ستایش یَهُوَه خدای واحد حقیقی
فصل دو
ستایش یَهُوَه خدای واحد حقیقی
۱. خدای واحد حقیقی کیست؟
کتاب مقدّس می‌گوید، هرچند بسیاری هستند که مردم به ایشان همچون خدایان می‌نگرند «لٰکن ما را یک خداست یعنی پدر.» ( ۱قُرِنتیان ۸:۵، ۶) بلی، ما «یک خدا» داریم و او یَهُوَه خالق همهٔ چیزهاست. ( تثنیه ۶:۴؛ مکاشفه ۴:۱۱) عیسی خطاب به پیروان خود یَهُوَه را ‹خدای خود و خدای ایشان› خواند. ( یوحنّا ۲۰:۱۷) این بیان او در هماهنگی با سخن موسی بود که گفته بود: «یَهُوَه خداست و غیر از او دیگری نیست.» ( تثنیه ۴:۳۵) یَهُوَه بسیار برتر از هر معبود دیگری است؛ برتر از بت‌ها، برتر از انسان‌هایی که مورد پرستش قرار گرفته‌اند و برتر از دشمنش شیطان ابلیس یعنی «خدای این جهان.» ( ۲قُرِنتیان ۴:۳، ۴) عیسی یَهُوَه را برخلاف همهٔ اینها «خدای واحدِ حقیقی» نامید. — یوحنّا ۱۷:۳.
۲. شناختن یَهُوَه باید چه تأثیری بر زندگی‌مان بگذارد؟
۲ وقتی انسان‌های قدرشناس به خصوصیات نیکوی یَهُوَه پی می‌برند و دربارهٔ آنچه که برای ما انسان‌ها انجام داده و خواهد داد مطلع می‌گردند، دلگرم و به سوی وی جلب می‌شوند، علاقه و محبتشان به او افزایش می‌یابد و بر آن می‌شوند که زبان به ستایش وی بگشایند. چگونه؟ یک طریق ستایش یَهُوَه آن است که در مورد او با دیگران صحبت کنیم. در رومیان ۱۰:۱۰ می‌خوانیم: «به زبان اعتراف می‌شود به جهت نجات.» طریق دیگر ستایش نمودن یَهُوَه آن است که در سخن و عمل از او تقلید کنیم. در اَفَسُسیان ۵:۱ چنین آمده است: «چون فرزندان عزیز به خدا اقتدا کنید.» برای انجام بهتر این کار باید شخصیت حقیقی یَهُوَه را بشناسیم.
۳. مهم‌ترین خصوصیات یَهُوَه کدامند؟
۳ در کتاب مقدّس بکرّات به صفات یا خصوصیات برجستهٔ خدا اشاره شده است که مهم‌ترین آنها حکمت، عدالت، قدرت و محبت است. «حکمت و کبریایی نزد وی است.» ( ایّوب ۱۲:۱۳) «همهٔ طریق‌های او انصاف [عدالت] است.» ( تثنیه ۳۲:۴) «عظمت توانایی [قدرت] وی» را انتهایی نیست. ( اِشَعْیا ۴۰:۲۶) همچنین «خدا محبت است.» ( ۱یوحنّا ۴:۸) لیکن یکی از این چهار خصوصیت از همه مهم‌تر و برجسته‌تر است و بیش از خصوصیات دیگرش نمایانگر شخصیت الٰهی اوست. آن خصوصیت کدام است؟
«خدا محبت است»
۴. کدام خصوصیت یَهُوَه، وی را برانگیخت که عالَم و موجودات زنده را خلق کند؟
۴ کدام خصوصیت یَهُوَه، وی را برانگیخت تا عالَم، موجودات روحی و همچنین بشر را خلق کند و به آنان شعور عطا کند؟ حکمت یا قدرت؟ گرچه خدا با حکمت و قدرت خود عالَم و موجودات هوشمند را خلق کرد، اما هیچ یک از این دو خصوصیتش او را به خلقت آنها برنینگیخت. او همچنین خدای عادل است؛ اما به موجب عدالت زندگی را به مخلوقات هوشمند اعطا نکرد بلکه به دلیل محبت عظیم خود بر آن شد که ایشان را خلق کند تا بتوانند همچون او از هستی لذت ببرند. محبت باعث شد که یَهُوَه قصد کند انسان‌های مطیع تا ابد در بهشت زندگی کنند. ( پیدایش ۱:۲۸؛ ۲:۱۵) یَهُوَه به دلیل محبت خود ترتیبی داد که بار محکومیت گناه آدم از دوش انسان‌ها برداشته شود.
