فصل ۱

پیامبری باستانی با پیامی نوین

اِشَعْیا ۱:‏۱

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ ما شاهد چه وضعیت اسفباری در دنیای امروز هستیم؟‏ ب)‏ یکی از سناتورهای آمریکایی چگونه نگرانی خود را از انحطاط جوامع بشری بیان داشت؟‏

کیست که نخواهد از چنگ مسائل امروز جامعهٔ بشری رهایی یابد؟‏ اما مرتباً آرزوهایمان نقش بر آب می‌شوند.‏ همه در تمنای صُلحیم ولی فلاکت جنگ بسیاری را به ستوه آورده است.‏ قانون و نظم را طلب می‌کنیم ولی نمی‌توانیم موج فزایندهٔ سرقت،‏ تجاوز،‏ و قتل را متوقف سازیم.‏ مایلیم به همسایه‌مان اعتماد کنیم،‏ ولی مجبوریم درهای منزلمان را برای حفاظت خود قفل کنیم.‏ به فرزندانمان مهر می‌ورزیم و تلاشمان بر این است که ارزشهای سالم را در آنها بپرورانیم ولی اغلب در کمال یأس می‌بینیم که از رفتار ناشایست دوستانشان پیروی می‌کنند.‏

^۲ سخن ایّوب را که می‌گوید عمر کوتاه انسان «پر از زحمات» است،‏ نمی‌توان انکار کرد.‏ (‏ ایّوب ۱۴:‏۱‏)‏ این واقعیت بخصوص در دوران ما صدق می‌کند زیرا جامعهٔ بشری به نحوی بی‌سابقه رو به انحطاط گذارده است.‏ یک سناتور آمریکایی اظهار داشت:‏ «جنگ سرد پایان گرفته است،‏ اما متأسفانه جهان حالا به محیطی مناسب برای وحشیگری و انتقامجویی قومی،‏ قبیله‌ای و مذهبی تبدیل شده است.‏ .‏ .‏ .‏ ما به قدری معیارهای اخلاقی را بی‌ارزش کرده‌ایم که بسیاری از جوانان،‏ سرگردان و ناامید گشته و در گرداب مشکلات غرق شده‌اند.‏ حالا باید با عواقب غفلتهای والدین،‏ طلاق،‏ آسیب به کودکان،‏ حاملگی نوجوانان،‏ ترک تحصیل،‏ استعمال مواد مخدر،‏ و خیابانهای پر از خشونت روبرو شویم.‏ درست مثل آن است که خانه‌مان از زمین‌لرزهٔ عظیم جنگ سرد نجات یافته ولی گرفتار موریانه‌ها شده باشد.‏»‏

۳.‏ کدام کتاب مقدس است که بخصوص برای آینده امیدبخش است؟‏

 ^۳ با این همه،‏ جای امیدواری وجود دارد.‏ حدود ۲۷۰۰ سال پیش،‏ خدا به مردی در خاورمیانه الهام کرد تا یک سری نبوت را به زبان آورد که معنای ویژه‌ای برای دوران ما دارند.‏ این پیامها در یکی از کتابهای کتاب مقدس که نام آن نبی را بر خود دارد آمده‌اند؛‏ آن نبی اِشَعْیاست.‏ اِشَعْیا کیست،‏ و چرا می‌توان گفت که نبوت او که حدود سه هزار سال پیش به رشتهٔ تحریر درآمده،‏ برای همهٔ انسانهای عصر حاضر سرچشمهٔ نور است؟‏

مردی درستکار در دورانی پرتلاطم

۴.‏ اِشَعْیا کیست،‏ و چه وقت خدمت خود به یَهُوَه را در مقام نبی آغاز کرد؟‏

^۴ اِشَعْیا در نخستین آیهٔ کتابش خود را ‏«ابن آموص»‏ * معرفی می‌کند،‏ و برایمان نقل می‌کند که ‏«در روزهای عُزِّیّا و یوتام و آحاز و حِزْقِیّا پادشاهان یهودا» در مقام نبی خدا مشغول خدمت بوده است.‏ ‏(‏ اِشَعْیا ۱:‏⁠۱ ‏)‏ در اینصورت،‏ اِشَعْیا حداقل ۴۶ سال به مردم یهودا نبوت کرد،‏ و ظاهراً فعالیت خود را اواخر حکومت عُزِّیّا یعنی حدود سال ۷۷۸ ق.‏د.‏م.‏،‏ آغاز نمود.‏

