لاویان ۱:۱-۱۷
۱ خداوند موسی را فرا خواند و از خیمهٔ ملاقات با او سخن گفت و فرمود:
۲ «بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بدیشان بگو: هرگاه کسی از شما هدیه‌ای به خداوند تقدیم کند، باید هدیهٔ خود را از چارپایان یعنی از رمه یا گله تقدیم نماید.
۳ «اگر هدیهٔ وی قربانی تمام‌سوز از رمه باشد، گاوِ نرِ بی‌عیب تقدیم کند. آن را به دَرِ خیمهٔ ملاقات بیاورد تا مقبول درگاه خداوند افتد.
۴ او باید دست خود را بر سر قربانی تمام‌سوز بگذارد، و برایش مقبول خواهد افتاد تا به جهت او کفّاره کند.
۵ آنگاه گاو را در حضور خداوند ذبح کند، و پسران هارون، یعنی کاهنان، خون آن را بیاورند و بر دورتادورِ مذبح که نزد دَرِ خیمهٔ ملاقات است، بپاشند.
۶ سپس پوست قربانی تمام‌سوز را بکند و آن را قطعه‌قطعه کند.
۷ پسران هارونِ کاهن بر مذبح آتش نهند و بر آتش هیزم بچینند.
۸ سپس پسران هارون، یعنی کاهنان، قطعه‌ها را با سر و چربی بر هیزمی که بر آتشِ مذبح است، بچینند.
۹ اما او اندرونی و پاچه‌ها را به آب بشوید. سپس کاهن همه را بر مذبح بسوزاند. این است قربانی تمام‌سوز، هدیهٔ اختصاصی* و رایحهٔ خوشایند* برای خداوند.
۱۰ «اگر هدیهٔ او قربانی تمام‌سوز از گله، یعنی گوسفند یا بز باشد، حیوان نرِ بی‌عیب تقدیم کند.
۱۱ آن را در جانب شمالی مذبح در حضور خداوند ذبح کند، و پسران هارون، یعنی کاهنان، خونش را بر دورتادورِ روی مذبح بپاشند.
۱۲ سپس آن را به همراه سر و چربی قطعه‌قطعه کند، و کاهن همه را بر هیزمی که بر آتش مذبح است، بچیند.
۱۳ اما اندرونی و پاچه‌ها را به آب بشوید. سپس کاهن همه را تقدیم کند و بر مذبح بسوزاند. این است قربانی تمام‌سوز، هدیهٔ اختصاصی و رایحهٔ خوشایند برای خداوند.
۱۴ «اگر هدیهٔ او به خداوند قربانی تمام‌سوز از پرندگان باشد، قُمری یا جوجه کبوتر تقدیم کند.
۱۵ کاهن آن را نزد مذبح بیاورد و سرش را پیچانده، آن را بر مذبح بسوزاند و خونش بر دیوارهٔ مذبح چلانده شود.
۱۶ چینه‌دان را با محتوایش* درآورد و بر جانب شرقی مذبح در جای خاکستر، بیفکند.
۱۷ سپس بالهای پرنده را گرفته آن را از میان چاک کند، بی‌آنکه دو پاره شود. آنگاه کاهن آن را بر هیزمی که بر آتش مذبح است، بسوزاند. این است قربانی تمام‌سوز، هدیهٔ اختصاصی و رایحهٔ خوشایند برای خداوند.
پاورقی‌ها
^ ۱:۹ یا: ”هدیه‌ای تقدیم شده بر آتش“.
^ ۱:۹ این واژهٔ عبری می‌تواند حاوی مفهوم ”تسکین بخشیدن“ و ”آرام کردن“ هم باشد؛ همچنین در بقیهٔ کتاب.
^ ۱:۱۶ یا ”پرهایش“؛ معنی واژهٔ عبری مشخص نیست.
