فصل ۱۷

غریبان در خانهٔ عبادت خدا گرد می‌آیند

اِشَعْیا ۵۶:‏۱-‏۱۲

۱،‏ ۲.‏ در سال ۱۹۳۵ چه اطلاعیهٔ پرشوری صادر شد،‏ و این رویداد بخشی از چیست؟‏

در روز جمعه ۳۱ مه سال ۱۹۳۵،‏ جوزِف اِف.‏ راترفورد خطاب به انبوه حاضران در کنگره‌ای در واشنگتن دی.‏ سی.‏ در مورد هویت ‹گروه عظیمی› که یوحنّای رسول در رؤیا دید سخن گفت.‏ نقطهٔ اوج سخنرانی برادر راترفورد هنگامی بود که از حاضران چنین درخواست کرد:‏ «لطفاً همهٔ کسانی که امید دارند تا ابد بر روی زمین زندگی کنند از جای خود برخیزند.‏» به گفتهٔ یکی از حاضران «بیش از نیمی از جمعیت از جای خود برخاستند.‏» سپس برادر راترفورد گفت:‏ «گروه عظیم را بنگرید!‏» یکی دیگر از حاضران خاطرهٔ آن لحظه را چنین توصیف می‌کند:‏ «ابتدا سکوت برقرار شد،‏ سپس فریادهای شادی به هوا برخاست و تا مدت زیادی ادامه یافت.‏» —‏ مکاشفه ۷:‏۹‏.‏

^۲ این رویداد برجسته بخشی از تحقق جاری نبوّتی است که ۲۷۰۰ سال پیش به رشتهٔ تحریر درآمده است و در کتاب مقدّس ما باب پنجاه و ششمین کتاب اِشَعْیا را تشکیل می‌دهد.‏ این نبوّت نیز درست مانند بسیاری از نبوّت‌های دیگر کتاب اِشَعْیا،‏ محتوی وعده‌های تسلّی‌بخش و هشدارهای جدّی است و در وهلهٔ اوّل خطاب به قوم عهدِ خدا در روزگار خود اِشَعْیا می‌باشد،‏ اما تحقق آن تا قرن‌ها بعد یعنی تا زمان ما نیز ادامه یافته است.‏

 چه نجاتی لازم است؟‏

۳.‏ یهودیانی که می‌خواهند به دست خدا نجات یابند چه باید بکنند؟‏

^۳ باب پنجاه و ششم کتاب اِشَعْیا با تذکری به یهودیان آغاز می‌گردد.‏ اما در واقع همهٔ پرستندگان حقیقی یَهُوَه باید از آنچه این نبی به رشتهٔ تحریر درآورده پیروی کنند.‏ او می‌نویسد:‏ ‏«‏خداوند چنین می‌گوید:‏ ‹انصاف را نگاه داشته،‏ عدالت را جاری نمایید،‏ زیرا که آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من نزدیک است.‏ خوشا به حال انسانی که این را به جا آورد و بنی‌آدمی که به این متمسّک گردد،‏ که سَبَّت را نگاه داشته،‏ آن را بی‌حرمت نکند و دست خویش را از هر عمل بد باز دارد.‏› » ‏(‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۱،‏ ۲ ‏)‏ آن دسته از اهالی یهودا که می‌خواهند به دست خدا نجات یابند باید از شریعت موسی پیروی کنند و در زندگی منصف و عدالت‌پیشه باشند.‏ به چه دلیل؟‏ زیرا یَهُوَه خود عدالت‌پیشه است.‏ از این رو عدالت‌پیشگان از سعادتی برخوردار می‌شوند که فقط نصیب کسانی می‌گردد که مورد لطف یَهُوَه قرار دارند.‏ —‏ مزمور ۱۴۴:‏۱۵ب‏.‏

