فصل ۱۶

چگونه می‌توانید به خدا نزدیک شوید؟‏

۱.‏ چه شباهتهایی در بسیاری از مذاهب وجود دارند؟‏

توریستی که از یکی از کشورهای خاور دور دیدن می‌کرد از مشاهدهٔ آیینهای مذهبی در یک معبد بودایی به حیرت افتاد.‏ اگر چه تندیسها،‏ تندیسهای مریم یا مسیح نبودند اما بسیاری از این آیینها به مراسمی که در کلیساهای کشور او انجام می‌شد شباهت داشت.‏ به عنوان مثال،‏ او متوجه استفاده از تسبیح و دعاخوانی شد.‏ افراد دیگری نیز به چنین شباهتهایی اشاره کرده‌اند.‏ در شرق یا غرب روشهایی که مؤمنین برای نزدیک شدن به خدا یا به منظور پرستش استفاده می‌کنند به نحو چشمگیری مشابه یکدیگرند.‏

۲.‏ دعا چگونه توصیف شده است،‏ و چرا بسیاری از مردم دعا می‌کنند؟‏

^۲ بسیاری از افراد بویژه برای نزدیک شدن به خدا،‏ به او دعا می‌کنند.‏ دعا چنین توصیف شده است:‏ «عمل برقراری ارتباط انسان با روحانی یا مقدسی —‏ یعنی خدا،‏ خدایان،‏ ماورای عالم مادی،‏ یا قدرتهای فوق‌طبیعی.‏» (‏دایرة‌المعارف جدید بریتانیکا ‏)‏ با این همه،‏ برخی افراد هنگامی که به خدا دعا می‌کنند فقط در فکر منفعت خود هستند.‏ به عنوان مثال،‏ یکبار مردی از یک شاهد یَهُوَه چنین درخواست کرد:‏ «اگر برای من دعا کنید،‏ آیا مشکلات خانوادگی،‏ شغلی و جسمی من برطرف خواهد شد؟‏» ظاهراً آن مرد گمان می‌کرد که چنین است،‏ اما بسیاری از افراد دعا می‌کنند و می‌بینند که مشکلاتشان همچنان باقی می‌مانند.‏ لذا ممکن است از خود بپرسیم،‏ ‹اصلاً چرا باید به خدا نزدیک شد؟‏›‏

 چرا باید به خدا نزدیک شویم؟‏

۳.‏ دعاهای ما باید به چه کسی معطوف شود و چرا؟‏

^۳ دعا یک رسم توخالی نیست،‏ صرفاً راه دست یافتن به چیزی هم نیست.‏ یک دلیل مهم برای ارتباط با خدا برقراری رابطهٔ نزدیک با اوست.‏ بنابراین دعاهای ما باید به یَهُوَه خدا معطوف شود.‏ داوود مزمورنویس گفت:‏ «‏خداوند نزدیک است بآنانیکه او را میخوانند.‏» (‏مزمور ۱۴۵:‏⁠۱۸‏)‏ یَهُوَه ما را دعوت می‌کند تا با او رابطه‌ای مسالمت‌آمیز برقرار کنیم.‏ (‏اشعیا ۱:‏⁠۱۸‏)‏ کسانی که به این دعوت پاسخ مثبت می‌دهند با مزمورنویسی که گفت:‏ «مرا نیکوست که بخدا تقرّب جویم»،‏ توافق نظر دارند.‏ چرا؟‏ زیرا کسانی که به یَهُوَه خدا نزدیک شوند از سعادت واقعی و آرامش خیال برخوردار خواهند شد.‏ —‏ مزمور ۷۳:‏⁠۲۸‏.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا دعا به خدا حائز اهمیت است؟‏ ب)‏ از طریق دعا چه نوع رابطه‌ای می‌توانیم با خدا برقرار کنیم؟‏