۵. طبق گفتهٔ کتاب مقدّس یَهُوَه مظهر چه خصوصیتی است؟ توضیح بده.
۵ بنابراین، محبت برجسته‌ترین خصوصیت خداست، چرا که ذات یا طبیعت او محبت است. حکمت، عدالت و قدرت خصوصیات مهمی هستند. با وجود این، کتاب مقدّس نمی‌گوید که خدا حکمت، عدالت یا قدرت است بلکه می‌گوید «خدا محبت است.» بلی، خدا مظهر محبت است؛ محبتی مبنی بر اصول نه احساسات. یَهُوَه بر اساس حقیقت و درستکاری محبت می‌ورزد که برترین نوع محبت است و شخص یَهُوَه بهترین نمونهٔ آن. چنین محبتی ابراز ازخودگذشتگی کامل است و همیشه در عمل معلوم می‌گردد.
۶. با وجود اینکه خدا از ما برتر است، چه چیزی تقلید از او را برای ما امکان‌پذیر می‌سازد؟
۶ به دلیل خصوصیت عالی محبت می‌توانیم چنین خدایی را برای خود نمونه قرار دهیم و از او تقلید کنیم. ما انسان‌های حقیر، ناکامل و جایزالخطا ممکن است فکر کنیم هرگز قادر به تقلید از خدای خود نیستیم. اما یَهُوَه به محدودیت‌های ما واقف است و از ما انتظار کاملیت ندارد؛ و این مثال دیگری است از محبت عظیم او. یَهُوَه می‌داند که ما در حال حاضر چقدر از کاملیت به دور می‌باشیم. ( مزمور ۵۱:۵) از این رو، مزمورنویس در مزمور ۱۳۰:۳، ۴ گفت: «ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست ای خداوند که به حضور تو بایستد؟ لیکن مغفرت نزد توست.» بلی، ‹یَهُوَه خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیراحسان است.› ( خروج ۳۴:۶) «تو ای خداوند، نیکو و غفّار هستی.» ( مزمور ۸۶:۵) چه تسلّی‌خاطری! خدمت کردن به چنین خدای عزیزی و مورد عنایت و مرحمت او قرار گرفتن چقدر مسرّت‌بخش است!
۷. چگونه می‌توان محبت یَهُوَه را در خلقت مشاهده کرد؟
۷ محبت یَهُوَه را می‌توان همچنین در خلقت مشاهده کرد. به چیزهای خوبی که یَهُوَه پدید آورده است تا از آنها لذت ببریم همچون کوه‌ها، جنگل‌ها و دریاچه‌ها و اقیانوس‌های زیبا فکر کن. او خوراکی‌های لذیذ و بسیار متنوعی برای ما تهیه کرده است؛ گل‌های زیبا و خوش‌رایحهٔ فراوان و شمار زیادی حیوانات جالب و اعجاب‌انگیز خلق کرده است. او چیزهایی را خلق کرده تا انسان‌ها از آنها لذت ببرند، گرچه اجباری به این کار نداشت. مادامی که ناکامل هستیم و در دنیای شریر حاضر زندگی می‌کنیم نمی‌توانیم نهایت لذت را از آفریده‌های او ببریم. ( رومیان ۸:۲۲) لذا تصور آنچه را که یَهُوَه در بهشت برای ما انجام خواهد داد بکن! مزمورنویس وعده می‌دهد: «دست خویش را باز می‌کنی و آرزوی [معقول] همهٔ زندگان را سیر می‌نمایی.» — مزمور ۱۴۵:۱۶.
