فصل بیست و یک

تحقق شکوهمند مقصود یَهُوَه

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ مقصود یَهُوَه برای مخلوقات هوشمندش چیست؟‏ ب)‏ اعضای خانواده و همچنین پرستندگان متحد خدا از چه کسانی تشکیل شده بودند؟‏

مقصود محبت‌آمیز یَهُوَه،‏ خدای واحد حقیقی این است که جمیع مخلوقات هوشمند در پرستش او متحد و از «آزادی پرشکوه فرزندان خدا» متمتع گردند.‏ تحقق این مقصود همچنین آرزوی قلبی دوستداران عدالت است.‏

^۲ یَهُوَه جهت تحقق بخشیدن به مقصود والای خود شروع به خلقت کرد و اوّلین مخلوق او پسری بود که از هنگام رستاخیزش ‹فروغ جلال خدا و خاتم جوهر او می‌باشد.‏› (‏ عبرانیان ۱:‏۱-‏۳‏)‏ یَهُوَه شخصاً این پسر را خلق کرد.‏ از این رو،‏ او موجود بی‌نظیری بود.‏ از آن پس،‏ مخلوقات هوشمند دیگر می‌بایست از طریق این پسر یگانه آفریده می‌شدند:‏ ابتدا فرشتگان در آسمان و سپس انسان‌ها بر روی زمین.‏ (‏ ایّوب ۳۸:‏۷؛‏ لوقا ۳:‏۳۸‏)‏ آنان خانوادهٔ عظیمی را در عالَم تشکیل می‌دادند و یَهُوَه پادشاه،‏ خدا و پدر بامحبت همهٔ آنان بود.‏

۳.‏ الف)‏ همهٔ ما چه چیزی را از نخستین والدین خود به ارث برده‌ایم؟‏ ب)‏ یَهُوَه از روی محبت چه ترتیبی برای فرزندان آدم داد؟‏

^۳ اوّلین والدین ما تعمداً گناه کردند و به مرگ محکوم شدند.‏ در نتیجه،‏ خدا آنان را طرد و از باغ عدن اخراج کرد و دیگر ایشان را اعضای خانوادهٔ خود در عالَم به شمار نمی‌آوَرْد.‏ (‏ پیدایش ۳:‏۲۲-‏۲۴؛‏ تثنیه ۳۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ از آنجایی که همهٔ ما فرزندان آدم و حوّا هستیم،‏ با تمایلات  گناهکارانه متولّد شده‌ایم.‏ اما یَهُوَه می‌دانست بعضی از فرزندان آدم و حوّا به عدالت و درستکاری علاقه نشان خواهند داد.‏ بنابراین،‏ از روی محبت ترتیبی داد تا این قبیل انسان‌ها بتوانند ‹ در آزادی پرشکوه فرزندان خدا سهیم شوند.‏› —‏ رومیان ۸:‏۲۰،‏ ۲۱‏،‏ انجیل شریف.‏

نظر لطف یَهُوَه از اسرائیل برمی‌گردد

۴.‏ یَهُوَه چه فرصتی را به اسرائیلیان باستان عطا کرد؟‏

^۴ تقریباً ۲۵۰۰ سال بعد از خلقت آدم،‏ یَهُوَه به قومی فرصت داد تا رابطهٔ خاصی با او برقرار سازند.‏ یَهُوَه اسرائیلیان باستان را به عنوان قوم خویش برگزید و شریعت خود را به آنان داد.‏ (‏ پیدایش ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ به این ترتیب،‏ اسرائیلیان ملتی را تشکیل دادند که یَهُوَه از آن جهت تحقق بخشیدن به مقصودش استفاده می‌کرد.‏ (‏ تثنیه ۱۴:‏۱،‏ ۲؛‏ اِشَعْیا ۴۳:‏۱‏)‏ با وجود این،‏ آنان هنوز در اسارت گناه و مرگ بودند و نمی‌توانستند از آزادی پرشکوهی که آدم و حوّا در ابتدا داشتند برخوردار شوند.‏

