فصل ۱۸

خدمت همیشگی به خدا را هدف خود سازید

۱،‏ ۲.‏ در کنار داشتن معرفت خدایی چه چیز دیگری لازم است؟‏

تصور کنید که در مقابل در بسته‌ای که به اتاقی حاوی گنجینه‌ای عظیم باز می‌شود ایستاده‌اید.‏ گیریم که شخص تام‌الاختیاری کلید در آن را به شما داده و گفته است که می‌توانید هر آنچه می‌خواهید از اشیای ارزشمند آن برای خود بردارید.‏ آن کلید فقط وقتی مفید واقع می‌شود که از آن استفاده کنید.‏ به همین صورت،‏ شما نیز اگر بخواهید از معرفت خود فایده ببرید باید آن را به کار گیرید.‏

^۲ این مطلب بویژه در مورد معرفت خدایی صدق می‌کند.‏ در حقیقت،‏ کسب معرفت دقیق در مورد یَهُوَه خدا و عیسی مسیح به معنی زندگی جاودانی است.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏⁠۳‏)‏ البته این امید صرفاً با داشتن معرفت به واقعیت نمی‌پیوندد.‏ همانطور که از کلیدی باارزش استفاده می‌کنید،‏ باید معرفت خدایی را نیز در زندگی خویش به کار گیرید.‏ عیسی اظهار داشت که کسانی که ارادهٔ خدا را بجا آورند ‏‹داخل ملکوت می‌گردند.‏› چنین افرادی از این امتیاز برخوردار خواهند بود که برای همیشه به خدا خدمت کنند!‏ —‏ متی ۷:‏⁠۲۱؛‏ ۱یوحنا ۲:‏⁠۱۷‏.‏

۳.‏ ارادهٔ خدا برای ما چیست؟‏

^۳ پس از آموختن ارادهٔ خدا،‏ انجام آن امری حیاتی است.‏ به نظر شما ارادهٔ خدا برای شما چیست؟‏ این مطلب را می‌توان بخوبی در این کلمات خلاصه کرد:‏ تقلید از عیسی.‏ اول پطرس ۲:‏⁠۲۱ به ما می‌گوید:‏ «برای همین خوانده شده‌اید چونکه مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را  نمونهٔ گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمائید.‏» پس برای انجام ارادهٔ خدا،‏ نیاز داریم که تا آنجا که ممکن است از سرمشق عیسی پیروی کنیم.‏ بدین طریق شما معرفت خدایی را به کار می‌گیرید.‏

عیسی چگونه معرفت خدایی را به کار گرفت

۴.‏ چرا عیسی اطلاعات وسیعی در مورد یَهُوَه دارد،‏ و چگونه از این معرفت استفاده کرده است؟‏

^۴ معرفت عیسی مسیح در مورد خدا از هر کس دیگری عمیقتر است.‏ او طی اعصار متمادی پیش از آمدن بر روی زمین در آسمان با یَهُوَه خدا به سر می‌برد و کار می‌کرد.‏ (‏کولسیان ۱:‏⁠۱۵،‏ ۱۶‏)‏ و عیسی با این همه معرفت چه کرد؟‏ او صرفاً به داشتن آن اکتفا نکرد.‏ عیسی مطابق آن زندگی می‌کرد.‏ به همین دلیل مهربان،‏ صبور و در رفتارش با انسانهای دیگر با محبت بود.‏ بدین ترتیب عیسی از پدر آسمانی خود پیروی می‌کرد و مطابق با معرفتی که از طریقها و شخصیت یَهُوَه داشت عمل می‌کرد.‏ —‏ یوحنا ۸:‏⁠۲۳،‏ ۲۸،‏ ۲۹،‏ ۳۸؛‏ ۱یوحنا ۴:‏⁠۸‏.‏