۵،‏ ۶.‏ در مورد زندگی خانوادگی اِشَعْیا از چه چیز می‌توان اطمینان داشت،‏ و چرا؟‏

 ^۵ در مقایسه با انبیای دیگر،‏ اطلاع چندانی از زندگی اِشَعْیا نداریم.‏ فقط می‌دانیم که متأهل بوده و همسر خود را «نبیّه» خوانده است.‏ (‏ اِشَعْیا ۸:‏۳‏)‏ در «دایرة‌المعارف کتاب مقدس،‏ الهیات،‏ و آثار کلیسا» (‏ انگل‍.‏)‏،‏ تألیف مَ‍ک‌کْلینتاک و اسْترانگ،‏ دربارهٔ زندگی زناشویی اِشَعْیا آمده است که «نه تنها با دعوت الهی که از او شده بود هماهنگی داشت بلکه با آن پیوند خورده بود.‏» به احتمال زیاد،‏ همسر اِشَعْیا نیز مانند برخی دیگر از زنان خداشناس اسرائیل باستان،‏ خود نیز وظیفه‌ای نبوی به عهده داشت.‏ —‏ داوران ۴:‏۴؛‏ ۲پادشاهان ۲۲:‏⁠۱۴‏.‏

^۶ اِشَعْیا و همسرش حداقل دارای دو پسر بودند که نام هر یک معنایی نبوی داشت.‏ پسر اول،‏ شآریاشوب نام داشت که پدرش را هنگام رساندن پیام خدا به آحاز،‏ پادشاه شریر،‏ همراهی کرد.‏ (‏ اِشَعْیا ۷:‏۳‏)‏ جای تردید نیست که اِشَعْیا و همسرش پرستش خدا را یک امر خانوادگی می‌دانستند،‏ و از این نظر برای زوجهای امروزی الگوی خوبی هستند!‏

۷.‏ اوضاع یهودا را در روزگار اِشَعْیا توصیف کنید.‏

^۷ اِشَعْیا و خانواده‌اش در طی دوران پرتلاطمی از تاریخ یهودا در آنجا زندگی می‌کردند.‏ ناآرامی سیاسی در آن سرزمین حکمفرما بود،‏ دادگاهها مملو از رشوه‌خواری بودند،‏ و ریاکاری تار و پود مذهبی جامعه را از هم گسسته بود.‏ نوک تپه‌ها را مذبحهای خدایان دروغین پر ساخته بودند.‏ حتی بعضی از پادشاهان،‏ مُروج بت‌پرستی بودند.‏ برای مثال،‏ آحاز نه تنها بت‌پرستی را در میان تابعانش مجاز می‌دانست،‏ بلکه شخصاً در آن شرکت می‌کرد،‏ و فرزندانش را در طی مراسم قربانی به خدای کنعانی مُولَک،‏ «از آتش گذرانید.‏»‏ * (‏ ۲پادشاهان ۱۶:‏⁠۳،‏ ۴؛‏ ۲تواریخ ۲۸:‏⁠۳،‏ ۴‏)‏ همهٔ این وقایع در میان قومی روی می‌داد که با یَهُوَه عهد بسته بودند!‏ —‏ خروج ۱۹:‏⁠۵-‏۸‏.‏

۸.‏ الف)‏ عُزِّیّا و یوتام پادشاه چه نمونه‌ای از خود به جای گذاشتند،‏ و آیا مردم از این نظر از آنها پیروی می‌کردند؟‏ ب)‏ اِشَعْیا چگونه در بین مردمی خودسر از خود شهامت نشان داد؟‏

 ^۸ امر درخور ستایش آن است که برخی از معاصران اِشَعْیا،‏ منجمله فرمانروایان معدودی،‏ سعی می‌کردند پرستش حقیقی را ترویج دهند.‏ در میان آنها می‌توان از عُزِّیّا پادشاه نام برد که «آنچه در نظر خداوند پسند بود» انجام داد.‏ با این حال در طی دوران حکومتش مردم «در مکانهای بلند قربانی می‌گذرانیدند و بخور می‌سوزانیدند.‏» (‏ ۲پادشاهان ۱۵:‏⁠۳،‏ ۴‏)‏ یوتام پادشاه نیز «آنچه در نظر خداوند پسند بود» انجام داد.‏ ولی مردم «هنوز فساد می‌کردند.‏» (‏ ۲تواریخ ۲۷:‏⁠۲‏)‏ قسمت اعظم خدمت نبوی اِشَعْیا در حالی سپری شد که پادشاهیِ یهودا در وضعیت روحانی و اخلاقیِ اسفباری به سر می‌برد.‏ مردم به طور کلی به اعمال صحیح پادشاهانشان توجهی نمی‌کردند.‏ طبعاً رساندن پیامهای خدا به چنین مردم خودسری کار آسانی نبود.‏ با وجود این،‏ وقتی یَهُوَه پرسید:‏ «کِه را بفرستم؟‏ و کیست که برای ما برود؟‏» اِشَعْیا بی‌درنگ اعلام کرد:‏ «لبّیک مرا بفرست.‏» —‏ اِشَعْیا ۶:‏۸‏.‏

