فصل ۱۳: برای زندگی و حیات ارزش قائل باشیم
۱ برای زندگی و حیات ارزش قائل باشیم
«نزد تو چشمهٔ حیات است.»—مزمور ۳۶:۹
چگونه می‌توانیم نشان دهیم که برای زندگی ارزش قائلیم؟
-
یَهُوَه به ما جان بخشیده است و ما باید برای آن ارزش قائل شویم.
خروج ۲۱:۲۲، ۲۳؛ تَثنیه ۵:۱۷
از دید یَهُوَه قتل و سِقط جنین گناه است.
-
یَهُوَه نفرت از دیگران را محکوم کرده است.
-
از هر گونه عادات ناپاک مانند استعمال دخانیات و مواد مخدّر باید پرهیز کرد.
-
از هر گونه تفریحات و ورزش‌های خشونت‌آمیز باید پرهیز کرد.
۲ خون و حیات
«حیات هر جاندار، خون اوست.»—لاویان ۱۷:۱۴
دید کتاب مقدّس در مورد خون و حیات چیست؟
-
خون مظهر حیات است.
-
ما می‌توانیم گوشت حیوانات را بخوریم، اما باید از خوردن خون پرهیز کنیم.
-
فرمان خدا در مورد پرهیز از خون، موارد پزشکی آن را نیز شامل می‌شود.
-
رابطهٔ نزدیک ما با یَهُوَه مهم‌ترین امر در زندگی‌مان است.
۳ تنها شیوهٔ صحیح استفاده از خون که یَهُوَه مجاز می‌داند
خون عیسی «ما را از هر گناه پاک می‌سازد.»—۱یوحنا ۱:۷
عیسی با ریختن خون خود چه چیز را برای ما میسر ساخت؟
-
در زمان باستان وقتی اسرائیلیان گناه می‌کردند، می‌توانستند با قربانی حیوانی از یَهُوَه طلب بخشش کنند. به این منظور از کاهنان می‌خواستند که مقداری از خون حیوان را بر قربانگاه بریزند.
مَتّی ۲۰:۲۸؛ عبرانیان ۹:۱۱-۱۴
وقتی عیسی به روی زمین آمد، زندگی خود را در راه ما فدا کرد. به عبارتی دیگر او با ریختن خونش بخشایش گناهان ما را میسر ساخت. از آن پس، قانون خدا در مورد قربانی حیوانات دیگر اعتبار نداشت.
-
جان عیسی نزد یَهُوَه چنان باارزش بود که او را رستاخیز داد و راه رسیدن به زندگی جاودان را برای کسانی که به عیسی ایمان می‌ورزند، فراهم کرد.
