حِزقیال ۳۳:۱-۳۳
۳۳ این پیام از طرف یَهُوَه به من رسید:
۲ «ای پسر انسان، با قومت صحبت کن و به آن‌ها بگو:«‹به فرض اگر من بگذارم دشمن به سرزمینی حمله کند و مردم آن سرزمین کسی را به عنوان یک دیده‌بان برای خودشان تعیین کنند،
۳ و آن دیده‌بان نزدیک شدن دشمن را ببیند و برای هشدار به قوم شیپورش را به صدا درآورد،
۴ و اگر کسی صدای شیپور را بشنود ولی به آن هشدار توجه نکند و به دست دشمن کشته شود، آن وقت خونش به گردن خودش خواهد بود.
۵ آن شخص با این که صدای شیپور را شنید، به آن هشدار اهمیت نداد. پس خونش به گردن خودش خواهد بود. ولی اگر او به آن هشدار توجه می‌کرد، جان خود را نجات می‌داد.
۶ «‹اما اگر دیده‌بان نزدیک شدن دشمن را ببیند و شیپور را به صدا درنیاورد و به قوم هشدار ندهد و یکی از افراد قوم به دست دشمن کشته شود، او در واقع به خاطر گناهان خودش می‌میرد، ولی من آن دیده‌بان را مسئول مرگ او می‌دانم.›*
۷ «ای پسر انسان، من تو را به عنوان دیده‌بان برای خاندان اسرائیل تعیین کرده‌ام. وقتی کلمه‌ای از دهان من می‌شنوی، باید از طرف من به آن‌ها هشدار بدهی.
۸ اگر به آدم شریری بگویم، ‹ای آدم شریر، تو محکوم به مرگ هستی!› و تو به او چیزی نگویی و هشدار ندهی که مسیر زندگی‌اش را عوض کند، آن شخص شریر به خاطر گناهانش خواهد مرد، ولی من تو را مسئول مرگ او می‌دانم.*
۹ اما اگر به شخص شریر هشدار بدهی که کارهای بدش را کنار بگذارد، ولی او نخواهد مسیر زندگی‌اش را عوض کند، به خاطر گناهانش خواهد مرد. اما تو با این کار حتماً جان خودت را نجات می‌دهی.
۱۰ «ای پسر انسان به قوم اسرائیل بگو: ‹شما گفتید، «گناهان و سرکشی‌هایمان مثل باری سنگین بر دوشمان است و ما را از پا درمی‌آورد. چطور می‌توانیم زنده بمانیم؟»›
۱۱ به آن‌ها بگو: ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «به حیات خودم قسم که من از مرگ آدم شریر خوشحال نمی‌شوم، بلکه از این خوشحال می‌شوم که آدم شریر مسیر زندگی‌اش را عوض کند و زنده بماند. ای قوم اسرائیل، توبه کنید و کارهای بدتان را کنار بگذارید. چرا باید بمیرید؟»›
۱۲ «ای پسر انسان، به قومت بگو: ‹اگر آدم درستکاری شروع به سرکشی کند، کارهای خوب گذشته‌اش او را نجات نمی‌دهد؛ و اگر آدم شریری کارهای بدش را کنار بگذارد، به خاطر شرارت‌های گذشته‌اش نابود نمی‌شود.* همین طور اگر آدم درستکاری روزی دست به گناه بزند، نمی‌تواند به خاطر کارهای خوب گذشته‌اش جانش را حفظ کند.
۱۳ اگر به آدم درستکاری بگویم، «تو حتماً زنده می‌مانی!» و او فکر کند که کارهای خوب گذشته‌اش نجاتش می‌دهد و به گناه رو بیاورد،* من هیچ کدام از کارهای خوبش را به یاد نخواهم آورد. او به خاطر گناهانی که مرتکب شده می‌میرد.
۱۴ «‹اگر به آدم شریری بگویم: «تو محکوم به مرگ هستی!» و او از گناهانش دست بکشد و کارهای خوب و عادلانه انجام دهد،
۱۵ یعنی اگر آن آدم شریر چیزهایی را که گرو گرفته بود برگرداند و اموالی را که دزدیده بود پس دهد، و از قوانین زندگی‌بخش اطاعت کند و دیگر گناه نکند، حتماً زنده خواهد ماند و نخواهد مرد.
۱۶ من او را برای هیچ کدام از گناهان گذشته‌اش مجازات نخواهم کرد؛* چون کارهای خوب و عادلانه‌اش باعث می‌شود که حتماً زنده بماند.›
۱۷ «با این حال قوم تو گفتند: ‹راه‌های یَهُوَه عادلانه نیست.› ولی در واقع راه‌های خودشان عادلانه نیست!
۱۸ «اگر شخص درستکار از درستکاری دست بکشد و خطایی از او سر بزند، باید به خاطر کاری که کرده بمیرد.