۸. برجسته ترین نحوهٔ ابراز محبت یَهُوَه به ما چیست؟
۸ برجسته‌ترین نحوهٔ ابراز محبت یَهُوَه به بشر کدام است؟ کتاب مقدّس توضیح می‌دهد: «خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.» ( یوحنّا ۳:۱۶) آیا یَهُوَه به دلیل نیکویی بشر این کار را کرد؟ در رومیان ۵:۸ می‌خوانیم: «خدا محبت خود را در ما ثابت می‌کند از اینکه هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد.» بلی، خدا پسر کامل خود را به زمین فرستاد تا زندگی خود را به عنوان فدیه برای ما قربانی کند و ما را از محکومیت گناه و مرگ آزاد سازد. ( متّیٰ ۲۰:۲۸) به این ترتیب، انسان‌هایی که به خدا محبت می‌ورزند می‌توانند به زندگی ابدی نایل آیند. خدا را شکر می‌گوییم که محبتش شامل حال همهٔ کسانی که می‌خواهند ارادهٔ او را به جا آورند می‌شود زیرا کتاب مقدّس می‌گوید: «خدا را نظر به ظاهر نیست، بلکه از هر امّتی، هر که از او ترسد و عمل نیکو کند، نزد او مقبول گردد.» — اَعمال ۱۰:۳۴، ۳۵.
۹. دانستن این حقیقت که یَهُوَه پسر خود را برای ما فدیه داده است چه تأثیری باید بر ما بگذارد؟
۹ دانستن این حقیقت که یَهُوَه پسر خود را برای ما فدیه داده و زندگی ابدی را برای ما مقدور گردانیده است چه تأثیری باید بر اَعمال و نحوهٔ زندگی ما بگذارد؟ آگاهی در مورد این حقیقت باید موجب گردد که به یَهُوَه، خدای حقیقی، بیشتر محبت بورزیم و به گفته‌های عیسی یعنی به گفته‌های شخصی که معرف خداست گوش فرا دهیم. «[عیسی] برای همه مُرد تا آنانی که زنده‌اند، از این به بعد برای خویشتن زیست نکنند بلکه برای او که برای ایشان مرد.» ( ۲قُرِنتیان ۵:۱۵) عیسی در تقلید از ابراز محبت و ترحّم یَهُوَه نمونه‌ای عالی از خود به جا گذاشت. چه سعادتی که از او پیروی کنیم! او به انسان‌های فروتن می‌گفت: «بیایید نزد من ای تمام زحمتکشان و گرانباران و من شما را آرامی خواهم بخشید. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتاده‌دل می‌باشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت؛ زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.» — متّیٰ ۱۱:۲۸-۳۰.
ابراز محبت به دیگران
۱۰. به چه طریق‌هایی می‌توانیم به هم‌ایمانان خود ابراز محبت کنیم؟
۱۰ یَهُوَه و عیسی به ما محبت می‌ورزند. حال، ما چطور می‌توانیم از آنان تقلید کرده، به هم‌ایمانان خود ابراز محبت کنیم؟ برای این کار طریق‌های زیادی وجود دارد: «محبت حلیم و مهربان است؛ محبت حسد نمی‌برد؛ محبت کبر و غرور ندارد؛ اطوار ناپسندیده ندارد و نفع خود را طالب نمی‌شود؛ خشم نمی‌گیرد و سوءظن ندارد؛ از ناراستی خوشوقت نمی‌گردد، ولی با راستی شادی می‌کند؛ در همه چیز صبر می‌کند و همه را باور می‌نماید؛ در همه حال امیدوار می‌باشد و هر چیز را متحمّل می‌باشد. محبت هرگز ساقط نمی‌شود.» — ۱قُرِنتیان ۱۳:۴-۸؛ ۱یوحنّا ۳:۱۴-۱۸؛ ۴:۷-۱۲.
