فصل ۲۵

پادشاه و سرورانش

اِشَعْیا ۳۲:‏⁠۱-‏۲۰

۱،‏ ۲.‏ در مورد متن طومار بحرالمیّت از کتاب اِشَعْیا چه می‌توان گفت؟‏

در پایان دههٔ ۱۹۴۰ مجموعهٔ طومارهای جالبی در غارهای نزدیک بحرالمیّت واقع در فلسطین یافت شد.‏ این طومارها به طومارهای بحرالمیّت معروف گشته و گفته می‌شود که بین سالهای ۲۰۰ ق.‏د.‏م.‏ و ۷۰ د.‏م.‏ نگاشته شده‌اند.‏ مشهورترین آنها طومار اِشَعْیا است که به زبان عبری و بر روی چرم بادوام نوشته شده است.‏ این طومار تقریباً کامل است،‏ و متن آن با متن دست‌نوشته‌های ماسورا که قدمت آنها به حدود ۱۰۰۰ سال بعد می‌رسد تفاوت بسیار کمی دارد.‏ این طومار نشانگر آن است که متن کتاب مقدس بدقت منتقل شده است.‏

^۲ یکی از مشخصات جالب طومار اِشَعْیا آن است که یکی از کاتبان متنی را که امروزه باب ۳۲ کتاب اِشَعْیا را تشکیل می‌دهد،‏ در حاشیهٔ آن با علامت «‏X‏» مشخص ساخته است.‏ دلیل این کار او بر ما معلوم نیست اما امر مسلم آن است که این بخش از کتاب مقدس دارای ویژگی خاصی است.‏

حکمرانی همراه با عدالت و انصاف

۳.‏ در کتابهای اِشَعْیا و مکاشفه چه حکومتی نبوت شده است؟‏

^۳ باب سی و دوم کتاب اِشَعْیا با نبوتی حیرت‌انگیز آغاز می‌شود که در روزگار ما تحققی چشمگیر یافته است:‏ ‏«اینک پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد نمود و سروران به انصاف حکمرانی خواهند کرد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱ ‏)‏ حرف ندای «اینک!‏» در اینجا یادآور کلمهٔ «الحال» در آخرین کتاب نبوی کتاب مقدس است:‏ «آن تخت‌نشین گفت:‏ ‹‏الحال همه چیز را نو  می‌سازم.‏› » (‏ مکاشفه ۲۱:‏۵‏)‏ کتاب اِشَعْیا و کتاب مکاشفه که هر دو بخشی از کتاب مقدس هستند،‏ به فاصلهٔ حدود ۹۰۰ سال از یکدیگر به رشتهٔ تحریر درآمده‌اند.‏ هر دو این کتابها با کلماتی پرشور حکومتی جدید را توصیف می‌کنند،‏ یعنی «آسمانی جدید» متشکل از پادشاه آن،‏ مسیح عیسی که در سال ۱۹۱۴ بر تخت نشست و ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر که ‹از جهان خریده شده‌اند› و با او در امر حکومت همکاری می‌کنند.‏ در کنار آن از «زمینی جدید» نیز سخن می‌گویند که منظور از آن جامعهٔ جهانی و متحد بشری است.‏ * (‏ مکاشفه ۱۴:‏⁠۱-‏۴؛‏ ۲۱:‏⁠۱-‏۴؛‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷-‏۲۵‏)‏ چنین تحولی فقط از طریق فدیهٔ قربانیِ مسیح امکانپذیر است.‏

۴.‏ هستهٔ مرکزیی زمین جدید که امروزه وجود دارد از چه کسانی تشکیل شده است؟‏

^۴ یوحنّای رسول پس از مشاهدهٔ رؤیایی در مورد مهر شدن ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفری که با عیسی مسیح حکومت می‌کنند،‏ چنین گزارش می‌دهد:‏ «دیدم که اینک گروهی عظیم که هیچ کس ایشان را نتواند شمرد،‏ از هر امّت و قبیله و قوم و زبان در پیش تخت و در حضور برّه .‏ .‏ .‏ ایستاده‌اند.‏» این گروه عظیم که تعدادشان در حال حاضر به میلیونها نفر می‌رسد در کنار باقیماندهٔ ۰۰۰‏,‏۱۴۴ نفر که تعدادشان معدود و غالباً سالخورده هستند گرد می‌آیند و بدین ترتیب هستهٔ مرکزی زمین جدید شکل می‌یابد.‏ افراد این گروه عظیم از مصیبت عظیمی که بسرعت نزدیک می‌شود نجات خواهند یافت و در بهشت روی زمین میلیاردها نفر از کسانی که رستاخیز یافته و فرصت می‌یابند تا ایمان خویش را نشان دهند به آنها ملحق خواهند شد.‏ زندگی جاودانی از آن همهٔ کسانی خواهد بود که ایمان خویش را نشان دهند.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏⁠۴،‏ ۹-‏۱۷‏.‏

