‏«ساعت داوری» نزدیک شده است

در مکاشفه که آخرین بخش کتاب مقدّس است می‌بینیم که فرشته‌ای در وسط آسمان پرواز می‌کند و «مژدهٔ جاودانی» می‌دهد.‏ این فرشته با صدایی بلند فریاد می‌زند:‏ «از خدا بترسید و او را حمد گوئید زیرا که ساعت داوری او آمده است.‏» (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏،‏ ا ش ‏)‏ «ساعت داوری» زمانی است که خدا داوری خود را اعلام کرده،‏ به اجرا می‌گذارد.‏ در واقع نقطهٔ اوج «روزهای آخر» یعنی دوران ماست.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏.‏

فرا رسیدن «ساعت داوری» برای دوستداران حق و راستی مژدهٔ بزرگی است.‏ در آن وقت است که خدا خادمانش را از شرّ نظام کنونی دنیا که بر مبنای خشونت و بی‌رحمی است نجات می‌بخشد.‏

حال قبل از آنکه «ساعت داوری» با نابود شدن نظام پلید دنیا پایان گیرد،‏ کتاب مقدّس ما را بر آن می‌دارد که ‹از خدا بترسیم و او را حمد گوییم.‏› آیا ما واقعاً به این گفته عمل می‌کنیم؟‏ منظور از خداترسی و گرامی داشتن خدا فقط آن نیست که بگوییم،‏ به وجود او اعتقاد داریم.‏ (‏ متّیٰ ۷:‏۲۱-‏۲۳؛‏ یعقوب ۲:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ خداترسی واقعی احترامی عمیق نسبت به خدا در ما ایجاد می‌کند.‏ احترامی که ما را از بدی دور نگاه می‌دارد.‏ (‏ امثال ۸:‏۱۳‏)‏ و باعث می‌شود از بدی نفرت داشته باشیم و نیکویی را دوست بداریم.‏ (‏ عاموس ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ حمد گفتن و گرامی داشتن یَهّوَه خدا به معنای حرمت گذاردن به گفته‌های او و خواندن مرتب کلام او یعنی کتاب مقدّس است.‏ علاوه بر این،‏ به معنای اعتماد قلبی و دائم به اوست.‏ (‏ مزمور ۶۲:‏۸؛‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ همهٔ کسانی که حقیقتاً خدا را گرامی می‌دارند از روی محبت مطیع او هستند زیرا معتقدند که او آفریدگار و فرمانروای عالَم است.‏ اگر در حقیقت این امر شکی داریم باید فوراً آن را برطرف سازیم.‏

زمان اجرای داوری‌ای که فرشته از آن سخن می‌گوید،‏ «روز خداوند» نیز نامیده می‌شود.‏ چنین روزی در سال ۶۰۷ قبل از میلاد (‏قبل از دوران ما)‏ برای اورشلیم باستان فرا رسید زیرا اهالی آن شهر به هشدارهای پیامبران یَهُوَه بی‌اعتنایی می‌کردند.‏ یَهُوَه به آنان اخطار داده و گفته بود که «روز عظیم خداوند نزدیک است،‏ .‏ .‏ .‏ و بزودی هر چه تمام‌تر می‌رسد،‏» اما اهالی آن شهر نزدیک بودن آن روز را نمی‌پذیرفتند.‏ (‏ صَفَنْیا ۱:‏۱۴‏)‏ همچنین در سال ۵۳۹ ق.‏م.‏ «روز خداوند» برای بابل باستان فرا رسید.‏ (‏ اِشَعْیا ۱۳:‏۱،‏ ۶‏)‏ بابلیان هشدارهای پیامبران یَهُوَه را به کلّی نادیده می‌گرفتند،‏ چون که به استحکامات نظامی و خدایان خود اتکا می‌کردند.‏ بی‌توجهی به این هشدارها سبب شد که در عرض یک شب،‏ مادها و پارس‌ها شهر پرشکوه‌شان را تصرف کنند.‏

چه رویدادی در انتظار ماست‏؟‏ ما نیز در آستانهٔ «روز خداوند» قرار داریم،‏ با این تفاوت که این بار این روز ابعاد بسیار وسیع‌تری خواهد داشت.‏ (‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۱-‏۱۴‏)‏ خدا بابلِ عظیم را داوری و محکوم ساخته است و در مکاشفه ۱۴:‏۸ فرشته‌ای سقوط آن را اعلام می‌کند.‏ این گفته به وقوع پیوسته است.‏ بابل عظیم دیگر نمی‌تواند پرستندگان یَهُوَه را زیر سلطهٔ خود داشته باشد.‏ فساد و همکاری‌اش در جنگ‌ها رسوایی به بار آورده و چیزی به نابودی کامل آن باقی نمانده است.‏ به همین دلیل،‏ کتاب مقدّس به مردم جهان هشدار می‌دهد:‏ «از این شهر بیرون آیید،‏ مبادا شریک گناهان او شوید،‏ مبادا سهمی از بلاهای او به شما رسد،‏ زیرا که گناهان او اینک تا به فلک رسیده،‏ و خدا جنایات او را به یاد آورده است.‏» —‏ مکاشفه ۱۸:‏۴،‏ ۵‏،‏ ه ن.‏

