حِزْقیال ۲۳‏:‏۱‏-‏۴۹

۲۳  و کلام خداوند بر من نازل شده،‏ گفت:‏ ۲  ‏«ای پسر انسان،‏ دو زن بودند،‏ دختران یک مادر.‏ ۳  هر دو در مصر روسپی شدند و در جوانیِ خود فاحشگی کردند.‏ آنجا سینه‌های ایشان را فشردند و پستانهای بکرشان را مالیدند.‏ ۴  خواهر بزرگتر اُهولَه نام داشت و خواهرش اُهولیبَه.‏ آنان از آنِ من بودند و پسران و دختران بزادند.‏ و اما نامهای ایشان،‏ اُهولَه،‏ همان سامِرِه است و اُهولیبَه،‏ اورشلیم.‏ ۵  ‏«اُهولَه،‏ آنگاه که از آنِ من بود،‏ فاحشگی کرد و شهوتگرانه مشتاق معشوقانش یعنی آشوریان گردید،‏ جنگاورانی ۶  که جامهٔ نیلگون بر تن داشتند،‏ فرمانداران و سرورانی که همگی جوانانی دلربا و سوارکار بودند.‏ ۷  او فاحشگی خود را بدیشان که جملگی از برگزیدگان بنی‌آشور بودند بذل نمود،‏ و خویشتن را به همهٔ بتهای بی‌ارزش تمامی آنان که شهوتگرانه مشتاقشان بود،‏ بی‌آلود.‏ ۸  آری،‏ او فاحشگی خود را که از مصر آغاز کرده بود،‏ رها نکرد،‏ زیرا از دوران جوانی مردان با او همبستر شده،‏ پستانهای بکرش را می‌فشردند و شهوت خود را با او ارضا می‌کردند.‏ ۹  پس او را به دست معشوقانش سپردم،‏ به دست بنی‌آشور که شهوتگرانه مشتاق ایشان بود.‏ ۱۰  آنان عریانی او را منکشف ساختند و پسران و دخترانش را گرفتار کردند.‏ او را به شمشیر کشته،‏ مایهٔ عبرتِ زنان ساختند و داوری را بر او به اجرا گذاشتند.‏ ۱۱  ‏«خواهرش اُهولیبَه این را دید،‏ و با این همه در شهوترانی خود از خواهر خویش فاسدتر شد و فاحشه‌گری او از فاحشه‌گری خواهرش بیشتر بود.‏ ۱۲  شهوتگرانه مشتاق آشوریان بود که فرمانداران و سروران بودند،‏ و جنگاورانی ملبس به جامهٔ فاخر.‏ آنان سوارکار و همگی جوانانی دلربا بودند.‏ ۱۳  و دیدم که او نیز خود را نجس ساخته و هر دو به یک راه رفته‌اند.‏ ۱۴  اما اُهولیبَه فاحشگی‌اش را بس فزونتر ساخت.‏ او نقش مردان را که بر دیوارها بود،‏ یعنی تصاویر کَلدانیان را که به رنگ قرمز ترسیم شده بود،‏ دید.‏ ۱۵  آنان کمربند بر میان و دستارِ بزرگ بر سر داشتند،‏ و همگی به سرداران می‌مانستند و شبیه اهل بابِل بودند که زادگاهشان سرزمین کَلدانیان است.‏ ۱۶  چون چشمان اُهولیبَه بر آنان افتاد،‏ شهوتگرانه مشتاق ایشان گشت و قاصدان نزد ایشان به سرزمین کَلدانیان گسیل داشت.‏ ۱۷  و بابِلیان به بستر عشق او درآمدند و با زناکاری خود،‏ وی را نجس ساختند.‏ پس چون از ایشان نجس شد،‏ با انزجار از ایشان روی برتافت.‏ ۱۸  و چون فاحشه‌گری خود را آشکار کرد و عریانی‌اش را منکشف ساخت،‏ من نیز با انزجار از او روی برتافتم،‏ همچنان که از خواهرش با انزجار روی برتافته بودم.‏ ۱۹  با این همه،‏ او ایام جوانی‌خود را که در سرزمین مصر فاحشه‌گری می‌کرد،‏ به یاد آورده،‏ بر فحشای خود افزود ۲۰  و شهوتگرانه مشتاق معشوقانش گردید که آلتشان به آلت الاغان و مَنی‌شان به مَنی اسبان می‌مانست.‏ ۲۱  پس تو آرزومند هرزگی ایام جوانی خود بودی آنگاه که مصریان سینه‌هایت را می‌فشردند و پستانهای جوانت را می‌مالیدند.‏»‏ ۲۲  بنابراین،‏ ای اُهولیبَه،‏ خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:‏ «اینک من معشوقانت را که با انزجار از ایشان روی برتافتی،‏ بر ضد تو برمی‌انگیزانم و آنان را از هر سو بر ضد تو گرد می‌آورم:‏ ۲۳  بابِلیان و همهٔ کَلدانیان و فِقُود و شوعَ و قوعَ و تمامی آشوریان را با ایشان،‏ که جوانانی دلربا و همگی فرمانداران و سروران و سرداران و نامدارانند،‏ و جملگی سوارکار.‏ ۲۴  آنان همه با اسلحه و ارابه‌ها و کالسکه‌ها و لشکری از مردم بر ضد تو خواهند آمد،‏ و از هر سو با سپرهای کوچک و بزرگ و کلاهخود بر ضد تو موضع خواهند گرفت،‏ و من داوری را بدیشان خواهم سپرد تا به رسم خود بر تو مکافات رسانند.‏ ۲۵  و من غیرت خود را علیه تو بر خواهم انگیخت تا با تو به غضب رفتار کنند.‏ آنان بینی و گوشهایت را خواهند برید و بازماندگانت به ضرب شمشیر از پا در خواهند آمد.