^۴ چرا باید برای کمک به خدا دعا کرد اگر ‹پدر ما حاجات ما را میداند›؟‏ (‏متی ۶:‏⁠۸؛‏ مزمور ۱۳۹:‏⁠۴‏)‏ دعا نشاندهندهٔ آن است که ما به خدا ایمان داریم و او را سرچشمهٔ «هر بخشندگئ نیکو و هر بخشش کامل» می‌دانیم.‏ (‏یعقوب ۱:‏⁠۱۷؛‏ عبرانیان ۱۱:‏⁠۶‏)‏ دعاهای ما باعث خرسندی یَهُوَه می‌شود.‏ (‏امثال ۱۵:‏⁠۸‏)‏ او از شنیدن سپاسگزاریها و تمجیدهای بامعنی ما خشنود می‌شود،‏ همانطور که یک پدر از سخنان تشکرآمیز و صادقانهٔ کودک خود خوشحال می‌شود.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏⁠۱۰۸‏)‏ هر جا که رابطه‌ای خوب بین پدر و فرزندی وجود داشته باشد،‏ تبادل افکار و احساسات نیز بخوبی انجام می‌شود.‏ کودکی که او را عزیز می‌دارند تمایل دارد که با پدرش صحبت کند.‏ در مورد رابطهٔ ما با خدا نیز به همین شکل است.‏ اگر ما حقیقتاً قدر آنچه را که در مورد یَهُوَه فرا می‌گیریم و محبتی را که به ما نشان می‌دهد بدانیم،‏ تمایل شدیدی خواهیم داشت تا حرف دلمان را با دعا به او بگوییم.‏ —‏ ۱یوحنا ۴:‏⁠۱۶-‏۱۸‏.‏

^۵ هنگامی که به خدای تعالی نزدیک می‌شویم،‏ اگرچه باید با احترام رفتار کنیم،‏ اما نیازی نیست که بیش از حد در مورد کلماتی که به کار می‌بریم وسواس نشان دهیم.‏ (‏عبرانیان ۴:‏⁠۱۶‏)‏ ما همیشه به یَهُوَه دسترسی داریم.‏ و  چه موهبتی است که می‌توانیم با دعا ‹دلهای خود را بحضور وی بریزیم›!‏ (‏مزمور ۶۲:‏⁠۸‏)‏ قدرشناسی از یَهُوَه به رابطه‌ای گرم و صمیمی با او منجر می‌شود،‏ مانند رابطه‌ای که مرد باایمان ابراهیم به عنوان دوست خدا از آن برخوردار بود.‏ (‏یعقوب ۲:‏⁠۲۳‏)‏ اما هنگامی که به سلطان عالم دعا می‌کنیم،‏ باید از شرایطی که برای نزدیک شدن به وی مقرر کرده است پیروی کنیم.‏

شرایط نزدیک شدن به خدا

۶،‏ ۷.‏ با اینکه خدا در ازای شنیدن دعاهای ما از ما پولی نمی‌طلبد،‏ اما به هنگام دعا چه درخواستی از ما دارد؟‏

^۶ آیا برای نزدیک شدن به خدا نیازی به پول است؟‏ بسیاری از مردم به روحانیان برای دعا پول می‌دهند.‏ برخی حتی عقیده دارند که برآورده شدن دعاهای آنان به میزان اعانه‌ای که پرداخت می‌کنند بستگی دارد.‏ با وجود این کلام خدا سخنی از اینکه باید پولی به عنوان اعانه برای نزدیک شدن به یَهُوَه از طریق دعا،‏ پرداخت نمود به میان نمی‌آورد.‏ تدارکات روحانی و برکاتی که در ارتباط برقرار کردن با او از طریق دعا وجود دارد،‏ مجاناً در اختیار ما قرار دارند.‏ —‏ اشعیا ۵۵:‏⁠۱،‏ ۲‏.‏

