۱پِطرُس ۲:۱-۲۵
۲ پس هر نوع کینه، و هر گونه مکر و ریا و حسد، و هر قِسم بدگویی را از خود برانید
۲ و همچون نوزادگان، مشتاق شیر خالصِ روحانی باشید تا به مدد آن برای نجات نمو کنید،
۳ اگر براستی چشیده‌اید که خداوند مهربان* است.
سنگ زنده و قوم برگزیده
۴ با نزدیک شدن به او، یعنی به آن سنگ زنده که آدمیان رد کرده‌اند امّا نزد خدا برگزیده و گرانبهاست،
۵ شما نیز چون سنگهای زنده به صورت عمارتی روحانی بنا می‌شوید تا کاهنانی مقدّس باشید و به واسطهٔ عیسی مسیح، قربانیهای روحانی مقبول خدا را تقدیم کنید.
۶ زیرا در کتب مقدّس آمده است که:
«اینک در صَهیون سنگی می‌نهم،سنگ زاویهٔ برگزیده و گرانبها؛آن که بر او توکّل کندسرافکنده نگردد.»
۷ این سنگ برای شما که ایمان آورده‌اید، گرانبهاست؛ امّا آنان را که ایمان نیاورده‌اند،«سنگی که معماران رد کردندمهمترین سنگ بنا* شده است،»
۸ و نیز،«سنگی که سبب لغزش شود،و صخره‌ای که موجب سقوط گردد.»
اینان می‌لغزند چون کلام را فرمان نمی‌برند، که این بر ایشان مقدّر گشته است.
۹ امّا شما ملتی برگزیده و مملکتی از کاهنان و امّتی مقدّس و قومی که ملک خاص خداست هستید، تا فضایل او را اعلام کنید که شما را از تاریکی به نور حیرت‌انگیز خود فرا خوانده است.
۱۰ پیش از این قومی نبودید، امّا اکنون قوم خدایید؛ زمانی از رحمت محروم بودید، امّا اکنون رحمت یافته‌اید.
۱۱ ای عزیزان، از شما تمنا دارم چون کسانی که در این جهان بیگانه و غریبند، از امیال نفسانی که با روح شما در ستیزند، بپرهیزید.
۱۲ کردارتان در میان بی‌ایمانان چنان پسندیده باشد که هرچند شما را به بدکاری متهم کنند، با مشاهدهٔ اعمال نیکتان، خدا را در روز دیدارش، تمجید نمایند.
اطاعت از صاحبان قدرت
۱۳ به‌خاطر خداوند، تسلیم هر منصبی باشید که در میان انسانها مقرر گشته است، خواه پادشاه که مافوق همه است،
۱۴ و خواه والیان، که مأمور اویند تا بدکاران را کیفر دهند و نیکوکاران را تحسین کنند.
۱۵ زیرا خواست خدا این است که با کردار نیک خود، جهالت مردم نادان را خاموش سازید.
۱۶ همچون آزادگان زندگی کنید، امّا آزادی خود را پوششی برای شرارت مسازید، بلکه چون غلامان* خدا زندگی کنید.
۱۷ همگان را حرمت بدارید، برادران را محبت کنید، از خدا بترسید و به پادشاه احترام بگذارید.
۱۸ ای غلامان، با کمال احترام تسلیم اربابان خود باشید، نه فقط تسلیم نیکان و مهربانان، بلکه کج‌خُلقان نیز.
۱۹ زیرا پسندیده است که کسی از آن رو که چشم بر خدا دارد، چون به ناحق رنج کشد، دردها را تحمل کند.
۲۰ امّا اگر به سبب کار خلاف تنبیه شوید و تحمّل کنید، چه جای فخر است؟ حال آنکه اگر نیکویی کنید و در عوض رنج ببینید و تحمّل کنید، نزد خدا پسندیده است.
۲۱ چه، برای همین فرا خوانده شده‌اید، زیرا مسیح برای شما رنج کشید و سرمشقی گذاشت تا بر آثار قدمهای وی پا نهید.
۲۲ «او هیچ گناه نکرد،و فریبی در دهانش یافت نشد.»
۲۳ چون دشنامش دادند، دشنام پس نداد؛ و آنگاه که رنج کشید، تهدید نکرد، بلکه خود را به دست داور عادل سپرد.
۲۴ او خودْ گناهان ما را در بدن خویش بر دار* حمل کرد، تا برای گناهان بمیریم و برای پارسایی زیست کنیم، همان که به زخمهایش شفا یافته‌اید.
۲۵ زیرا همچون گوسفندان گمراه شده بودید، امّا اکنون به سوی شبان و ناظر جانهایتان بازگشته‌اید.
پاورقی‌ها
^ ۲:۳ یا ”نیکو“.
^ ۲:۷ یا: ”سنگ زاویه“.
^ ۲:۱۶ یا ”خدمتگزاران“.
^ ۲:۲۴ منظور بر صلیب است.