۵.‏ اسرائیلیان رابطهٔ خاص خود را با خدا چطور از دست دادند؟‏

^۵ اما نظر لطف یَهُوَه بر اسرائیلیان بود و آنان می‌بایست حرمت او را به عنوان پدر خود نگاه داشته،‏ مطابق مقصود او عمل می‌کردند.‏ عیسی نیز در سخنان خود بر اهمیت این تعهد تأکید کرد.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۴۳-‏۴۸‏)‏ لیکن ملت اسرائیل در این کار قصور ورزیدند.‏ آن یهودیان مدعی بوده و می‌گفتند:‏ «یک پدر داریم که خدا باشد.‏» اما عیسی اظهار نمود که اَعمال و روحیهٔ ایشان چنین ادعایی را انکار می‌کرد.‏ (‏ یوحنّا ۸:‏۴۱،‏ ۴۴،‏ ۴۷‏)‏ در سال ۳۳ د.‏م.‏ خدا شریعت را منتفی ساخت و به رابطهٔ خاص خود با قوم اسرائیل خاتمه داد.‏ آیا این واقعه به آن معنی بود که انسان‌ها دیگر نمی‌توانستند از رابطهٔ مطلوبی با خدا برخوردار شوند؟‏

 جمع‌آوری «آنچه در آسمان .‏ .‏ .‏ است»‏

۶.‏ «انتظام» مذکور در اَفَسُسیان ۱:‏۹،‏ ۱۰ به چه منظور مورد استفاده قرار می‌گیرد؟‏

^۶ پولُس رسول توضیح داد که بعضی از انسان‌ها می‌توانستند از رابطهٔ خاصی با خدا برخوردار شوند.‏ برای مثال،‏ او با اشاره به ترتیبی که امکان پیوستن به جمع خانوادهٔ الٰهی را برای مؤمنین فراهم می‌آورد،‏ چنین نوشت:‏ «چونکه [خدا] سرّ ارادهٔ خود را به ما شناسانید،‏ بر حسب خوشنودی خود که در خود عزم نموده بود،‏ برای انتظام کمال زمان‌ها تا همه چیز را خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه بر زمین است،‏ در مسیح جمع کند.‏» (‏ اَفَسُسیان ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ عیسی مسیح محور «انتظام» مذکور می‌باشد،‏ زیرا از طریق وی تحصیل رضایت یَهُوَه برای انسان‌ها ممکن گشته است.‏ تعدادی از آنان امید زندگی در آسمان را دارند لیکن اکثر ایشان تا ابد بر روی زمین زندگی خواهند کرد.‏

۷.‏ منظور از «آنچه در آسمان .‏ .‏ .‏ است» اشاره به چه کسانی می‌باشد؟‏

^۷ یَهُوَه از پَنْطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ عنایت خود را به سوی «آنچه در آسمان .‏ .‏ .‏ است» یعنی کسانی که با مسیح وارث ملکوت آسمانی می‌شوند معطوف ساخت و ایشان را بر اساس ایمانشان به ارزش قربانی عیسی عادل محسوب کرد.‏ (‏ رومیان ۵:‏۱،‏ ۲‏)‏ بعد از مدتی،‏ یهودیان و ملل بیگانه نیز به جمع آنان پیوستند.‏ نهایتاً تعداد وارثان ملکوت آسمانی می‌بایست به ۱۴۴٬۰۰۰ می‌رسید.‏ (‏ غَلاطیان ۳:‏۲۶-‏۲۹؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱‏)‏ امروز فقط باقی‌ماندگانی از آنان بر روی زمین زندگی می‌کنند.‏

جمع‌آوری «آنچه بر زمین است»‏

۸.‏ منظور از «آنچه بر زمین است» اشاره به چه کسانی می‌باشد و آنان چه نوع رابطه‌ای با یَهُوَه دارند؟‏

^۸ آن «انتظام» همچنین ‹آنچه را که بر زمین است در مسیح جمع  می‌کند.‏› در حال حاضر،‏ میلیون‌ها انسان با امید زندگی ابدی بر روی زمین جمع‌آوری می‌شوند و در وحدت با باقی‌ماندگان وارثان ملکوت نام یَهُوَه را معظّم داشته،‏ از پرستش او تجلیل به عمل می‌آورند.‏ (‏ اِشَعْیا ۲:‏۲،‏ ۳؛‏ صَفَنْیا ۳:‏۹‏)‏ آنان همچون مسح‌شدگان،‏ یَهُوَه را «پدر» خود می‌خوانند زیرا تشخیص داده‌اند که او موهبت زندگی را به ایشان عطا کرده است،‏ و بر اساس ایمانشان به خون ریخته‌شدهٔ عیسی رضایت یَهُوَه را حاصل نموده‌اند.‏ (‏ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۴‏)‏ این جمعیت عظیم در آینده به کاملیت نایل خواهند آمد و خدا آنان را به معنی واقعی در زمرهٔ فرزندان خود به شمار خواهد آورد.‏

