«ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم»
فصل ۲۶
«ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم»
۱. چرا اِشَعْیا ۳۳:۲۴ تسلّی‌بخش است؟
به گفتهٔ پولس رسول «تمام خلقت تا الآن با هم در آه کشیدن و درد زه می‌باشند.» ( رومیان ۸:۲۲) با وجود پیشرفتهای پزشکی، بیماری و مرگ همچنان گریبانگیر بشرند. از اینرو وعده‌ای که در پایان این بخش از نبوت اِشَعْیا آمده است، وعده‌ای بس عالی است! تجسم اینکه روزی فرا خواهد رسید که «ساکن [زمین] نخواهد گفت که بیمار هستم،» فوق‌العاده است. ( اِشَعْیا ۳۳:۲۴) چه وقت و چگونه این وعده تحقق خواهد یافت؟
۲، ۳. الف) قوم اسرائیل از چه لحاظ بیمار است؟ ب) آشور چگونه به صورت ‹عصای› تأدیب خدا عمل می‌کند؟
۲ اِشَعْیا این نبوت را زمانی به قلم می‌آورد که قومِ عهدِ خدا از لحاظ روحانی بیمار هستند. ( اِشَعْیا ۱:۵، ۶) آنها به قدری غرق ارتداد و فساد اخلاق شده‌اند که مستوجب تأدیب سخت یَهُوَه خدا می‌باشند. آشور «عصایی» است که یَهُوَه برای تأدیب آنان به کار می‌گیرد. ( اِشَعْیا ۷:۱۷؛ ۱۰:۵، ۱۵) ابتدا پادشاهی شمالی اسباط دهگانهٔ اسرائیل در سال ۷۴۰ ق.د.م. مغلوب آشور می‌گردد. ( ۲پادشاهان ۱۷:۱-۱۸؛ ۱۸:۹-۱۱) چند سال بعد، سَنْخاریب، پادشاه آشور با تمام قدرت به پادشاهی جنوبی یهودا حمله‌ور می‌شود. ( ۲پادشاهان ۱۸:۱۳؛ اِشَعْیا ۳۶:۱) هجوم نیروهای مخرب آشور به آن سرزمین بقدری عظیم است که نابودی کامل یهودا حتمی به نظر می‌رسد.
۳ اما آشور هنگام تأدیب قوم خدا پا از محدودهٔ اختیارات خود فراتر گذارده، با حرص و ولع سودای فتح جهان را در سر می‌پروراند. ( اِشَعْیا ۱۰:۷-۱۱) آیا یَهُوَه آشور را به دلیل رفتار بی‌رحمانه‌اش نسبت به قوم خود بی‌کیفر خواهد گذاشت؟ آیا بیماری روحانی قوم التیام خواهد پذیرفت؟ یَهُوَه در باب سی و سوم کتاب اِشَعْیا به این پرسشها پاسخ می‌گوید.
غارت شدن غارتگر
۴، ۵. الف) وضعیت آشور چگونه دگرگون خواهد شد؟ ب) اِشَعْیا از جانب قوم یَهُوَه چه دعایی می‌خواند؟
۴ این نبوت چنین آغاز می‌شود: «وای بر تو ای غارتگر که غارت نشدی و ای خیانت‌کاری که با تو خیانت نورزیدند. هنگامی که غارت را به اتمام رسانیدی غارت خواهی شد و زمانی که از خیانت نمودن دست برداشتی به تو خیانت خواهند ورزید.» ( اِشَعْیا ۳۳:۱ ) اِشَعْیا در اینجا مستقیماً غارتگر یعنی آشور را مخاطب قرار می‌دهد. این کشور مهاجم در اوج اقتدار بوده به نظر شکست‌ناپذیر می‌رسد. لشکریان آن ‹غارت کرده‌اند› بدون آنکه ‹غارت شوند› و شهرهای یهودا را تاراج کرده، حتی ثروت خانهٔ یَهُوَه را به یغما برده‌اند و این همه ظاهراً بدون آنکه کیفر ببینند! ( ۲پادشاهان ۱۸:۱۴-۱۶؛ ۲تواریخ ۲۸:۲۱) اما حالا در به روی پاشنهٔ دیگر می‌چرخد، زیرا اِشَعْیا با شهامت به آشور اعلام می‌کند: «غارت خواهی شد.» حقیقتاً که این نبوت برای باایمانان بسیار تسلّی‌بخش است!