۴.‏ چرا به جا آوردن سَبَّت در اسرائیل پراهمیت است؟‏

^۴ این نبوّت به جا آوردن سَبَّت را مورد تأکید قرار می‌دهد زیرا سَبَّت بخش مهمی از شریعت موسی است.‏ در واقع،‏ یکی از دلایلی که اهالی یهودا عاقبت به تبعید برده می‌شوند،‏ کوتاهی در به جا آوردن سَبَّت است.‏ (‏ لاویان ۲۶:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۲تواریخ ۳۶:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ سَبَّت نشانهٔ رابطهٔ ویژه‌ای است که یَهُوَه با یهودیان دارد،‏ و کسانی که سَبَّت را به جا می‌آورند نشان می‌دهند که برای این رابطه ارزش قایل هستند.‏ (‏ خروج ۳۱:‏۱۳‏)‏ علاوه بر این به جا آوردن سَبَّت برای معاصران اِشَعْیا یادآور آن است که یَهُوَه آفریدگار عالَم می‌باشد و در عین حال رحمت‌هایی را که نسبت به ایشان نشان داده است به ذهن ایشان می‌آورد.‏ (‏ خروج ۲۰:‏۸-‏۱۱؛‏ تثنیه ۵:‏۱۲-‏۱۵‏)‏ از آن گذشته به جا آوردن سَبَّت موجب می‌شود که پرستش یَهُوَه به شکل مرتب و سازمان‌یافته صورت گیرد.‏ این استراحتِ  هفتگی از کار روزمره به اهالی یهودا امکان می‌دهد تا به دعا،‏ مطالعه و تعمق بپردازند.‏

۵.‏ مسیحیان از لحاظ اصولی چگونه می‌توانند توصیهٔ مربوط به سَبَّت را به اجرا گذارند؟‏

^۵ آیا مسیحیان نیز باید سَبَّت را به جا آورند؟‏ مستقیماً خیر،‏ زیرا مسیحیان تابع شریعت نمی‌باشند و در نتیجه ملزم به اجرای سَبَّت نیز نیستند.‏ (‏ کُولُسیان ۲:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ با وجود این،‏ پولُس رسول توضیح داد که برای مسیحیان وفادار یک «آرامی سَبَّت» وجود دارد.‏ این «آرامی سَبَّت» مستلزم آن است که به فدیهٔ قربانی عیسی برای نجات ایمان داشته باشند و فقط بر انجام یک سری کارها تکیه نکنند.‏ (‏ عبرانیان ۴:‏۶-‏۱۰‏)‏ بدین ترتیب،‏ عبارات نبوّت اِشَعْیا در مورد سَبَّت برای خادمان امروز یَهُوَه یادآور آن است که ایمان به ترتیباتی که خدا برای نجات ما فراهم کرده است امری حیاتی می‌باشد.‏ این عبارات بخوبی نشان می‌دهد که داشتن رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه و همینطور نظم و تداوم در عبادت الزامی است.‏

تسلّی‌خاطر برای غریب و خَصی

۶.‏ کدام دو گروه در اینجا مورد توجه قرار می‌گیرند؟‏

^۶ یَهُوَه حال دو گروه را مخاطب قرار می‌دهد که خواهان خدمت به او هستند اما مطابق شریعت موسی دارای شرایط لازم برای وارد شدن به جماعت یهودی نمی‌باشند.‏ در نبوّت آمده است:‏ ‏«پس غریبی که با خداوند مقترن شده باشد،‏ تکلّم نکند و نگوید که خداوند مرا از قوم خود جدا نموده است و خَصی هم نگوید که اینک من درخت خشک هستم.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۳ ‏)‏ غریب از آن می‌ترسد که از اسرائیل رانده شود.‏ نگرانی خَصی از آن است که هرگز فرزندی نصیبش نشود تا بتواند نامش را محفوظ نگاه دارد.‏ هر دو گروه باید این ترس و نگرانی‌ها را از خود دور کنند.‏ پیش از آن که به علت این موضوع بپردازیم با هم موقعیتی را که آنان مطابق شریعت در مقابل قوم اسرائیل دارند،‏ بررسی می‌کنیم.‏

