۱پادشاهان ۹‏:‏۱‏-‏۲۸

۹  چون سلیمان بنای خانهٔ خداوند و کاخ شاهی و هرآنچه آرزوی ساختنش را داشت،‏ به پایان رسانید،‏ ۲  خداوند برای بار دوّم بر وی ظاهر شد،‏ چنانکه در جِبعون بر او ظاهر شده بود،‏ ۳  و به او گفت:‏ «دعا و تمنایی را که به حضور من کردی،‏ شنیدم.‏ من این خانه را که تو بنا کردی تا نام من جاودانه بر آن باشد،‏ تقدیس کرده‌ام و چشمان و دل من همهٔ اوقات بر آن خواهد بود.‏ ۴  و اما دربارهٔ تو،‏ اگر با راستی دل و با درستکاری در حضور من گام برداری،‏ چنانکه پدرت داوود گام برمی‌داشت،‏ و هرآنچه به تو فرمان داده‌ام به جا آوری و فرایض و قوانین مرا نگاه داری،‏ ۵  آنگاه تخت سلطنت تو را بر اسرائیل تا ابد استوار خواهم ساخت،‏ چنانکه به پدرت داوود وعده داده،‏ گفتم:‏ ”‏تو هرگز کسی را که بر تخت پادشاهی اسرائیل تکیه زند،‏ کم نخواهی داشت.‏“‏ ۶  ‏«اما اگر شما یا فرزندانتان از پیروی من روی گردانیده،‏ فرامین و فرایض مرا که برای شما مقرر کرده‌ام،‏ نگاه ندارید بلکه رفته،‏ خدایانِ غیر را عبادت و سَجده کنید،‏ ۷  آنگاه من اسرائیل را از سرزمینی که به ایشان بخشیده‌ام،‏ منقطع خواهم ساخت،‏ و این خانه را که برای نام خود تقدیس کردم،‏ از حضور خویش به دور خواهم افکند.‏ آنگاه اسرائیل در میان تمامی قومها ضرب‌المثل و مضحکه خواهد بود.‏ ۸  این خانه به توده‌ای ویران بدل خواهد شد که هر که از کنار آن بگذرد حیرت‌کرده ،‏انگشت به دهان خواهد ماند و خواهد گفت:‏ ”‏از چه سبب خداوند به این سرزمین و این خانه چنین کرده است؟‏“‏ ۹  و خواهند گفت:‏ ”‏از آن رو که یهوه خدای خود را که پدرانشان را از سرزمین مصر به در آورده بود،‏ ترک گفتند و به خدایانِ غیر تمسّک جسته،‏ آنها را سَجده و عبادت کردند.‏ از این رو خداوند همهٔ این بلا را بر سر ایشان آورده است.‏“‏»‏ کارهای دیگر سلیمان ۱۰  سلیمان در پایان بیست سالی که این دو خانه،‏ یعنی خانهٔ خداوند و خانهٔ پادشاه را بنا می‌کرد،‏ ۱۱  بیست شهر در سرزمین جَلیل به حیرام بخشید،‏ زیرا حیرام،‏ پادشاه صور،‏ چوب سرو آزاد و چوب صنوبر و طلا را هر اندازه که سلیمان می‌خواست،‏ فراهم آورده بود.‏ ۱۲  و حیرام از صور آمد تا شهرهایی را که سلیمان به او بخشیده بود،‏ ببیند،‏ اما آنها در نظرش پسند نیامد.‏ ۱۳  و گفت:‏ «ای برادر من،‏ این چه شهرهایی است که به من بخشیده‌ای؟‏» پس آنها تا به امروز ’سرزمین کابول‘‏* خوانده می‌شوند.‏ ۱۴  حیرام ۱۲۰ وزنه* طلا برای پادشاه فرستاده بود.