^۷ پس چه شرطی وجود دارد؟‏ داشتن دلی صادق شرط اساسی است.‏ (‏۲تواریخ ۶:‏⁠۲۹،‏ ۳۰؛‏ امثال ۱۵:‏⁠۱۱‏)‏ ما باید در دل خود به یَهُوَه خدا به عنوان کسی که ‹دعا را میشنود› و «به جویندگان خود پاداش میدهد» ایمان بورزیم.‏ (‏مزمور ۶۵:‏⁠۲؛‏ عبرانیان ۱۱:‏⁠۶‏،‏ انجیل شریف‏)‏ ما باید دلی افتاده و متواضع داشته باشیم.‏ (‏۲پادشاهان ۲۲:‏⁠۱۹؛‏ مزمور ۵۱:‏⁠۱۷‏)‏ عیسی مسیح در یکی از مثلهای خود نشان داد که هنگام دعا یک مأمور فروتن و متواضع مالیات که دارای دلی افتاده است،‏ از یک فریسی متکبر درستکارتر است.‏ (‏لوقا ۱۸:‏⁠۱۰-‏۱۴‏)‏ هنگامی که برای دعا به خدا نزدیک می‌شویم،‏ به خاطر داشته باشیم که «هر که دل مغرور دارد نزد خداوند مکروه است.‏» —‏ امثال ۱۶:‏⁠۵‏.‏

۸.‏ اگر بخواهیم که خدا به دعاهای ما پاسخ دهد،‏ باید خود را از چه چیزی پاک سازیم؟‏

^۸ اگر بخواهیم که خدا به دعاهای ما پاسخ دهد،‏ باید خود را از اعمال بد پاک نگاه داریم.‏ هنگامی که یعقوبِ شاگرد،‏ دیگران را به تقرب جوییدن یا  نزدیک شدن به خدا تشویق می‌کرد،‏ چنین افزود:‏ «دستهای خود را طاهر سازید ای گناهکاران و دلهای خود را پاک کنید ای دو دلان.‏» (‏یعقوب ۴:‏⁠۸‏)‏ حتی خطاکاران نیز اگر توبه کنند و روش زندگی پیشین خود را ترک نمایند می‌توانند به رابطه‌ای مسالمت‌آمیز با یَهُوَه دست یابند.‏ (‏امثال ۲۸:‏⁠۱۳‏)‏ اگر فقط تظاهر کنیم که راه و روش خویش را پاک ساخته‌ایم،‏ یَهُوَه به سخنان ما گوش فرا نخواهد داد.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهای او بسوی دعای ایشان لکن روی خداوند بر [ضد] بدکاران است.‏» —‏ ۱پطرس ۳:‏⁠۱۲‏.‏

۹.‏ از طریق چه کسی باید با دعا به یَهُوَه نزدیک شویم،‏ و چرا؟‏

^۹ کتاب مقدس اظهار می‌کند:‏ «مرد عادلی در دنیا نیست که نیکوئی ورزد و هیچ خطا ننماید.‏» (‏جامعه ۷:‏⁠۲۰‏)‏ لهذا ممکن است بپرسید:‏ ‹پس چگونه می‌توانیم به یَهُوَه خدا نزدیک شویم؟‏› کتاب مقدس پاسخ می‌دهد:‏ «اگر کسی گناهی کند شفیعی داریم نزد پدر یعنی عیسی مسیح عادل.‏» (‏۱یوحنا ۲:‏⁠۱‏)‏ با اینکه گناهکاریم ولی می‌توانیم با آزادی بیان از طریق عیسی مسیح که جان خود را به عنوان فدیه برای ما داد،‏ به خدا نزدیک شویم.‏ (‏متی ۲۰:‏⁠۲۸‏)‏ او تنها کانالی است که از طریق آن می‌توان به یَهُوَه خدا نزدیک شد.‏ (‏یوحنا ۱۴:‏⁠۶‏)‏ نباید ارزش قربانی فدیهٔ عیسی را دستکم بگیریم و عمداً گناه بورزیم.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏⁠۲۶‏)‏ ولی اگر با وجود همهٔ تلاشهایمان برای خودداری از بدی باز هم گاهی خطا کنیم،‏ می‌توانیم توبه نماییم و از خدا طلب بخشایش کنیم.‏ اگر با دلی فروتن به او نزدیک شویم،‏ او سخن ما را خواهد شنید.‏ —‏ لوقا ۱۱:‏⁠۴‏.‏

