تیتوس ۲:۱-۱۵
۲ امّا تو از آنچه مطابق با تعلیم صحیح است، سخن بگو.
۲ مردان سالخورده را بگو که معتدل و باوقار و خویشتندار باشند و در ایمان و محبت و پایداری، به شایستگی رفتار کنند.
۳ به همین‌سان، زنان سالخورده باید شیوهٔ زندگی محترمانه‌ای داشته باشند. نباید غیبت‌گو یا بندهٔ شراب باشند، بلکه باید آنچه را که نیکوست تعلیم دهند،
۴ تا بتوانند زنان جوانتر را خرد بیاموزند که شوهردوست و فرزنددوست باشند
۵ و خویشتندار و عفیف و کدبانو و مهربان و تسلیمِ شوهر، تا کلام خدا بد گفته نشود.
۶ نیز مردان جوان را پند ده تا خویشتندار باشند.
۷ خودْ در همه چیز سرمشقِ اعمال نیکو باش. در تعلیم خود صداقت و جدیّت به خرج ده،
۸ و سلامتِ گفتارت چنان باشد که کسی آن را مذمّت نتواند کرد، تا مخالفان چون فرصت بد گفتن از ما نیابند، شرمسار شوند.
۹ غلامان را بیاموز که در هر چیز تسلیم اربابانشان باشند و برای جلب خشنودی آنها بکوشند؛ و چون و چرا نکنند
۱۰ و از آنان ندزدند، بلکه کمال امانت را نشان دهند تا در هر چیز تعلیم مربوط به نجات‌دهندهٔ ما خدا را زینت بخشند.
۱۱ زیرا فیض خدا به ظهور رسیده است، فیضی که همگان را نجات‌بخش است
۱۲ و به ما می‌آموزد که بی‌دینی و امیال دنیوی را ترک گفته، با خویشتنداری و پارسایی و دینداری در این عصر* زیست کنیم،
۱۳ در حینی که منتظر آن امید مبارک، یعنی ظهور پرجلال خدای عظیم و نجات‌دهندهٔ خویش عیسی مسیح هستیم،
۱۴ که خود را فدای ما ساخت تا از هر شرارت رهایی‌مان بخشد* و قومی برای خود طاهر سازد که از آنِ خودش باشند و غیور برای کار نیکو.
۱۵ اینها را بگو، و با کمال اقتدار تشویق و توبیخ کن، و مگذار کسی تو را حقیر شمارد.
پاورقی‌ها
^ ۲:۱۲ یا: ”در این دنیا“.
^ ۲:۱۴ یا: «بازخریدمان کند». اصل یونانی این فعل، در بسیاری مواقع حاوی مفهوم رهانیدن بردگان اسیر با پرداخت بها است.
