی بود. وی «پسر یگانهٔ» خدا نامیده می‌شود زیرا یَهُوَه مستقیماً او را آفرید. پس از آن خدا از عیسی برای به وجود آوردن همهٔ چیزهای دیگر استفاده کرد. (یوحنا ۳:۱۸؛ کولسیان ۱:۱۶) عیسی بویژه به انسانها دلبستگی داشت. (امثال ۸:۳۰، ۳۱) جای تعجب نیست که هنگامی که بشر به مرگ محکوم شد، یَهُوَه پسر یگانهٔ خویش را برای انجام مقصودی خاص انتخاب کرد!
۴، ۵. پیش از آنکه عیسی به روی زمین بیاید، کتاب مقدس چه موضوعی را در مورد ذریت مسیحایی روشن ساخته بود؟
۴ خدا هنگام صدور حکم در مورد آدم، حوا و شیطان در باغ عدن، از رهایی‌دهنده‌ای به عنوان «ذرّیت» سخن گفت. این ذریت، یا اولاد، گرفتاریهای بسیار سختی را که شیطان ابلیس یعنی ‹مار قدیمی› مسبب آنها بوده است، از میان برمی‌دارد. در واقع، ذریت موعود، شیطان و همهٔ آنانی را که از او پیروی می‌کنند از پا در می‌آورد. — پیدایش ۳:۱۵؛ ۱یوحنا ۳:۸؛ مکاشفه ۱۲:۹.
۵ در طی قرنها، خدا بتدریج مطالب بیشتری را در مورد این ذریت، که مسیح نیز خوانده می‌شود، آشکار ساخت. همانطور که در جدول صفحهٔ ۳۷ می‌بینید، نبوتهای بسیاری جزئیاتی را از جنبه‌های گوناگون زندگی وی بر روی زمین ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، او باید رفتار وحشیانه‌ای را که با او می‌شد تحمل می‌کرد تا نقش خود را در مقصود خدا ایفا کند. — اشعیا ۵۳:۳-۵.
دلیل مرگ مسیح
۶. بر طبق دانیال ۹:۲۴-۲۶، مسیح به انجام چه کاری نائل می‌شد و چگونه؟
۶ نبوتی که در دانیال ۹:۲۴-۲۶ آمده است پیشگویی می‌کند که مسیح — مسح‌شدهٔ خدا — مقصودی عالی را به انجام می‌رساند. او بر روی زمین می‌آید ‹تا تقصیرها تمام شود و گناهان به انجام (پایان) رسد و کفّاره بجهة عصیان کرده شود و عدالت جاودانی آورده شود.› مسیح بشر وفادار را از محکومیت مرگ رهایی خواهد بخشید. اما چگونه این کار را می‌کند؟ این نبوت توضیح می‌دهد که او «منقطع خواهد گردید» یا کشته خواهد شد.
۷. چرا یهودیان قربانیهای حیوانی تقدیم می‌کردند، و اینها نشانهٔ چه بود؟
۷ اسرائیلیان باستان با عقیدهٔ کفّاره برای خطا آشنا بودند. در پرستش آنان که بر طبق شریعتی بود که خدا به موسی داده بود، آنان مرتباً قربانیهای حیوانی تقدیم می‌کردند. این امر برای قوم اسرائیل یادآور آن بود که انسانها به کفاره یا پوششی برای گناهانشان نیاز دارند. پولس رسول این اصل را به این شکل خلاصه کرد: «بدون ریختن خون آمرزش نیست.» (عبرانیان ۹:۲۲) مسیحیان تحت شریعت موسی و مقررات آن، از قبیل ارائهٔ قربانیها، قرار ندارند. (رومیان ۱۰:۴؛ کولسیان ۲:۱۶، ۱۷) از این گذشته آنها می‌دانند قربانیهای حیوانی نمی‌توانند بخشش دائمی و کاملی برای گناهان فراهم آورند. بلکه این هدایای قربانی حکایت از قربانیی بس ارزشمندتر می‌کردند — قربانی مسیح. (عبرانیان ۱۰:۴، ۱۰؛ با غلاطیان ۳:۲۴ مقایسه شود.) ولی ممکن است بپرسید، ‹آیا واقعاً لازم بود که مسیح بمیرد؟›
۸، ۹. آدم و حوا چه چیزهای باارزشی را از دست دادند، و اعمال آنان چه تأثیری بر فرزندان آنان گذاشت؟
۸ آری، برای نجات بشر، مسیح باید می‌مرد. برای درک دلیل این امر، باید به گذشته و به باغ عدن برگردیم و سعی کنیم به عظمت آنچه که آدم و حوا با سرکشی خود از خدا از دست دادند پی ببریم. زندگی جاودانی در پیش روی آنان قرار داشت! علاوه بر آن، آنان به عنوان فرزندان خدا، از رابطه‌ای مستقیم با او برخودار بودند. ولی هنگامی که حکمروایی یَهُوَه را رد کردند، همهٔ اینها را از دست دادند و گناه و مرگ را برای نژاد بشری به ارمغان آوردند. — رومیان ۵:۱۲.
