یَهُوَه کیست؟
یَهُوَه کیست؟
در قرن نوزدهم، کاشفی فرانسوی به نام هانری مؤا در جنگلی واقع در کامبوج با قطع کردن گیاهان راه خود را باز نموده، به پیش میرفت که ناگاه به یک خندق عریض که معبدی را احاطه کرده بود، رسید. آن معبد، آنگ کور وات، بزرگترین بنای مذهبی جهان بود. خزه تمام سطح آن بنا را پوشانیده بود لیکن مؤا با انداختن نظری اجمالی تشخیص داد که آن معبد کار دست بشر است. وی چنین مینویسد: «میکلآنژی ناشناس در دوران باستان آن را ساخته و از هر چیزی که یونانیان و رومیان برای ما بر جای گذاشتهاند، عظیمتر است.» با وجود اینکه آن معبد طی قرون متمادی متروک مانده و هیچگونه رسیدگی از آن بعمل نیامده بود، مؤا میتوانست از ظاهر و طرح پیچیدهاش بیقین بگوید که آن معبد طراحی داشته است.
کتابی سرشار از حکمت که قرنها پیش به تحریر درآمده است، به طرز جالبی با استفاده از استدلال مشابهی میگوید: «زیرا هر خانهای بدست کسی بنا میشود، لکن بانئ همه خداست.» (عبرانیان ۳:۴) اما عدهای ممکن است بگویند، ‹عملکرد طبیعت با کار دست بشر فرق دارد.›
معهذا، امروزه برخی از دانشمندان با این اعتراض موافق نیستند. پروفسوری به نام مایکِل بیهی، استاد بیوشیمی در دانشگاه لیهایْ واقع در پنسیلوانیای ایالات متحدهٔ آمریکا، بعد از تکذیب این گفته که «سیستمهای بیوشیمیایی، اشیائی فاقد حیات هستند» میپرسد: «آیا احتمال دارد که سیستمهای بیوشیمیایی زنده از روی درایت و شعور طراحی شده باشند؟» سپس، وی اظهار میکند که اکنون
دانشمندان توسط روشهایی همچون مهندسی ژنتیکی در حال طراحی نمودن تغییراتی اساسی در موجودات زنده میباشند. بلی، میتوان هم اشیاء فاقد حیات و هم موجودات ذی حیات را «بنا» نمود! مایکِل بیهی، پس از بررسی جهان میکروسکپی سلولهای زنده، متوجه سیستمهای پیچیدهٔ شگفتآوری شد که فعالیت اجزای تشکیلدهندهٔ آنها به یکدیگر وابسته است. او به چه نتیجهای رسید؟ «نتیجهٔ این گونه تلاشهای فزاینده در راه تحقیق در مورد سلول — تحقیق در مورد زندگی مولکولی — بوضوح و صراحت، حکایت از ‹طرح› مینماید!»لذا چه کسی تمام این سیستمهای پیچیده را طراحی کرده است؟
طراح کیست؟
جواب این سؤال را میتوان در همان کتاب باستانی حکمت یعنی کتاب مقدس که اندکی پیش ذکرش به میان آمد، یافت. در آغاز کتاب مقدس آشکارا و به سهولت چشمگیری توضیح داده شده است که چه کسی طراح کل چیزها میباشد: «در ابتداء خدا آسمانها و زمین را آفرید.» — پیدایش ۱:۱.
معهذا، خالقمان بین خودش و دیگر خدایانِ نامیدهشده توسط انسانها، فرق قائل میشود و خود را با نامی بینظیر به ما معرفی مینماید: «خدا یَهُوَه که آسمانها را آفرید . . . و زمین و نتایج آنرا گسترانید و نَفَس را بقومیکه در آن باشند . . . میدهد، چنین میگوید.» (اشعیا ۴۲:۵، ۸) نام خدا یَهُوَه است، خدایی که عالم را طراحی نموده، مردان و زنان را بر روی زمین آفریده است. یَهُوَه چگونه خدایی است؟ چرا ضروری است که به سخنان او گوش فرا دهیم؟
معنی نام خدا
نام خالقمان، یَهُوَه، به چه معناست؟ نام خدا از چهار حرف عبری (יהוה) تشکیل شده و این نام تقریباً ۷۰۰۰ مرتبه در بخش عبرانی کتاب مقدس استفاده شده است. این نام، حالت متعدیِ سببی فعل عبری هَوِ («شدن») تلقی میشود و به مفهوم «او سببِ شدن میگردد» است. به عبارت دیگر، یَهُوَه از روی حکمت
سبب میگردد که خویشتن، هر آنچه که لازم میبیند بشود تا بدین شکل، مقاصد خود را به انجام برساند. یَهُوَه شخصاً به عنوان خالق، داور، نجاتدهنده، تأمینکنندهٔ حیات و غیره، عمل میکند تا به وعدههای خود تحقق بخشد. به علاوه، این فعل عبری از حالتی دستوری برخوردار بوده و بر عملی دلالت مینماید که سلسله مراحل تکمیلی را طی میکند. این بدان معنی است که یَهُوَه هنوز مسبب آن است که خویشتن تکمیلکنندهٔ وعدههای خود باشد. بلی، یَهُوَه خدای حَی است!خصوصیات والای یَهُوَه
