اعداد ۶:۱-۲۷
۶ خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
۲ «بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بدیشان بگو: هرگاه مرد یا زنی نذر خاص، یعنی نذر نذیره* بکند، تا خود را وقف خداوند سازد،
۳ باید از شراب و دیگر مُسکِرات بپرهیزد و سرکهٔ شراب و سرکهٔ دیگر خَمرها را ننوشد، و هیچ آب انگور نیاشامد، و انگور تازه یا خشک نخورد.
۴ نیز در تمامی ایام وقف خود، از هرآنچه که از تاک انگور به دست آید، از هسته گرفته تا پوست، نخورد.
۵ «در همهٔ ایام نذرِ وقف‌شدگی خود، تیغ بر سرش نیاید. و تا پایان روزهای وقف خود به خداوند، مقدّس باشد و گیسهای موی سرش را بلند کند.
۶ «در همهٔ ایام وقف خود به خداوند، به مُرده‌ای نزدیک نشود.
۷ نه برای پدر، نه برای مادر، و نه برای برادر یا خواهر خویش، چون بمیرند خویشتن را نجس نسازد زیرا نشانِ وقف خود به خدا را بر سر دارد.
۸ او در همهٔ ایام وقف خود، برای خداوند مقدس خواهد بود.
۹ «اگر به ناگاه کسی در جوار او بمیرد و او سر وقف‌شدهٔ خود را نجس سازد، در روز طهارت خویش سر خود را بتراشد، یعنی در روز هفتم آن را بتراشد.
۱۰ سپس در روز هشتم دو قمری یا دو جوجه کبوتر، نزد کاهن به دَرِ خیمهٔ ملاقات بیاورد.
۱۱ کاهن یکی را به عنوان قربانی گناه و دیگری را به عنوان قربانی تمام‌سوز تقدیم کرده، برای وی کفّاره کند، زیرا که به سبب مرده، گناه ورزیده است. و او در همان روز سر خود را تقدیس کند.
۱۲ همچنین خود را برای ایام نذیرگی خویش وقف خداوند نماید و یک برهٔ نرینهٔ یک ساله به جهت قربانی جبران بیاورد. اما روزهای پیشین او باطل می‌شود، زیرا وقف او نجس شده است.
۱۳ «این است قانون نذیره برای زمانی که ایام وقف او تمام شود: او را به دَرِ خیمهٔ ملاقات بیاورند،
۱۴ و او هدیهٔ خود را به خداوند تقدیم کند، یعنی یک برهٔ نرینهٔ یک سالهٔ بی‌عیب به جهت قربانی تمام‌سوز، یک برهٔ مادهٔ یک سالهٔ بی‌عیب به جهت قربانی گناه، و یک قوچ بی‌عیب به جهت قربانی رفاقت؛
۱۵ همچنین یک سبد قرص نانِ بی‌خمیرمایه از آرد مرغوبِ آمیخته به روغن، و گِرده‌های نازک بی‌خمیرمایه و آغشته به روغن، همراه با هدیهٔ آردی و هدیهٔ ریختنی آنها.
۱۶ «کاهن آنها را به حضور خداوند آورده، قربانی گناه و قربانی تمام‌سوز او را تقدیم کند،
۱۷ و قوچ را همراه با سبد نانِ بی‌خمیرمایه به عنوان قربانی رفاقت به خداوند تقدیم نماید. کاهن همچنین هدیهٔ آردی و هدیهٔ ریختنی او را تقدیم کند.
۱۸ «آنگاه نذیره سر وقف‌شدهٔ خود را نزد درِ خیمهٔ ملاقات بتراشد و موی سر وقف‌شدهٔ خود را گرفته، بر آتشِ زیر قربانی رفاقت بگذارد.
۱۹ پس از آنکه نذیره سر وقف‌شدهٔ خود را تراشید، کاهن سرشانهٔ پختهٔ قوچ را با یک قرص نانِ بی‌خمیرمایه از سبد و یک گِردهٔ نازک بی‌خمیرمایه گرفته، بر کف دستهای نذیره بگذارد.
۲۰ و کاهن آنها را به عنوان هدیهٔ تکان‌دادنی به حضور خداوند تکان دهد. آنها همراه با سینهٔ هدیهٔ تکان دادنی و رانِ افراشتنی، سهم مقدس کاهن خواهند بود. پس از آن، نذیره می‌تواند شراب بنوشد.
۲۱ «این است قانون نذیره‌ای که نذر کرده است تا برای وقف خود هدیه‌ای به خداوند تقدیم کند. اگر دست او به بیش از این می‌رسد، باید آن را بر حسب آنچه نذر کرده است، علاوه بر قانون نذیره انجام دهد.»
برکت کاهنان
۲۲ خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
۲۳ «هارون و پسرانش را خطاب کرده، بگو: بدین‌گونه بنی‌اسرائیل را برکت دهید، و بدیشان بگویید:
۲۴ «خداوند تو را برکت دهد، و محافظت کند؛
۲۵ خداوند روی خود را بر تو تابان سازد و تو را فیض عنایت فرماید؛
۲۶ خداوند روی خود را بر تو برافرازد و تو را سلامتی بخشد.
۲۷ «بدین‌گونه، آنان نام مرا بر بنی‌اسرائیل خواهند نهاد و من ایشان را برکت خواهم داد.»
پاورقی‌ها
^ ۶:۲ ”نذیره“ یعنی «کسی که به‌طور خاص به خدا وقف شده باشد».