۵.‏ چرا عیسی تعمید گرفت،‏ و چگونه بر طبق تعمید خود زندگی کرد؟‏

^۵ معرفتی که عیسی از آن برخوردار بود او را همچنین وادار ساخته بود تا قدمی بسیار اساسی بردارد.‏ او از جلیل به رود اُردُن جایی که یحیی او را تعمید داد آمد.‏ (‏متی ۳:‏⁠۱۳-‏۱۵‏)‏ تعمید عیسی به چه معنی بود؟‏ به عنوان یک یهودی،‏ وی در میان قومی به دنیا آمده بود که به خدا وقف شده بودند.‏ بنابراین عیسی از هنگام تولد وقف شده بود.‏ (‏خروج ۱۹:‏⁠۵،‏ ۶‏)‏ او با تعمید گرفتن،‏ خود را به یَهُوَه اهدا کرد تا ارادهٔ الهی را در آن وقت به انجام رساند.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏⁠۵،‏ ۷‏)‏ عیسی بر طبق معنای تعمید خود زندگی کرد.‏ او خویشتن را صرف خدمت به یَهُوَه کرد،‏ و معرفت خدایی را در هر فرصتی با مردم در میان گذاشت.‏ عیسی در انجام ارادهٔ خدا شادی می‌یافت و حتی گفت که برایش مانند خوراک است.‏ —‏ یوحنا ۴:‏⁠۳۴‏.‏

۶.‏ عیسی از چه طریقی خود را انکار کرد؟‏

^۶ عیسی کاملاً به این نکته واقف بود که انجام ارادهٔ یَهُوَه بسیار گران تمام خواهد شد،‏ یعنی به قیمت زندگی او.‏ با وجود این،‏ عیسی خویشتن را انکار کرد و نیازهای شخصی خویش را در درجهٔ دوم اهمیت قرار داد.‏  انجام ارادهٔ خدا همیشه در درجهٔ اول قرار داشت.‏ از این لحاظ،‏ ما چگونه می‌توانیم از سرمشق کامل عیسی پیروی کنیم؟‏

گامهایی که به زندگی جاودانی می‌انجامند

۷.‏ برخی از گامهایی که شخص باید برای داشتن شرایط تعمید بردارد کدامند؟‏

^۷ ما بر خلاف عیسی،‏ ناکامل هستیم و فقط هنگامی می‌توانیم به نقطهٔ عطف تعمید برسیم که گامهای حیاتی دیگری را برداشته باشیم.‏ این امر با دریافت معرفت دقیق در مورد یَهُوَه خدا و عیسی مسیح،‏ در درون قلبمان آغاز می‌شود.‏ انجام این کار باعث می‌شود تا ایمان خود را در عمل نشان دهیم و به محبتی عمیق برای خدا دست یابیم.‏ (‏متی ۲۲:‏⁠۳۷-‏۴۰؛‏ رومیان ۱۰:‏⁠۱۷؛‏ عبرانیان ۱۱:‏⁠۶‏)‏ اطاعت از قوانین،‏ اصول و معیارهای خدا باید ما را به توبه وادارد،‏ یعنی ابراز تأسفی خداپسندانه در مورد گناهان گذشته‌مان.‏ این به تغییر کیش می‌انجامد و به معنای بازگشت و رها کردن هر گونه راه نادرستی است که پیش از آگاهی از معرفت خدایی در پیش گرفته بودیم.‏ (‏اعمال ۳:‏⁠۱۹‏)‏ البته اگر همچنان در خفا به جای انجام آنچه که درست است به انجام گناه ادامه دهیم،‏ بدین معنی است که نه واقعاً بازگشته‌ایم و نه خدا را فریب داده‌ایم.‏ یَهُوَه به هرگونه ریاکاری پی می‌برد.‏ —‏ لوقا ۱۲:‏⁠۲،‏ ۳‏.‏

