اعداد ۳۱:۱-۵۴
۳۱ یَهُوَه به موسی گفت:
۲ «انتقام قوم اسرائیل را از مِدیانیان بگیر. بعد از آن می‌میری و به اجداد خودت می‌پیوندی.»*
۳ بنابراین موسی به قوم اسرائیل گفت: «از بین خودتان مردانی را مجهز کنید تا به جنگ مِدیان بروند* و انتقام یَهُوَه را از آن‌ها بگیرند.
۴ از هر طایفهٔ اسرائیل ۱۰۰۰ نفر برای جنگ* بفرستید.»
۵ به این ترتیب از میان هزاران هزار اسرائیلی، ۱۰۰۰ نفر از هر طایفه انتخاب شدند، یعنی در مجموع ۱۲٬۰۰۰ نفر برای جنگ* مجهز شدند.
۶ موسی آن‌ها را که از هر طایفه ۱۰۰۰ نفر بودند، همراه فینِحاس پسر اِلعازارِ کاهن به جنگ فرستاد. فینِحاس مسئول وسایل مقدّس و شیپورهای جنگی بود.
۷ آن‌ها طبق فرمانی که یَهُوَه به موسی داده بود با مِدیان جنگیدند و همهٔ مردان* مِدیانی را کشتند.
۸ پنج پادشاه مِدیان به نام‌های اِوی، راقِم، صور، حور و رِبَع هم در میان کشته‌شدگان بودند. آن‌ها بَلعام پسر بِعور را هم با شمشیر کشتند.
۹ اسرائیلیان زنان و کودکان مِدیان را به اسارت گرفتند و همهٔ حیوانات اهلی، دام‌ها و اموالشان را به غنیمت بردند.
۱۰ همین طور تمام شهرهایی را که مِدیانیان در آن‌ها ساکن بودند و همهٔ اردوگاه‌هایشان* را به آتش کشیدند.
۱۱ آن‌ها همه چیز را، چه انسان چه حیوان، به غنیمت گرفتند.
۱۲ بعد اسیران و غنایم جنگی را پیش موسی، اِلعازارِ کاهن و قوم* اسرائیل بردند که در دشت‌های موآب نزدیک رود اردن و شهر اَریحا چادر زده بودند.
۱۳ موسی و اِلعازارِ کاهن و همهٔ رئیسان قوم به استقبال آن‌ها بیرون اردوگاه رفتند.
۱۴ ولی موسی از دست فرماندهان لشکر، یعنی سران گروه‌های هزار نفری و صد نفری که از جنگ* آمده بودند، خشمگین شد.
۱۵ او به آن‌ها گفت: «آیا همهٔ زنان* را زنده نگه داشتید؟
۱۶ این‌ها همان کسانی هستند که به حرف بَلعام گوش دادند و باعث شدند که اسرائیلیان در ماجرای فِعور به یَهُوَه خیانت کنند. در نتیجه قوم یَهُوَه دچار بلا شد.
۱۷ پس حالا همهٔ پسران و همین طور همهٔ زنانی را که با مردی همبستر شده‌اند، بکشید.
۱۸ ولی همهٔ دختران جوانی را که با مردی همبستر نشده‌اند، زنده نگه دارید.
۱۹ بعد، بیرون از اردوگاه به مدت هفت روز چادر بزنید. هر کدام از شما که کسی را کشته یا جسد یکی از کشته‌شدگان را لمس کرده باید در روز سوم و هفتم، هر کاری که برای پاک شدن لازم است، هم برای خودش و هم برای اسیرانش انجام دهد.
۲۰ همین طور باید همهٔ لباس‌های خود و هر چیز چرمی و هر چیزی را که از پشم بز یا چوب ساخته شده است، پاک کند.»*
۲۱ بعد اِلعازارِ کاهن به مردانی که به جنگ رفته بودند گفت: «قانونی که یَهُوَه به موسی داد این است:
۲۲ ‹طلا، نقره، مس، آهن، قلع و سرب،
۲۳ یعنی هر چیزی را که در برابر آتش مقاوم است، باید از میان آتش رد کنید و پاک خواهد شد. همین طور باید آن‌ها را با آبی که برای پاکسازی است پاک کنید. اما هر چیزی را که در برابر آتش مقاوم نیست، باید از درون آن آب رد کنید.
۲۴ در روز هفتم لباس‌های خود را بشویید تا پاک شوید. بعد از آن می‌توانید به اردوگاه داخل شوید.›»
۲۵ بعد یَهُوَه به موسی گفت:
۲۶ «با کمک اِلعازارِ کاهن و سران خاندان‌های قوم* لیستی از تمام غنایم جنگی و اسیران تهیه کن و تعداد انسان‌ها و حیوانات را در آن لیست بنویس.
۲۷ بعد آن‌ها* را به دو قسمت تقسیم کن. نصف آن را به کسانی بده که به جنگ رفته بودند و نصف دیگر را به بقیهٔ قوم* بده.
۲۸ از بین اسیران و گاوها و الاغ‌ها و گوسفندان و بزهایی که به سربازان* دادی، از هر ۵۰۰ تا یکی را به عنوان سهم* یَهُوَه جدا کن.
۲۹ این‌ها را از سهم آن‌ها بگیر و به عنوان هدیه‌ای برای یَهُوَه به اِلعازارِ کاهن بده.