۵ در طی آن دورهٔ وحشتزا، پرستندگان وفادار یَهُوَه چاره‌ای جز روی آوردن به او نخواهند داشت. از اینرو اِشَعْیا در دعا می‌گوید: «ای خداوند بر ما ترحّم فرما زیرا که منتظر تو می‌باشیم و هر بامداد بازوی [قوی و حامی] ایشان باش و در زمان تنگی نیز نجات ما بشو. از آواز غوغا، قوم‌ها گریختند و چون خویشتن را برافرازی امّت‌ها پراکنده خواهند شد.» ( اِشَعْیا ۳۳:۲، ۳ ) اِشَعْیا دعا می‌کند که یَهُوَه قوم خود را نجات بخشد، همانطور که بارها این کار را در گذشته کرده است. ( مزمور ۴۴:۳؛ ۶۸:۱) هنوز دعای اِشَعْیا بر لبش است که به دنبال آن پاسخ یَهُوَه به دعایش را پیشگویی می‌کند!
۶. بر سر آشور چه خواهد آمد و چرا مستحق آن است؟
۶ «غارت شما [آشوریان] را جمع خواهند کرد بطوری که موران جمع می‌نمایند و بر آن خواهند جهید بطوری که ملخها می‌جهند.» ( اِشَعْیا ۳۳:۴ ) هجوم خانمان‌برانداز حشرات در یهودا امری غیرعادی نیست. اما این بار دشمنان یهودا هستند که نابود می‌گردند. آشور متحمل شکستی شرم‌آور خواهد شد، و سپاهیانش غنایم عظیم خود را برای اهالی یهودا رها کرده، می‌گریزند! براستی که آشور مستحق غارت شدن است چرا که آوازهٔ بی‌رحمیهایش به همه جا رسیده. — اِشَعْیا ۳۷:۳۶.
آشور امروزی
۷. الف) امروزه چه کسانی را می‌توان با قوم اسرائیل که از لحاظ روحانی بیمار بود مقایسه کرد؟ ب) یَهُوَه برای نابودی جهان مسیحیت از چه چیزی به عنوان ‹عصا› استفاده خواهد کرد؟
۷ چگونه نبوت اِشَعْیا به دوران ما مربوط می‌شود؟ جهان مسیحیتِ خیانتکار را می‌توان با ملت اسرائیل که از لحاظ روحانی بیمار بود مقایسه کرد. همانطور که یَهُوَه از آشور به عنوان ‹عصا› برای تنبیه اسرائیل استفاده کرد امروز نیز از یک ‹عصا› برای تنبیه جهان مسیحیت و همینطور بقیهٔ امپراتوری جهانی دین کاذب یعنی «بابل عظیم،» استفاده خواهد کرد. ( اِشَعْیا ۱۰:۵؛ مکاشفه ۱۸:۲-۸) آن ‹عصا› همان کشورهای عضو سازمان ملل متحد خواهد بود که در کتاب مکاشفه به صورت یک حیوان وحشی قرمزرنگ هفت‌سر و ده‌شاخ توصیف شده است. — مکاشفه ۱۷:۳، ۱۵-۱۷.
