ب۱
پیام کتاب مقدّس
یَهُوَه خدا حق حکمرانی دارد و به بهترین شکل ممکن حکمرانی میکند. خواست و مقصود او برای انسانها و زمین انجام خواهد شد.
بعد از ۴۰۲۶ ق.م. «مار» حق حکمرانی یَهُوَه خدا و شیوهٔ حکمرانیاش را زیر سؤال برد. یَهُوَه خدا وعده داد که «نسلی» خواهد آمد تا در نهایت آن مار یعنی شیطان را از بین ببرد. (پیدایش ۳:۱-۵، ۱۵) ولی یَهُوَه اجازه داد که انسانها زیر سلطهٔ شیطان قرار بگیرند و به آنها فرصت داد که سالیان سال بر انسانهای دیگر حکمرانی کنند. |
۱۹۴۳ ق.م. یَهُوَه به ابراهیم گفت که آن «نسل» موعود یکی از نوادگان او خواهد بود.—پیدایش ۲۲:۱۸. |
بعد از ۱۰۷۰ ق.م. یَهُوَه خدا به داوود پادشاه و بعد به پسرش سلیمان گفت که آن «نسل» موعود یکی از نوادگان آنها خواهد بود.—۲سموئیل ۷:۱۲، ۱۶؛ ۱پادشاهان ۹:۳-۵؛ اِشَعْیا ۹:۶، ۷. |
۲۹ م. یَهُوَه گفت که عیسی همان «نسل» موعود و وارث تخت پادشاهی داوود است.—غَلاطیان ۳:۱۶؛ لوقا ۱:۳۱-۳۳؛ ۳:۲۱، ۲۲. |
۳۳ م. آن مار یعنی شیطان با کشتن عیسی، به طور موقت «نسل» موعود را از پا درآورد. اما یَهُوَه عیسی را برای زندگی در آسمان رستاخیز داد. از آنجا که عیسی به عنوان یک انسان کامل و بیگناه مرد، یَهُوَه ارزش زندگی او را به عنوان بهای رهایی انسانها قبول کرد و راه را برای انسانها باز کرد تا گناهانشان بخشیده شود و به زندگی ابدی دست پیدا کنند.—پیدایش ۳:۱۵؛ اعمال ۲:۳۲-۳۶؛ ۱قُرِنتیان ۱۵:۲۱، ۲۲. |
حدود ۱۹۱۴ م. عیسی آن مار یعنی شیطان را از آسمان بیرون کرد و به زمین انداخت تا برای مدتی کوتاه در آنجا بماند.—مکاشفه ۱۲:۷-۹، ۱۲. |
در آینده عیسی شیطان را برای ۱۰۰۰ سال زندانی خواهد کرد و بعد با نابود کردن او به اصطلاح ‹سرش را خواهد کوبید.› به این ترتیب، مقصود یَهُوَه برای انسانها و زمین به انجام خواهد رسید، نام او از اتهامات پاک خواهد شد و شایستگی شیوهٔ حکمرانیاش ثابت خواهد شد.—مکاشفه ۲۰:۱-۳، ۱۰؛ ۲۱:۳، ۴. |