۹.‏ در رومیان ۸:‏۲۱ چه وعده‌ای به بشر داده شده است؟‏

^۹ انسان‌هایی که امید زندگی زمینی دارند مشتاقانه انتظار زمانی را می‌کشند که خلقت بشری «از قید فساد خلاصی خواهد یافت.‏» (‏ رومیان ۸:‏۲۱‏)‏ آن خلاصی،‏ پس از جنگ مسیح و لشکر آسمانی‌اش در انتها یا نقطهٔ اوج مصیبت عظیم،‏ یعنی پس از جنگ حارمَجِدّون میسر خواهد گشت.‏ در آن هنگام،‏ کلّ سیستم شریر شیطان نابود و در پی آن،‏ برکات پادشاهی هزارسالهٔ مسیح شامل حال عادلان خواهد شد.‏ —‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۷-‏۲۱؛‏ ۲۰:‏۶‏.‏

۱۰.‏ خادمان یَهُوَه در ستایش او چه سرودی خواهند خواند؟‏

^۱۰ آنگاه خادمان یَهُوَه بر روی زمین در ابراز احساساتشان نسبت به او با خادمان آسمانی‌اش همصدا شده،‏ با مسرّت خواهند خواند:‏ «عظیم و عجیب است اَعمال تو ای خداوند خدای قادر مطلق!‏ عدل و حقّ است راه‌های تو ای پادشاه امّت‌ها!‏ کیست که از تو نترسد،‏ خداوندا و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟‏ زیرا که تو تنها قدّوس هستی و جمیع امّت‌ها آمده،‏ در حضور تو پرستش خواهند کرد،‏ زیرا که احکام تو ظاهر گردیده است!‏» (‏ مکاشفه ۱۵:‏۳،‏ ۴‏)‏ چه واقعهٔ مهیجی!‏  بلی،‏ همهٔ خادمان یَهُوَه در امر پرستش خدای واحد حقیقی متحد و یکدل خواهند گشت؛‏ حتی مردگان خواهند برخاست و فرصت شرکت در ستایش یَهُوَه به ایشان داده خواهد شد.‏ —‏ اَعمال ۲۴:‏۱۵‏.‏

آزادی‌ای شکوهمند در پیش است

۱۱.‏ نجات‌یافتگان مصیبت عظیم از چه آزادی شکوهمندی برخوردار خواهند شد؟‏

^۱۱ طی جنگ حارمَجِدّون که در نقطهٔ اوج مصیبت عظیم به وقوع خواهد پیوست،‏ شرارت از زمین ریشه‌کن خواهد شد و متعاقب آن،‏ شیطان ابلیس دیگر «خدای این جهان» نبوده،‏ نیازی نخواهد بود که پرستندگان یَهُوَه با مکرهای وی مقابله کنند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۴؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۱،‏ ۲‏)‏ ادیان کاذب از بین خواهند رفت تا دیگر نتوانند در مورد یَهُوَه تعالیم غلط به انسان‌ها داده،‏ سبب نفاق میان جوامع بشری شوند.‏ خادمان خدای حقیقی دیگر توسط مقامات بشری مورد بی‌عدالتی و سوءاستفاده قرار نخواهند گرفت.‏ چه آزادی شکوهمندی!‏

۱۲.‏ انسان‌ها چطور از گناه و اثرات آن آزاد خواهند شد؟‏

^۱۲ عیسی به عنوان «برهٔ خدا که گناه جهان را برمی‌دارد» با استفاده از ارزش قربانی‌ای که در راه انسان‌ها داده است گناهان ایشان را رفع خواهد کرد.‏ (‏ یوحنّا ۱:‏۲۹‏)‏ وقتی عیسی روی زمین بود و گناهان فردی را می‌آمرزید،‏ برای اثبات چنین آمرزشی وی را شفا می‌داد.‏ (‏ متّیٰ ۹:‏۱-‏۷؛‏ ۱۵:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ او به همین نحو،‏ در مقام پادشاه آسمانی ملکوت خدا کوران،‏ گنگان،‏ ناشنوایان،‏ معلولین،‏ بیماران روحی و دیگر بیماران را به طور معجزه‌آسایی شفا خواهد داد.‏ (‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ انسان‌های مطیع،‏ دیگر تحت «شریعت گناه» قرار نخواهند داشت و افکار و اَعمالشان در نظر خودشان و در نظر خدا خوشایند خواهد بود.‏ (‏ رومیان ۷:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ در انتهای حکومت  هزارسالهٔ مسیح،‏ آنان به کاملیت بشری نایل آمده و «موافق شبیه» خدای واحد حقیقی خواهند شد.‏ —‏ پیدایش ۱:‏۲۶‏.‏