۸.‏ اگر بخواهید در کار موعظهٔ ملکوت شرکت کنید چه باید بکنید؟‏

^۸ حال که معرفت خدایی را کسب کرده‌اید،‏ آیا شایسته نیست که مطالب روحانی را از زاویه‌ای بسیار شخصی‌تر مورد بررسی قرار دهید؟‏ شاید مشتاق باشید در مورد آنچه فرا گرفته‌اید با خویشان،‏ دوستان و دیگران سخن بگویید.‏ در واقع،‏ ممکن است تاکنون این کار را کرده باشید،‏ همانطور که عیسی بشارت را با دیگران در موقعیتهای غیررسمی نیز در میان می‌گذاشت.‏ (‏لوقا ۱۰:‏⁠۳۸،‏ ۳۹؛‏ یوحنا ۴:‏⁠۶-‏۱۵‏)‏ حال شاید بخواهید قدمی پیشتر گذارید.‏ پیران مسیحی خوشحال خواهند شد که با شما صحبت کنند تا مشخص شود که آیا شرایط و توانایی شرکت مرتب در فعالیت موعظهٔ ملکوت شاهدان یَهُوَه را دارید یا نه.‏ اگر واجد شرایط باشید،‏ پیران ترتیبی خواهند داد که شما یک شاهد را در خدمت روحانی همراهی کنید.‏ شاگردان عیسی دستورالعملهای وی را برای اجرای منظم  خدمت روحانی خویش دنبال می‌کردند.‏ (‏مرقس ۶:‏⁠۷،‏ ۳۰؛‏ لوقا ۱۰:‏⁠۱‏)‏ شما نیز در حالیکه در انتشار پیام ملکوت شرکت می‌کنید از کمک مشابهی برخوردار خواهید شد،‏ چه در موعظهٔ خانه به خانه و چه در طرق دیگر موعظه.‏ —‏ اعمال ۲۰:‏⁠۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۹.‏ چگونه شخص خود را به خدا وقف می‌کند،‏ و وقف چه تأثیری بر زندگی او دارد؟‏

^۹ موعظهٔ بشارت به همهٔ اقشار مردم در محدودهٔ جماعت،‏ راهی است برای یافتن کسانی که مستعد درستکاری هستند و از آن جمله کارهای نیکویی است که اثبات‌کنندهٔ ایمان شماست.‏ (‏اعمال ۱۰:‏⁠۳۴،‏ ۳۵؛‏ یعقوب ۲:‏⁠۱۷،‏ ۱۸،‏ ۲۶‏)‏ حضور مرتب در جلسات مسیحی و شرکت واقعی در کار موعظه نیز راههایی هستند که از طریق آنها می‌توانید نشان دهید که توبه کرده‌اید و برگشته‌اید و حالا مصمم هستید تا مطابق با معرفت خدایی زندگی کنید.‏ گامی که منطقاً باید پس از این بردارید چیست؟‏ اینکه خود را به یَهُوَه خدا وقف کنید.‏ این به معنای آن است که با دعای از ته دل،‏ به خدا بگویید که زندگی‌تان را با اشتیاق و از صمیم قلب برای انجام ارادهٔ وی تقدیم می‌کنید.‏ این راهی است که از طریق آن خود را به یَهُوَه وقف می‌کنید و یوغ خفیف عیسی مسیح را می‌پذیرید.‏ —‏ متی ۱۱:‏⁠۲۹،‏ ۳۰‏.‏

مفهوم تعمید برای شما

۱۰.‏ چرا پس از آنکه خود را به یَهُوَه وقف کردید باید تعمید بگیرید؟‏

^۱۰ بنا به گفتهٔ عیسی،‏ همهٔ کسانی که شاگرد او می‌شوند باید تعمید بگیرند.‏ (‏متی ۲۸:‏⁠۱۹،‏ ۲۰‏)‏ ولی چرا چنین چیزی ضروری است در حالیکه پیش از این خود را به خدا وقف کرده‌اید؟‏ چون خود را به یَهُوَه وقف کرده‌اید،‏ او می‌داند که به او محبت دارید.‏ اما شکی نیست که می‌خواهید کاری کنید که دیگران نیز از محبت شما نسبت به خدا آگاه شوند.‏ تعمید فرصتی را برای شما پیش می‌آورد که وقف خود را به یَهُوَه خدا به طور علنی آشکار سازید.‏ —‏ رومیان ۱۰:‏⁠۹،‏ ۱۰‏.‏