۸. الف) امروزه چه کسی را می‌توان با سَنْخاریب مقایسه کرد؟ ب) سَنْخاریب امروزی با جسارت به چه کسانی حمله‌ور خواهد شد و نتیجهٔ آن چه خواهد بود؟
۸ حملهٔ سراسری آشور امروزی به قلمرو ادیان کاذب، ظاهراً موفقیت‌آمیز خواهد بود. شیطان ابلیس، همچون سَنْخاریب با جسارت نه تنها به سازمانهای مرتد که مستحق نابودی هستند بلکه به مسیحیان حقیقی نیز حمله‌ور خواهد شد. میلیونها نفر که از دنیای شیطان منجمله بابل عظیم بیرون آمده‌اند شانه به شانهٔ بقیهٔ پسران روحانی و مسح‌شدهٔ یَهُوَه جانب ملکوت یَهُوَه را می‌گیرند. شیطان یعنی «خدای این جهان،» خشمگین و غضبناک از اینکه مسیحیان حقیقی به او ادای احترام نمی‌کنند، با قدرت تمام حمله به آنان را آغاز خواهد کرد. ( ۲قُرِنتیان ۴:۴؛ حِزْقِیال ۳۸:۱۰-۱۶) اما با وجود هراسناک بودن این حمله، قوم یَهُوَه نباید به خود ترسی راه دهد. ( اِشَعْیا ۱۰:۲۴، ۲۵) خدا به آنان اطمینان داده است که «در زمان تنگی نجات» آنها باشد. او وارد میدان شده، شیطان و لشکریانش را قلع و قمع خواهد ساخت. ( حِزْقِیال ۳۸:۱۸-۲۳) درست همانند روزگار باستان، کسانی که قصد غارت قوم خدا را داشته باشند، خود غارت خواهند شد! ( با امثال ۱۳:۲۲ ب مقایسه شود.) نام یَهُوَه تقدیس خواهد شد، و نجات‌یافتگان به دلیل آنکه در پی «حکمت و معرفتْ . . . و ترس خداوند» بوده‌اند پاداش خواهند گرفت. — اِشَعْیا ۳۳:۵، ۶ خوانده شود.
هشداری به بی‌ایمانان
۹. الف) «شجاعان» و «رسولانِ سلامتی» یهودا چه خواهند کرد؟ ب) آشور چه واکنشی در مقابل تلاشهای یهودا برای برقراری صلح نشان خواهد داد؟
۹ عاقبت بی‌ایمانان یهودا چه خواهد بود؟ اِشَعْیا تصویر تاریکی از نابودی قریب‌الوقوع آنان به دست آشور ارائه می‌دهد. ( اِشَعْیا ۳۳:۷ خوانده شود.) «شجاعان» لشکر یهودا از ترس پیشروی آشور به فریاد درمی‌آیند. «رسولانِ سلامتی» یا به عبارت دیگر سیاستمدارانی که برای انجام مذاکرات صلح با آشوریان جنگ‌طلب فرستاده شده‌اند، با ریشخند و شرمساری روبرو می‌شوند و به دلیل شکستشان به تلخی خواهند گریست. ( با اِرْمیا ۸:۱۵ مقایسه شود.) آشور بی‌رحم برای آنها دل نخواهد سوزاند. ( اِشَعْیا ۳۳:۸، ۹ خوانده شود.) آشور با سنگدلی عهدهای خویش را با اهالی یهودا زیر پا خواهد گذارد. ( ۲پادشاهان ۱۸:۱۴-۱۶) به ‹شهرهای› یهودا به چشم حقارت و تمسخر نگریسته، آنها را «خوار نموده،» برای زندگی انسانها هیچ ارزشی قائل نخواهد شد. وضعیت بقدری وخیم خواهد شد که گویی آن سرزمین به ماتم نشسته است. لبنان، شارون، باشان، و کَرْمَل نیز بر ویرانی خود ماتم خواهند گرفت.