پیام نجات

۹.‏ معنی نام اِشَعْیا چیست،‏ و این نام چه ارتباطی با موضوع کتابش دارد؟‏

^۹ معنای نام اِشَعْیا،‏ «نجات یَهُوَه» است و می‌توان آن را موضوع پیام او شمرد.‏ برخی از نبوتهای اِشَعْیا در مورد داوری است،‏ با این حال موضوع نجات در سراسر این کتاب به چشم می‌خورد.‏ اِشَعْیا بارها نقل کرد که چگونه یَهُوَه در وقت مناسب اسرائیلیان را از اسارت بابلیان آزاد خواهد ساخت و به بازماندگان آنها امکان خواهد داد که به صهیون برگردند و جلال پیشین آن سرزمین را به آن باز گردانند.‏ جای تردید نیست که اِشَعْیا از اینکه افتخار یافته بود در مورد نبوتهای مربوط به بازسازی اورشلیم عزیزش،‏ سخن بگوید و بنویسد،‏ غرق در شادی بود!‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ چرا کتاب اِشَعْیا امروز برای ما جالب‌توجه است؟‏ ب)‏ کتاب اِشَعْیا چگونه توجه ما را به سوی مسیح جلب می‌کند؟‏

^۱۰ ولی این پیامهای داوری و نجات چه ارتباطی با ما دارند؟‏ جای  خوشحالی است که اِشَعْیا فقط برای استفادهٔ پادشاهی اسباط دوگانهٔ یهودا نبوت نمی‌کند،‏ بلکه در واقع پیامهای او در روزگار ماست که معنایی ویژه می‌یابند.‏ او تصویر پرشکوهی از ملکوت خدا ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه این ملکوت بزودی برکات عظیمی برای زمین به همراه خواهد آورد.‏ در این رابطه،‏ بخش بزرگی از نوشته‌های اِشَعْیا مربوط به مسیحِ پیشگویی‌شده است که در مقام پادشاه ملکوت خدا حکومت خواهد کرد.‏ (‏ دانیال ۹:‏⁠۲۵؛‏ یوحنّا ۱۲:‏۴۱‏)‏ مطمئناً تصادفی نیست که نامهای عیسی و اِشَعْیا در واقع معنای مشابهی را القا می‌کنند،‏ زیرا عیسی به معنی «یَهُوَه نجات است» می‌باشد.‏

^۱۱ البته،‏ عیسی هفت قرن پس از اِشَعْیا تولد یافت.‏ با این حال،‏ نبوتهای مربوط به مسیح که در کتاب اِشَعْیا آمده‌اند به قدری مشروح و صحیح هستند که گویی یک شاهد عینیِ زندگیِ عیسی بر روی زمین،‏ آنها را به رشتهٔ تحریر درآورده است.‏ از اینرو،‏ جای تعجب نیست که عیسی و رسولانش برای روشن ساختن هویت مسیح،‏ به کتاب اِشَعْیا بیش از هر کتاب دیگری از کتاب مقدس استناد کرده‌اند.‏

۱۲.‏ چرا باید مشتاق مطالعهٔ کتاب اِشَعْیا باشیم؟‏

^۱۲ اِشَعْیا تصویر باشکوهی از «آسمانی جدید و زمینی جدید» ترسیم می‌کند که در آن «پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد نمود» و سروران به انصاف حکمرانی خواهند کرد.‏ (‏ اِشَعْیا ۳۲:‏⁠۱،‏ ۲؛‏ ۶۵:‏⁠۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏⁠۱۳‏)‏ بدین ترتیب،‏ کتاب اِشَعْیا به امید دلگرم‌کنندهٔ ملکوت خدا تحت حکمرانی عیسی مسیح در مقام پادشاه به تخت نشستهٔ آن،‏ اشاره می‌کند.‏ چقدر برای ما مایهٔ دلگرمی است که هر روز به امید فرا رسیدن «نجات [یَهُوَه]» به سر بریم!‏ (‏ اِشَعْیا ۲۵:‏⁠۹؛‏ ۴۰:‏⁠۲۸-‏۳۱‏)‏ پس بیا با اشتیاق پیام پرارزش کتاب اِشَعْیا را بررسی کنیم.‏ با این کار،‏ اطمینانمان به وعده‌های خدا بسیار بیشتر خواهد شد.‏ و در کنار آن،‏ اعتقادمان به اینکه یَهُوَه حقیقتاً خدای نجات ماست محکمتر خواهد گشت.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[کادر/‏تصویر در صفحهٔ ۷]‏

اِشَعْیا که بود؟‏

معنی نام:‏ ‏«نجات یَهُوَه»‏

وضعیت خانوادگی:‏ متأهل،‏ دارای حداقل دو پسر

محل اقامت:‏ اورشلیم

تعداد سالهای خدمت:‏ حداقل ۴۶ سال،‏ از حدود ۷۷۸ ق.‏د.‏م.‏ تا بعد از ۷۳۲ ق.‏د.‏م.‏

پادشاهان یهودا که با او هم‌عصر بودند:‏ عُزِّیّا،‏ یوتام،‏ آحاز،‏ حِزْقیّا

انبیای هم‌عصر او:‏ میکاه،‏ هوشَع،‏ عُوْدید

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۶]‏

اِشَعْیا و همسرش پرستش خدا را امری خانوادگی می‌شمردند