تَثنیه ۲۶:۱-۱۹
۲۶ «وقتی به سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد وارد شدید و آن را تصرّف کردید و در آن ساکن شدید،
۲ باید مقداری از نوبر محصول* سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد در سبدی بگذارید و به مکانی که یَهُوَه خدایتان برای جلال نامش انتخاب می‌کند بروید.
۳ بعد آن سبد را پیش کاهنِ وقت ببرید و به او بگویید، ‹من در همان سرزمینی که یَهُوَه به اجدادمان وعده داد،* ساکن شده‌ام و امروز به اینجا آمده‌ام تا قدردانی‌ام را به یَهُوَه خدایمان ابراز کنم.›
۴ «پس از آن، کاهن باید سبد را از دست شما بگیرد و آن را جلوی مذبح یَهُوَه خدایتان بگذارد.
۵ بعد شما باید در حضور یَهُوَه خدایتان بگویید، ‹جدّ من یک اَرامی آواره بود* که خانواده‌اش را به مصر برد تا در آنجا زندگی کنند. وقتی به آنجا رفتند تعدادشان کم بود، اما در آنجا قومی بزرگ، نیرومند و پرجمعیت شدند.
۶ مصریان با ما بدرفتاری کردند، به ما ظلم کردند و با بی‌رحمی از ما بیگاری کشیدند.*
۷ پس ما از یَهُوَه خدای اجدادمان کمک خواستیم و یَهُوَه فریادهای ما را شنید و رنج و سختی و مشکلاتمان را دید.
۸ سرانجام یَهُوَه ما را با دست نیرومند و بازوی قوی‌اش، و همین طور با کارهای ترسناک، نشانه‌ها و معجزاتی که انجام داد، از مصر بیرون آورد.
۹ بعد او ما را به اینجا آورد و این سرزمین را به ما داد؛ سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است.
۱۰ حالا من نوبر محصول زمینی را که یَهُوَه به من داده است برای او آورده‌ام.›
«سپس آن سبد را در حضور یَهُوَه خدایتان بگذارید و جلوی یَهُوَه خدایتان تعظیم کنید.
۱۱ بعد شما و خانواده‌تان همراه لاویان و غریبانی که بین شما زندگی می‌کنند به خاطر تمام چیزهای خوبی که یَهُوَه خدایتان به شما داده است، شادی کنید.
۱۲ «هر سه سال یک بار* که سال مخصوص یک‌دهم است، باید از تمام محصول‌هایتان یک‌دهم کنار بگذارید و آن را به لاویان، غریبان، یتیمان* و بیوه‌زنانی که در شهرهایتان* زندگی می‌کنند بدهید تا بخورند و سیر شوند.
۱۳ بعد در حضور یَهُوَه خدایتان بگویید، ‹من طبق فرمان تو این سهم مقدّس را از خانه‌ام بیرون آورده‌ام و آن را به لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه‌زنان داده‌ام؛ از فرمان‌های تو سرپیچی نکرده‌ام و در عمل کردن به آن‌ها کوتاهی نکرده‌ام.
۱۴ وقتی داغدیده بودم از آن نخوردم و وقتی ناپاک بودم به آن دست نزدم و یا چیزی از آن را برای مردگان کنار نگذاشتم. از تو، ای یَهُوَه خدایمان، اطاعت کرده‌ام و به تمام فرمان‌های تو عمل کرده‌ام.
۱۵ حالا از آسمان که جایگاه مقدّس توست به پایین نگاه کن و طبق وعده‌ای که به اجدادمان دادی، به قومت اسرائیل و به سرزمینی که به ما داده‌ای برکت بده؛ سرزمینی که شیر و عسل در آن جاری است.›
۱۶ «امروز یَهُوَه خدایتان به شما فرمان داده است که تمام این قوانین و احکام* را حفظ کنید. پس با تمام دل و جان به آن‌ها عمل کنید.
۱۷ امروز یَهُوَه به شما اطمینان داده است که خدای شما باشد، به شرطی که به خواست او عمل کنید* و قوانین، فرمان‌ها و احکام او را رعایت کنید و به او گوش دهید.
۱۸ شما هم امروز به یَهُوَه اطمینان داده‌اید که طبق وعدهٔ او قوم خاص* او باشید و همهٔ فرمان‌هایش را انجام دهید.
۱۹ اگر این کارها را بکنید و قومی مقدّس برای یَهُوَه خدایتان باشید، او مطابق وعده‌اش شما را قومی باعزّت، مشهور و باشکوه می‌کند و به این شکل جایگاه بالاتری از جایگاه همهٔ قوم‌هایی که به وجود آورده است به شما می‌دهد.»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «میوه‌های.»
^ یا: «برای اجدادمان سوگند خورد که به ما بدهد.»
^ یا احتمالاً: «یکی از اَرامی‌هایی بود که نسلشان رو به انقراض بود.»
^ یا: «ما را به بردگی گرفتند.»
^ تحت‌اللفظی: «در سال سوم.»
^ یا: «بچه‌هایی که پدر ندارند.»
^ تحت‌اللفظی: «دروازه‌هایتان.»
^ یا: «احکام قضایی.»
^ یا: «در راه‌های او گام بردارید.»
^ یا: «دارایی باارزش.»
