حِزْقیال ۲۲‏:‏۱‏-‏۳۱

۲۲  کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۲  ‏«تو ای پسر انسان،‏ آیا داوری خواهی کرد؟‏ آیا بر شهر خون‌ریز داوری خواهی کرد؟‏ پس آن را از همهٔ اعمال کراهت‌آورش آگاه ساز.‏ ۳  بگو،‏ خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:‏ ای شهری که در میانت خون می‌ریزی تا اجلت برسد!‏ ای که بتها می‌سازی تا خود را نجس سازی!‏ ۴  به سبب خونهایی که ریخته‌ای،‏ تقصیرکار شده‌ای و به سبب بتهای بی‌ارزشی که ساخته‌ای،‏ نجس گشته‌ای؛‏ بدین‌سان،‏ اجل خویش نزدیک آورده و به پایان سالهایت رسیده‌ای.‏ بنابراین تو را نزد قومها مایهٔ رسوایی و نزد همهٔ ممالک مایهٔ تمسخر ساخته‌ام.‏ ۵  ای پلیدْ نام و ای آکنده از آشوب!‏ آنان که به تو نزدیکند و آنان که از تو دورند،‏ تو را تمسخر خواهند کرد.‏ ۶  ‏«اینک حاکمان اسرائیل هریک به اندازهٔ قدرت خویش،‏ در پی خون‌ریزی در میانت بوده‌اند.‏ ۷  بر پدران و مادران در میان تو اهانت رفته است؛‏ بر غریبان در میانت ظلم می‌شود و یتیمان و بیوه‌زنان در میانت آزار می‌بینند.‏ ۸  چیزهای مقدس مرا خوار شمرده و شَبّاتهای مرا بی‌حرمت کرده‌اید.‏ ۹  کسانی در میان تو هستند که به جهت خون‌ریزی افترا می‌زنند،‏ و کسانی که بر کوه‌ها طعام می‌خورند و دامن به هر بی‌عفتی می‌آلایند.‏ ۱۰  مردان،‏ عریانی پدرشان را هویدا می‌کنند* و زنان را در دورهٔ نجاست ماهانهٔ ایشان بی‌عصمت می‌سازند.‏ ۱۱  یکی با زن همسایهٔ خود مرتکب قباحت می‌شود و دیگری بی‌شرمانه عروس خود را نجس می‌سازد،‏ و باز دیگری خواهر یعنی دختر پدر خود را بی‌عصمت می‌کند!‏ ۱۲  خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:‏ در میان تو،‏ مردم برای ریختن خون رشوه می‌گیرند.‏ شما ربا و سود می‌ستانید و ظالمانه از همسایهٔ خود بهره‌کشی می‌کنید،‏ و مرا فراموش کرده‌اید!‏ ۱۳  ‏«اینک من بر ضد سود نامشروعی که به چنگ آورده‌اید و خونهایی که در میان خود ریخته‌اید،‏ خشمگینانه دست بر هم خواهم کوفت!‏ ۱۴  پس آیا در ایامی که تو را مکافات رسانم،‏ دلت قوی و دستهایت محکم خواهد بود؟‏ من یهوه،‏ چنین سخن گفته‌ام و آن را به عمل خواهم آورد.‏ ۱۵  تو را در میان قومها پراکنده خواهم ساخت و میان ممالک پخش خواهم کرد و بدین‌گونه ناپاکی‌ات را به تمامی از تو خواهم زُدود.‏ ۱۶  آری،‏ تو خویشتن را در نظر قومها بی‌عصمت خواهی ساخت و آنگاه خواهی دانست که من یهوه هستم!‏»‏ ۱۷  و کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۱۸  ‏«ای پسر انسان،‏ خاندان اسرائیل برای من همچون دُرد شده‌اند؛‏ همهٔ آنها مانند مس،‏ قَلع،‏ آهن و سُربند؛‏ ایشان در کوره مانند دُردِ نقره گشته‌اند.‏ ۱۹  بنابراین،‏ خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:‏ از آنجا که همگی شما مانند دُرد شده‌اید،‏ هان من شما را در میان اورشلیم گرد خواهم آورد.‏ ۲۰  چونان کسی که نقره و مس و آهن و سُرب و قَلع را در میان کوره‌ای گرد می‌آورد تا با دمیدن آتش آنها را بگدازد،‏ من نیز به خشم و غضب خود،‏ شما را گرد هم خواهم آورد و در میان اورشلیم قرار داده،‏ خواهم گداخت.‏ ۲۱  من شما را گرد خواهم آورد و به آتش غضب خود بر شما خواهم دمید و در میان آن گداخته خواهید شد.‏ ۲۲  همان‌گونه که نقره در کوره گداخته می‌شود،‏ شما نیز در میان آن گداخته خواهید شد و آنگاه خواهید دانست که من یهوه غضب خویش را بر شما فرو ریخته‌ام!‏»‏ ۲۳  و کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۲۴  ‏«ای پسر انسان،‏ او را بگو:‏ تو زمینی هستی که در روز غضب شسته نشده و باران بر آن نباریده است.‏ ۲۵  دسیسهٔ حاکمانش در میان آن،‏ شیری غرّان را مانَد که شکار را می‌دَرَد و جان مردمان را می‌ستاند.‏ آنان گنجینه‌ها و نفایس را به یغما برده‌اند و زنان بسیاری را در میان آن بیوه ساخته‌اند.‏ ۲۶  کاهنانش شریعت مرا زیر پا نهاده‌اند و چیزهای مقدس مرا بی‌حرمت کرده‌اند.‏ آنان مقدس را از نامقدس تمییز نمی‌دهند و فرق میان طاهر و نجس را نمی‌آموزند؛‏ شَبّاتهای مرا نادیده می‌گیرند و بدین‌گونه در میان ایشان بی‌حرمت گشته‌ام.‏ ۲۷  صاحبمنصبان ایشان در میانش همچون گرگان شکار را می‌دَرَند و خون می‌ریزند و جانها را هلاک می‌کنند تا سود نامشروع به کف آورند.‏ ۲۸  انبیایش با رؤیاهای کاذب و فالگیریِ دروغین خود بر کارهای ایشان سرپوش گذاشته،‏ می‌گویند:‏ ”‏خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید،‏“‏ با اینکه خداوند سخن نگفته است!‏ ۲۹  مردمان این سرزمین ظلم کرده دست به چپاول زده‌اند.‏ بر فقیران و نیازمندان ستم روا داشته‌اند و با غریبان بدرفتاری کرده و بی‌عدالتی نموده‌اند.‏ ۳۰  من در میان ایشان کسی را جستم که دیوار را بنا کند و برای این سرزمین به حضور من در شکاف بایستد تا آن را ویران نسازم،‏ اما کسی را نیافتم!‏ ۳۱  پس،‏ خداوندگارْ یهوه می‌گوید،‏ خشم خود را بر آنان فرو ریختم و ایشان را به آتش غضب خویش هلاک ساخته،‏ مکافات اعمالشان را بر سرشان آوردم.‏»‏

پاورقی‌ها

‏۲۲:‏۱۰ احتمالاً به همبستر شدن آنها با همسر پدرشان اشاره دارد.‏