۱۱.‏ معنای تعمید چیست؟‏

^۱۱ تعمید معنای سمبولیک عمیقی دارد.‏ فرو رفتن،‏ یا «دفن» شدن شما در زیر آب،‏ مانند آن است که در روش قدیمی خود مرده باشید.‏  هنگامی که از آب بیرون می‌آیید،‏ مانند آن است که به زندگی جدیدی سر برون می‌آورید؛‏ زندگیی که ارادهٔ خدا بر آن حاکم است نه ارادهٔ شما.‏ البته این بدان معنا نیست که دیگر هیچ اشتباهی نخواهید کرد،‏ زیرا که همهٔ ما ناکامل هستیم و به همین دلیل هر روز گناه می‌کنیم.‏ اما به عنوان خادم وقف شده و تعمید یافتهٔ یَهُوَه،‏ به رابطهٔ ویژه‌ای با او دست می‌یابیم.‏ به دلیل آنکه توبه کرده و فروتنانه به تعمید تن در داده‌اید،‏ یَهُوَه مایل است که گناهان شما را بر اساس قربانی فدیهٔ عیسی ببخشد.‏ بنابراین تعمید باعث دستیابی به وجدانی پاک در برابر خدا می‌شود.‏ —‏ ۱پطرس ۳:‏⁠۲۱‏.‏

۱۲.‏ معنای تعمید گرفتن الف)‏ «به نام پدر»،‏ ب)‏ ‹به نام پسر›،‏ پ)‏ ‹به نام روح‌القدس› چیست؟‏

^۱۲ عیسی فرمود که پیروانش باید شاگردان جدید را «به نام پدر و پسر و روح‌القدس» تعمید دهند.‏ (‏متی ۲۸:‏⁠۱۹‏،‏ انجیل شریف‏)‏ منظور عیسی از این گفته چه بود؟‏ تعمید «به نام پدر» نشانگر آن است که شخصی که تعمید می‌گیرد قلباً یَهُوَه خدا را به عنوان آفریدگار و سلطان به حق عالم می‌پذیرد.‏ (‏مزمور ۳۶:‏⁠۹؛‏ ۸۳:‏⁠۱۸؛‏ جامعه ۱۲:‏⁠۱‏)‏ تعمید گرفتن ‹به نام پسر› به معنای آن است که فرد،‏ عیسی مسیح —‏ بویژه قربانی فدیهٔ او —‏ را به عنوان تنها وسیله‌ای که از طریق آن خدا رهایی را فراهم آورده است،‏ به رسمیت می‌شناسد.‏ (‏اعمال ۴:‏⁠۱۲‏)‏ تعمید گرفتن ‹به نام روح‌القدس› نشانهٔ آن است که داوطلب تعمید،‏ روح مقدس یَهُوَه،‏ یا نیروی فعال وی را به عنوان وسیله‌ای که خدا با آن مقصودهای خویش را به انجام می‌رساند و به خادمانش قدرت می‌بخشد تا ارادهٔ عادل وی را در ارتباط با سازمانش که توسط روح هدایت می‌شود انجام دهند،‏ به رسمیت شناخته است.‏ —‏ پیدایش ۱:‏⁠۲؛‏ مزمور ۱۰۴:‏⁠۳۰؛‏ یوحنا ۱۴:‏⁠۲۶؛‏ ۲پطرس ۱:‏⁠۲۱‏.‏

آیا برای تعمید آمادگی دارید؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ چرا نباید از تصمیم به خدمتگزاری به یَهُوَه خدا هراس داشته باشید؟‏

^۱۳ از آنجاییکه تعمید اینچنین پرمعنی و مهمترین نقطهٔ عطف در زندگی شخص است،‏ آیا باید از برداشتن این گام هراس داشته باشید؟‏ به هیچ وجه!‏ اما تصمیم گیری در مورد تعمید را سرسری نیز نباید گرفت،‏  بدون تردید این تصمیم خردمندانه‌ترین تصمیمی است که می‌توانید اتخاذ کنید.‏