۷.‏ شریعت چه محدودیت‌هایی برای غریبان مقیم اسرائیل مقرّر ساخته است؟‏

 ^۷ غریبان نامختون نمی‌توانند با اسرائیلیان به عبادت بپردازند.‏ برای مثال،‏ آنان اجازه ندارند از غذاهای فِصَح بخورند.‏ (‏ خروج ۱۲:‏۴۳‏)‏ با غریبانی که قوانین آن سرزمین را عمداً زیر پا نگذارند با عدالت و مهمان‌نوازی رفتار می‌شود،‏ اما قوم اسرائیل هیچ پیوند دائمی با آنان برقرار نمی‌کند.‏ البته بعضی از آنان کاملاً شریعت را می‌پذیرند و اگر مذکر باشند به نشانهٔ این پذیرش ختنه می‌شوند.‏ بدین ترتیب به جمع یهودیان نوکیش می‌پیوندند و از این موهبت برخوردار می‌شوند که در صحن خانهٔ یَهُوَه به پرستش او بپردازند و به صورت بخشی از جماعت اسرائیل درآیند.‏ (‏ لاویان ۱۷:‏۱۰-‏۱۴؛‏ ۲۰:‏۲؛‏ ۲۴:‏۲۲‏)‏ اما حتی این نوکیشان نیز به طور کامل در عهد یَهُوَه با اسرائیل شریک نیستند و در سرزمین موعود ملکی را به میراث نمی‌برند.‏ غریبان نامختون می‌توانند به سوی معبد دعا کنند،‏ و ظاهراً اجازه دارند تا زمانی که قربانی‌هایشان مطابق موازین شریعت باشد از طریق کاهنان،‏ قربانی تقدیم کنند.‏ (‏ لاویان ۲۲:‏۲۵؛‏ ۱پادشاهان ۸:‏۴۱-‏۴۳‏)‏ با این همه اسرائیلیان نباید با آنان معاشرت نزدیک داشته باشند.‏

خَصی‌ها اسمی جاودانی می‌یابند

۸.‏ الف)‏ شریعت خَصی‌ها را به چه چشمی می‌نگریست؟‏ ب)‏ ملت‌های بت‌پرست خَصی‌ها را به چه کارهایی می‌گماردند و واژهٔ «خَصی» در بعضی موارد به چه معنا بوده است؟‏

^۸ خَصی‌ها،‏ حتی اگر از والدین یهودی به دنیا آمده باشند نیز به طور کامل عضوی از قوم اسرائیل محسوب نمی‌شوند.‏ * (‏ تثنیه ۲۳:‏۱‏)‏ در میان  برخی از ملت‌های بت‌پرست روزگار کتاب مقدّس،‏ خَصی‌ها موقعیت ویژه‌ای داشتند و رسم بر آن بود که برخی از کودکانی را که در جنگ به اسارت گرفته می‌شدند عقیم سازند.‏ خَصی‌ها (‏ خواجه‌سرایان)‏ در دربار پادشاهان منصب‌دار بودند.‏ یک خَصی ممکن بود «مستحفظ زنان» یا «مستحفظ مُتعه‌ها» و یا ملازم ملکه باشد.‏ (‏ اِسْتَر ۲:‏۳،‏ ۱۲-‏۱۵؛‏ ۴:‏۴-‏۶،‏ ۹‏)‏ هیچ گواهی در دست نیست که اسرائیلیان نیز از چنین رسومی پیروی می‌کردند یا مشخصاً برای خدمت به پادشاهانشان خَصی‌ها را به کار می‌گماشتند.‏ *

۹.‏ یَهُوَه چه عبارات تسلّی‌بخشی خطاب به کسانی که از لحاظ جسمی خَصی هستند بیان می‌کند؟‏

^۹ کسانی که در اسرائیل از لحاظ جسمی خَصی (‏ خواجه)‏ بودند نه تنها هنگام پرستش خدای حقیقی محدودیت‌هایی داشتند بلکه باید ننگ بزرگ بی‌فرزندی و این را که کسی وارث نامشان نمی‌شد نیز متحمّل می‌شدند.‏ بنابراین عبارات بعدی نبوّت برای چنین افرادی مایهٔ تسلّی‌خاطر فراوان است!‏ در آنجا آمده است:‏ ‏«‏خداوند دربارهٔ خَصی‌هایی که سَبَّت‌های مرا نگاه دارند و آنچه را که من خوش دارم اختیار نمایند و به عهد من متمسّک گردند،‏ چنین می‌گوید.‏ که به ایشان در خانهٔ خود و در اندرون دیوارهای خویش یادگاری و اسمی بهتر از پسران و دختران خواهم داد.‏ اسمی جاودانی که منقطع نخواهد شد به ایشان خواهم بخشید.‏» —‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۴،‏ ۵‏.‏

