امثال ۲۸:۱-۲۸
۲۸ شریران حتی وقتی کسی تعقیبشان نمی‌کند فرار می‌کنند،ولی درستکاران مثل شیر،* شجاع و بی‌باکند.
۲ اگر مردم سرزمینی خطاکار* باشند، حاکم آنجا مرتب عوض می‌شود،اما حاکم می‌تواند با کمک مشاوری که قدرت تشخیص دارد و داناست، مدت‌ها حکمرانی کند.
۳ فقیری که از آدم نیازمند سوءاستفاده می‌کند،مثل باران شدیدی است که تمام محصول را با خود می‌برد.
۴ کسانی که قوانین* را زیر پا می‌گذارند، از شریران تعریف و تمجید می‌کنند،و کسانی که قوانین را رعایت می‌کنند، از دست آن‌ها عصبانی می‌شوند.
۵ شریران نمی‌توانند مفهوم عدالت را درک کنند،اما کسانی که به دنبال یَهُوَه هستند، می‌توانند همه چیز را درک کنند.
۶ آدم فقیری که همیشه صادق و درستکار* است،بهتر از آدم ثروتمندی است که همهٔ کارهایش خلاف است.
۷ فرزندی که درک و فهم دارد، قوانین* را رعایت می‌کند،اما فرزندی که همنشین افراد شکم‌پرور است، مایهٔ ننگ پدرش می‌شود.
۸ کسی که با نزول‌خواری و سودجویی ثروتمند شود،اموالش به دست کسی می‌رسد که به فقیران لطف و محبت می‌کند.
۹ کسی که نمی‌خواهد از قوانین* اطاعت کند،حتی دعایش هم از دید خدا نفرت‌انگیز است.
۱۰ کسی که درستکاران را با فریب به راه بد بکشد، در دام خودش گرفتار می‌شود،اما نیکوکاران* پاداش خوبی خواهند گرفت.
۱۱ آدم ثروتمند از نظر خودش داناست،اما آدم فقیری که قدرت تشخیص دارد، از باطن او باخبر است.
۱۲ وقتی درستکاران موفق می‌شوند، مردم شادی زیادی می‌کنند،اما وقتی شریران به قدرت می‌رسند، مردم از ترس مخفی می‌شوند.
۱۳ کسی که خطاهایش را مخفی نگه دارد موفق نمی‌شود،ولی کسی که به خطاهایش اعتراف کند و آن‌ها را تکرار نکند، مورد رحمت قرار می‌گیرد.
۱۴ کسی که همیشه مراقب رفتارش است* شاد و سعادتمند است،اما آدم لجباز و خودرأی* دچار مصیبت می‌شود.
۱۵ حاکم شریری که بر مردم مظلوم حکمرانی می‌کند،مثل شیر غرّان و خرسی است که به طعمه‌اش حمله می‌کند.
۱۶ رهبری که قدرت تشخیص ندارد، از اختیاراتش سوءاستفاده می‌کند،اما کسی که از سود نامشروع متنفر است، عمر طولانی می‌کند.
۱۷ آدمی که خون کسی را به گردن دارد، تا وقتی به گور* برود در حال فرار است.
هیچ کس نباید از او حمایت کند.
۱۸ کسی که در راه درست* قدم برمی‌دارد نجات پیدا می‌کند،اما کسی که راه‌هایش منحرف است، ناگهان سقوط می‌کند.
۱۹ کسی که در زمینش کشت‌وکار می‌کند، غذای فراوان خواهد داشت،اما کسی که به دنبال کارهای بیهوده می‌رود، گرفتار فقر می‌شود.
۲۰ شخص وفادار برکت‌های زیادی نصیبش می‌شود،اما کسی که می‌خواهد یک‌شبه پولدار شود، بی‌گناه نمی‌ماند.
۲۱ تبعیض و طرفداری کار درستی نیست،اما هستند کسانی که به خاطر یک لقمه نان بدی می‌کنند.
۲۲ آدم حسود* تشنهٔ ثروت است،غافل از این که فقر در انتظار اوست.
۲۳ اگر اشتباه کسی را به او گوشزد کنی،در آخر از تو بیشتر از کسی که پیش او چاپلوسی کرده قدردانی خواهد کرد.
۲۴ کسی که از پدر و مادرش دزدی کند و بگوید، «کار بدی نکرده‌ام،»
همکار کسی است که باعث نابودی می‌شود.
۲۵ آدم طمعکار* جنگ و دعوا راه می‌اندازد،اما کسی که به یَهُوَه تکیه می‌کند، موفق می‌شود.
۲۶ کسی که به خودش* توکّل می‌کند احمق است،اما کسی که کارهایش از روی حکمت است در امان می‌ماند.
۲۷ کسی که به فقیران کمک می‌کند، چیزی کم نخواهد داشت،اما کسی که نیازهای آن‌ها را نادیده می‌گیرد، بلاهای* زیادی بر سرش می‌آید.
۲۸ وقتی شریران به قدرت می‌رسند، مردم خودشان را پنهان می‌کنند،اما وقتی آن‌ها نابود می‌شوند، تعداد درستکاران بیشتر می‌شود.
پاورقی‌ها
^ یا: «شیر جوان.»
^ یا: «سرکش؛ شورشگر.»
^ یا: «قوانین خدا.»
^ یا: «وفادار.»
^ یا: «قوانین خدا؛ تعالیم والدین.»
^ یا: «قوانین خدا.»
^ یا: «اشخاص بی‌عیب.»
^ یا: «خداترس است.»
^ تحت‌اللفظی: «کسی که دلش را سخت می‌کند.»
^ تحت‌اللفظی: «گودال.»
^ یا: «با صداقت.»
^ یا: «طمعکار.»
^ یا احتمالاً: «خودپسند.»
^ تحت‌اللفظی: «دلش.»
^ یا: «لعنت‌های.»