۹ این عمل نخستین والدین ما مانند این بود که ثروتی عظیم را به باد فنا بدهند، و خود را در گرداب بدهکاری گرفتار سازند. آدم و حوا این بدهی را به فرزندان خویش منتقل کردند. از آنجاییکه کامل و بی‌گناه به دنیا نمی‌آییم، تک تک ما گناهکار و رو به زوال هستیم. هنگامی که بیمار می‌شویم و یا سخنی بر لب می‌آوریم که از عنوان کردن آن احساس پشیمانی می‌کنیم، طعم این بدهی موروثی یعنی ناکاملی بشر را می‌چشیم. (رومیان ۷:۲۱-۲۵) تنها امید ما باز پس گرفتن آنچه که آدم از دست داد می‌باشد. ولی ما نمی‌توانیم زندگی کامل بشری را به دست آوریم. از آنجاییکه همهٔ انسانهای ناکامل مرتکب گناه می‌شوند، همه مرگ را می‌یابیم نه زندگی را. — رومیان ۶:۲۳.
۱۰. برای بازخرید آنچه آدم از دست داده بود چه چیزی لازم بود؟
۱۰ با این حال، آیا چیزی می‌توانست در ازای زندگیی که آدم از دست داد اهدا شود؟ معیار عدالت خدا مستلزم توازن است، «جان بعوض جان.» (خروج ۲۱:۲۳) بنابراین یک زندگی باید در ازای زندگی از دست رفته اهدا می‌شد. هر زندگیی نیز کافی نبود. مزمور ۴۹:۷، ۸ در مورد انسانهای ناکامل می‌گوید: «هیچ کس هرگز برای برادر خود فدیه نخواهد داد، و کفّارهٔ او را بخدا نخواهد بخشید. زیرا فدیهٔ جان ایشان گران‌بهاست، و ابداً بدان نمیتوان رسید.» پس یعنی امیدی باقی نمانده است؟ چرا، امیدی وجود دارد.
۱۱. الف) واژهٔ «فدیه» در زبان عبری چه معنایی دارد؟ ب) تنها چه کسی می‌توانست بشر را باز بخرد، و چرا؟
۱۱ در زبان عبری، کلمهٔ «فدیه» به معنی مبلغی است که برای باز پس گرفتن یک اسیر پرداخت می‌شود و همچنین به معنی برابری است. فقط یک انسان کامل می‌توانست برابر آنچه را که آدم از دست داده بود اهدا کند. پس از آدم، تنها مرد کاملی که بر روی زمین متولد شد عیسی مسیح بود. از این رو، کتاب مقدس عیسی را «آدم آخر» می‌خواند و به ما اطمینان می‌دهد که مسیح «خود را در راه همه فدا داد.» (۱قرنتیان ۱۵:۴۵؛ ۱تیموتاؤس ۲:۵، ۶) در حالیکه آدم مرگ را به فرزندان خویش انتقال داد، میراث عیسی زندگی جاودانی است. در ۱قرنتیان ۱۵:۲۲ چنین آمده است: «چنانکه در آدم همه میمیرند در مسیح نیز همه زنده خواهند گشت.» بنابراین لقب «پدر جاودانی» برازندهٔ عیساست. — اشعیا ۹:۶، ۷، د ج.
فدیه چگونه پرداخت شد؟
۱۲. عیسی چه وقت به مسیح مبدل شد، و چه روش زندگیی را پس از آن در پیش گرفت؟
۱۲ در پاییز سال ۲۹ د.م.، عیسی برای تعمید گرفتن نزد خویشاوند خود یوحنا رفت و از این راه خود را برای انجام خواست خدا اهدا کرد. در آنجا یَهُوَه عیسی را با روح‌القدس مسح کرد. بنابراین عیسی به مسیح، یا مسح‌شدهٔ خدا مبدل شد. (متی ۳:۱۶، ۱۷) پس از آن عیسی خدمت روحانی سه سال و نیمهٔ خود را آغاز کرد. او در سرتاسر سرزمین زادگاه خود به سفر پرداخت و در مورد ملکوت خدا موعظه کرده و پیروان وفادار را گرد آورد. اما همانطور که پیشگویی شده بود دیری نگذشت که موج مخالفت علیه او برخاست. — مزمور ۱۱۸:۲۲؛ اعمال ۴:۸-۱۱.