۱۰. الف) «شجاعان» جهان مسیحیت چگونه نشان خواهند داد که کاری از دستشان برنمی‌آید؟ ب) در طی دوران درماندگی جهان مسیحیت چه کسی از مسیحیان حقیقی حمایت خواهد کرد؟
۱۰ هنگامی که ملتها در آیندهٔ نزدیک به ادیان حمله‌ور می‌شوند، بی‌شک موقعیت مشابهی بروز خواهد کرد. درست همانند روزگار حِزْقیّا، مقاومت جسمی در مقابل چنین نیروهای مخربی بی‌ثمر خواهد بود. «شجاعان» جهان مسیحیت یعنی سیاستمداران، کارشناسان امور مالی، و افراد بانفوذ دیگر، قادر نخواهند بود دست کمک به سویش دراز کنند. ‹عهدها› یا به عبارت دیگر قراردادهای سیاسی و مالی که برای حفظ منافع جهان مسیحیت منعقد شده‌اند، زیر پا گذارده خواهند شد. ( اِشَعْیا ۲۸:۱۵-۱۸) تلاشهای دیوانه‌وار برای جلوگیری از نابودی جهان مسیحیت، به وسیلهٔ مذاکرات سیاسی به جایی نخواهد رسید. فعالیتهای تجاری متوقف خواهند شد زیرا دارایی و سرمایه‌گذاریهای جهان مسیحیت مصادره یا نابود خواهند گشت. کسانی که هنوز نسبت به جهان مسیحیت احساس قرابت و دوستی می‌کنند، فقط از دور بر زوال آن سوگواری خواهند کرد. ( مکاشفه ۱۸:۹-۱۹) آیا مسیحیت حقیقی همراه با مسیحیت کاذب از میان خواهد رفت؟ خیر، زیرا یَهُوَه خود چنین اطمینان می‌دهد: «الآن برمی‌خیزم و حال خود را برمی‌افرازم.» ( اِشَعْیا ۳۳:۱۰ ) سرانجام یَهُوَه به نفع کسانی که همچون حِزْقیّا به او وفادارند وارد عمل خواهد شد و جلوی پیشروی آشور را خواهد گرفت. — مزمور ۱۲:۵.
۱۱، ۱۲. الف) نبوتی که در اِشَعْیا ۳۳:۱۱-۱۴ آمده است چه وقت و چگونه تحقق می‌یابد؟ ب) کلام یَهُوَه حاوی چه هشداری در مورد وضعیت امروز است؟
۱۱ کسانی که به یَهُوَه وفادار نیستند نمی‌توانند از او انتظار داشته باشند که بدینگونه از آنها حمایت کند. یَهُوَه می‌گوید: «شما از کاه حامله شده، خس خواهید زایید. و نَفَس شما آتشی است که شما را خواهد سوزانید. و قوم‌ها مثل آهک سوخته و مانند خارهای قطع شده که از آتش مشتعل گردد خواهند شد. ای شما که دور هستید آنچه را که کرده‌ام بشنوید و ای شما که نزدیک می‌باشید جبروت مرا بدانید. گناه‌کارانی که در صهیون‌اند می‌ترسند و لرزه منافقان را فرو گرفته است، ( و می‌گویند): کیست از ما که در آتش سوزنده ساکن خواهد شد و کیست از ما که در نارهای جاودانی ساکن خواهد گردید؟» ( اِشَعْیا ۳۳:۱۱-۱۴ ) این سخنان ظاهراً مربوط به زمانی است که یهودا با دشمنی جدید یعنی بابل روبرو می‌شود. پس از مرگ حِزْقیّا، یهودا دوباره دست به شرارت می‌زند. در طی چند دههٔ بعد اوضاع در یهودا بقدری رو به وخامت می‌گذارد که همهٔ اهالی آن سرزمین به آتش غضب خدا دچار می‌شوند. — تثنیه ۳۲:۲۲.
۱۲ توطئه‌ها و نقشه‌های شریرانه‌ای که نافرمانان برای جلوگیری از داوری خدا طرح می‌کنند همچون خس، بی‌حاصل خواهد بود. در حقیقت، به دلیل طبع مغرور و سرکش این مردم سرانجام رویدادهایی به وقوع خواهد پیوست که موجبات نابودی‌شان را فراهم خواهد آورد. ( اِرْمیا ۵۲:۳-۱۱) شریران «مانند خارهای قطع شده که از آتش مشتعل گردد خواهند شد،» به عبارت دیگر، کاملاً نابود خواهند گشت! اهالی سرکش یهودا از تجسم هلاکت قریب‌الوقوع خود دچار دلهره و ترس بیحد خواهند شد. سخنان یَهُوَه خطاب به یهودای بی‌ایمان نمایانگر وضعیت کنونی اعضای جهان مسیحیت است. اگر به هشدار خدا وقعی نگذارند، آینده‌ای تیره و تار در انتظارشان خواهد بود.