۱۰.‏ وضعیت خَصی‌ها چه وقت تغییر کرد،‏ و از آن پس امکان دستیابی به چه موهبتی در اختیار آنان گذارده شده است؟‏

^۱۰ آری،‏ روزی خواهد رسید که حتی خَصی‌ها می‌توانند بی‌مانع به عنوان خادم یَهُوَه پذیرفته شوند.‏ اگر فرمانبردار باقی بمانند به آنان «یادگاری» یا به  عبارت دیگر مکانی در خانهٔ یَهُوَه و همینطور نامی بهتر از فرزندان پسر و دختر داده خواهد شد.‏ این وقایع چه وقت روی خواهد داد؟‏ پس از مرگ عیسی مسیح.‏ در آن زمان عهدِ کهنهٔ شریعت جای خود را به عهدی جدید می‌دهد،‏ و «اسرائیل خدا» جایگزین اسرائیل جسمی می‌شود.‏ (‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ از آن پس،‏ همهٔ کسانی که ایمان می‌آورند می‌توانند خدا را به نحوی پسندیده پرستش کنند.‏ برتری‌های مادرزادی و وضعیت جسمی دیگر مد نظر نیست.‏ کسانی که وفادارانه پایداری کنند،‏ حال شرایط جسمی آنان هر چه می‌خواهد باشد،‏ به «اسمی جاودانی که منقطع نخواهد شد» دست خواهند یافت.‏ یَهُوَه آنان را فراموش نخواهد کرد.‏ اسامی آنان در «کتاب یادگاری» خدا نگاشته خواهد شد،‏ و در زمانی که او تعیین می‌کند،‏ به آنان زندگی جاودانی عطا خواهد گشت.‏ —‏ مَلاکی ۳:‏۱۶؛‏ امثال ۲۲:‏۱؛‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۷‏.‏

غریبان در کنار قوم خدا به پرستش می‌پردازند

۱۱.‏ غریبان برای دستیابی به برکت چه باید بکنند؟‏

^۱۱ وضعیت غریبان چگونه خواهد بود؟‏ حال نبوّت،‏ دوباره به این دسته از افراد می‌پردازد.‏ کلام یَهُوَه برای ایشان مایهٔ تسلّی‌خاطر بسیار است.‏ اِشَعْیا می‌نویسد:‏ ‏«غریبانی که با خداوند مقترن شده،‏ او را خدمت نمایند و اسم خداوند را دوست داشته،‏ بندهٔ او بشوند.‏ یعنی همهٔ کسانی که سَبَّت را نگاه داشته،‏ آن را بی‌حرمت نسازند و به عهد من متمسّک شوند.‏ ایشان را به کوه قدس خود خواهم آورد و ایشان را در خانهٔ عبادت خود شادمان خواهم ساخت و قربانی‌های سوختنی و ذبایح ایشان بر مذبح من قبول خواهد شد،‏ زیرا خانهٔ من به خانهٔ عبادت برای تمامی قوم‌ها مسمّیٰ خواهد شد.‏» —‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۶،‏ ۷‏.‏

۱۲.‏ پیش از این چه برداشتی از نبوّت عیسی در مورد «گوسفندان دیگر» وجود داشت؟‏

^۱۲ در روزگار ما «غریبان» به تدریج ظاهر شده‌اند.‏ پیش از جنگ جهانی اوّل،‏ چنین برداشت می‌شد که علاوه بر کسانی که امید دارند با عیسی در  آسمان به حکومت بپردازند یعنی کسانی که امروزه اسرائیل خدا می‌نامیم،‏ افراد بسیار دیگری نیز نجات خواهند یافت.‏ شاگردان کتاب مقدّس از گفتهٔ عیسی که در یوحنّا ۱۰:‏۱۶ آمده است آگاه بودند.‏ در این آیه می‌خوانیم:‏ «مرا گوسفندان دیگر هست که از این آغل نیستند.‏ باید آنها را نیز بیاورم و آواز مرا خواهند شنید و یک گلّه و یک شبان خواهند شد.‏» شاگردان کتاب مقدّس می‌دانستند که این «گوسفندان دیگر» یک طبقهٔ زمینی هستند.‏ اما اغلب آنان معتقد بودند که این گوسفندان دیگر در طی حکومت هزارسالهٔ عیسی مسیح ظهور خواهند کرد.‏