۳۰ همین طور از بین اسیران و گاوها و الاغ‌ها و گوسفندان و بزها و حیوانات اهلی‌ای که سهم اسرائیلیان شد، از هر ۵۰ تا یکی را جدا کن و به لاویان که نگهداری از خیمهٔ مقدّس یَهُوَه را به عهده دارند، بده.»
۳۱ موسی و اِلعازارِ کاهن دقیقاً همان طور که یَهُوَه به موسی فرمان داده بود عمل کردند.
۳۲ غنایمی که سربازان با خودشان آوردند،* این‌ها بود: ۶۷۵٬۰۰۰ گوسفند و بز،
۳۳ ۷۲٬۰۰۰ گاو
۳۴ و ۶۱٬۰۰۰ الاغ.
۳۵ همین طور تعداد زنانی که با مردی همبستر نشده بودند ۳۲٬۰۰۰ نفر بود.
۳۶ نصف غنایمی که به سربازان داده شد، عبارت بود از: ۳۳۷٬۵۰۰ گوسفند و بز
۳۷ که از بین آن‌ها ۶۷۵ گوسفند و بز سهم یَهُوَه بود؛
۳۸ ۳۶٬۰۰۰ گاو که از بین آن‌ها ۷۲ گاو سهم یَهُوَه بود؛
۳۹ ۳۰٬۵۰۰ الاغ که از بین آن‌ها ۶۱ الاغ سهم یَهُوَه بود
۴۰ و همین طور ۱۶٬۰۰۰ انسان که از بین آن‌ها ۳۲ نفر سهم یَهُوَه بود.
۴۱ بعد موسی آن‌ها* را به عنوان هدیه‌ای برای یَهُوَه به اِلعازارِ کاهن داد، دقیقاً همان طور که یَهُوَه به او فرمان داده بود.
۴۲ نصف دیگر غنایم که مال اسرائیلیان بود و موسی آن را از سهم سربازان جدا کرده بود، عبارت بود از:
۴۳ ۳۳۷٬۵۰۰ گوسفند و بز،
۴۴ ۳۶٬۰۰۰ گاو،
۴۵ ۳۰٬۵۰۰ الاغ
۴۶ و همین طور ۱۶٬۰۰۰ انسان.
۴۷ موسی از بین انسان‌ها و حیواناتی که سهم اسرائیلیان بود، از هر ۵۰ تا یکی را جدا کرد و آن‌ها را به لاویان که نگهداری از خیمهٔ مقدّس یَهُوَه را به عهده داشتند، داد؛ دقیقاً همان طور که یَهُوَه به او فرمان داده بود.
۴۸ بعد فرماندهان یگان‌های* لشکر اسرائیل، یعنی سران گروه‌های هزار نفری و صد نفری پیش موسی آمدند
۴۹ و گفتند: «ما خادمانت تمام کسانی را که تحت فرمان ما به جنگ رفته بودند شمرده‌ایم و حتی یک نفر مفقودالاثر هم نداریم.
۵۰ برای همین می‌خواهیم از چیزهایی که به دست آورده‌ایم، هدیه‌ای به یَهُوَه بدهیم. ما با خودمان اشیای طلا، یعنی پابندها، دستبندها، انگشترها، گوشواره‌ها و زیورآلات دیگری برای یَهُوَه آورده‌ایم تا در حضور او کفّاره‌ای برای ما باشد.»
۵۱ بنابراین موسی و اِلعازارِ کاهن تمام طلاها، یعنی همهٔ زیورآلات را از آن‌ها قبول کردند.
۵۲ وزن تمام طلاهایی که سران گروه‌های هزار نفری و صد نفری به یَهُوَه هدیه دادند، حدود ۱۹۰ کیلو* بود.
۵۳ به علاوه همهٔ سربازان برای خودشان غنیمت‌هایی گرفته بودند.
۵۴ موسی و اِلعازارِ کاهن طلاها را از سران گروه‌های هزار نفری و صد نفری قبول کردند و آن‌ها را به داخل خیمهٔ ملاقات بردند تا برای قوم اسرائیل یادآور* این باشد که یَهُوَه چطور به آن‌ها کمک کرد.*
پاورقی‌ها
^ اصطلاحی شاعرانه برای توصیف مرگ.
^ یا: «تا لشکری بر ضدّ مِدیان تشکیل دهند.»
^ یا: «خدمت در لشکر.»
^ یا: «خدمت در لشکر.»
^ یا: «افراد مذکر.»
^ یا: «اردوگاه‌های حصاردارشان.»
^ یا: «جماعت.»
^ یا: «عملیات جنگی.»
^ یا: «افراد مؤنث.»
^ یا: «از گناه پاک کند.»
^ یا: «جماعت.»
^ یا: «چیزهایی که به غنیمت گرفته شد.»
^ یا: «جماعت.»
^ یا: «سربازانی که به جنگ رفتند.»
^ یا: «مالیات.»
^ تحت‌اللفظی: «باقی‌ماندهٔ غنایمی که سربازان گرفته بودند.»
^ یا: «این سهم.»
^ تحت‌اللفظی: «هزاران.»
^ تحت‌اللفظی: «۱۶٬۷۵۰ شِکِل.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ یا: «یادبود.»
^ یا احتمالاً: «تا یَهُوَه قوم اسرائیل را به یاد آورد.»