‹به صداقت سالک بودن›
۱۳. به کسی که «به صداقت سالک» باشد چه وعده‌ای داده شده است، و این وعده در مورد اِرْمیا چگونه تحقق یافت؟
۱۳ یَهُوَه سپس در مقام مقابله می‌گوید: «امّا آنکه به صداقت سالک باشد و به استقامت تکلّم نماید و سود ظلم را خوار شمارد و دست خویش را از گرفتن رشوه بیفشاند و گوش خود را از اصغای خون‌ریزی ببندد و چشمان خود را از دیدن بدیها بر هم کُنَد، او در مکان‌های بلند ساکن خواهد شد و ملجای او ملاذ صخره‌ها خواهد بود. نان او داده خواهد شد و آب او ایمن خواهد بود.» ( اِشَعْیا ۳۳:۱۵، ۱۶ ) همانطور که پِطْرُس رسول بعدها ابراز داشت: «خداوند می‌داند که عادلان را از تجربه رهایی دهد و ظالمان را تا به روز جزا در عذاب نگاه دارد.» ( ۲پِطْرُس ۲:۹) اِرْمیا خود به همین شکل نجات یافت. مردم هنگامی که تحت محاصرهٔ بابلیان بودند ‹نان را به وزن و عُسرت می‌خوردند.› ( حِزْقِیال ۴:۱۶) برخی از زنان حتی گوشت فرزندان خود را می‌خوردند. ( مراثی ۲:۲۰) با اینهمه، یَهُوَه از اِرْمیا محافظت کرد.
۱۴. مسیحیان امروز چگونه می‌توانند ‹ در صداقت سالک باشند›؟
۱۴ مسیحیان امروز نیز باید ‹ در صداقت سالک باشند،› و همه روزه معیارهای یَهُوَه را رعایت کنند. ( مزمور ۱۵:۱-۵) آنان باید ‹راستگو باشند› و از دروغگویی و حرف ناحق بپرهیزند. ( امثال ۳:۳۲) کلاهبرداری و رشوه در بسیاری از کشورها رونق دارد اما چنین چیزهایی در نظر کسی که «در صداقت سالک باشد» تنفرانگیز است. مسیحیان همچنین باید «ضمیر خالص» یا به عبارت دیگر وجدان صادق خویش را در کسب و کار حفظ کنند و با کمال دقت از معاملات مشکوک پرهیز کرده، از کلاهبرداری دوری کنند. ( عبرانیان ۱۳:۱۸؛ ۱تیموتاؤس ۶:۹، ۱۰) کسانی که ‹گوش خود را از اصغای خون‌ریزی می‌بندند و چشمان خود را از دیدن بدیها بر هم می‌کُنَند،› هنگام گزینش موسیقی و تفریحات دیگر احتیاط کامل به خرج می‌دهند. ( مزمور ۱۱۹:۳۷) یَهُوَه در طی روز داوری، از پرستندگانش یعنی کسانی که به چنین معیارهایی در زندگی پایبند هستند، محافظت و نگهداری خواهد کرد. — صَفَنْیا ۲:۳.