۱۳. چه رویدادهایی به مرگ عیسی، کسی که حافظ کمال وفاداری بود، انجامید؟
۱۳ عیسی با شهامت ریاکاری رهبران مذهبی را آشکار می‌ساخت، بنابراین آنان در صدد کشتن وی برآمدند. آنها سرانجام نقشه‌ای پلیدانه ریختند که شامل خیانت، دستگیری غیرعادلانه، محاکمه‌ای غیرقانونی، و اتهام دروغی آشوبگری بود. عیسی را مورد ضرب و شتم قرار دادند، بر او آب دهان انداختند، او را مورد تمسخر قرار دادند، و با تازیانه‌ای که گوشت بدنش را پاره پاره می‌کرد او را زدند. پس از آن والی رومی، پُنطیوس پیلاطُس او را به مرگ بر روی چوب شکنجه محکوم کرد. او را به یک تیر چوبی میخکوب و آویزان کردند. هر نفسی که می‌کشید با عذاب همراه بود و مرگ او ساعتها به طول انجامید. عیسی در طی این آزمایش سخت، کمال وفاداری خویش را به خدا حفظ کرد.
۱۴. چرا خدا اجازه داد که پسرش عذاب بکشد و بمیرد؟
۱۴ بنابراین روز ۱۴ ماه نیسان بود که عیسی زندگی خویش را «فدای بسیاری کرد.» (مرقس ۱۰:۴۵؛ ۱تیموتاؤس ۲:۵، ۶) یَهُوَه از آسمان می‌توانست رنج و مرگ پسر عزیز خویش را ببیند. چرا خدا اجازه داد که چنین واقعهٔ وحشتناکی رخ دهد؟ به این دلیل که به بشر محبت می‌ورزد. عیسی گفت: «خدا جهانرا اینقدر محبّت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» (یوحنا ۳:۱۶) به علاوه مرگ عیسی به ما می‌آموزد که یَهُوَه خدایی است با عدالت کامل. (تثنیه ۳۲:۴) بعضی ممکن است تعجب کنند که چرا خدا از اصول عدالت خویش که شرط جان برای جان را ضروری می‌داند چشم‌پوشی نکرده و بهای طریق گناه‌آلود آدم را نادیده نگرفت. علت این امر آن است که یَهُوَه همواره قوانین خود را اطاعت و رعایت می‌کند، حتی اگر برای او بسیار گران تمام شود.
۱۵. از آنجاییکه غیرعادلانه بود که برای همیشه به هستی عیسی پایان داده شود، یَهُوَه چه کرد؟
۱۵ عدالت یَهُوَه همچنین مستلزم آن بود که مرگ عیسی پیامدی خوش داشته باشد. گذشته از آن، آیا عادلانه بود که عیسای وفادار در خواب مرگ باقی بماند؟ البته که نه! در نوشته‌های مقدس عبری نبوت شده بود که بندهٔ امین وی در قبر باقی نمی‌ماند. (مزمور ۱۶:۱۰؛ اعمال ۱۳:۳۵) او حدود سه روز را در خواب مرگ به سر برد و پس از آن یَهُوَه او را به صورت موجود روحی پرقدرتی رستاخیز داده به زندگی باز گرداند. — ۱پطرس ۳:۱۸.