۵-‏۷.‏ «سرورانی» که وجودشان نبوت شده است چه نقشی در گلهٔ خدا بر عهده دارند؟‏

 ^۵ با این حال،‏ اعضای گروه عظیم تا وقتی دنیای پر از تنفر کنونی پابرجاست،‏ به حمایت و پشتیبانی نیاز دارند.‏ ‹سرورانی› که ‹به عدالت سلطنت می‌نمایند› تا حد زیادی این حمایت و پشتیبانی را فراهم می‌آورند.‏ براستی که چه برکت بزرگی!‏ این «سروران» در نبوت اِشَعْیا با این کلمات پرشور توصیف شده‌اند:‏ ‏«مردی مثل پناه‌گاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود.‏ و مانند جویهای آب در جای خشک و سایهٔ صخرهٔ عظیم در زمین تعب آورنده خواهد بود.‏» —‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۲‏.‏

^۶ در این ایام سخت جهانی،‏ به «سروران» یعنی پیرانی که ‹مواظب گله بوده› و از گوسفندان یَهُوَه نگهداری می‌کنند و عدالت را مطابق اصول درست یَهُوَه به اجرا در می‌آورند،‏ نیاز مبرمی وجود دارد.‏ (‏ اعمال ۲۰:‏۲۸‏،‏ انجیل شریف ‏)‏ چنین ‹سرورانی› باید دارای خصوصیاتی باشند که در اول تیموتاؤس ۳:‏⁠۲-‏۷ و تیطُس ۱:‏⁠۶-‏۹ ذکر شده است.‏

^۷ عیسی در نبوت عظیم خود در مورد اوضاع ناگوار «انقضای عالم» می‌گوید:‏ «زنهار مضطرب مشوید.‏» (‏ متّیٰ ۲۴:‏⁠۳-‏۸‏)‏ چرا پیروان عیسی از اوضاع خطرناک دنیا هراسی به دل راه نمی‌دهند؟‏ یکی از دلایل این امر آن است که «سروران» چه مسح‌شده باشند چه از اعضای «گوسفندان دیگر» با وفاداری از گله حمایت می‌کنند.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶‏)‏ آنها بی‌باکانه از برادران و خواهرانشان مراقبت می‌کنند حتی هنگامی که موقعیتهای هراس‌انگیزی همچون جنگ یا قتل‌عام قومی روی می‌دهد.‏ این مردان در دنیایی که بویی از روحانیت نبرده است،‏ نهایت تلاش خود را می‌کنند تا دلِ شکستهٔ افسردگان را با حقایق سازندهٔ کلام خدا یعنی کتاب مقدس،‏ التیام بخشند.‏

۸.‏ امروزه یَهُوَه چگونه ‹سرورانی› را که از گوسفندان دیگر هستند،‏ تعلیم می‌دهد و از آنان استفاده می‌کند؟‏

^۸ در طی پنجاه سال اخیر،‏ این «سروران» به نحو فعالتری نمایان شده‌اند.‏  ‏‹سرورانی› که از میان گوسفندان دیگر هستند به صورت طبقهٔ در حال رشد «رئیس» تعلیم می‌گیرند تا پس از مصیبت عظیم،‏ افراد باصلاحیتی از میان آنان برای ادارهٔ امور روی «زمین جدید» آمادهٔ خدمت باشند.‏ (‏ حِزْقِیال ۴۴:‏⁠۲،‏ ۳؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏⁠۱۳‏)‏ اینان در حالی که رهبری خدمت ملکوت را بر عهده دارند،‏ دیگران را از لحاظ روحانی راهنمایی و تقویت می‌کنند و بدین ترتیب ثابت می‌کنند که همچون «سایهٔ صخرهٔ عظیم» بوده و به گله آرامش می‌بخشند.‏ *