پادشاهشان را می‌بینند
۱۵. چه وعده‌ای یهودیان باایمانِ در تبعید را قوت‌قلب خواهد بخشید؟
۱۵ اِشَعْیا سپس با نظری اجمالی ولی شوق‌آمیز به آینده می‌نویسد: «چشمانت پادشاه را در زیباییش خواهد دید و زمین بی‌پایان را خواهد نگریست. دل تو متذکّر آن خوف خواهد شد ( و خواهی گفت): کجا است نویسنده و کجا است وزن‌کنندهٔ ( خراج) و کجا است شمارندهٔ برجها. قوم ستم پیشه و قوم دشوار لغت را که نمی‌توانی شنید و الکن زبان را که نمی‌توانی فهمید بار دیگر نخواهی دید.» ( اِشَعْیا ۳۳:۱۷-۱۹ ) وعدهٔ پادشاه مسیحایی و ملکوتش، با وجود آنکه در آیندهٔ دور عملی می‌شود، سبب خواهد شد که یهودیان وفادار بتوانند دهها سال تبعید را در بابل تحمل کنند. ( عبرانیان ۱۱:۱۳) هنگامی که حکمرانی مسیح صورت واقعی به خود بگیرد، استبداد بابلیان فقط جزیی از خاطرات دور خواهد بود. کسانی که از حملهٔ آشور نجات یابند با سرور و شادی خواهند پرسید: «کجا است نویسنده و کجا است وزن‌کنندهٔ ( خراج) و کجا است شمارندهٔ برجها؟» — اِشَعْیا ۳۳:۱۸.
۱۶. قوم خدا از چه زمانی قادر بوده‌اند پادشاه مسیحایی را ‹ببینند،› و نتیجهٔ آن چه بوده است؟
۱۶ با اینکه در نوشته‌های اِشَعْیا ضمانت داده می‌شود که یهودیان تبعیدی از چنگ بابلیان رها خواهند شد، این یهودیان تنها پس از رستاخیز از تحقق یافتن این بخش از نبوت کاملاً بهره‌مند خواهند گشت. آیا این امر در مورد خادمان امروز خدا نیز صادق است؟ از سال ۱۹۱۴، قوم یَهُوَه قادر بوده‌اند پادشاه مسیحایی یعنی عیسی مسیح را در کمال زیبایی روحانی‌اش ‹ببینند› یا تشخیص دهند. ( مزمور ۴۵:۲؛ ۱۱۸:۲۲-۲۶) در نتیجهٔ این امر آنها از چنگال ستمگر و مستبد سیستم شریرانهٔ شیطان رها گشته‌اند و تحت حکمرانی صهیون یعنی جایگاه ملکوت خدا، از امنیت حقیقی روحانی برخوردارند.
۱۷. الف) در مورد صهیون چه وعده‌هایی داده شده است؟ ب) وعده‌های یَهُوَه دربارهٔ صهیون چگونه در مورد ملکوت مسیحایی و هواداران آن بر روی زمین تحقق یافته‌اند؟
۱۷ اِشَعْیا سپس در ادامه می‌گوید: «صهیون شهر جشن مقدّس ما را ملاحظه نما. و چشمانت اورشلیم مسکن سلامتی را خواهد دید یعنی خیمه‌ای را که منتقل نشود و میخهایش کنده نگردد و هیچکدام از طنابهایش گسیخته نشود. بلکه در آنجا خداوند ذوالجلال برای ما مکان جویهای آب و نهرهای وسیع خواهد بود که در آن هیچ کشتی با پاروها داخل نخواهد شد و سفینهٔ بزرگ از آن عبور نخواهد کرد.» ( اِشَعْیا ۳۳:۲۰، ۲۱ ) اِشَعْیا در اینجا اطمینان می‌دهد که ملکوت مسیحایی خدا ریشه‌کن یا نابود نخواهد شد. از آن گذشته، به طور قطع طرفداران وفادار ملکوت بر روی زمین در روزگار ما نیز مورد حمایت یَهُوَه قرار دارند. با وجود آنکه بسیاری از تابعان ملکوت خدا تحت آزمایشهای شدید قرار می‌گیرند، آنها مطمئن هستند که هیچ عاملی نمی‌تواند جماعتشان را نابود سازد. ( اِشَعْیا ۵۴:۱۷) همانطور که خندق و کانال آب از یک شهر محافظت می‌کند یَهُوَه از قوم خویش محافظت خواهد کرد. هر دشمنی که بر ضد آنان برخیزد، حتی اگر همچون «کشتی با پارو» یا «سفینهٔ بزرگ» دریایی صاحب قدرت باشد، از پا در خواهد آمد!
