حِزْقیال ۴۶:۱-۲۴
۴۶ «خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: دروازهٔ صحن درونی که رو به جانب شرق دارد، شش روزِ کاری بسته باشد، اما در روز شَبّات بازگردد، و در روز ماه نو نیز.
۲ حاکم از بیرون از طریق ایوانِ دروازه داخل شود، و نزد چارچوب دروازه بایستد. کاهنان قربانیهای تمام‌سوز و قربانیهای رفاقت وی را تقدیم کنند، و او بر آستانهٔ دروازه پرستش کند و سپس بیرون رود. اما دروازه تا شامگاه بسته نشود.
۳ مردمان این سرزمین باید روزهای شَبّات و روزهای اوّل ماه، نزد مدخل آن دروازه به حضور خداوند پرستش کنند.
۴ قربانی تمام‌سوزی که حاکم در روز شَبّات به حضور خداوند تقدیم می‌کند شش برهٔ بی‌عیب و یک قوچ بی‌عیب باشد.
۵ و هدیهٔ آردی که با قوچ تقدیم می‌کند یک ایفَه* باشد، ولی با بره‌ها هر قدر که دستش می‌رسد، همراه با یک هین* روغن برای هر ایفَه.
۶ روز ماه نو، گاو نرینه‌ای بی‌عیب از گله، و شش بره و یک قوچ که بی‌عیب باشند، تقدیم کند.
۷ هدیهٔ آردی‌اش، یک ایفَه برای گاو و یک ایفَه برای قوچ و هر قدر که دستش می‌رسد برای بره‌ها باشد، همراه با یک هین روغن برای هر ایفَه.
۸ وقتی حاکم داخل می‌شود، باید از طریق ایوانِ دروازه داخل شود، و از همان راه نیز بیرون رود.
۹ «هنگامی که مردمان این سرزمین در اعیاد مقرر به حضور خداوند می‌آیند، آن که از دروازهٔ شمالی برای پرستش داخل می‌شود، از دروازهٔ جنوبی بیرون رود و آن که از دروازهٔ جنوبی داخل می‌شود، از دروازهٔ شمالی بیرون رود. هیچ‌کس نباید از راه دروازه‌ای که بدان داخل شده است، بازگردد، بلکه هر کس از دروازهٔ مقابل بیرون رود.
۱۰ حاکم در میان ایشان باشد؛ آنگاه که ایشان داخل می‌شوند، او نیز داخل شود، و آنگاه که بیرون می‌روند، او نیز بیرون رود.
۱۱ «در جشنها و اعیاد مقرر، با هر گاو، یک ایفَه هدیهٔ آردی تقدیم شود و با هر قوچ هم یک ایفَه، ولی با بره‌ها هر قدر که دستش می‌رسد، همراه با یک هین روغن برای هر ایفَه.
۱۲ وقتی حاکم هدیهٔ اختیاری فراهم می‌آورد، خواه قربانی تمام‌سوز و خواه هدایای رفاقت به عنوان هدیهٔ اختیاری به خداوند، دروازه‌ای را که روی به جانب شرق دارد، برای او باز کنند. و او قربانی تمام‌سوز یا قربانیهای رفاقت خود را همان‌گونه تقدیم کند که در روز شَبّات تقدیم می‌کند. سپس بیرون رود، و چون بیرون رفت، دروازه را ببندند.
۱۳ «هر روز، برهٔ یک‌ساله‌ای بی‌عیب به جهت قربانی تمام‌سوز برای خداوند، فراهم کن. صبح به صبح باید آن را فراهم آوری.
۱۴ همراه با آن، صبح به صبح، هدیهٔ آردی نیز مهیا کن، یعنی یک ششمِ ایفَه آرد، و یک سوّمِ هینْ روغن برای مرطوب کردن آرد به عنوان هدیهٔ آردی برای خداوند. این فریضه‌ای ابدی خواهد بود.
۱۵ پس، صبح به صبح بره و هدیهٔ آردی و روغن را به جهت قربانی تمام‌سوزِ دائمی فراهم آور.
۱۶ «خداوندگارْ یهوه چنین می‌فرماید: اگر حاکم هدیه‌ای به یکی از پسران خود به میراث بخشد، از آنِ پسرانش خواهد بود و بر حسب وراثت، مِلکِ ایشان به شمار خواهد آمد.
۱۷ اما اگر از میراث خود هدیه‌ای به یکی از خادمانش ببخشد، تنها تا سال آزادی از آنِ وی خواهد بود، و پس از آن، به حاکم باز پس داده خواهد شد. میراث او تنها از آنِ پسرانش خواهد بود.
۱۸ حاکم نباید با بیرون راندن قوم از مِلکشان چیزی از میراث آنها را تصاحب کند، بلکه باید از ملکِ خودش به پسران خود میراث بخشد، تا از قوم من هیچ‌کس از مِلکِ خویش پراکنده نشود.»
مکان طبخ هدایا
۱۹ سپس مرا از راه مدخل کنار دروازه، به اتاقهای مقدس کاهنان بُرد که رو به سوی شمال داشتند، و اینک در انتهای غربی آنجا مکانی بود.
۲۰ آنگاه مرا گفت: «این است مکانی که کاهنان قربانی جبران و قربانی گناه را می‌جوشانند و هدایای آردی را می‌پزند، تا از بیرون آوردن آنها به صحن بیرونی و انتقال تقدسِ آئینی به مردم خودداری کنند.»
۲۱ آنگاه مرا به صحن بیرونی آورده، در چهار گوشهٔ صحن گردانید. و اینک در هر گوشهٔ صحن، صحنِ دیگری بود.
۲۲ یعنی در چهار گوشهٔ صحن، صحنهایی محصور بود به طول چهل ذِراع* و عرض سی ذِراع؛ و این چهار صحنِ واقع در گوشه‌ها به یک اندازه بودند.
۲۳ دور تا دور، در درونِ چهار صحن، طاقچه‌هایی بود و زیر طاقچه‌ها، دور تا دور، مکانهایی برای طبخ.
۲۴ آنگاه مرا گفت: «اینها آشپزخانه هستند، جایی که خادمین معبد قربانیهای قوم را می‌پزند.»
پاورقی‌ها
^ ۴۶:۵ یک ”ایفَه“ تقریباً معادل ۲۲ لیتر است؛ همچنین در بقیهٔ باب.
^ ۴۶:۵ یک ”هین“ تقریباً معادل ۵/۳ لیتر است؛ همچنین در بقیهٔ باب.
^ ۴۶:۲۲ یک ذِراع تقریباً معادل ۴۵ سانتی‌متر است؛ همچنین در بقیهٔ باب.