۹.‏ امروزه چه شرایطی سبب شده است که به وجود «سروران» احتیاج باشد؟‏

^۹ مسیحیان وقف‌شده در این روزهای واپسین و پرمخاطرهٔ دنیای شریرِ شیطان بشدت به چنین پشتیبانی و حمایتی نیاز دارند.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱-‏۵،‏ ۱۳‏)‏ بادهای سهمگین اعتقادات نادرست و تبلیغات دروغ در جریانند.‏ توفانهایی که بر سر پرستندگان وفادار یَهُوَه خدا می‌آیند صورتهای گوناگونی به خود می‌گیرند؛‏ گاهی به شکل حملهٔ مستقیم به آنها و گاهی به شکل جنگهای داخلی یا بین کشورها.‏ مسیحیان در دنیایی که به خشکسالی روحانی مبتلاست،‏ بشدت به نهرهای آب پاکِ حقیقتِ ناب نیازمندند تا تشنگی روحانی خویش را سیراب سازند.‏ جای خوشحالی است که بر طبق وعدهٔ یَهُوَه،‏ پادشاه برگزیدهٔ وی که هم اکنون در حال سلطنت است،‏ به وسیلهٔ برادران مسح‌شده و «سروران» حامی‌اش که از میان گوسفندان دیگر هستند،‏ در این روزگار تنگی به افسردگان و ناامیدان دلگرمی می‌دهد و آنان را هدایت می‌کند.‏ یَهُوَه بدین ترتیب عدالت و انصاف را حاکم می‌سازد.‏

با چشم،‏ و گوش و دل خود مراقب باشیم

۱۰.‏ یَهُوَه برای آنکه قومش نیازهای روحانی را ‹ببینند› و ‹بشنوند› چه تدارکاتی فراهم آورده است؟‏

^۱۰ واکنش گروه عظیم در مقابل تدارکات تئوکراتیک یَهُوَه چیست؟‏ در ادامهٔ این نبوت آمده است:‏ ‏«چشمان بینندگان تار نخواهد شد و گوشهای  شنوندگان اصغا خواهد کرد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۳ ‏)‏ یَهُوَه در طی سالها خادمان ارزشمندش را تعلیم داده،‏ به بلوغ روحانی رسانده است.‏ مدرسهٔ خدمت تئوکراتیک و جلسات دیگر جماعتهای شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا؛‏ کنگره‌های ناحیه‌ای،‏ ملی و بین‌المللی؛‏ همینطور تعلیمات ویژه‌ای که «سروران» می‌گیرند تا از گله با مهر و علاقهٔ هر چه بیشتر مراقبت کنند،‏ همگی در تشکیل یک برادری جهانیِ چند میلیونی و متحد مؤثر بوده‌اند.‏ این شبانان در هر کجای دنیا که باشند همیشه با هوشیاری گوش به زنگ هستند تا خود را با کلام پیشروی حقیقت تطبیق دهند.‏ این مردان که وجدان خویش را مطابق اصول کتاب مقدس تعلیم داده‌اند همواره آمادهٔ فرمانبرداری هستند.‏ —‏ مزمور ۲۵:‏۱۰‏.‏

۱۱.‏ چرا قوم یَهُوَه حالا با قاطعیت سخن می‌گویند نه با زبان الکن؟‏

^۱۱ در ادامهٔ نبوت به این هشدار برمی‌خوریم:‏ ‏«دل شتابندگان معرفت را خواهد فهمید و زبان الکنان کلام فصیح را به ارتجال خواهد گفت.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۴ ‏)‏ امید است که هیچ کس عجولانه در مورد خوب و بد قضاوت نکند.‏ در کتاب مقدس آمده است:‏ «آیا کسی را می‌بینی که در سخن گفتن عجول است،‏ امید بر احمق زیاده است از امید بر او.‏» (‏ امثال ۲۹:‏۲۰؛‏ جامعه ۵:‏۲‏)‏ پیش از سال ۱۹۱۹،‏ حتی مردم یَهُوَه به عقاید بابلی آلوده بودند.‏ اما یَهُوَه از آن سال به بعد مقاصد خود را برای آنها روشن‌تر ساخته است.‏ آنان دریافته‌اند که حقایقی را که یَهُوَه به آنها نشان داده است مطالبی نیستند که به نحوی عجولانه تدوین شده باشند بلکه عمیقاً بررسی شده‌اند.‏ از اینرو حالا با قطعیت سخن می‌گویند نه با زبان الکن.‏

