حِزقیال ۳۱:۱-۱۸
-
سقوط مصر، یعنی آن درخت سِدر بلند (۱-۱۸)
۳۱ در یازدهمین سال تبعیدمان، در اولین روز ماه سوم، دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید:
۲ «ای پسر انسان، به فرعون پادشاه مصر و لشکرش بگو:‹واقعاً هیچ کس به بزرگی تو نبود!
۳ تو مثل یک آشوری بودی، همین طور مثل یک درخت سِدر لبنانی،درختی بلند و پر شاخ و برگ با شاخه‌های زیبا و سایه‌افکن،درختی که سر به آسمان* کشیده بود.
۴ آب‌ها باعث رشدش می‌شد و چشمه‌های عمیق آن را بلندتر می‌کرد.
اطراف جایی که کاشته شده بود پر از نهرهای آب بود،و از آن‌ها جوی‌های آب روان بود و همهٔ درختان را آبیاری می‌کرد.
۵ برای همین آن درخت بلندتر از همهٔ درختان زمین شد.
به خاطر نهرهای پرآبِ اطرافش،شاخه‌هایش بیشتر و بلندتر می‌شد.
۶ پرنده‌های آسمان بین شاخه‌هایش لانه می‌کردند،همهٔ حیوانات زمین زیر شاخه‌هایش بچه می‌آوردند،و همهٔ ملت‌های بزرگ زیر سایه‌اش زندگی می‌کردند.
۷ آن درخت بسیار زیبا شد و شاخه‌های بلندش به آن عظمت می‌داد،چون ریشه‌هایش تا جایی که آب فراوان است پایین رفته بود.
۸ هیچ درخت سِدری در باغ خدا با آن قابل مقایسه نبود.
شاخه‌های هیچ درخت سروی* مثل شاخه‌های آن نبود،و شاخه‌های هیچ درختی به پای شاخه‌های آن نمی‌رسید.
از درختان باغ خدا، هیچ کدامشان زیبایی آن درخت را نداشتند.
۹ من آن درخت را زیبا و پر شاخ و برگ کردم،و همهٔ درختان دیگر در باغ خدای حقیقی یعنی در عدن، به آن حسادت می‌کردند.›
۱۰ «بنابراین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹آن درخت* بسیار بلند شد و سر به آسمان* کشید و به خاطر قامت بلندش مغرور شد.*
۱۱ برای همین آن را تسلیم حاکم قدرتمند ملت‌ها خواهم کرد. او به ضدّ آن دست به کار خواهد شد و من هم به خاطر شرارتش آن را رد خواهم کرد.
۱۲ بیگانگانی که از همهٔ ملت‌های دیگر بی‌رحم‌ترند، آن درخت را قطع خواهند کرد و روی کوه‌ها رهایش خواهند کرد. شاخ و برگ آن در همهٔ درّه‌ها پراکنده خواهد شد و شاخه‌هایش خواهد شکست و در همهٔ چشمه‌های آب خواهد افتاد. تمام قوم‌های زمین از زیر سایه‌اش خواهند رفت و آن را ترک خواهند کرد.
۱۳ پرندگان آسمان روی تنه‌اش که به زمین افتاده لانه خواهند کرد و حیوانات زمین بین شاخه‌هایش آشیانه خواهند ساخت.
۱۴ برای همین دیگر هیچ درختی در کنار آب‌ها نباید تا آن حد بلند شود و سر به آسمان* بکشد و هیچ درخت سیراب‌شده‌ای نباید تا ابرها بالا برود؛ چون در نهایت همهٔ آن‌ها می‌میرند و به زیر خاک می‌روند، درست مثل انسان‌ها که به عمق گور* می‌روند.›
۱۵ «یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹در روزی که آن درخت به عمق گور* برود، ماتم و شیون خواهد شد. من آب‌های عمیق را مسدود می‌کنم و نهرها را می‌بندم تا آب‌ها دیگر جاری نباشند. لبنان را به خاطر آن تاریک می‌کنم و همهٔ درختان زمین خشک و پژمرده خواهند شد.
۱۶ من کاری خواهم کرد که ملت‌ها با شنیدن صدای سقوط آن به لرزه دربیایند، یعنی زمانی که آن را همراه همهٔ کسانی که می‌میرند،* به گور* می‌فرستم. آن وقت همهٔ درختان عدن، مرغوب‌ترین و بهترین درختان لبنان و همهٔ درختان سیراب‌شده، در زیر خاک به آرامش خواهند رسید.
۱۷ آن‌ها به گور* خواهند رفت و در کنار او* و طرفدارانش که بین ملت‌ها و زیر سایهٔ او زندگی می‌کردند و در کنار کسانی که با شمشیر کشته شدند، خواهند بود.›
۱۸ «یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹واقعاً هیچ کدام از درختان عدن به اندازهٔ تو بزرگ و باشکوه نبود! با این حال تو همراه همهٔ درختان عدن به زیر خاک می‌روی و بین افراد ختنه‌نشده و کسانی که با شمشیر کشته شدند خواهی افتاد. این عاقبت فرعون و لشکرش خواهد بود.›»
پاورقی‌ها
^ یا: «ابرها.»
^ یا: «سرو کوهی.»
^ تحت‌اللفظی: «تو.»
^ یا: «ابرها.»
^ یا: «دلش مغرور شد.»
^ یا: «ابرها.»
^ یا: «گودال.»
^ یا: «شیول.» رجوع به واژه‌نامه: «شیول.»
^ یا: «همهٔ کسانی که در گودال هستند.» منظور گور است.
^ یا: «شیول.» رجوع به واژه‌نامه: «شیول.»
^ یا: «شیول.» رجوع به واژه‌نامه: «شیول.»
^ منظور همان سِدر لبنانی در آیهٔ ۳ است.