۱۳.‏ چرا چنین استدلال شد که گوسفندانی که در باب بیست و پنجم کتاب متّیٰ به آنها اشاره می‌شود در طی روزهای آخر سیستم کنونی ظاهر خواهند شد؟‏

^۱۳ سرانجام،‏ درک بهتری از آیهٔ دیگری نیز که دربارهٔ گوسفندان است،‏ به عمل آمد.‏ در باب بیست و پنجم کتاب متّیٰ‏،‏ تمثیل عیسی در مورد گوسفندان و بزها ذکر شده است.‏ در این تمثیل،‏ به گوسفندان زندگی جاودانی عطا می‌شود زیرا از برادران عیسی حمایت می‌کنند.‏ از این رو،‏ این گوسفندان باید طبقه‌ای از انسان‌ها باشند سوای برادران مسح‌شدهٔ مسیح.‏ در سال ۱۹۲۳،‏ در طی کنگره‌ای در شهر لوس‌آنجلس،‏ واقع در ایالت کالیفرنیا،‏ توضیح داده شد که این گوسفندان باید در طی روزهای آخر سیستم کنونی ظاهر شوند نه در طی حکومت هزارسالهٔ مسیح.‏ چرا؟‏ زیرا تمثیل عیسی بخشی از پاسخ او به این پرسش بود که «این امور کی واقع می‌شود و نشان آمدن تو و انقضای عالَم چیست؟‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۳‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ چگونه در زمینهٔ درک موقعیت گوسفندان دیگر در زمان آخر پیشرفت‌هایی حاصل شد؟‏

^۱۴ در طی دههٔ ۱۹۲۰،‏ برخی از افرادی که به شاگردان کتاب مقدّس پیوسته بودند،‏ احساس کردند که روح یَهُوَه بر آنها شهادت نمی‌دهد که به آسمان خوانده شده‌اند.‏ با این حال،‏ آنان نیز خادمان غیور خدای متعال بودند.‏ در سال ۱۹۳۱ با چاپ کتاب «اثبات حقانیت» (‏ انگل‍.‏)‏ موقعیت این افراد به شکل روشن‌تری نشان داده شد.‏ در این کتاب که توضیح آیه به  آیهٔ کتاب حِزْقِیال از کتاب مقدّس می‌باشد،‏ رؤیای «یک مرد» که دوات کاتب را به همراه دارد نیز مورد بحث قرار گرفته است.‏ (‏ حِزْقِیال ۹:‏۱-‏۱۱‏)‏ این «مرد» از میان اورشلیم می‌گذرد و پیشانی کسانی را که از دیدن کارهای پلید در آن شهر آه و ناله می‌کنند علامت‌گذاری می‌کند.‏ او نمایندهٔ برادران عیسی یعنی باقی‌ماندهٔ مسیحیان مسح‌شده بر روی زمین می‌باشد که در طی داوری جهان مسیحیت که اورشلیم مظهر آن است،‏ هنوز در قید حیاتند.‏ کسانی که علامت‌گذاری می‌شوند گوسفندان دیگر هستند که در طی همان دورهٔ زمانی زندگی می‌کنند.‏ در این رؤیا آنان هنگامی که مأموران یَهُوَه برای انتقامجویی از این شهر مرتد دست به کار می‌شوند،‏ زنده می‌مانند.‏

