قوم اسرائیل برای مدتی طولانی در مصر زندگی کردند و افزایش یافتند.‏ ولی،‏ فرعون جدیدی بر سر کار آمد که یوسف را نمی‌شناخت.‏ این فرعون ظالم که از افزایش جمعیت اسرائیلیان می‌ترسید آن‌ها را بردهٔ خود کرد و فرمان داد تا تمام نوزادان پسر در رود نیل انداخته شوند.‏ مادری شجاع طفل خود را پنهان کرد و او را در سبدی مابین نیزار قرار داد.‏ دختر فرعون طفل را پیدا کرد و او را موسی نامیده،‏ در دربار مصریان بزرگ کرد.‏

وقتی موسی ۴۰ ساله بود دچار دردسر شد چون در دفاع از برده‌ای اسرائیلی با کارفرمای بی‌رحم مصری درگیر شد.‏ موسی به سرزمینی دور فرار کرد و در تبعید به سر برد.‏ وقتی موسی ۸۰ ساله شد یَهُوَه او را به مصر فرستاد تا به حضور فرعون رفته،‏ رهایی قوم خود را از او مطالبه کند.‏

فرعون قاطعانه تقاضای موسی را رد کرد و خدا بر مصر ده بلا آورد.‏ موسی قبل از هر بلا به پیش فرعون می‌رفت و از او تقاضا می‌کرد قوم را رها کند تا بلایی بر سر مصر نیاید.‏ اما،‏ فرعون با گستاخی مطالبهٔ موسی و یَهُوَه خدا را هر بار رد می‌کرد.‏ سرانجام،‏ دهمین بلا موجب مرگ پسران نخست‌زادهٔ آن سرزمین شد؛‏ به غیر از خانواده‌های مطیعی که چهارچوب درِ خانهٔ خود را با خون برّهٔ قربانی‌شده علامت گذاشتند.‏ فرشتهٔ خدا که مأمور این داوری بود با دیدن خون از کنار خانهٔ این خانواده‌ها گذشت.‏ از آن پس،‏ اسرائیلیان این نجات معجزه‌آسا را هر ساله جشن گرفتند و آن را فِصَح نامیدند.‏

فرعون پس از آن که پسر نخست‌زادهٔ خود را از دست داد به موسی و همهٔ اسرائیلیان دستور داد که مصر را ترک کنند.‏ جمعیت عظیم اسرائیلیان نیز بلافاصله آنجا را ترک کردند.‏ اما فرعون از فرمان خود پشیمان شد و با جنگجویان و ارابه‌های بسیار آنان را تعقیب کرد.‏ ظاهراً اسرائیلیان در ساحل دریای سرخ در دام افتاده بودند.‏ ولی یَهُوَه دریای سرخ را گشود تا اسرائیلیان از بستر دریا،‏ مابین دو دیوار آب عبور کنند!‏ وقتی مصریان با عجله اسرائیلیان را تعقیب کردند،‏ خدا آب‌های دریا را رها کرد و فرعون و لشکرش غرق شدند.‏

وقتی اسرائیلیان در کنار کوه سینا اردو زدند خدا با آن‌ها عهدی بست.‏ خدا از طریق موسی به قوم اسرائیل قوانینی داد تا در هر جنبه از زندگی راهنمایی و حفاظت شوند.‏ یَهُوَه در صورتی از اسرائیلیان حمایت می‌کرد و آن‌ها را برکتی برای اقوام دیگر می‌ساخت که وفادارانه مطیع قوانین او می‌ماندند.‏

متأسفانه،‏ اکثر اسرائیلیان با بی‌ایمانی خود یَهُوَه را رنجاندند.‏ به همین سبب،‏ آن نسل را چهل سال در بیابان سرگردان ساخت.‏ سپس،‏ موسی مرد درستکاری به نام یوشَع را جانشین خود ساخت.‏ سرانجام،‏ اسرائیلیان آماده بودند به سرزمینی وارد شوند که به ابراهیم وعده‌داده شده بود.‏

‏—‏بر اساس خروج‏؛‏ لاویان‏؛‏ اعداد‏؛‏ تثنیه‏؛‏ مزامیر ۱۳۶:‏۱۰-‏۱۵؛‏ اَعمال ۷:‏۱۷-‏۳۶‏.‏