کتاب مقدس توضیح میدهد که یَهُوَه، خالقی که تکمیلکنندهٔ وعدههای خود میباشد، شخصیتی نیکو و بسیار گیرا دارد. یَهُوَه ویژگی خاص خود را آشکار مینماید و میگوید: «یَهُوَه، یَهُوَه، خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیراحسان و وفا، نگاه دارندهٔ رحمت برای هزاران و آمرزندهٔ خطا و عصیان و گناه.» (خروج ۳۴:۶، ۷) کتاب مقدس یَهُوَه را خدای احسان توصیف میکند. واژهٔ عبریی که در اینجا «احسان» ترجمه شده است میتواند همچنین به معنی «محبت وفادارانه» باشد. یَهُوَه در انجام مقصود جاودانی خود، وفادارانه و به طور مستمر به مخلوقاتش محبت میورزد. آیا چنین محبتی در نظر شما ارزش والایی ندارد؟
یَهُوَه همچنین خدایی دیرخشم است و سریعاً خطایای ما را میآمرزد. زندگی در جوار شخص رئوفی که از ما عیبجویی نکند و راغب به عفو نمودن ما باشد، چقدر دلگرمکننده است. معهذا، این بدان معنی نیست که یَهُوَه تخلفات انسانها را نادیده میگیرد. او میگوید: «من که یَهُوَه هستم عدالت را دوست میدارم و از غارت و ستم نفرت میدارم.» (اشعیا ۶۱:۸) از آنجایی که یَهُوَه خدای عدالت است، اجازه نمیدهد گناهکاران تا ابد وقیحانه به شرارت خود ادامه دهند. بنابراین، میتوانیم اطمینان خاطر داشته باشیم که یَهُوَه در زمان مقرر خود به بیعدالتی در دنیای اطرافمان خاتمه خواهد داد.
بدون داشتن حکمت، حفظ تعادل کامل میان خصوصیت محبت و عدالت غیرممکن است. یَهُوَه در رفتار خود با ما، تعادل میان این دو خصوصیت را به رومیان ۱۱:۳۳-۳۶) البته، حکمت او را میتوان در هر جا مشاهده نمود. عجایب طبیعت گواهی بر حکمت یَهُوَه هستند. — مزمور ۱۰۴:۲۴؛ امثال ۳:۱۹.
طرز شگفتانگیزی برقرار مینماید. (با وجود این، صرفاً داشتن حکمت کافی نیست. خالقمان برای اینکه بتواند آنچه را که در ذهن دارد به انجام برساند، باید همچنین قدرت کل را در اختیار داشته باشد. کتاب مقدس برای ما نقل میکند که او چنین خدایی است: «چشمان خود را بعلّیّین برافراشته ببینید. کیست که اینها را آفرید؟ و کیست که لشکر اینها را بشماره بیرون آورده؟ . . . از کثرت قوّت و از عظمت توانائئ وی یکی از آنها گُمْ نخواهد شد.» (اشعیا ۴۰:۲۶) حقیقتاً که یَهُوَه با «کثرت قوّتِ» خود میتواند هر آنچه را که اراده کند به انجام برساند. آیا به موجب این خصوصیات یَهُوَه، انسان به سوی او جلب نمیشود؟
فواید شناختن یَهُوَه
یَهُوَه «زمینرا . . . عبث نیافرید بلکه بجهة سکونت [انسانهایی که از رابطهای واقعی با خدا برخوردار هستند] مصوّر نمود.» (اشعیا ۴۵:۱۸؛ پیدایش ۱:۲۸) یَهُوَه به مخلوقات زمینی خود توجه دارد. او اولین زوج بشر را در بهشت یعنی خانهای باغمانند مسکن داد تا زندگی کاملی را آغاز کنند. اما اکنون انسانها در حال ویران کردن آن بهشت میباشند و این عمل آنان موجب نارضایتی یَهُوَه میگردد. معهذا یَهُوَه به حقانیت نامش، مقصود اصلی خود را برای بشر و در مورد زمین به انجام خواهد رسانید. (مزمور ۱۱۵:۱۶؛ مکاشفه ۱۱:۱۸) یَهُوَه زمین را برای کسانی که میخواهند همچون فرزندانش از او اطاعت کنند، مجدداً تبدیل به بهشت خواهد نمود. — امثال ۸:۱۷؛ متی ۵:۵.
آخرین بخش از کتاب مقدس به توصیف نوع و کیفیت زندگیی که میتوانیم در بهشت از آن برخوردار باشیم پرداخته، شرح میدهد: «خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد مکاشفه ۲۱:۳، ۴) یَهُوَه میخواهد که ما واقعاً بدینسان زندگی کنیم. چه پدر خیرخواهی! آیا مایل هستید مطالب بیشتری راجع به یَهُوَه و نیز آنچه برای زندگی کردن در بهشت از شما انتظار میرود، بیاموزید؟
نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.» (تمام آیات از ترجمهٔ فارسی کتاب مقدس چاپ ۱۹۰۴ میباشند.