۱۳.‏ در انتهای حکمرانی هزارساله،‏ مسیح چه خواهد کرد و نتیجهٔ آن چه خواهد بود؟‏

^۱۳ زمانی که انسان‌ها به یاری مسیح به کاملیت نایل آیند،‏ او اقتداری را که برای این منظور از پدر خود دریافت کرده است مجدّداً به او باز خواهد گردانید؛‏ «وقتی که ملکوت را به خدا و پدر سپارد.‏ و در آن زمان تمام ریاست و تمام قدرت و قوّت را نابود خواهد گردانید.‏ زیرا مادامی که همهٔ دشمنان را زیر پای‌های خود ننهد،‏ می‌باید او سلطنت بنماید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ در آن زمان،‏ حکومت هزارسالهٔ ملکوت مقصود خود را به طور کامل انجام داده است و دیگر ضرورتی وجود ندارد که این حکومت بین یَهُوَه و انسان‌ها وساطت کند و از آنجایی که گناه انسان‌ها رفع شده و آنان از مرگ نجات یافته‌اند،‏ عیسی دیگر نیازی نخواهد دید که در نقش منجی بشر خدمت کند.‏ کتاب مقدّس شرح می‌دهد:‏ «آنگاه خود پسر هم مطیع خواهد شد او را که همه چیز را مطیع وی گردانید،‏ تا آنکه خدا کلّ در کلّ باشد.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۸‏.‏

۱۴.‏ انسان‌های کامل تحت چه آزمایشی قرار خواهند گرفت و به چه دلیل؟‏

^۱۴ سپس،‏ به انسان‌های کامل فرصت داده خواهد شد تا ثابت کنند که خدمت همیشگی به خدای واحد حقیقی را به عنوان طریق زندگی برگزیده‌اند.‏ بنابراین،‏ پیش از آنکه یَهُوَه انسان‌های کامل را به فرزندی بپذیرد،‏ اجازه خواهد داد ایشان تحت آزمایشی نهایی قرار گیرند.‏ شیطان و دیوهای او از هاویه رها خواهند شد،‏ لیکن قادر نخواهند بود آسیبی علاج‌ناپذیر بر کسانی که حقیقتاً به یَهُوَه محبت می‌ورزند وارد آورند.‏ اما انسان‌هایی که وفادار نمی‌مانند و تحت هدایت  شیطان نسبت به یَهُوَه عصیان می‌ورزند به همراه عصیانگر اصلی و دیوهایش برای همیشه نابود خواهند شد.‏ —‏ مکاشفه ۲۰:‏۷-‏۱۰‏.‏

۱۵.‏ مجدّداً چه وضعیتی در بین مخلوقات هوشمند یَهُوَه برقرار خواهد شد؟‏

^۱۵ متعاقب آن،‏ یَهُوَه همهٔ انسان‌هایی را که به کاملیت نایل آمده و طی آن آزمایش نهایی از سلطنت او حمایت کرده‌اند به فرزندی قبول خواهد کرد،‏ و ایشان به عنوان اعضای خانوادهٔ او در عالَم ‹ در آزادی پرشکوه فرزندان خدا سهیم خواهند گشت.‏› همهٔ مخلوقات هوشمند در آسمان و زمین مجدّداً در پرستش یَهُوَه،‏ خدای واحد حقیقی،‏ متحد خواهند شد.‏ به این ترتیب،‏ مقصود یَهُوَه به نحوی شکوهمند تحقق می‌یابد و از نام او تمجید به عمل می‌آید!‏ آیا آرزو داری که عضوی از آن خانوادهٔ سعادتمند جاودانی باشی؟‏ در آن صورت،‏ تو را تشویق می‌کنیم که به پند کتاب مقدّس در اوّل یوحنّا ۲:‏۱۷ توجه کنی که می‌گوید:‏ «دنیا و شهوات آن در گذر است لٰکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند،‏ تا به ابد باقی می‌ماند.‏»‏

مرور مبحث

‏• پیش از وقوع عصیانگری در عدن،‏ پرستندگان یَهُوَه چه در آسمان و چه بر روی زمین از چه رابطه‌ای با یَهُوَه برخوردار بودند؟‏

‏• خادمان خدا چه مسئولیتی در قبال او دارند؟‏

‏• در آینده چه کسانی به جمع فرزندان یَهُوَه خواهند پیوست و این موضوع چه ارتباطی با مقصود او در مورد پرستش متحد دارد؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

 ‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹۰]‏

انسان‌های مطیع در بهشت بر روی زمین زندگی خواهند کرد