^۱۵ در سال ۱۹۳۲ درک عمیق‌تری از نمایش نبوی دربارهٔ یِیهُو،‏ پادشاه اسرائیل و یَهُوناداب،‏ حامی غیراسرائیلی او به دست آمد که نشان می‌داد چگونه گوسفندان دیگر به حمایت برادران مسح‌شدهٔ مسیح برمی‌آیند،‏ درست همانطور که یَهُوناداب همراه یِیهُو رفت و از او در نابودی پرستش بَعْل حمایت کرد.‏ عاقبت،‏ در سال ۱۹۳۵ گوسفندان دیگر که در طی دوران آخر این سیستم زندگی می‌کنند به نام گروه عظیمی که یوحنّای رسول در رؤیا دید معرفی شدند.‏ این موضوع برای نخستین بار در طی کنگره‌ای در واشنگتن دی.‏ سی.‏ که پیش از این بدان اشاره کردیم،‏ توضیح داده شد.‏ جوزِف اِف.‏ راترفورد در این کنگره کسانی را که امید زمینی دارند «جمعی کثیر» خواند.‏

۱۶.‏ «غریبان» چه امتیازات و مسئولیت‌هایی دارند؟‏

^۱۶ بدین ترتیب،‏ کم‌کم معلوم شد که «غریبان» نقش بزرگی در اجرای مقاصد یَهُوَه در طی ایّام آخر ایفا می‌کنند.‏ آنان نزد اسرائیل خدا می‌آیند تا یَهُوَه را بپرستند.‏ (‏ زَکَرِیّا ۸:‏۲۳‏)‏ «غریبان» در کنار آن ملت روحانی،‏ قربانی‌های پسندیده به خدا تقدیم می‌کنند و آرامی سَبَّت را آغاز می‌کنند.‏ (‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ علاوه بر این،‏ خدا را در معبد روحانی  وی که همانند معبد اورشلیم «خانهٔ عبادتِ تمامی امّت‌ها» می‌باشد،‏ پرستش می‌کنند.‏ (‏ مَرقُس ۱۱:‏۱۷‏)‏ آنان به فدیهٔ قربانی عیسی مسیح ایمان می‌ورزند،‏ و بدین ترتیب «لباس خود را به خون برّه شست و شو کرده،‏ سفید نموده‌اند.‏» و ‹شبانه‌روز [یَهُوَه] را خدمت می‌کنند.‏› —‏ مکاشفه ۷:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۱۷.‏ غریبان دوران ما چگونه به عهد جدید متمسّک شده‌اند؟‏

^۱۷ منظور از این که غریبان دوران ما به عهد جدید متمسّک شده‌اند آن است که با پیوستن به اسرائیل خدا از فواید و برکاتی که از این عهد حاصل می‌شود بهره‌مند می‌شوند.‏ با وجود آنکه در این عهد شرکت ندارند،‏ از صمیم قلب به قوانین مربوط به آن پای‌بند می‌باشند.‏ بنابراین قانون یَهُوَه  در دل آنان جای دارد،‏ و یَهُوَه را پدر آسمانی خود و فرمانروای متعال می‌دانند.‏ —‏ اِرْمیا ۳۱:‏۳۳،‏ ۳۴؛‏ متّیٰ ۶:‏۹؛‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏.‏

۱۸.‏ در طی ایّام آخر چه گردآوری‌ای در حال انجام است؟‏

^۱۸ در ادامه نبوّت اِشَعْیا آمده است:‏ ‏«خداوند یَهُوَه که جمع‌کنندهٔ رانده‌شدگان اسرائیل است می‌گوید که بعد از این دیگران را با ایشان جمع خواهم کرد علاوه بر آنانی که از ایشان جمع شده‌اند.‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۸ ‏)‏ در ایّام آخر،‏ یَهُوَه «رانده‌شدگان اسرائیل» یعنی باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان را گرد آورده است.‏ علاوه بر این،‏ کسان دیگری را نیز جمع‌آوری می‌کند که همان گروه عظیم می‌باشند.‏ این افراد همگی با آرامش و تفاهم تحت سرپرستی یَهُوَه و عیسی مسیح یعنی پادشاهِ منصوب او به پرستش یَهُوَه می‌پردازند.‏ به دلیل وفاداری این افراد به سلطنت یَهُوَه از طریق مسیح،‏ یَهُوَه یعنی شبان نیکو از آنان گلّه‌ای متحد و شاد ساخته است.‏