فرصتهایی برای صحبت با خدا

۱۰.‏ چگونه می‌توانیم در مورد دعا از عیسی تقلید کنیم،‏ و در چه مواقعی می‌توان به طور خصوصی دعا کرد؟‏

^۱۰ عیسی مسیح رابطهٔ خویش را با یَهُوَه بسیار باارزش قلمداد می‌کرد.‏ به همین دلیل عیسی برای صحبت با خدا به کمک دعای خصوصی وقت کنار می‌گذاشت.‏ (‏مرقس ۱:‏⁠۳۵؛‏ لوقا ۲۲:‏⁠۴۰-‏۴۶‏)‏ خوب است که ما نیز از عیسی  سرمشق بگیریم و به طور مرتب به خدا دعا کنیم.‏ (‏رومیان ۱۲:‏⁠۱۲‏)‏ شایسته است که روز را با دعا شروع کنیم،‏ پیش از خوابیدن می‌توانیم به دلیل فعالیتهایی که در عرض روز داشته‌ایم به یَهُوَه دعا کنیم.‏ در طی روز مصمم باشید که به خدا «در هر وقت» نزدیک شوید.‏ (‏افسسیان ۶:‏⁠۱۸‏)‏ ما حتی می‌توانیم در سکوت در دل خود دعا کنیم،‏ زیرا می‌دانیم که یَهُوَه می‌تواند سخنان ما را بشنود.‏ صحبت خصوصی با خدا ما را یاری می‌کند تا رابطهٔ خویش را با وی مستحکم کنیم،‏ و دعای روزانه به یَهُوَه ما را یاری می‌کند تا به او نزدیکتر شویم.‏

۱۱.‏ الف)‏ چرا افراد خانواده باید با یکدیگر دعا کنند؟‏ ب)‏ معنای «آمین» که در آخر دعا می‌گویید چیست؟‏

^۱۱ یَهُوَه به دعاهایی که به نمایندگی از یک گروه خوانده می‌شود نیز گوش می‌دهد.‏ (‏۱پادشاهان ۸:‏⁠۲۲-‏۵۳‏)‏ وقتی که سر خانواده مسئولیت دعا را به عهده بگیرد،‏ همهٔ خانواده می‌توانند به خدا نزدیک شوند.‏ این امر پیوند خانوادگی را استحکام می‌بخشد،‏ و هنگامی که کوچکترها پدر و مادر خود را می‌بینند که با فروتنی به خدا دعا می‌کنند،‏ یَهُوَه برایشان واقعیت پیدا می‌کند.‏ حال اگر کسی به نمایندگی از یک گروه به عنوان مثال در جلسهٔ شاهدان یَهُوَه دعا کند،‏ چطور؟‏ اگر ما در میان حضار باشیم،‏ باید با دقت گوش کنیم تا در پایان دعا بتوانیم از صمیم دل بگوییم «آمین»،‏ که به معنی «چنین باشد» است.‏ —‏ ۱قرنتیان ۱۴:‏⁠۱۶‏.‏

دعاهایی که یَهُوَه می‌شنود

۱۲.‏ الف)‏ چرا خدا به برخی دعاها پاسخ نمی‌دهد؟‏ ب)‏ چرا در هنگام دعا نباید فقط بر منافع شخصی خود تکیه کنیم؟‏