بابل عظیم چیست؟‏ مجموعهٔ ادیان دروغین دنیا در کتاب مقدّس به بابل عظیم تشبیه شده است،‏ زیرا این ادیان ریشه در بابل باستان دارند.‏ (‏ مکاشفه،‏ باب‌های ۱۷،‏ ۱۸‏)‏ بعضی از نقاط مشترک این ادیان با آیین‌های مذهبی بابل باستان به قرار زیر است:‏

‏• کاهنان بابل باستان در امور سیاسی سرزمین خود نقش بزرگی داشتند.‏ امروزه نیز بسیاری از ادیان در امور سیاسی دخالت می‌کنند.‏

 ‏• کاهنان بابل اغلب جنگ را ترویج می‌دادند.‏ رهبران مذهبی امروز نیز غالباً سربازان را تشویق می‌کنند تا به میدان جنگ بروند و برایشان دعای پیروزی می‌خوانند.‏

‏• آموزش‌ها و اَعمال کاهنان بابل باستان مردم آن سرزمین را به فساد اخلاق و فحشا کشانده بود.‏ امروزه نیز رهبران روحانی معیارهای اخلاقی الٰهی را کنار گذاشته‌اند و در نتیجه فساد اخلاق چه در میان روحانیون و چه در میان مردم افزایش فراوان یافته است.‏ نکتهٔ جالب توجه دیگر آن است که در کتاب مکاشفه بابل عظیم به یک فاحشه تشبیه شده زیرا با دخالت در امور سیاسی و زیر پا گذاشتن معیارهای خدا گویی با دنیا و دولت‌های سیاسی هم‌بستر شده است.‏

‏• در بابل باستان،‏ املاک وسیعی به معبد تعلّق داشت و کاهنان نقش مهمی در تجارت ایفا می‌کردند.‏ امروزه نیز همان طور که کتاب مقدّس می‌گوید بابل عظیم غرقِ ثروت و تجمّلات است و علاوه بر اماکن مقدّس خود،‏ در بازرگانی و تجارت شرکت فعال دارد.‏ گذشته از این،‏ تعالیم،‏ اعیاد و رسوم بابل عظیم ثروت فراوانی نصیب او و تاجران دنیا می‌کند.‏

‏• بت‌پرستی،‏ سحر و جادو و فالگیری در بابل باستان رواج فراوان داشت.‏ علاوه بر این،‏ بابلیان به زندگی پس از مرگ نیز اعتقاد داشتند.‏ شهر آنها پر از معابد و پرستشگاه‌های متعدد برای نیایش خدایانشان بود.‏ با وجود این،‏ با پرستش یَهُوَه خدای حقیقی مخالفت می‌کردند.‏ همین اعتقادات و مخالفت با پرستش یَهُوَه را می‌توان در ادیان کاذب امروز نیز مشاهده کرد.‏

در روزگار باستان،‏ یَهُوَه از قدرت‌های سیاسی و نظامی برای مجازات کسانی که به او بی‌اعتنایی می‌کردند استفاده می‌کرد.‏ برای مثال،‏ از آشوری‌ها استفاده کرد تا در سال ۷۴۰ ق.‏م.‏ سامره را نابود سازند و برای مجازات اورشلیم یک بار از بابلیان در سال ۶۰۷ ق.‏م.‏ و بار دیگر از رومیان در سال ۷۰ میلادی استفاده کرد.‏ و برای تنبیه بابلیان در سال ۵۳۹ ق.‏م.‏ مادها و پارسیان را فرستاد.‏ کتاب مقدّس در بارهٔ روزگار ما پیشگویی کرده است که حکومت‌های سیاسی مانند حیوانی وحشی به «فاحشه» یعنی ادیان دروغین حمله‌ور خواهند شد،‏ او را برهنه و رسوا و سرانجام نابود خواهند ساخت.‏ —‏ مکاشفه ۱۷:‏۱۶‏.‏

