حِزْقیال ۲۱‏:‏۱‏-‏۳۲

۲۱  و کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۲  ‏«ای پسر انسان،‏ روی به جانب اورشلیم کرده،‏ بر ضد مکانهای مقدس آن موعظه کن و بر ضد سرزمین اسرائیل نبوّت نما.‏ ۳  سرزمین اسرائیل را بگوی که خداوند چنین می‌فرماید:‏ اینک من بر ضد تو هستم؛‏ و شمشیر خویش از نیام برکشیده،‏ پارسا و شریر را از میان تو منقطع خواهم ساخت.‏ ۴  و از آنجا که بر آنم پارسا و شریر را از میانت منقطع سازم،‏ از این رو شمشیر من بر ضد تمامی بشر،‏ از شمال تا جنوب،‏ از نیام به در خواهد آمد.‏ ۵  و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه شمشیرم را از نیام برکشیده‌ام و دوباره در نیام نخواهد رفت.‏ ۶  ‏«و اما تو ای پسر انسان،‏ با دلی شکسته ناله کن!‏ آری،‏ به تلخیِ جان در برابر دیدگانشان ناله کن!‏ ۷  و چون تو را گویند:‏ ”‏چرا چنین نالانی؟‏“‏ بگو:‏ ”‏به سبب خبری که می‌رسد.‏ زیرا هر دلی گداخته خواهد شد و همهٔ دستها سست خواهد گردید و هر جانی بیهوش خواهد گشت و همهٔ زانوان مانند آبْ لرزان خواهد شد.‏ خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:‏ هان این فرا خواهد رسید و به وقوع خواهد پیوست.‏“‏»‏ ۸  و کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۹  ‏«ای پسر انسان،‏ نبوّت کرده،‏ بگو:‏ خداوندگار چنین می‌فرماید:‏ ‏«شمشیر،‏ شمشیرْ تیز گشته،‏و صیقل دیده شده است؛‏ ۱۰  تیز گشته تا کشتار کند،‏و صیقل دیده تا همچون برق بدرخشد!‏ پس آیا شادمان باشیم؟‏ شمشیر عصای پسرم را خوار خواهد شمرد،‏ چنانکه هر چوبی را.‏ ۱۱  او شمشیر را سپرده تا صیقل بیند و به دست گرفته شود؛‏ این شمشیر تیز گشته و صیقل دیده تا به دست کشتارگر سپرده شود.‏ ۱۲  ای پسر انسان،‏ فریاد برآور و شیون کن،‏ زیرا که آن بر ضد قوم من و همهٔ رهبران اسرائیل است.‏ آنان همراه قوم من،‏ به شمشیر سپرده شده‌اند.‏ پس بر سینهٔ خود بزن!‏ ۱۳  زیرا خداوندگارْ یهوه می‌گوید:‏ این آزمایش است؛‏ و چه می‌شود اگر شمشیر حتی عصا را خوار شمارد؟‏ آن عصا دیگر نخواهد بود.‏ ۱۴  ‏«اکنون تو ای پسر انسان،‏ نبوّت کن و دست بر هم بکوب،‏ و بگذار شمشیر دو بار بلکه سه بار فرود آید.‏ این شمشیر به جهت مقتولان است،‏ شمشیری برای کشتار عظیم که ایشان را در میان می‌گیرد.‏ ۱۵  از این رو دلها گداخته می‌شود و بسیاری می‌افتند.‏ بر تمامی دروازه‌هایشان شمشیری براق قرار داده‌ام.‏ آه،‏ شمشیری که چون برقِ آذرخش است و به جهت کشتار برگرفته شده است.‏ ۱۶  به جانب راست به تیزی بِبُر و به جانب چپ رویْ کن،‏ به هر سو که لبه‌ات بدان میل می‌کند.‏ ۱۷  من نیز دستانم را بر هم خواهم کوفت و غضبم را جاری خواهم ساخت؛‏ من یهوه سخن گفته‌ام.