^۱۲ برخی افراد ممکن است احساس کنند که با اینکه از طریق مسیح به خدا دعا می‌کنند،‏ خدا پاسخی نمی‌دهد.‏ اما یوحنای رسول گفت:‏ «هر چه بر حسب ارادهٔ [خدا] سؤآل نمائیم ما را میشنود.‏» (‏۱یوحنا ۵:‏⁠۱۴‏)‏ پس لازم است که بر طبق ارادهٔ خدا از او طلب کنیم.‏ از آنجایی که او به رفاه روحانی ما علاقمند است،‏ هر عاملی که بر وضعیت روحانی ما اثر بگذارد موضوع  مناسبی برای دعا خواهد بود.‏ ما باید در مقابل این وسوسه که فقط بر نیازهای مادی تأکید کنیم مقاومت کنیم.‏ به عنوان مثال،‏ دعا برای واقع بینی و تحمل در مبارزه با یک بیماری شایسته است،‏ اما نگرانی در مورد سلامتی نباید نیازهای روحانی را تحت شعاع قرار دهد.‏ (‏مزمور ۴۱:‏⁠۱-‏۳‏)‏ زنی مسیحی با آگاهی از اینکه بیش از اندازه در مورد سلامتی خود نگران است از یَهُوَه طلب کمک کرد تا به دیدی درست در مورد بیماریش دست یابد.‏ در نتیجه،‏ مشکل بیماری وی به موضوعی بسیار کم اهمیت‌تر مبدل شد و احساس کرد که «برترئ قوّت» به او داده شده است.‏ (‏۲قرنتیان ۴:‏⁠۷‏)‏ اشتیاق او در یاری رساندن به دیگران از لحاظ روحانی افزایش یافت،‏ و به اعلام‌کنندهٔ تمام‌وقت ملکوت بدل شد.‏

۱۳.‏ همانطور که در متی ۶:‏⁠۹-‏۱۳ بدان اشاره شده است،‏ برخی موضوعات مناسبی که می‌توانیم در دعاهایمان بگنجانیم کدامند؟‏

^۱۳ ما چه چیزی را می‌توانیم به دعاهایمان بیفزاییم تا یَهُوَه از شنیدن آن خشنود گردد؟‏ عیسی مسیح به شاگردان خود آموخت که چگونه دعا کنند.‏ در دعای نمونه که در متی ۶:‏⁠۹-‏۱۳ آمده است،‏ او الگویی از موضوعاتی که می‌توان حقاً در مورد آنها دعا کرد به جای گذاشت.‏ موضوع اصلی دعاهای ما باید چه باشد؟‏ نام خدا یَهُوَه و ملکوت باید از اولویت برخوردار باشند.‏ طلب نیازهای مادیمان نیز بجاست.‏ طلب بخشایش گناهانمان و رهایی از وسوسه‌ها و موجود شریر،‏ شیطان ابلیس نیز اهمیت دارد.‏ خواست عیسی آن نبود که ما این دعا را به صورت آواز بخوانیم و یا آن را مرتب تکرار کنیم،‏ و یا بدون آنکه به مفهومش فکر کنیم آن را از حفظ کنیم.‏ (‏متی ۶:‏⁠۷‏)‏ اگر یک کودک هر بار که با پدرش صحبت می‌کند یک سری کلمات را تکرار کند رابطهٔ آنان چگونه خواهد بود؟‏

۱۴.‏ در کنار درخواستهایمان،‏ برای چه چیزهای دیگری نیز باید دعا کنیم؟‏

^۱۴ گذشته از التماس و درخواستهای صمیمانه،‏ ما باید دعای حمد و تشکر نیز به جا آوریم.‏ (‏مزمور ۳۴:‏⁠۱؛‏ ۹۲:‏⁠۱؛‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۱۸‏)‏ ما برای دیگران نیز می‌توانیم دعا کنیم.‏ دعاهای ما برای برادران و خواهران روحانی ما که مصیبت‌زده یا تحت آزار و اذیت هستند نیز نشانگر علاقهٔ ما به آنان است،‏ و یَهُوَه از شنیدن سخنان ما در این باره خشنود می‌شود.‏  ‏(‏لوقا ۲۲:‏⁠۳۲؛‏ یوحنا ۱۷:‏⁠۲۰؛‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۲۵‏)‏ در واقع پولس چنین نوشت:‏ «برای هیچ چیز اندیشه مکنید بلکه در هر چیز با صلوة و دعا با شکرگذاری مسئولات خود را بخدا عرض کنید.‏ و سلامتئ خدا که فوق از تمامئ عقل است دلها و ذهنهای شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.‏» —‏ فیلپیان ۴:‏⁠۶،‏ ۷‏.‏

در دعا کردن از خود پشتکار نشان دهید

۱۵.‏ اگر به نظر بیاید که دعاهایتان بی‌جواب می‌مانند باید چه چیزی را بخاطر داشته باشید؟‏