^۱۴ تعمید گواهی است بر انتخاب شما در جهت خدمت به یَهُوَه خدا.‏ به افرادی فکر کنید که با آنها در تماسید.‏ آیا هر یک از آنها به شکلی اربابی را خدمت نمی‌کند؟‏ بعضی بردهٔ ثروت هستند.‏ (‏متی ۶:‏⁠۲۴‏)‏ برخی دیگر با پشتکار در پی موفقیت در شغل خود هستند و یا با اولویت دادن به برآورده ساختن آرزوهایشان در زندگی،‏ به خود خدمت می‌کنند.‏ برخی دیگر به خدایان کاذب خدمت می‌کنند.‏ اما شما خدمت به خدای حقیقی یعنی یَهُوَه را برگزیده‌اید.‏ هیچکس دیگری اینچنین از خود مهربانی،‏ دلسوزی و محبت نشان نمی‌دهد.‏ خدا با سپردن کاری پرمعنی به انسانها که باعث نجات آنان می‌شود،‏ به آنها شأن و اعتبار بخشیده است.‏ او خادمان خویش را با زندگی جاودانی پاداش می‌دهد.‏ پیروی از سرمشق عیسی و بخشیدن زندگیتان به یَهُوَه طریقی است که به هیچ وجه نباید از قدم گذاشتن در آن بترسید.‏ در حقیقت،‏ این تنها راه مورد پسند خداست و کاملاً معقولانه است.‏ —‏ ۱پادشاهان ۱۸:‏⁠۲۱‏.‏

۱۵.‏ برخی از موانعی که عموماً بر سر راه تعمید وجود دارند کدامند؟‏

^۱۵ اما،‏ تعمید گامی نیست که فرد آن را به اجبار بردارد.‏ بلکه موضوعی است خصوصی بین شما و یَهُوَه.‏ (‏غلاطیان ۶:‏⁠۴‏)‏ حال که از لحاظ روحانی پیشرفت کرده‌اید ممکن است از خود بپرسید:‏ «چه چیزی مانع تعمید گرفتن من است؟‏» (‏اعمال ۸:‏⁠۳۵،‏ ۳۶‏،‏ ا ش‏)‏ ممکن است از خود بپرسید،‏ ‹آیا مخالفتهای اعضای خانواده مانع من شده است؟‏ آیا هنوز درگیر موقعیتی خلاف کتاب مقدس یا عادتی گناه‌آلود هستم؟‏ آیا از این می‌ترسم که موقعیت خوب خود را در جامعه از دست بدهم؟‏› اینها عواملی هستند که باید در نظر گرفت،‏ اما آنها را با واقع‌بینی بسنجید.‏

۱۶.‏ شما چگونه از خدمت به یَهُوَه فایده خواهید برد؟‏

^۱۶ اگر بدون در نظر گرفتن فواید خدمت به یَهُوَه به بررسی چیزهایی که از دست می‌دهید بپردازید،‏ سنجش واقع‌بینانه‌ای انجام نداده‌اید.‏ به عنوان مثال،‏ موضوع مخالفت خانوادگی را در نظر بگیرید.‏ عیسی وعده داد  که حتی اگر شاگردانش به دلیل پیروی از او از جانب اقوام خویش رانده شوند،‏ خانوادهٔ روحانی بزرگتری خواهند یافت.‏ (‏مرقس ۱۰:‏⁠۲۹،‏ ۳۰‏)‏ این هم‌ایمانان،‏ محبتی برادرانه به شما نشان خواهند داد،‏ شما را یاری خواهند کرد تا در مقابل آزار و اذیت مقاومت کنید،‏ و در راه رسیدن به حیات پشتیبان شما خواهند بود.‏ (‏۱پطرس ۵:‏⁠۹‏)‏ پیران جماعت بویژه می‌توانند شما را در مبارزه با مشکلات و غلبه بر سختیهای دیگر یاری کنند.‏ (‏یعقوب ۵:‏⁠۱۴-‏۱۶‏)‏ و در مورد از دست دادن موقعیت اجتماعی در این دنیا،‏ می‌توانید از خود بپرسید،‏ ‹چه چیزی را می‌توان با برخورداری از رضای آفریدگار عالم و با شاد کردن او در انتخاب راه زندگی،‏ مقایسه کرد؟‏› —‏ امثال ۲۷:‏⁠۱۱‏.‏