‏«مرد لئیم»‏

۱۲.‏ ‹لئیمان› یا احمقان امروزه چه کسانی هستند و از چه جهت کرم و سخاوتمندی ندارند؟‏

^۱۲ در نبوت اِشَعْیا سپس به یک مقایسه برمی‌خوریم:‏ ‏«مرد لئیم ‏[‏یا احمق‏] بار دیگر کریم خوانده نخواهد شد و مرد خسیس نجیب گفته نخواهد گردید.‏ زیرا مرد لئیم به لآمت متکلّم خواهد شد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا  ۳۲:‏⁠۵،‏ ۶الف ‏)‏ منظور از «مرد لئیم» یا احمق کیست؟‏ گویی برای تأکید،‏ داود دو بار به این پرسش پاسخ می‌دهد:‏ «احمق در دل خود می‌گوید که خدایی نیست.‏ کارهای خود را فاسد و مکروه ساخته‌اند و نیکوکاری نیست.‏» (‏ مزمور ۱۴:‏۱؛‏ ۵۳:‏۱‏)‏ مُلحِدان مدعی‌اند که یَهُوَه وجود ندارد.‏ «روشنفکران» و اشخاص دیگری نیز وجود دارند که با رفتار خود نشان می‌دهند به وجود خدا معتقد نیستند و باور دارند که هیچ کس آنها را مسئول اعمالشان نخواهد دانست.‏ هیچیک از این افراد حقیقت را در خود ندارد.‏ کرامت در دل آنان نیست و محبت را بشارت نمی‌دهند.‏ چنین افرادی بر خلاف مسیحیان حقیقی اگر هم دست یاری به سوی نیازمندان دراز کنند شتابی در این کار به خرج نمی‌دهند.‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ مرتدان امروزی مرتکب چه کار زیان‌آوری می‌شوند؟‏ ب)‏ مرتدان گرسنگان و تشنگان را از چه برکتی محروم می‌دارند،‏ اما نتیجهٔ این کارشان چه خواهد بود؟‏

^۱۳ بسیاری از این لئیمان از مدافعان حقیقت الهی متنفرند.‏ ‏«دلش شرارت را بعمل خواهد آورد تا نفاق را بجا آورده،‏ به ضدّ خداوند به ضلالت سخن گوید.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۶ب ‏)‏ براستی که این سخنان چقدر با مشخصات مرتدان زمان ما مطابقت دارد!‏ در تعدادی از کشورهای اروپایی و آسیایی،‏ مرتدان با دیگر مخالفان حقیقت هم‌آواز شده،‏ با توسل به دروغ تلاش می‌کنند مقامات دولتی را وادار کنند تا فعالیتهای شاهدان یَهُوَه را محدود و یا حتی ممنوع سازند.‏ آنان روحیهٔ آن ‹غلام شریری› را از خود نشان می‌دهند که عیسی در مورد او چنین نبوت کرد:‏ «لیکن هر گاه آن غلام شریر با خود گوید که آقای من در آمدن تأخیر می‌نماید،‏ و شروع کند به زدن همقطاران خود و خوردن و نوشیدن با میگساران،‏ هر آینه آقای آن غلام آید،‏ در روزی که منتظر نباشد و در ساعتی که نداند،‏ و او را دو پاره کرده،‏ نصیبش را با ریاکاران قرار دهد در مکانی که گریه و فشار دندان خواهد بود.‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۸-‏۵۱‏.‏

^۱۴ فرد مرتد ‏‹جان گرسنگان را تهی می‌کند و آب تشنگان را دور می‌نماید.‏› ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۶پ ‏)‏ دشمنان حقیقت سعی می‌کنند گرسنگان  حقیقت را از غذای روحانی و تشنگان را از آب فرح‌بخش پیام ملکوت دور نگاه دارند.‏ اما سرانجام آنچه که یَهُوَه از طریق یکی دیگر از انبیایش اعلام کرده است به وقوع خواهد پیوست:‏ «ایشان با تو جنگ خواهند کرد اما بر تو غالب نخواهند آمد،‏ زیرا خداوند می‌گوید:‏ من با تو هستم و تو را رهایی خواهم داد.‏» —‏ اِرْمیا ۱:‏⁠۱۹؛‏ اِشَعْیا ۵۴:‏۱۷‏.‏