‏»‏ ۱۸  بار دیگر کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۱۹  ‏«و اما تو ای پسر انسان،‏ دو راه به جهت آمدن شمشیر پادشاه بابِل تعیین کن که هر دو از یک جا بیایند.‏ نشانی فراهم کن و آنرا در آغاز راهی که به شهر می‌رود،‏ نصب نما.‏ ۲۰  راهی برای آمدن شمشیر به رَبَّهٔ عَمّونیان،‏ و به یهودا،‏ و به قلعهٔ اورشلیم تعیین کن.‏ ۲۱  زیرا پادشاه بابِل در جادهٔ اصلی بر سر دوراهی خواهد ایستاد،‏ تا فال بگیرد.‏ او تیرها را تکان خواهد داد و از بتهای خانگی مشورت خواهد جست و به جگر خواهد نگریست.‏* ۲۲  به دست راستش،‏ فال از برای اورشلیم خواهد بود تا مَنجِنیقها بر پا کند و دهان برای کشتار بگشاید و نعرهٔ جنگ برآورد و بر ضد دروازه‌هایش مَنجِنیقها مستقر سازد و به جهت محاصره‌اش پشته‌ها بر پا داشته،‏ سنگرها بسازد.‏ ۲۳  اما آن در نظر کسانی که برایش سوگند یاد کردند،‏ فالی باطل بیش نمی‌نماید.‏ اما او تقصیر ایشان را به یادشان خواهد آورد و ایشان را به اسارت خواهد برد.‏ ۲۴  ‏«بنابراین خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:‏ چون شما سبب شده‌اید که تقصیراتتان به یاد آورده شود،‏ در اینکه نافرمانیهای شما نمایان گشته است تا گناهانتان در همهٔ کارهای شما به ظهور آید؛‏ پس چون به یاد آورده شده‌اید،‏ گرفتار خواهید شد.‏ ۲۵  ‏«حال تو ای حاکم کافر و شریر اسرائیل که روز تو یعنی زمان مکافات نهایی‌ات فرا رسیده است،‏ ۲۶  خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:‏ دستار از سر برگیر و تاج از سر فرو گذار!‏ وضعیت چنین باقی نخواهد ماند.‏ آنچه را پست است،‏ برافراز و آنچه را افراشته است،‏ پست کن.‏ ۲۷  ویرانی،‏ ویرانی،‏ من پادشاهی را ویران خواهم کرد.‏ و دیگر نخواهد بود تا زمانی که آن که به حق به او تعلق دارد،‏ بیاید،‏ و آن را به وی عطا خواهم کرد.‏ ۲۸  ‏«و تو ای پسر انسان نبوّت کن و بگو:‏ خداوندگارْ یهوه دربارهٔ عَمّونیان و اهانتهایشان چنین می‌گوید:‏ بگو،‏ ‏«شمشیر،‏ شمشیر،‏برکشیده شده به جهت کشتار،‏صیقل خورده برای در کام کشیدنو درخشیدن چون برقِ آذرخش.‏ ۲۹  هرچند رؤیاهای کاذب برایش می‌بینندو غیبگویی دروغین برایش می‌کنند،‏لیکن بر گردنهایِ شریرانِ کافر فرود خواهد آمدکه روز آنها یعنی زمان مکافات نهایی‌شان فرا رسیده است.‏ ۳۰  شمشیر در نیام کن!‏ تو را آنجا که آفریده شدی،‏ و در سرزمین نیاکانت،‏ داوری خواهم کرد.‏ ۳۱  خشم خود را بر تو فرو خواهم ریخت و آتش غضبم را بر تو خواهم دمید،‏ و تو را به دست مردان وحشی که در هلاک کردن چیره‌دستند،‏ خواهم سپرد.‏ ۳۲  هیزمِ آتش خواهی بود و خون تو در میان سرزمینت ریخته خواهد شد و دیگر به یاد آورده نخواهی شد،‏ زیرا من،‏ یهوه،‏ سخن گفته‌ام.‏»‏

پاورقی‌ها

‏۲۱:‏۲۱ اینها طرق مختلف برای فالگیری نزد بت‌پرستان بود.‏