۱۶. عیسی بعد از مراجعت به آسمان چه کرد؟
۱۶ عیسی با مرگ خود زندگیش را یکبار و برای همیشه به جهت انسانها تسلیم کرد. چون به زندگی آسمانی برخاست، به روحی زندگی‌بخش مبدل شد. علاوه بر آن، هنگامی که عیسی به مقدسترین محل عالم عروج کرد، دوباره به پدر عزیز خویش پیوست و رسماً بهای زندگی انسانی کامل خود را به او تقدیم کرد. (عبرانیان ۹:۲۳-۲۸) بهای آن زندگی گرانقدر پس از آن می‌توانست برای انسانهای مطیع به کار آید. این امر برای شما به چه معنی است؟
فدیهٔ مسیح و شما
۱۷. ما چگونه می‌توانیم بر اساس قربانی فدیهٔ مسیح از بخشایش گناهانمان بهره‌مند شویم؟
۱۷ سه راهی را که از طریق آنها قربانی فدیهٔ مسیح حتی در حال حاضر برای ما مفید واقع می‌شوند، در نظر بگیرید. نخست آن که بخشایش گناهان را به همراه دارد. با ایمان به خون ریخته شدهٔ عیسی، از «فدیه»، آری، «آمرزش گناهان» برخوردار شده‌ایم. (افسسیان ۱:۷) بنابراین حتی اگر مرتکب گناه سنگینی نیز شده باشیم، می‌توانیم به نام عیسی از خدا طلب بخشایش کنیم. اگر حقیقتاً توبه کنیم، یَهُوَه بهای قربانی فدیهٔ پسر خویش را در مورد ما به کار خواهد گرفت. خدا ما را می‌بخشد، و در عوضِ مجازات مرگ که به دلیل ارتکاب گناه مستوجب آن هستیم، به ما موهبت وجدانی آسوده را اعطا می‌کند. — اعمال ۳:۱۹؛ ۱پطرس ۳:۲۱.
۱۸. قربانی عیسی به چه طریقی در ما امید به وجود می‌آورد؟
۱۸ دوم آن که، قربانی فدیهٔ مسیح اساس امید ما برای آینده است. یوحنای رسول در رؤیا دید که «گروهی عظیم که هیچکس ایشانرا نتواند شمرد» از انقضای فاجعه‌آمیز این سیستم چیزها جان بدر می‌برند. چرا در حالیکه بسیاری از افراد به دست خدا نابود خواهند شد اینان جان بدر خواهند برد؟ فرشته‌ای به یوحنا گفت که این گروه عظیم «لباس خود را بخون برّه [عیسی مسیح] شست و شو کرده سفید نموده‌اند». (مکاشفه ۷:۹، ۱۴) تا هنگامی که به خون ریخته شدهٔ عیسی مسیح ایمان بورزیم و مطابق با شرایط الهی زندگی کنیم، در نظر خدا پاک بوده و از امید زندگی جاودانی برخوردار خواهیم بود.
۱۹. قربانی مسیح چگونه ثابت کرد که او و پدرش به شما محبت می‌ورزند؟
۱۹ سوم آن که، قربانی فدیه بزرگترین گواه محبت یَهُوَه است. مرگ مسیح مظهر دو عمل از روی محبت است که در تاریخ عالم بزرگترین محسوب می‌شوند: (۱) محبت خدا در فرستادن پسر خویش برای آنکه به خاطر ما بمیرد؛ (۲) محبت عیسی در تقدیم کردن مشتاقانهٔ خود به عنوان فدیه. (یوحنا ۱۵:۱۳؛ رومیان ۵:۸) اگر حقیقتاً به این امر ایمان بورزیم، این محبت در مورد تک تک ما به کار می‌آید. پولس گفت: «پسر خدا . . . مرا محبّت نمود و خود را برای من داد.» — غلاطیان ۲:۲۰؛ عبرانیان ۲:۹؛ ۱یوحنا ۴:۹، ۱۰.
۲۰. چرا ما باید به قربانی فدیهٔ عیسی ایمان بورزیم؟
۲۰ بنابراین، بیایید قدرشناسی خویش را از محبتی که خدا و مسیح ابراز کردند، با ایمان ورزیدن به قربانی فدیهٔ عیسی نشان دهیم. این کار ما را به زندگی جاودانی رهنمون می‌کند. (یوحنا ۳:۳۶) ولی نجات ما مهمترین دلیل زندگی و مرگ عیسی بر روی زمین نبود. خیر، مسئله‌ای که برای او اولویت داشت، موضوعی بس مهمتر و عالمگیر بود. همانطور که در فصل بعد خواهیم دید، این موضوع به همهٔ ما مربوط می‌شود زیرا نشان می‌دهد که چرا خدا اجازه داده است که شرارت و رنج و عذاب تا این حد در دنیا ادامه یابد.
معرفت خویش را بیازمایید
چرا عیسی باید برای نجات بشر می‌مرد؟
فدیه چگونه پرداخت شد؟
شما از چه راههایی از فدیه بهره می‌برید؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر تمام‌صفحه در صفحهٔ ۶۷]