۱۵.‏ امروزه چه کسانی بویژه «لئیم» شمرده می‌شوند،‏ این افراد چه ‹سخنان دروغی› ترویج داده‌اند،‏ و نتیجهٔ این کار آنان چه بوده است؟‏

^۱۵ از اواسط قرن بیستم،‏ در کشورهای جهان مسیحیت فساد اخلاقی به نحوی عنان‌گسیخته رواج یافته است.‏ به چه دلیل؟‏ در نبوت اِشَعْیا یکی از دلایل این امر چنین پیشگویی شده است:‏ ‏«آلات مرد لئیم نیز زشت است و تدابیر قبیح می‌نماید تا مسکینان را به سخنان دروغ هلاک نماید،‏ هنگامی که مسکینان به انصاف سخن می‌گویند.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۷ ‏)‏ تحقق این نبوت را می‌توان بخصوص در رفتار بسیاری از روحانیان دید که در مقابل مسائلی از قبیل رابطهٔ جنسی پیش از ازدواج،‏ زندگی مشترک بدون ازدواج و همجنس‌گرائی،‏ یعنی «زنا و هر ناپاکی،‏» با بی‌اعتنایی چشمان خود را بسته‌اند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۳‏)‏ بدین ترتیب گله‌های خود را با سخنان دروغ خود «هلاک» می‌نمایند.‏

۱۶.‏ چه عاملی مسیحیان حقیقی را سعادتمند و خوشحال می‌سازد؟‏

^۱۶ در مقابل،‏ چقدر تحقق سخنان بعدی اِشَعْیای نبی باعث دلگرمی است!‏ ‏«امّا مرد کریم تدبیرهای کریمانه می‌نماید و به کَرَم پایدار خواهد شد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۸ ‏)‏ عیسی خود کَرَم و سخاوت را ترویج می‌داد زیرا گفت:‏ «بدهید تا به شما داده شود.‏ زیرا پیمانهٔ نیکوی افشرده و جنبانیده و لبریز شده را در دامن شما خواهند گذارد.‏ زیرا که به همان پیمانه‌ای که می‌پیمایید برای شما پیموده خواهد شد.‏» (‏ لوقا ۶:‏⁠۳۸‏)‏ پولس رسول نیز با اشاره به برکاتی که نصیب افراد کریم و سخاوتمند می‌شود گفت:‏ «کلام خداوند عیسی را به خاطر دارید که او گفت دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.‏» (‏ اعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ مسیحیان حقیقی هنگامی احساس  سعادت می‌کنند که همچون خدای خود،‏ یَهُوَه،‏ دستی بخشنده داشته باشند،‏ نه هنگامی که به ثروت یا مقام اجتماعی دست پیدا می‌کنند.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏⁠۴۴،‏ ۴۵‏)‏ انجام دادن ارادهٔ خدا یعنی کریمانه خود را وقف ترویج «انجیل جلال خدای متبارک» به دیگران کردن،‏ برای آنها بزرگترین سعادت است.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏⁠۱۱‏.‏

۱۷.‏ امروزه چه کسانی مانند ‹زنان مطمئنی› هستند که اِشَعْیا به آنها اشاره می‌کند؟‏

^۱۷ در ادامهٔ نبوت اِشَعْیا می‌خوانیم:‏ ‏«ای زنان مطمئن برخاسته،‏ آواز مرا بشنوید و ای دختران ایمن سخن مرا گوش گیرید.‏ ای دختران ایمن بعد از یک سال و چند روزی مضطرب خواهید شد زانرو که چیدن انگور قطع می‌شود و جمع کردن میوه‌ها نخواهد بود.‏ ای زنان مطمئن بلرزید و ای دختران ایمن مضطرب شوید.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏⁠۹-‏۱۱الف ‏)‏ رفتار این زنان  شاید یادآور رفتار کسانی باشد که امروزه مدعی خدمت به خدا هستند اما در این کار از خود غیرت نشان نمی‌دهند.‏ چنین افرادی را می‌توان در ادیان «بابل عظیم،‏» «مادر فواحش» یافت.‏ (‏ مکاشفه ۱۷:‏۵‏)‏ برای مثال،‏ اعضای مذاهب گوناگون جهان مسیحیت به ‹زنانی› که اِشَعْیا توصیف می‌کند شباهت فراوانی دارند،‏ زیرا از خود «مطمئنّ» هستند،‏ و به داوری و پریشانیی که بزودی بر آنها خواهد آمد،‏ با بی‌خیالی و بی‌اعتنایی می‌نگرند.‏

