خروج ۱۷:۱-۱۶
۱۷ جماعت بنی‌اسرائیل جملگی از صحرای سین عزیمت کردند و به فرمان خداوند طی منازل مختلف به سفر خود ادامه دادند. آنان در رِفیدیم اردو زدند، ولی در آنجا آب نبود تا قوم بنوشند.
۲ پس قوم با موسی مجادله کرده، گفتند: «به ما آب بدهید تا بنوشیم.» موسی در پاسخ گفت: «چرا با من مجادله می‌کنید؟ چرا خداوند را می‌آزمایید؟»
۳ اما قوم در آنجا تشنهٔ آب بودند، و بر موسی شکایت کرده، گفتند: «چرا ما را از مصر بیرون آوردی تا ما و فرزندان و دامهایمان را از تشنگی بکشی؟»
۴ آنگاه موسی نزد خداوند فریاد برآورد و گفت: «با این قوم چه کنم؟ نزدیک است سنگسارم کنند.»
۵ خداوند به موسی گفت: «پیشاپیش قوم گام بردار و برخی از مشایخ اسرائیل را نیز همراه خود برگیر و عصایی را که با آن رود نیل را زدی به دست گرفته، روانه شو.
۶ همانا من در آنجا پیش روی تو بر صخره‌ای که در حوریب است، می‌ایستم. صخره را بزن، که از آن آب بیرون خواهد آمد تا قوم بنوشند.» پس موسی در برابر دیدگان مشایخ اسرائیل چنین کرد.
۷ او آن مکان را مَسَّه* و مِریبَه* نامید، زیرا بنی‌اسرائیل مجادله کردند و خداوند را آزمودند و گفتند: «آیا خداوند در میان ما هست یا نه؟»
شکست عَمالیقیان
۸ سپس عَمالیق آمدند و در رِفیدیم با اسرائیل جنگ کردند.
۹ موسی به یوشَع گفت: «مردانی برای ما برگزین و به مصاف عَمالیق بیرون رو. فردا من با عصای خدا به دستم بر بالای تپه خواهم ایستاد.»
۱۰ پس یوشَع طبق دستور موسی به جنگ عَمالیق رفت، و در این ضمن موسی، هارون و حور به بالای تپه برآمدند.
۱۱ هرگاه موسی دستانش را برمی‌افراشت اسرائیل پیروز می‌شدند، و هرگاه دستانش را پایین می‌آورد، عَمالیق چیره می‌شدند.
۱۲ اما دستان موسی خسته شد؛ پس سنگی برگرفته زیر موسی نهادند و او بر آن بنشست. هارون و حور نیز یکی از این سو و دیگری از آن سو دستانش را نگاه داشتند. بدین‌سان دستان موسی تا غروب آفتاب استوار ماند
۱۳ و یوشَع به دَمِ شمشیر بر لشکر عَمالیق چیره شد.
۱۴ آنگاه خداوند به موسی گفت: «این را به یادگار در کتاب بنویس و آن را به گوش یوشَع بخوان، زیرا من یاد عَمالیق را به‌کل از زیر آسمان محو خواهم کرد.»
۱۵ سپس موسی مذبحی ساخت و آن را خداوند بیرق من است، نامید
۱۶ و گفت: «زیرا دستی بر ضد تخت* خداوند است! خداوند نسل اندر نسل با عَمالیق در جنگ خواهد بود.»
پاورقی‌ها
^ ۱۷:۷ ”مَسَّه“ یعنی ”آزمایش“.
^ ۱۷:۷ ”مِریبَه“ یعنی ”مجادله“.
^ ۱۷:۱۶ عبری این آیه مبهم است. آیهٔ ۱۶ را چنین نیز می‌توان ترجمه کرد: «زیرا دستی بر ضد بیرق خداوند است» و یا «خداوند سوگند خورده که نسل اندر نسل ...».