^۱۵ با اینکه مشغول کسب معرفت خدایی هستید،‏ ممکن است احساس کنید که دعاهایتان گاهی بدون پاسخ می‌ماند.‏ دلیل آن ممکن است این باشد که برای خدا زمان پاسخ به یک دعای بخصوص فرا نرسیده است.‏ (‏جامعه ۳:‏⁠۱-‏۹‏)‏ یَهُوَه ممکن است اجازه دهد که وضعیتی برای مدتی ادامه پیدا کند،‏ اما او واقعاً به دعاها پاسخ می‌دهد و می‌داند که بهترین وقت برای انجام آن چه زمانی است.‏ —‏ ۲قرنتیان ۱۲:‏⁠۷-‏۹‏.‏

۱۶.‏ چرا باید در دعا کردن از خود پشتکار نشان داد،‏ و انجام این کار چگونه می‌تواند بر رابطهٔ شما با خدا مؤثر باشد؟‏

^۱۶ پشتکاری در دعا نشانگر علاقهٔ قلبی ما به آن چیزیست که به خدا می‌گوییم.‏ (‏لوقا ۱۸:‏⁠۱-‏۸‏)‏ به عنوان مثال،‏ ممکن است از یَهُوَه بخواهیم که ما را یاری کند تا بر ضعفی غلبه کنیم.‏ با پشتکاری در دعا و عمل کردن بر طبق التماسهایمان،‏ صداقت خود را نشان می‌دهیم.‏ ما باید درخواستهای خود را به طور مشخص و صادقانه بیان کنیم.‏ بویژه هنگامی که تحت آزمایش قرار می‌گیریم باید بشدت دعا کنیم.‏ (‏متی ۶:‏⁠۱۳‏)‏ اگر ما در حالیکه برای کنترل امیال گناه‌آلودمان تلاش می‌کنیم،‏ پیوسته دعا کنیم،‏ خواهیم دید که یَهُوَه ما را یاری می‌کند.‏ این امر ایمان ما را بنا خواهد کرد و به رابطه‌مان با او قوت خواهد بخشید.‏ —‏ ۱قرنتیان ۱۰:‏⁠۱۳؛‏ فیلپیان ۴:‏⁠۱۳‏.‏

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم در خدمت به خدا به طرز فکری که همیشه به جانب دعا متمایل است دست یابیم؟‏

^۱۷ با پرورش طرز فکری که همیشه به جانب دعا متمایل است در به جا آوردن خدمت روحانیمان به یَهُوَه خدا،‏ درخواهیم یافت که این نیروی ما  نیست که با کمک آن به او خدمت می‌کنیم.‏ این یَهُوَه است که کارها را به انجام می‌رساند.‏ (‏۱قرنتیان ۴:‏⁠۷‏)‏ درک و قبول این مطلب ما را یاری می‌کند که فروتن باشیم و رابطه‌مان را با او غنا بخشیم.‏ (‏۱پطرس ۵:‏⁠۵،‏ ۶‏)‏ بله،‏ ما دلایل محکمی در دست داریم که در دعا کردن از خود عزم و پشتکار نشان دهیم.‏ دعاهای صمیمانهٔ ما و معرفت پرارزشی که ما را به پدر آسمانیمان نزدیکتر می‌سازد زندگی ما را حقیقتاً سعادتمند خواهد ساخت.‏