۱۸.‏ به چه کسانی توصیه می‌شود که ‹لباس را کنده،‏ برهنه شوند،‏› و به چه دلیل؟‏

^۱۸ از اینرو،‏ به ادیان کاذب چنین ندا داده می‌شود:‏ ‏«لباس را کنده،‏ برهنه شوید و پلاس بر میان خود ببندید.‏ برای مزرعه‌های دلپسند و موهای بارور سینه خواهند زد.‏ بر زمین قوم من خار و خس خواهد رویید بلکه بر همهٔ خانه‌های شادمانی در شهرِ مفتخر.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱۱ ب-‏۱۳ ‏)‏ عبارت «لباس را کنده،‏ برهنه شوید،‏» ظاهراً به معنای لخت شدن کامل نیست.‏ در روزگار باستان رسم بر آن بود که جامه‌ای بر روی زیرجامه به تن کنند و جامهٔ رویی معمولاً نشانگر هویت شخص بود.‏ (‏ ۲پادشاهان ۱۰:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱۳،‏ ۱۴‏)‏ بدین ترتیب در این نبوت به اعضای ادیان کاذب فرمان داده می‌شود که جامهٔ رویی خود،‏ یعنی هویت ظاهری خود را به عنوان خادم خدا،‏ از تن به در آورند و به جای آن پلاس به تن کنند.‏ پلاس سمبل عزاداری به دلیل محکومیت قریب‌الوقوع‌شان است.‏ (‏ مکاشفه ۱۷:‏۱۶‏)‏ در هیچیک از سازمانهای مذهبی جهان مسیحیت که خود را «شهرِ مفتخر» خدا می‌دانند و همینطور اعضای دیگر امپراتوری جهانی دین کاذب،‏ هیچگونه سودمندی الهی دیده نمی‌شود.‏ نتیجهٔ فعالیتهای آنان فقط «خار و خس،‏» سهل‌انگاری و بی‌قیدی است.‏

۱۹.‏ اِشَعْیا چه وضعیتی را در «اورشلیم» مرتد فاش می‌سازد؟‏

^۱۹ این توصیف اندوه‌بار را می‌توان به تمامی «اورشلیم» مرتد تعمیم داد:‏ ‏«قصر منهدم و شهرِ معمور متروک خواهد شد و عُوفَل و دیده‌بانگاه به بیشه‌ای سِباع و محلّ تفرّج خران وحشی و مرتع گله‌ها تا به ابد مبدّل  خواهد شد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱۴ ‏)‏ آری،‏ حتی عُوفَل نیز در اینجا نام برده شده است.‏ عُوفَل بخش مرتفعی از اورشلیم و مقر دفاعی بسیار خوبی است.‏ از اینرو،‏ اگر این بخش از شهر به بیشه مبدل شود به معنای آن است که شهر بکلی متروک شده است.‏ از سخنان اِشَعْیا چنین برمی‌آید که «اورشلیم» مرتد یعنی جهان مسیحیت در پی انجام دادن ارادهٔ خدا نیست و از لحاظ روحانی بی‌بار و بی‌ثمر بوده،‏ از حقیقت و عدالت به دور و همچون حیوانی وحشی گشته است.‏

تفاوتی شگرف!‏

۲۰.‏ تأثیر ریخته شدن روح خدا بر قومش چیست؟‏

^۲۰ اِشَعْیا پس از آن به کسانی که ارادهٔ خدا را به جا می‌آورند امیدی دلگرم‌کننده می‌دهد.‏ فلاکت و بیچارگی قوم خدا فقط ‏«تا زمانی که روح از اعلیٰ‌علّیّین بر ما ریخته شود و بیابان به بوستان مبدّل گردد و بوستان به جنگل محسوب شود» ادامه خواهد یافت.‏ ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱۵ ‏)‏ جای خوشحالی است که از سال ۱۹۱۹،‏ روح یَهُوَه بفراوانی بر قومش ریخته شده و سبب شده است که بوستان شاهدان مسح‌شدهٔ یَهُوَه طراوت و شادابی خود را بازیابد و جنگلی در حال گسترش از گوسفندان دیگر از آنها پیروی کنند.‏ رونق و رشد،‏ دو مشخصهٔ سازمان یَهُوَه بر روی زمین است.‏ در بهشت روحانی بازیافته،‏ قوم یَهُوَه با اعلام آمدن ملکوت در سراسر جهان،‏ «جلال یَهُوَه و زیبایی خدای ما» را منعکس می‌کنند.‏ —‏ اِشَعْیا ۳۵:‏⁠۱،‏ ۲‏.‏