دیده‌بانان کور،‏ سگ‌های گنگ

۱۹.‏ چه دعوتی از جانوران وحشی صحرا و جنگل شده است؟‏

^۱۹ سخنان گرم و نویدبخش پیشین حال با عبارات شگرف و قدری هولناک ادامه می‌یابند.‏ یَهُوَه آماده است تا به غریبان و خَصی‌ها رحمت نشان دهد.‏ اما بسیاری از کسانی که ادعا می‌کنند اعضای جماعت خدا هستند محکوم و مستحق مجازات می‌باشند.‏ علاوه بر این،‏ حتی شایسته نیستند که با احترام دفن شوند بلکه اجسادشان باید خوراک جانوران درنده گردد.‏ از این رو،‏ در نبوّت آمده است:‏ ‏«ای تمام حیوانات صحرا و ای جمیع حیوانات جنگل بیایید و بخورید!‏» ‏(‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۹ ‏)‏ خوراک این جانوران وحشی چه خواهد بود؟‏ توضیح این موضوع را در ادامهٔ نبوّت می‌یابیم.‏ این توضیح،‏ شاید یادآور سرنوشت کسانی باشد که در جنگ آیندهٔ حارمَجِدّون با خدا مقابله می‌کنند و اجساد بی‌جانشان بر زمین رها می‌گردد تا خوراک پرندگان آسمان شود.‏ —‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ این رهبران مذهبی چه کاستی‌هایی دارند که موجب می‌شود صلاحیت هدایت روحانی نداشته باشند؟‏

 ^۲۰ در ادامهٔ نبوّت آمده است:‏ ‏«دیده‌بانان او کورند،‏ جمیع ایشان معرفت ندارند و همگی ایشان سگان گنگند که نمی‌توانند بانگ کنند.‏ خواب می‌بینند و دراز شده،‏ خفتن را دوست می‌دارند.‏ و این سگان حریصند که نمی‌توانند سیر بشوند و ایشان شبانند که نمی‌توانند بفهمند.‏ جمیع ایشان به راه خود میل کرده،‏ هر یکی به طرف خود طالب سود خویش می‌باشد.‏ ‏(‏ و می‌گویند ‏)‏ بیایید شراب بیاوریم و از مُسکرات مست شویم و فردا مثل امروز روز عظیم بلکه بسیار زیاده خواهد بود.‏» —‏ اِشَعْیا ۵۶:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

^۲۱ رهبران مذهبی یهودا ادعا می‌کنند که یَهُوَه را می‌پرستند و مدعی‌اند که «دیده‌بانان او» می‌باشند.‏ اما از لحاظ روحانی کور،‏ گنگ و خواب‌آلود هستند.‏ آنان اگر نتوانند دیده‌بانی کنند و یا نتوانند در مورد خطر هشدار دهند،‏ به چه کار می‌آیند؟‏ چنین دیده‌بانان روحانی درک ندارند و در موقعیتی نیستند که بتوانند مردم گوسفندگونهٔ خود را هدایت و راهنمایی کنند.‏ وانگهی فاسدند و ولعی سیری‌ناپذیر برای ارضای امیال خود دارند.‏ به جای آن که راهنمایی‌های یَهُوَه را دنبال کنند،‏ طریق خود را پیش می‌گیرند،‏ به دنبال منافع نامشروع خویش بوده،‏ در نوشیدن مشروبات الکلی افراط می‌کنند،‏ و دیگران را نیز به انجام این کارها تشویق می‌نمایند.‏ بی‌اعتنا به داوری قریب‌الوقوع خدا،‏ به مردم می‌گویند همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت.‏