زندگی بر طبق وقف و تعمیدتان

۱۷.‏ چرا باید تعمید را به عنوان یک شروع در نظر بگیرید و نه یک پایان؟‏

^۱۷ بخاطر سپردن این نکته که تعمید پایان پیشرفت روحانی شما نیست،‏ مهم است.‏ تعمید نشانگر آغاز خدمتی مادام‌العمر به خدا به عنوان خادم منصوب او و یک شاهد یَهُوَه است.‏ با اینکه تعمید از اهمیتی حیاتی برخوردار است،‏ اما ضمانتی برای نجات نیست.‏ عیسی نگفت:‏ ‹هر که تعمید یابد نجات یابد.‏› بلکه گفت:‏ «هر که تا به انتهاء صبر کند نجات یابد.‏» (‏متی ۲۴:‏⁠۱۳‏)‏ از اینرو،‏ نکتهٔ پراهمیت این است که با اولویت دادن به ملکوت خدا،‏ نخست در طلب آن باشیم.‏ —‏ متی ۶:‏⁠۲۵-‏۳۴‏.‏

۱۸.‏ برخی اهدافی که پس از تعمید می‌توان پیش روی خود گذاشت کدامند؟‏

^۱۸ برای پایداری در خدمت خود به یَهُوَه،‏ باید برای خود اهداف روحانی تعیین کنید.‏ یک هدف باارزش این است که با مطالعهٔ شخصی کلام خدا به معرفت خویش در مورد او بیفزایید.‏ برای خواندن روزانهٔ کتاب مقدس برنامه‌ریزی کنید.‏ (‏مزمور ۱:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ در جلسات مسیحی مرتباً حضور یابید،‏ زیرا معاشرانی که در آنجا می‌یابید به شما نیروی روحانی می‌دهند.‏ چرا پاسخ دادن در جلسات جماعت را هدف خود قرار ندهید و بدین وسیله یَهُوَه را تمجید و دیگران را تشویق نکنید؟‏ (‏رومیان ۱:‏⁠۱۱،‏ ۱۲‏)‏  هدف دیگر می‌تواند بهبود بخشیدن به کیفیت دعاهایتان باشد.‏ —‏ لوقا ۱۱:‏⁠۲-‏۴‏.‏

۱۹.‏ روح‌القدس شما را در ابراز چه خصوصیاتی یاری خواهد کرد؟‏

^۱۹ اگر بخواهید بر طبق معنای تعمید خود زندگی کنید،‏ لازم است که به اعمال خویش توجه مداوم داشته باشید،‏ بگذارید روح مقدس در شما خصوصیاتی را همچون محبت،‏ خوشی،‏ آرامش و سلامتی،‏ حلم و بردباری،‏ مهربانی و نیکوئی،‏ ایمان،‏ تواضع،‏ و خویشتن‌داری پدید آورد.‏ (‏غلاطیان ۵:‏⁠۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۲پطرس ۳:‏⁠۱۱‏)‏ بخاطر داشته باشید،‏ یَهُوَه روح مقدس خود را به همهٔ کسانی می‌بخشد که برای آن دعا کنند و به عنوان خادمان وفادار وی از او اطاعت کنند.‏ (‏لوقا ۱۱:‏⁠۱۳؛‏ اعمال ۵:‏⁠۳۲‏)‏ بنابراین به خدا دعا کنید تا روحش را در اختیار شما گذارد و از وی بخواهید تا در ابراز خصوصیاتی که مورد پسند اوست شما را یاری کند.‏ هر چه بیشتر بگذارید روح خدا بر شما تأثیر بگذارد،‏ این خصوصیات بیشتر در گفتار و رفتار شما نمایان می‌شود.‏ البته،‏ هر یک از افراد جماعت مسیحی در تلاش برای پرورش ‹انسانیّت [یا شخصیت] تازه› است تا بیشتر به مسیح شبیه شود.‏ (‏کولسیان ۳:‏⁠۹-‏۱۴‏)‏ هر یک از ما در راه این کار با موانع گوناگونی روبرو می‌شویم زیرا از لحاظ پیشرفت روحانی در مراحل مختلفی به سر می‌بریم.‏ از آنجاییکه ناکامل هستید،‏ برای برخورداری از شخصیتی مسیح‌گونه باید به سختی تلاش کنید.‏ اما هرگز ناامید نشوید،‏ زیرا با کمک خدا این کاری ممکن است.‏