آیا حکومت‌های دنیا حقیقتاً ادیان دروغین را نابود خواهند ساخت؟‏ در کتاب مقدّس آمده است که ‹خدا در دل ایشان خواهد نهاد› تا ارادهٔ او را در این باره به عمل آورند.‏ (‏ مکاشفه ۱۷:‏۱۷‏)‏ نابودی بابل عظیم یعنی ادیان دروغین،‏ ناگهانی و غیرقابل‌پیش‌بینی خواهد بود.‏

شما چه باید بکنید؟‏ از خود بپرسید:‏ ‹آیا هنوز با مذهب و دینی که با تعالیم و کارهای بابل عظیم آلوده است در تماس هستم؟‏› حتی اگر به آن دین تعلّق نداشته باشید از خود بپرسید:‏ ‹آیا تحت تأثیر آن دین قرار دارم؟‏› به عنوان مثال:‏ ‹آیا اَعمال زشت و غیراخلاقی را بد نمی‌دانم؟‏ آیا به پول و خوشگذرانی بیشتر از خدا علاقه دارم؟‏ آیا به سخنان یَهُوَه،‏ حتی در موارد به ظاهر کم‌اهمیت،‏ عمداً بی‌توجهی می‌کنم؟‏› پیش از پاسخگویی به دقت فکر کنید.‏

برای آنکه مورد لطف یَهُوَه قرار بگیریم باید کاملاً تعالیم و آداب و رسوم ادیان دروغین را از دل خود دور کنیم.‏ فرصت چندانی نمانده،‏ نابودی بابل عظیم بسیار نزدیک است.‏ کتاب مقدّس در این باره به ما اخطار داده می‌گوید:‏ «شهر بزرگ بابل تا ابد ناپدید خواهد شد.‏» —‏ مکاشفه ۱۸:‏۲۱‏،‏ تفس.‏

علاوه بر ادیان دروغین،‏ در «ساعت داوری» به فرمان یَهُوَه خدا همهٔ حکومت‌های دنیا نیز از میان خواهند رفت،‏ زیرا حق  حاکمیت او را به رسمیت نمی‌شناسند.‏ (‏ مکاشفه ۱۳:‏۱،‏ ۲؛‏ ۱۹:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ در پیشگویی دانیال آمده است که در زمان ما ‹خدای آسمان‌ها سلطنتی برقرار می‌سازد که هرگز از بین نخواهد رفت.‏› این پادشاهی به فرمانروایی عیسی مسیح همهٔ حکومت‌های بشری را نابود خواهد ساخت و «خودش تا ابد پایدار خواهد ماند.‏» در پیشگویی دانیال حکومت‌های بشری از زمان بابل باستان تا دوران ما،‏ به صورت مجسمه‌ای عظیم نمایش داده شده که از طلا،‏ نقره،‏ مس،‏ آهن،‏ و گِل ساخته شده است.‏ —‏ دانیال ۲:‏۲۰-‏۴۵‏،‏ تفس.‏

کتاب مقدّس به خداپرستان واقعی هشدار می‌دهد که به «آنچه در دنیاست» دل نبندند چرا که انسان را از خدا دور می‌سازد.‏ (‏ ۱یوحنّا ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ آیا تصمیمات و اَعمال شما در زندگی نشانگر آن است که کاملاً تابع پادشاهی خدا هستید و به آن بیش از هر چیز دیگری اهمیت می‌دهید؟‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۳۳؛‏ یوحنّا ۱۷:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۴]‏

خدا چه وقت عیسی مسیح را برای داوری جهان خواهد فرستاد‏؟‏

‏«آماده باشید،‏ زیرا پسر انسان در ساعتی خواهد آمد که انتظارش را ندارید.‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۴‏،‏ ه ن.‏

‏‹بیدار بمانید و آماده باشید چون نمی‌دانید در چه روز و ساعتی عیسی باز می‌گردد.‏› —‏ متّیٰ ۲۵:‏۱۳‏،‏ تفس.‏

‏«وقوع آن حتمی و بدون تأخیر خواهد بود.‏» —‏ حَبَقُّوق ۲:‏۳‏،‏ تفس‏.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۴]‏

اگر از آینده باخبر بودید چه می‌کردید‏؟‏

اگر می‌دانستید که هنوز چندین سال دیگر به نابودی دنیای شیطان باقی مانده چه می‌کردید؟‏ آیا از اینکه خدا هنوز دنیای شیطان را نابود نساخته،‏ ناامید شده‌اید و شور و شوق خدمت به او را از دست داده‌اید؟‏ —‏ عبرانیان ۱۰:‏۳۶-‏۳۸‏.‏