۱۱. به چه کسان دیگری باید محبت بورزیم و به چه نحو؟
۱۱ به چه کسان دیگری باید محبت بورزیم و به چه شکل؟ عیسی گفت: «پس رفته، همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اَب و اِبن و روح‌القدس تعمید دهید. و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.» ( متّیٰ ۲۸:۱۹، ۲۰) سخن عیسی به این معنی است که بشارتِ برقراری دنیای جدید خدا یعنی بهشت را به اشخاصی که هنوز همچون ما پیرو مسیح نشده‌اند اعلام کنیم. عیسی بوضوح نشان داد که نباید فقط به اشخاصی که با ما هم‌عقیده هستند ابراز محبت کنیم. او گفت: «هر گاه [فقط] آنانی را محبت نمایید که شما را محبت می‌نمایند، چه اجر دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی‌کنند؟ و هر گاه برادران خود را فقط سلام گویید چه فضیلت دارید؟ آیا باجگیران چنین نمی‌کنند؟» — متّیٰ ۵:۴۶، ۴۷؛ ۲۴:۱۴؛ غَلاطیان ۶:۱۰.
‹به اسم یَهُوَه سلوک نماییم›
۱۲. چرا نام خدا فقط برازندهٔ خود اوست؟
۱۲ یک جنبهٔ مهم ستایش خدای حقیقی آن است که نام یگانهٔ او را که یَهُوَه می‌باشد بدانیم، آن را به زبان آوریم و به دیگران بشناسانیم. مزمورنویس آرزوی قلبی خود را به این شکل بیان کرد: «بدانند تو که اسمت یَهُوَه می‌باشد، به تنها بر تمامیِ زمین متعال هستی.» ( مزمور ۸۳:۱۸) نام یَهُوَه به معنی «او سبب شدن می‌گردد» است. او قصدکنندهٔ بزرگ است و همیشه مقاصد خود را با موفقیت به انجام می‌رساند. در واقع، فقط خدای حقیقی می‌تواند خود را به این نام بخواند زیرا انسان‌ها هیچ وقت نمی‌توانند از موفقیت تلاش خود مطمئن باشند. ( یعقوب ۴:۱۳، ۱۴) فقط یَهُوَه می‌تواند دربارهٔ کلام خود بگوید که ‹برای آنچه آن را می‌فرستد کامران خواهد گشت.› ( اِشَعْیا ۵۵:۱۱) بسیاری اشخاص وقتی برای اوّلین بار نام خدا را در کتاب مقدّس خود مشاهده می‌کنند و به معنی آن پی می‌برند به شوق می‌آیند. ( خروج ۶:۳) لیکن برای بهره بردن از این معلومات باید ‹به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک نمایند.› — میکاه ۴:۵.
۱۳. شناختن نام یَهُوَه و سلوک نمودن به اسم او به چه معناست؟
۱۳ راجع به نام خدا در مزمور ۹:۱۰ می‌خوانیم: «آنانی که نام تو را می‌شناسند بر تو توکّل خواهند داشت.» مفهوم این آیه چیزی بیش از دانستن نام یَهُوَه است زیرا دانستن نام خدا الزاماً به معنی توکّل کردن بر او نیست. شناختن نام خدا به معنی آن است که شخصیت یَهُوَه را بشناسیم، به مقام او احترام بگذاریم، از دستورات او اطاعت کنیم و در همهٔ موارد بر او توکّل کنیم. ( امثال ۳:۵، ۶) سلوک نمودن به اسم یَهُوَه نیز به معنی آن است که خود را به او وقف کنیم و به عنوان یکی از پرستندگانش دربارهٔ او با انسان‌ها صحبت کنیم و حقیقتاً زندگی خود را با ارادهٔ او تطبیق دهیم. ( لوقا ۱۰:۲۷) آیا شخصاً چنین می‌کنی؟