‏ ۱۵  این است شرح کارِ اجباریِ انجام شده برای سلیمان پادشاه:‏ او خانهٔ خداوند و کاخ خود و مِلّو* و دیوار اورشلیم و شهرهای حاصور و مِجِدّو و جازِر را بنا کرد.‏ ۱۶  پیشتر،‏ فرعون پادشاه مصر برآمده و جازِر را تسخیر کرده بود.‏ او آن را به آتش سوزانیده و ساکنانِ کنعانی آن را کشته بود،‏ و آن را به دختر خود که همسر سلیمان بود،‏ به عنوان جهیزیه داده بود.‏ ۱۷  پس سلیمان جازِر را از نو بساخت و نیز بِیت‌حورونِ پایینی را بنا کرد،‏ ۱۸  و بَعَلَت و تَدمور* را در بیابان،‏ در سرزمینِ یهودا،‏ ۱۹  و شهرهای انبار را،‏ و شهرهایی را برای ارابه‌ها و سوارانش،‏* و هرآنچه را که آرزوی ساختنش را در اورشلیم و لبنان و سراسر قلمرو حکومتش داشت.‏ ۲۰  سلیمان همهٔ باقیماندگانِ اَموریان و حیتّیان و فِرِزّیان و حِویان و یِبوسیان را که از بنی‌اسرائیل نبودند،‏ ۲۱  یعنی نسل ایشان را که پس از ایشان در آن سرزمین باقی مانده و بنی‌اسرائیل نتوانسته بودند آنها را به نابودی کامل بسپارند،‏ تا به امروز به کار اجباری برگماشت.‏ ۲۲  ولی سلیمان از بنی‌اسرائیل کسی را به چنین کار برنگمارد،‏ بلکه آنان جنگاوران و صاحبمنصبان و سرلشکران و فرماندهان و سردارانِ ارابه‌ها و سواره‌نظام* او بودند.‏ ۲۳  اینان بودند ناظران ارشدی که بر کار سلیمان نظارت می‌کردند،‏ یعنی پانصد و پنجاه تن که سرپرستی کارگران را بر عهده داشتند.‏ ۲۴  هنگامی که دختر فرعون از شهر داوود به خانه‌ای که سلیمان برایش ساخته بود،‏ نقل مکان کرد،‏ سلیمان مِلّو را بنا نمود.‏ ۲۵  سلیمان سالی سه بار بر مذبحی که برای خداوند ساخته بود،‏ قربانیهای تمام‌سوز و قربانیهای رفاقت تقدیم می‌کرد،‏ و نیز در حضور خداوند بخور می‌سوزانید.‏ پس بنای خانه را به پایان رسانید.‏ ۲۶  سلیمانِ پادشاه در عِصیون‌جِبِر که در نزدیکی ایلوت بر کنارهٔ دریای سرخ* در سرزمین اَدوم است،‏ کشتیها ساخت.‏ ۲۷  و حیرام خدمتگزاران خود را که دریانوردانی باتجربه بودند با خادمان سلیمان در کشتیها گسیل داشت.‏ ۲۸  و آنان با کشتی به اوفیر رفتند و از آنجا چهارصد و بیست وزنهٔ طلا گرفته،‏ برای سلیمان پادشاه آوردند.‏

پاورقی‌ها

‏۹:‏۱۳ ”‏کابول“‏ مشابه کلمهٔ عبری ”‏بی‌ارزش“‏ است.‏
‏۹:‏۱۴ یا ”‏قنطار“‏.‏ یک وزنه تقریباً معادل ۳۴ کیلوگرم است؛‏ همچنین در آیهٔ ۲۸.‏
‏۹:‏۱۵ ”‏مِلّو“‏ در زبان عبری به معنی ”‏پُر“‏ است و اینجا احتمالاً به معنی ”‏دیوارهای پشتیبانی“‏ می‌باشد؛‏ همچنین در بقیهٔ باب.‏
‏۹:‏۱۸ یا ”‏تامار“‏.‏
‏۹:‏۱۹ یا ”‏ارابه‌رانان“‏.‏
‏۹:‏۲۲ یا ”‏ارابه‌رانان“‏.‏
‏۹:‏۲۶ در عبری:‏ ”‏یُم سوف“‏ که به معنی ”‏دریای نی‌ها“‏ است.‏