۲۱.‏ امروزه در کجا می‌توان انصاف و عدالت و امنیت را یافت؟‏

^۲۱ حال به وعدهٔ باشکوه یَهُوَه گوش فرا دهیم که می‌گوید:‏ ‏«آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد و عدالت در بوستان مقیم خواهد گردید.‏ و عمل عدالت سلامتی و نتیجهٔ عدالت آرامی و اطمینان خواهد بود تا ابدآلاباد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱۶،‏ ۱۷ ‏)‏ براستی که این سخنان با شیوایی بخصوصی وضعیت کنونی قوم یَهُوَه را به تصویر می‌کشند!‏ مسیحیان حقیقی  با اینکه «از هر امّت و قبیله و قوم و زبان» می‌باشند،‏ در همهٔ عالم با یکدیگر متحد هستند،‏ و این در حالی است که در بین اکثر انسانها به دلیل تنفر و خشونت و فقر رقت‌آور روحانی،‏ تفرقه و نفاق وجود دارد.‏ مسیحیان حقیقی با اطمینان به اینکه سرانجام به صلح،‏ آرامش و امنیت جاودانی دست خواهند یافت،‏ مطابق عدالت خدا زندگی،‏ کار و خدمت می‌کنند.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏⁠۹،‏ ۱۷‏.‏

۲۲.‏ چه تفاوتی بین وضعیت قوم خدا و معتقدان به دین کاذب وجود دارد؟‏

^۲۲ در بهشت روحانی،‏ آنچه در اِشَعْیا ۳۲:‏۱۸ نبوت شده در حال تحقق یافتن است.‏ در این آیه آمده است:‏ ‏«قوم من در مسکن سلامتی و در مساکنِ مطمئن و در منزلهای آرامی ساکن خواهند شد.‏» اما برای مسیحیان تصنعی ‏«حین فرود آمدن جنگل تگرگ خواهد بارید و شهر به درکهٔ اسفل خواهد افتاد.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۱۹ ‏)‏ آری،‏ داوری یَهُوَه همچون توفان شدید تگرگ آماده است تا بر شهرِ جعلیِ دین کاذب باریدن گیرد و «جنگل» طرفداران آن را فرو ریزد و برای همیشه از میان بردارد!‏

۲۳.‏ کدام کار جهانی در شرف اتمام است،‏ و حالت کسانی که در آن شرکت دارند چیست؟‏

^۲۳ در خاتمهٔ این بخش از نبوت آمده است:‏ ‏«خوشابحال شما که بر همهٔ آبها تخم می‌کارید و پایهای گاو و الاغ را رها می‌سازید.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۳۲:‏۲۰ ‏)‏ قوم باستانی خدا برای شخم‌زنی مزارع و بذرافشانی از گاو و الاغ که حیوانات بارکش بودند،‏ استفاده می‌کردند.‏ امروزه،‏ قوم یَهُوَه برای چاپ و توزیع میلیاردها نشریهٔ مبتنی بر کتاب مقدس،‏ از وسایل چاپ،‏ ابزار الکترونیک،‏ ساختمانهای مدرن،‏ وسایل حمل و نقل گوناگون و مهمتر از همه یک سازمان متحد تئوکراتیک استفاده می‌کنند.‏ کارکنان مشتاق،‏ به کمک این وسایل بذر حقیقت ملکوت را «بر همهٔ آبها» یا به عبارت دیگر در سراسر زمین می‌پاشند.‏ میلیونها نفر از مردان و زنان خداترس بدین ترتیب گردآوری شده‌اند و توده‌های بیشتری از مردم دسته دسته به آنان می‌پیوندند.‏ (‏ مکاشفه ۱۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ براستی که «خوشابحال» همگی آنها!‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۳۱]‏

در طومارهای بحرالمیّت باب سی و دوم کتاب اِشَعْیا با علامت «‏X‏» مشخص شده است

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۳۳]‏

هر ‹سرور› همانند پناهگاهی در مقابل باد،‏ سرپناهی در باران،‏ آب در بیابان،‏ و سایه در آفتاب است.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۳۸]‏

مسیحیان از بشارت دادن به دیگران شادی فراوان می‌یابند