درست است که یَهُوَه زمان دقیق نابودی دنیای شیطان را مشخص نساخته است اما با این کار به انسان فرصت می‌دهد که نیّت قلبی خود را آشکار سازد.‏ کسانی که یَهُوَه را خوب می‌شناسند می‌دانند که او از آنچه در دل انسان می‌گذرد به خوبی آگاه است و نمی‌توان او را فریب داد.‏ اگر کسی از صمیم قلب به او خدمت نکند و گمان کند که می‌تواند درست پیش از نابودی دنیای شیطان به او روی آورد سخت در اشتباه است.‏ —‏ اِرْمیا ۱۷:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۳‏.‏

کسی که واقعاً یَهُوَه را دوست داشته باشد خدمت به او را مهم‌ترین وظیفهٔ خود در زندگی می‌داند.‏ چنین کسی به دنبال ثروت‌اندوزی نیست و تا وقتی وسیلهٔ امرارمعاش در اختیار دارد قانع و راضی است.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۸؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۷-‏۱۲‏)‏ علاوه بر این،‏ تفریحات سالم را برای خود انتخاب می‌کند نه آنکه از هر کاری دیگران می‌کنند تقلید کند.‏ (‏ مَرقُس ۶:‏۳۱؛‏ رومیان ۱۲:‏۲‏)‏ کسی که واقعاً یَهُوَه را دوست دارد مانند عیسی مسیح،‏ به درخواست‌های او با جان و دل عمل می‌کند.‏ —‏ مزمور ۳۷:‏۴؛‏ ۴۰:‏۸‏.‏

مسیحی واقعی امید زندگی جاودانی دارد و حاضر است تا ابد به یَهُوَه خدمت کند و برایش فرقی نمی‌کند که کمی بیشتر صبر کند.‏

 ‏[کادر/‏تصویر در صفحهٔ ۵۱]‏

چه کسی حق دارد بر عالَم حکومت کند؟‏

موضوع حق حاکمیت خدا بر عالَم و دلیل آنکه چرا او تا به حال درد و رنج را از میان برنداشته است با هم ارتباط مستقیم دارد.‏

یَهُوَه خدا در مقام آفریدگار عالَم،‏ حق دارد بر زمین و ساکنان آن حکومت کند.‏ اما بنا به نوشتهٔ کتاب مقدّس کمی پس از آفرینش انسان،‏ شیطان حقانیت حکومت خدا بر عالَم را زیر سؤال برد.‏ او ادعا کرد که خدا به انسان‌ها آزادی کامل نمی‌دهد و به آدم و حوّا گفت که اگر خلاف قانون خدا عمل کنند نمی‌میرند،‏ با این گفته در واقع خدا را دروغگو خواند.‏ علاوه بر این،‏ مدعی شد که بهتر است انسان بر انسان حکومت کند تا خدا بر انسان.‏ —‏ پیدایش،‏ باب‌های ۲،‏ ۳‏.‏

اگر خدا شیطان و آدم و حوّا را فوراً نابود می‌ساخت فقط برتری قدرتش ثابت می‌شد ولی ادعاهای شیطان بی‌پاسخ می‌ماند.‏ از این رو،‏ به همهٔ فرشتگان و انسان‌ها اجازه داد تا عواقب نافرمانی را به چشم ببینند و خود تصمیم‌گیری کنند که آیا او را حاکمِ به حق عالَم می‌دانند یا نه.‏ درست است که این راه‌حل سختی‌هایی به همراه دارد اما اگر خدا چنین نمی‌کرد هیچ یک از ما متولّد نمی‌شدیم.‏

از آن گذشته،‏ خدا با فرستادن عیسی مسیح،‏ راه رهایی از این سختی‌ها را پیش روی همهٔ انسان‌های مطیع و باایمان گشوده است.‏ با قربانی شدن عیسی مسیح،‏ امکان نجات از چنگال گناه و عواقب آن و همین طور رستاخیز مردگان و دستیابی به زندگی جاودانی در بهشت روی زمین،‏ به وجود آمده است.‏

مدت زمانی را که یَهُوَه برای رسیدگی به ادعاهای شیطان در مورد حق حکمرانی بر عالَم و موضوع وفاداری بشر اختصاص داده است،‏ به خادمان یَهُوَه فرصت می‌دهد تا از این موقعیت برای اثبات محبت و وفاداری خویش به او استفاده کنند.‏ علاوه بر این،‏ اگر یَهُوَه به این ادعاها رسیدگی نمی‌کرد عالَم دچار هرج و مرج و بی‌قانونی می‌شد.‏ *

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر]‏

پادشاهی خدا همهٔ حکومت‌های بشری را نابود خواهد ساخت