۲۲.‏ رهبران مذهبی روزگار عیسی چه شباهتی به رهبران مذهبی یهودای باستان داشتند؟‏

^۲۲ پیش از این اِشَعْیا در نبوّتش از استعارهٔ مشابهی برای توصیف رهبران مذهبی بی‌ایمان یهودا استفاده کرد و آنان را از لحاظ روحانی میخواره و خواب‌آلود و فاقد درک و شعور خوانده بود.‏ این رهبران بار سنّت‌های بشری را بر دوش مردم می‌گذاردند،‏ و دروغ‌های مذهبی به زبان  می‌آوردند.‏ به جای اینکه برای دریافت کمک به خدا نظر کنند به آشوریان متوسل شدند.‏ (‏ ۲پادشاهان ۱۶:‏۵-‏۹؛‏ اِشَعْیا ۲۹:‏۱،‏ ۹-‏۱۴‏)‏ روشن است که این رهبران مذهبی درس عبرت نگرفته‌اند.‏ متأسفانه،‏ در قرن اوّل نیز رهبرانی از این قبیل وجود داشتند.‏ این رهبران به جای آن که بشارتی را که عیسی یعنی پسر خدا برایشان به ارمغان آورده بود بپذیرند،‏ او را از خود راندند و نقشهٔ قتل وی را تدارک دیدند.‏ عیسی صریحاً آنان را راهنمایان کور خواند و اضافه کرد:‏ «هر گاه کور،‏ کور را راهنما شود،‏ هر دو در چاه افتند.‏» —‏ متّیٰ ۱۵:‏۱۴‏.‏

 دیده‌بانان امروز

۲۳.‏ کدام نبوّت پِطْرُس در مورد رهبران مذهبی تحقق یافته است؟‏

^۲۳ پِطْرُس رسول اخطار کرد که معلّمان دروغین پدیدار خواهند شد تا مسیحیان را گمراه سازند.‏ او نوشت:‏ «قوم اسرائیل علاوه بر پیامبران راستین،‏ پیامبران دروغین هم داشتند و شما هم در میان خود معلّمین دروغین خواهید داشت.‏ آنها مخفیانه تعالیم غلط و زیان‌بخش به میان شما خواهند آورد و همان مولائی را که آنها را خرید انکار خواهند نمود و بلای ناگهانی بر سر خود خواهند آورد.‏» (‏ ۲پِطْرُس ۲:‏۱‏،‏ انجیل شریف ‏)‏ ثمرهٔ تعالیم و فرقه‌گرایی چنین معلّمان دروغین چه بوده است؟‏ ثمره‌اش به وجود آمدن جهان مسیحیت می‌باشد که رهبران مذهبی آن امروزه برای دوستان سیاستمدارشان از خدا برکت می‌طلبند و سپس وعدهٔ آینده‌ای درخشان می‌دهند.‏ رهبران مذهبی جهان مسیحیت نشان داده‌اند که دربارهٔ مسائل روحانی کور،‏ گنگ و بی‌زبان،‏ و در خواب می‌باشند.‏

۲۴.‏ چه یگانگی و وحدتی بین اسرائیل روحانی و غریبان وجود دارد؟‏

^۲۴ اما یَهُوَه در حال گردآوری میلیون‌ها غریب است تا در کنار آخرین افراد اسرائیل خدا در خانهٔ عظیمِ عبادت روحانی او به پرستش مشغول شوند.‏ این غریبان،‏ با این که از ملت‌ها،‏ نژادها،‏ و زبان‌های گوناگون هستند با یکدیگر و اسرائیل خدا وحدت و یگانگی دارند.‏ آنان اطمینان دارند که فقط یَهُوَه خدا از طریق عیسی مسیح می‌تواند ایشان را نجات بخشد.‏ محبت این مسیحیان به یَهُوَه،‏ آنان را وا می‌دارد تا به برادران مسح‌شدهٔ مسیح پیوسته و ایمان خویش را به زبان آورند.‏ عبارات زیر که خدا به رسول خود الهام فرموده است،‏ مایهٔ تسلّی‌خاطر فراوان آنان است:‏ «اگر به زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و در دل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید،‏ نجات خواهی یافت.‏» —‏ رومیان ۱۰:‏۹‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵۰]‏

سَبَّت امکان دعا،‏ مطالعه،‏ و تعمّق را فراهم می‌آورد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۵۶]‏

موقعیت گوسفندان دیگر بروشنی در کنگرهٔ واشنگتن دی.‏ سی.‏،‏ در سال ۱۹۳۵ توضیح داده شد (‏ در پایین عکسی از تعمید؛‏ سمت راست برنامهٔ کنگره)‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵۹]‏

جانوران وحشی به ضیافت دعوت شده‌اند

 ‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۶۱]‏

غریبان و اسرائیل خدا با یکدیگر وحدت دارند