۱۸. یَهُوَه چه مسئولیتی را بر عهده گرفته است؟
۱۸ اما چرا دوستداران ملکوت خدا می‌توانند تا این حد از حمایت الهی اطمینان داشته باشند؟ اِشَعْیا در توضیح این امر می‌گوید: «خداوند داور ما است. خداوند شریعت دهندهٔ ما است. خداوند پادشاه ما است پس ما را نجات خواهد داد.» ( اِشَعْیا ۳۳:۲۲ ) یَهُوَه مسئولیت حفاظت و راهنمایی افراد قومش را که او را در مقام سلطان عالم به رسمیت می‌شناسند بر عهده می‌گیرد. این افراد با رضایت از طریق پادشاه مسیحایی، تابعیت یَهُوَه را می‌پذیرند و قبول دارند که یَهُوَه نه تنها اختیار وضع قوانین را دارد بلکه می‌تواند آنها را به اجرا نیز بگذارد. اما از آنجایی که یَهُوَه دوستدار انصاف و عدالت است، حکمرانی وی از طریق پسرش باری بر دوش پرستندگانش نیست. بلکه، آنان با تابعیت از او، خود ‹سود می‌برند.› ( اِشَعْیا ۴۸:۱۷) او هیچگاه وفادارانش را تنها نخواهد گذارد. — مزمور ۳۷:۲۸.
۱۹. اِشَعْیا ناتوانی دشمنان قوم باایمانِ یَهُوَه را چگونه توصیف می‌کند؟
۱۹ اِشَعْیا خطاب به دشمنان قوم باایمان یَهُوَه می‌گوید: «ریسمانهای تو سست بود که پایهٔ دکل خود را نتوانست محکم نگاه دارد و بادبان را نتوانست بگشاید، آنگاه غارت بسیار تقسیم شد و لنگان غنیمت را بردند.» ( اِشَعْیا ۳۳:۲۳ ) هر دشمنی که نزدیک آید همچون کشتی جنگیی خواهد بود که طنابهای دکلش سست شده‌اند، و پایهٔ دکل خود را نمی‌تواند محکم نگاه دارد و بادبان ندارد. هنگام نابودی دشمنان خدا بقدری غنیمت جنگی به دست خواهد آمد که حتی لنگان و معلولین در جمع‌آوری آن شرکت خواهند داشت. از اینرو می‌توان اطمینان داشت که یَهُوَه از طریق عیسی مسیح پادشاه در طی ‹مصیبت عظیمی› که در راه است بر دشمنانش پیروز خواهد گشت. — مکاشفه ۷:۱۴.
شفا
۲۰. قوم خدا از چه نوع شفایی برخوردار خواهد شد و چه وقت؟
۲۰ این بخش از نبوت اِشَعْیا با این وعدهٔ دلگرم‌کننده پایان می‌یابد: «لیکن ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم و گناه قومی که در آن ساکن باشند آمرزیده خواهد شد.» ( اِشَعْیا ۳۳:۲۴ ) بیماریی که اِشَعْیا از آن سخن می‌گوید در درجهٔ اول روحانی است زیرا با «گناه» مرتبط می‌باشد. هنگامی که این گفته برای نخستین بار به حقیقت می‌پیوندد، بنا به وعدهٔ یَهُوَه افراد قوم پس از رهایی از چنگال اسارت بابلیان، از لحاظ روحانی شفا خواهند یافت. ( اِشَعْیا ۳۵:۵، ۶؛ اِرْمیا ۳۳:۶؛ با مزمور ۱۰۳:۱-۵ مقایسه شود.) از آنجایی که گناه یهودیانِ بازگشته به اورشلیم آمرزیده می‌شود، آنان می‌توانند پرستش پاک را دوباره در آن شهر برقرار کنند.