۱۴. چنانچه بخواهیم تا ابد به یَهُوَه خدمت کنیم علاوه بر احساس وظیفه‌شناسی به چه چیزی دیگری نیاز داریم؟
۱۴ چنانچه بخواهیم تا ابد به یَهُوَه خدمت کنیم علاوه بر احساس وظیفه‌شناسی به خصوصیت دیگری نیز احتیاج داریم. پولُس رسول به تیموتاؤس که چندین سال به یَهُوَه خدمت کرده بود نصیحت کرد و گفت: «در دینداری [تخصیص خدایی] ریاضت بکش.» ( ۱تیموتاؤس ۴:۷) وقتی انسان خود را به شخصی تخصیص می‌دهد نشان می‌دهد که از صمیم قلب از او قدردانی می‌کند. «دینداری» نمایانگر ادای احترام فراوان به شخص یَهُوَه است. ما با تخصیص دادن خود به یَهُوَه دلبستگی‌مان را به او ابراز می‌کنیم و دلیل این کار، ارزش بسزایی است که برای او و طریق‌هایش قایل می‌باشیم. همچنین آرزو می‌کنیم که همهٔ انسان‌ها نام یَهُوَه را تجلیل کنند. بنابراین، چنانچه بخواهیم تا ابد به اسم یَهُوَه خدای واحد حقیقی سلوک نماییم باید خویشتن را به او تخصیص دهیم. — مزمور ۳۷:۴؛ ۲پِطْرُس ۳:۱۱.
۱۵. چگونه می‌توانیم خود را منحصراً به خدا تخصیص دهیم؟
۱۵ اگر بخواهیم خدمتمان نزد خدا مقبول واقع شود، باید فقط او را پرستش کنیم زیرا او «خدای غیور» است و از ما انتظار دارد که خود را انحصاراً به او تخصیص دهیم. ( خروج ۲۰:۵) کسی که حقیقتاً به خدا محبت می‌ورزد نمی‌تواند در عین حال به این دنیای شریری که شیطان خدای آن است دل ببندد. ( یعقوب ۴:۴؛ ۱یوحنّا ۲:۱۵-۱۷) یَهُوَه بخوبی می‌داند که ما چگونه انسانی می‌خواهیم باشیم. ( اِرْمیا ۱۷:۱۰) اگر حقیقتاً خواستار عدالت باشیم، یَهُوَه دل ما را می‌خواند و به ما کمک می‌کند تا متحمّل آزمایشات روزمره‌مان شویم و با روح‌القدس قدرتمند خود از ما حمایت به عمل می‌آورد تا بتوانیم بر شرارت رایج در این دنیا فائق آییم. ( ۲قُرِنتیان ۴:۷) همچنین ما را قادر می‌گرداند تا امید فراوان خود را به زندگی ابدی بر روی بهشت زمین حفظ کنیم. چه امید شکوهمندی! ما باید از صمیم دل از بابت آن سپاسگزار باشیم و به ارادهٔ خود به یَهُوَه، خدای حقیقی‌ای که این آرزو را برای ما برآورده می‌سازد، خدمت کنیم.
۱۶. برای انجام چه کاری باید با میلیون‌ها نفر دیگر همصدا شویم؟
۱۶ امروزه میلیون‌ها نفر بر روی زمین با خوشی دعوت مزمورنویس را پذیرفته‌اند که می‌گوید: «خداوند را با من تکبیر [ستایش] نمایید. نام او را با یکدیگر برافرازیم.» ( مزمور ۳۴:۳) یَهُوَه از تو هم دعوت می‌کند تا به صف روبه‌افزایش ستایشگرانش که از ملت‌های مختلف تشکیل شده است بپیوندی.
مرور مبحث
• یَهُوَه چه شخصیتی دارد؟ بهتر شناختن خصوصیات یَهُوَه چه فایده‌ای دارد؟
• چگونه می‌توانیم به دیگران کمک کنیم حقیقت را در مورد خدا بیاموزند؟
• شناختن نام یَهُوَه و سلوک نمودن به اسم او به چه معناست؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
[تصاویر در صفحهٔ ۱۴]
یَهُوَه با محبت فراوان ‹ دست خویش را باز خواهد کرد و آرزوی همهٔ زندگان را سیر خواهد نمود›