‏ پسران و دخترانت را گرفتار خواهند کرد و بازماندگانت در آتش خواهند سوخت.‏ ۲۶  جامه‌ات را از تنت خواهند کَند و جواهرات زیبایت را به یغما خواهند برد.‏ ۲۷  بدین‌سان به هرزگی و فحشایت که از سرزمین مصر آغاز کردی،‏ پایان خواهم داد تا دیگر نه هوای آنها را در سر بپرورانی و نه مصر را به یاد آوری.‏ ۲۸  ‏«زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:‏ اینک تو را به دست آنان که از ایشان متنفری خواهم سپرد،‏ به دست آنان که با انزجار از ایشان روی برتافتی.‏ ۲۹  آنان با تو به نفرت رفتار خواهند کرد و تمامی دسترنجت را به یغما خواهند برد و برهنه و عریان رهایت خواهند کرد و عریانیِ فحشایت عیان خواهد شد.‏ هرزگی و فاحشه‌گری تو ۳۰  اینها را بر سَرَت آورده است،‏ چراکه با قومها زنا کردی و خود را به بتهای بی‌ارزش ایشان نجس ساختی.‏ ۳۱  تو راه خواهرت را در پیش گرفته‌ای،‏ از این رو جام او را به دست تو خواهم داد.‏ ۳۲  ‏«خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:‏‏«تو از جام خواهرت خواهی نوشید،‏از جامی عمیق و بزرگ؛‏که مایهٔ تمسخر و استهزا خواهد شد،‏چراکه بسیار پر است؛‏ ۳۳  و از مستی و غم آکنده خواهی شد.‏جام دهشت و ویرانی،‏جام خواهرت سامِرِه را،‏ ۳۴  تا به آخر سَر خواهی کشیدو آن را خُرد خواهی کردو سینه‌های خود را به آن خواهی درید؛‏ زیرا،‏ خداوندگارْ یهوه می‌فرماید،‏ من چنین گفته‌ام.‏ ۳۵  ‏«بنابراین خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:‏ چون مرا از یاد برده‌ای و پشت سرت افکنده‌ای،‏ تو خود متحمل عقوبت هرزگی و فحشای خود خواهی شد.‏»‏ ۳۶  و خداوند مرا گفت:‏ «ای پسر انسان،‏ آیا اُهولَه و اُهولیبَه را داوری خواهی کرد؟‏ پس اعمال کراهت‌آورشان را بدیشان خاطرنشان ساز.‏ ۳۷  زیرا ایشان مرتکب زنا شده‌اند و دستانشان به خون آلوده است؛‏ با بتهای بی‌ارزش خویش زنا کرده‌اند و حتی فرزندان خود را که برای من زاده بودند،‏ به عنوان خوراک برای آنان از آتش گذراندند.‏ ۳۸  و این را نیز بر من روا داشتند که در همان روز،‏ قُدس مرا نجس ساختند و شَبّاتهای مرا بی‌حرمت کردند.‏ ۳۹  زیرا در همان روز که فرزندانشان را برای بتهایشان ذبح کردند،‏ به قُدس من درآمدند تا آن را بی‌حرمت سازند.‏ هان در خانهٔ من چنین به عمل آوردند!‏ ۴۰  آنان حتی قاصدی نزد برخی مردان فرستادند تا از راه دور بیایند،‏ و هان ایشان آمدند.‏ تو برای ایشان خود را شستشو دادی و بر چشمانت سرُمه کشیدی و خود را به زیورها آراستی.‏ ۴۱  و بر تختی پرشکوه که سفره‌ای پیش آن گسترده بود،‏ نشسته،‏ بخور و روغن مرا بر آن نهادی.‏ ۴۲  ‏«آواز جمعی کثیر از خوش‌گذرانان گِرد او به گوش می‌رسید و جمعی مست نیز از بیابان آورده شدند،‏ همراه با مردانی از میان عوام،‏ که دستبندها بر دست و تاجهای زیبا بر سرِ آن زنان گذاشتند.‏ ۴۳  آنگاه دربارهٔ آن که از فرط زناکاری رمقی برایش باقی نمانده بود گفتم بگذار همچنان با او زنا کنند،‏ هرچند که در این حال است.‏ ۴۴  و آنان با او همبستر شدند چنانکه مردان با فاحشه‌ها همبستر می‌شوند.‏ بدین‌سان،‏ با آن زنان هرزه،‏ یعنی اُهولَه و اُهولیبَه،‏ همبستر شدند.‏ ۴۵  اما مردان پارسا بر ایشان قصاصِ زنان زناکار و خون‌ریز را جاری خواهند کرد،‏ از آن رو که زناکارند و دستانشان به خون آلوده است.‏»‏ ۴۶  زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید:‏ «جماعتی بر آنان گرد آورید و ایشان را تسلیمِ وحشت و تاراج کنید.‏ ۴۷  آن جماعت ایشان را سنگسار کرده،‏ به شمشیرهای خویش از پا در خواهند آورد،‏ و پسران و دخترانشان را کشته،‏ خانه‌هایشان را به آتش خواهند سوزانید.‏ ۴۸  بدین‌سان به هرزگی در این سرزمین پایان خواهم بخشید تا برای همهٔ زنان عبرتی گردد و آنان هرزگی تو را پیشه نکنند.‏ ۴۹  سزای هرزگی شما به شما خواهد رسید و متحمل سزای بت‌پرستیِ گناه‌آلود خود خواهید شد و خواهید دانست که من خداوندگارْ یهوه هستم.‏»‏

پاورقی‌ها