۲۱. امروزه پرستندگان یَهُوَه از چه راههایی شفای روحانی می‌یابند؟
۲۱ اما نبوت اِشَعْیا در روزگار ما نیز به تحقق می‌پیوندد. قوم یَهُوَه در حال حاضر از لحاظ روحانی شفا یافته است. آنان از تعالیم کاذبی همچون فناناپذیری روح، تثلیث، و آتش دوزخ رها شده‌اند. راهنماییهای اخلاقیی که دریافت می‌کنند آنان را از دست زدن به اعمال غیراخلاقی باز می‌دارد و تصمیم‌گیری درست را برایشان ممکن می‌سازد. علاوه بر این به یمن قربانی فدیهٔ عیسی مسیح در مقابل خدا از وضعیتی خوب و وجدانی پاک برخوردارند. ( کُولُسیان ۱:۱۳، ۱۴؛ ۱پِطْرُس ۲:۲۴؛ ۱یوحنّا ۴:۱۰) این شفای روحانی فواید جسمی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال، پرهیز از روابط جنسی غیراخلاقی و دخانیات، مسیحیان را از ابتلا به بیماریهای مقاربتی و برخی سرطانها حفاظت می‌کند. — ۱قُرِنتیان ۶:۱۸؛ ۲قُرِنتیان ۷:۱.
۲۲، ۲۳. الف) اِشَعْیا ۳۳:۲۴ در آینده به چه نحو شگرفی تحقق خواهد یافت؟ ب) پرستندگان حقیقی یَهُوَه در روزگار ما چه تصمیم راسخی گرفته‌اند؟
۲۲ گذشته از اینها آنچه در اِشَعْیا ۳۳:۲۴ آمده است پس از حارمَجِدّون، در دنیای جدید خدا به نحوی عظیم تحقق خواهد یافت. انسانها تحت حکمرانی ملکوت مسیحایی در کنار شفای روحانی از لحاظ جسمی نیز شفا خواهند یافت. ( مکاشفه ۲۱:۳، ۴) اندکی پس از نابودی سیستم شیطان، بدون شک معجزاتی همچون معجزاتی که عیسی در طی دوران زندگی‌اش بر روی زمین انجام داد، در ابعاد جهانی صورت خواهد گرفت. نابینا بینا، ناشنوا شنوا، و معلول سالم خواهد گردید! ( اِشَعْیا ۳۵:۵، ۶) بدین وسیله همهٔ کسانی که از مصیبت عظیم نجات یافته‌اند می‌توانند در کار بزرگ تبدیل زمین به بهشت شرکت جویند.
۲۳ بعدها، هنگامی که رستاخیز آغاز شود، کسانی که به زندگی باز می‌گردند نیز بی‌تردید دارای بدنی سالم خواهند بود. اما هر چه ارزش قربانی فدیه در ابعاد بزرگتری به کار گرفته شود، فواید جسمی بیشتری نیز حاصل خواهد شد تا اینکه بشر کامل شود. پس از آن، درستکاران به معنای کامل کلمه «زنده» خواهند شد. ( مکاشفه ۲۰:۵، ۶) در آن زمان، چه از لحاظ روحانی چه از لحاظ جسمانی، «ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم.» براستی که چه وعدهٔ پرشوری! باشد که در روزگار ما همهٔ پرستندگان حقیقی یَهُوَه با عزمی راسخ تصمیم بگیرند در میان کسانی باشند که طعم شیرین تحقق این نبوت را خواهند چشید!
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصویر در صفحهٔ ۳۴۴]
اِشَعْیا با اطمینان به یَهُوَه دعا می‌کند
[تصاویر در صفحهٔ ۳۵۳]
قوم یَهُوَه به یمن قربانی فدیهٔ عیسی مسیح در مقابل خدا از وضعیتی خوب برخوردار است
[تصویر در صفحهٔ ۳۵۴]
در دنیای جدید، شاهد شفای جسمی عظیمی خواهیم بود