۲۰.‏ از چه راههایی می‌توانید از عیسی در مورد خدمت روحانی پیروی کنید؟‏

^۲۰ در میان اهداف روحانی شما باید پیروی دقیقتر از سرمشق شادی‌بخش عیسی نیز گنجانده شود.‏ (‏عبرانیان ۱۲:‏⁠۱-‏۳‏)‏ او عاشق خدمت روحانی بود.‏ اگر شما امتیاز شرکت در کار موعظهٔ ملکوت را دارید،‏ نگذارید که برایتان صرفاً حالت ماشینی پیدا کند.‏ وقتی که به دیگران در مورد ملکوت خدا آموزش می‌دهید،‏ مانند عیسی در پی دست یافتن به خشنودی و رضایت باشید.‏ از آموزشهایی که جماعت برای کمک به بهبودی وضع شما به عنوان یک معلم فراهم می‌کند استفاده کنید.‏ و اطمینان داشته باشید که یَهُوَه می‌تواند به شما قدرت انجام خدمت روحانی‌تان را بدهد.‏ —‏ ۱قرنتیان ۹:‏⁠۱۹-‏۲۳‏.‏

۲۱.‏ الف)‏ از کجا می‌دانیم که یَهُوَه افراد باایمان تعمید گرفته را گنجینه‌ای می‌داند؟‏ ب)‏ چه امری نشانگر اهمیت تعمید برای زنده باقی ماندن ما از داوری خدا بر این سیستم شریرانهٔ چیزهاست؟‏

 ^۲۱ فرد وقف‌شده و تعمیدیافته‌ای که با وفاداری در پی پیروی از عیساست در نظر خدا جایگاه خاصی دارد.‏ یَهُوَه دلهای میلیاردها انسان را می‌جوید و می‌داند که تعداد چنین افرادی بسیار اندک است.‏ او آنان را مانند گنجینه‌ای می‌داند،‏ یعنی «فضیلت [«چیزهای مطلوب»،‏ دج‏]».‏ (‏حجی ۲:‏⁠۷‏)‏ نبوتهای کتاب مقدس نشانگر آنند که خدا چنین اشخاصی را به عنوان کسانی که نشان باقی ماندن از اجرای داوری او را که بزودی بر این سیستم چیزها خواهد آمد بر خود دارند در نظر می‌گیرد.‏ (‏حزقیال ۹:‏⁠۱-‏۶؛‏ ملاکی ۳:‏⁠۱۶،‏ ۱۸‏)‏ آیا شما «برای حیات جاودانی مقرّر» هستید؟‏ (‏اعمال ۱۳:‏⁠۴۸‏)‏ آیا آرزوی واقعی شما این است که به عنوان یکی از کسانی که خدا را خدمت می‌کنند نشان شوید؟‏ وقف و تعمید بخشی از این نشان هستند،‏ و برای بقاء ضروری می‌باشند.‏

۲۲.‏ «گروهی عظیم» می‌توانند چشم انتظار چه امیدهایی باشند؟‏

^۲۲ پس از طوفان جهانی،‏ نوح و خانواده‌اش از کشتی بیرون آمده و به زمین پاک‌شده قدم نهادند.‏ امروز نیز،‏ «گروهی عظیم» که معرفت خدایی را در زندگیشان به کار می‌گیرند و رضایت یَهُوَه را جلب کرده‌اند از امید باقی ماندن از پایان این سیستم شریرانهٔ چیزها برخوردارند و از زندگی جاودانی بر روی زمینی که برای همیشه پاک شده است لذت خواهند برد.‏ (‏مکاشفه ۷:‏⁠۹،‏ ۱۴‏)‏ آن زندگی چگونه خواهد بود؟‏

معرفت خویش را بیازمایید

یَهُوَه مایل است که شما از معرفت خود در مورد او چگونه استفاده کنید؟‏

برخی از قدمهایی که به تعمید می‌انجامند کدامند؟‏

چرا تعمید حکم آغاز را دارد و نه پایان؟‏

چگونه می‌توانیم بر طبق وقف و تعمیدمان زندگی کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷۲]‏

آیا با دعا خود را به خدا وقف کرده‌اید؟‏

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۷۴]‏

چه مانعی بر سر تعمید گرفتن شما قرار دارد؟‏