مزامیر ۷۰:۱-۵
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود. به جهت یادگاری.
۷۰ خدایا، به رهانیدنم تعجیل کن!خداوندا، به یاری‌ام بشتاب!
۲ آنان که قصد جان من دارند،سرافکنده و شرمسار گردند؛آنان که تیره‌روزی مرا آرزومندند،واپس نشینند و رسوا گردند؛
۳ آنان که بر من هَه هَه می‌گویند،از سرافکندگی به عقب برگردند.
۴ اما آنان که تو را می‌جویند،همه در تو شادی کنند و به وجد آیند؛آنان که نجات تو را دوست می‌دارندهمواره بگویند:«خدا بزرگ است!»
۵ و اما من، ستمدیده و نیازمندم؛خدایا نزد من بشتاب!
تو یاور و رهانندهٔ منی؛خداوندا، تأخیر مکن!