ارتباط با یَهُوَه یک جانبه نیست

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم به خدا گوش فرا دهیم؟‏

^۱۸ اگر بخواهیم که خدا دعاهای ما را بشنود،‏ باید به آنچه می‌گوید گوش فرا دهیم.‏ (‏زکریا ۷:‏⁠۱۳‏)‏ او دیگر پیامهای خویش را از طریق پیامبران ملهم الهی نمی‌فرستد و به طور حتم از طرق ارتباط با ارواح نیز استفاده نمی‌کند.‏ (‏تثنیه ۱۸:‏⁠۱۰-‏۱۲‏)‏ لیکن ما می‌توانیم با مطالعهٔ کلام خدا یعنی کتاب مقدس به او گوش فرا دهیم.‏ (‏رومیان ۱۵:‏⁠۴؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱۶،‏ ۱۷‏)‏ همانطور که برای غذای جسمی ممکن است خود را به مزهٔ غذایی عادت دهیم و از آن لذت ببریم،‏ به همین شکل ترغیب می‌شویم که ‹مشتاق شیر روحانی و بیغشّ باشیم تا از آن برای نجات نموّ کنیم.‏› با خواندن روزانهٔ کلام خدا خود را به طعم غذای روحانی عادت دهید و از آن لذت ببرید.‏ —‏ ۱پطرس ۲:‏⁠۲،‏ ۳؛‏ اعمال ۱۷:‏⁠۱۱‏.‏

۱۹.‏ تعمق بر روی آنچه که در کتاب مقدس می‌خوانید چه سودی دارد؟‏

^۱۹ در مورد مطالبی که از کتاب مقدس می‌خوانید تعمق کنید.‏ (‏مزمور ۱:‏⁠۱-‏۳؛‏ ۷۷:‏⁠۱۱،‏ ۱۲‏)‏ این به معنای تعمق بر روی موضوع است.‏ می‌توانید آن را به هضم غذا تشبیه کنید.‏ شما می‌توانید با ارتباط دادن آنچه از قبل می‌دانستید با آنچه که می‌خوانید غذای روحانی را هضم کنید.‏ در نظر بگیرید که این مطلب چه تأثیری بر زندگی شما می‌گذارد،‏ یا اینکه تعمق کنید که در مورد خصوصیتها و رفتارهای یَهُوَه چه چیزی را نشان می‌دهد.‏ بدین ترتیب از طریق مطالعهٔ شخصی،‏ می‌توانید غذای  روحانیی را که یَهُوَه فراهم می‌آورد دریافت کنید.‏ این امر شما را به خدا نزدیکتر می‌سازد و برای مقابله با مشکلات روزمره یاری می‌کند.‏

۲۰.‏ حضور داشتن در جلسات مسیحی چگونه می‌تواند ما را یاری کند تا به خدا نزدیک شویم؟‏

^۲۰ همچنین می‌توانید با گوش فرا دادن به کلام خدا که در جلسات مسیحی در مورد آن صحبت می‌شود،‏ به او نزدیکتر شوید،‏ همانطور که اسرائیلیان هنگامی که برای شنیدن قرائت شریعت خدا گرد هم می‌آمدند با دقت گوش فرا می‌دادند.‏ معلمان آن زمان به خواندن شریعت معنا می‌بخشیدند،‏ بدین ترتیب به شنوندگان خود کمک می‌کردند تا آنچه را که می‌شنوند درک کنند و وادار به انجام آن شوند.‏ این امر باعث شادی عظیمی شد.‏ (‏نحمیا ۸:‏⁠۸،‏ ۱۲‏)‏ بنابراین حضور در جلسات شاهدان یَهُوَه را عادت خود سازید.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏⁠۲۴،‏ ۲۵‏)‏ این کار شما را یاری خواهد کرد تا معرفت خدایی را درک کنید و سپس آن را در زندگی خود به کار گیرید و برای شما سعادت به همراه خواهد داشت.‏ بودن در میان یک برادری مسیحی شما را یاری خواهد کرد تا به یَهُوَه نزدیک بمانید.‏ و همانطور که خواهیم دید می‌توانید امنیت حقیقی را در میان قوم خدا بیابید.‏

معرفت خویش را بیازمایید

چرا شما باید به یَهُوَه نزدیک شوید؟‏

بعضی از شرایط نزدیک شدن به خدا کدامند؟‏

چه موضوعاتی را می‌توانید در دعاهای خود بگنجانید؟‏

چرا باید در دعا کردن از خود پشتکار نشان دهید؟‏

چگونه می‌توانید در حال حاضر به یَهُوَه گوش فرا دهید؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصویر تمام‌صفحه در صفحهٔ ۱۵۷]‏