۱۹ اما اگر شخص شریر از کارهای شریرانه‌اش دست بکشد و کاری را که درست و عادلانه است انجام دهد، زنده خواهد ماند.
۲۰ «با این حال شما گفتید: ‹راه‌های یَهُوَه عادلانه نیست.› ای قوم اسرائیل، من هر کدام از شما را طبق راه‌هایش* داوری خواهم کرد.»
۲۱ در دوازدهمین سال تبعیدمان، در روز پنجم ماه دهم، شخصی که از اورشلیم فرار کرده بود پیش من آمد و گفت: «شهر به دست دشمن افتاده است!»
۲۲ عصر روز قبل، یعنی یک روز قبل از این که آن شخص فراری پیشم بیاید، دست یَهُوَه بر من قرار گرفت* و زبانم باز شد. بنابراین صبح روز بعد وقتی آن مرد پیشم آمد زبانم باز شده بود و می‌توانستم دوباره حرف بزنم.
۲۳ بعد این پیام از طرف یَهُوَه به من رسید:
۲۴ «ای پسر انسان، ساکنان شهرهای ویران در سرزمین اسرائیل می‌گویند: ‹ابراهیم فقط یک نفر بود، با این حال صاحب کل آن سرزمین شد. اما تعداد ما خیلی زیاد است، پس حتماً کل سرزمین مال ماست و آن را تصرّف می‌کنیم.›
۲۵ «اما به آن‌ها بگو، ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «شما گوشت را با خونش می‌خورید و به بت‌های نفرت‌انگیز* امید بسته‌اید* و مرتب خون دیگران را می‌ریزید. پس چطور انتظار دارید که صاحب آن سرزمین شوید؟
۲۶ شما روی شمشیرهایتان حساب کردید و کارهای نفرت‌انگیز انجام دادید و هر کدامتان با زن همسایه‌تان همخواب شدید. پس چطور انتظار دارید که صاحب آن سرزمین شوید؟»›
۲۷ «به آن‌ها بگو، ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «به حیات خودم قسم کسانی که در آن شهرهای ویران زندگی می‌کنند، با شمشیر کشته خواهند شد؛ کاری می‌کنم آن‌هایی که در دشت‌ها* هستند طعمهٔ حیوانات شوند و آن‌هایی که در پناهگاه‌ها و غارها هستند از بیماری بمیرند.
۲۸ من آن سرزمین را متروک و ویران خواهم کرد. غرور و تکبّر اسرائیل در هم می‌شکند و کوه‌هایش متروکه می‌شود و دیگر هیچ کس از آنجا نمی‌گذرد.
۲۹ وقتی آن سرزمین را به خاطر کارهای نفرت‌انگیزی که آن‌ها انجام دادند، کاملاً متروک و ویران کنم، می‌فهمند که من یَهُوَه هستم.»›
۳۰ «ای پسر انسان قوم تو کنار دیوارها و جلوی در خانه‌ها دربارهٔ تو با یکدیگر صحبت می‌کنند. هر کدام از آن‌ها به دیگری، یعنی به برادرش می‌گوید، ‹بیا به پیامی که از طرف یَهُوَه است گوش دهیم!›
۳۱ همهٔ آن‌ها طبق معمول جمع می‌شوند تا جلوی تو بنشینند. آن‌ها حرف‌های تو را می‌شنوند ولی به آن عمل نخواهند کرد. جلوی تو چرب‌زبانی می‌کنند،* ولی در باطن* با طمع و فریب به دنبال منافع خودشان هستند.
۳۲ تو برای آن‌ها مثل کسی هستی که با صدای زیبا آواز عاشقانه می‌خواند و با مهارت ساز* می‌نوازد. آن‌ها حرف‌های تو را می‌شنوند ولی به آن عمل نخواهند کرد.
۳۳ وقتی حرف‌هایت به واقعیت برسد که البته حتماً هم می‌رسد، آن‌ها می‌فهمند که یک پیامبر در بینشان بوده است.»
پاورقی‌ها
^ یا: «انتقام خون او را از دیده‌بان می‌گیرم.»
^ یا: «انتقام خون او را از تو می‌گیرم.»
^ یا: «لغزش نمی‌خورد.»
^ یا: «بی‌عدالتی کند.»
^ یا: «او برای هیچ کدام از گناهان گذشته‌اش جوابگو نخواهد بود.»
^ یا: «کارهایش.»
^ یا: «نیروی یَهُوَه را در وجودم حس کردم.»
^ ظاهراً در عبری این کلمه با کلمهٔ «مدفوع» ارتباط دارد؛ در اینجا به نشانهٔ انزجار و تنفر به کار رفته است.
^ یا: «چشم دوخته‌اید.»
^ یا: «صحرا؛ بیابان.»
^ یا: «به تو حرف‌های عاشقانه می‌زنند.»
^ یا: «دلشان.»
^ یا: «ساز زِهی.»
