زَکَریا ۵:۱-۱۱
۵ دوباره سرم را بلند کردم و طوماری دیدم که در حال پرواز بود.
۲ آن فرشته از من پرسید: «چه می‌بینی؟»
جواب دادم: «طوماری می‌بینم که در حال پرواز است، طولش نه متر* و عرضش چهار متر و نیم* است.»
۳ بعد به من گفت: «این لعنتی است که در سراسر زمین پخش می‌شود، چون چیزی که روی یک طرف طومار نوشته شده نشان می‌دهد هر کسی که دزدی کرده، مجازات نشده است؛ و چیزی که روی طرف دیگر طومار نوشته شده نشان می‌دهد هر کسی که قسم دروغ خورده، مجازات نشده است.
۴ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید: ‹من آن طومار را فرستاده‌ام. آن طومار به خانهٔ دزدان و خانهٔ کسانی که به اسم من قسم دروغ می‌خورند داخل خواهد شد و در آن خانه خواهد ماند و آن را با الوارها و سنگ‌هایش نابود خواهد کرد.›»
۵ فرشته‌ای که با من صحبت می‌کرد، جلو آمد و به من گفت: «لطفاً به بالا نگاه کن و ببین چه چیزی از اینجا می‌رود.»
۶ من پرسیدم: «این چیست؟»
او جواب داد: «این یک سبد* است که از اینجا می‌رود.» بعد گفت: «این سبد مردم شریر سراسر زمین را به تصویر می‌کشد.»
۷ بعد دیدم که سرپوش گرد و سربی آن برداشته شد و زنی داخل آن سبد نشسته بود.
۸ آن فرشته گفت: «این زن، مظهر شرارت است.» بعد او را دوباره به داخل سبد هل داد و سرپوش سربی را روی دهانهٔ آن گذاشت.
۹ بعد به بالا نگاه کردم و دیدم دو زن با بال‌هایی مثل بال‌های لک‌لک پرواز می‌کنند و نزدیک می‌شوند. آن‌ها آن سبد را بلند کردند و به آسمان* بردند.
۱۰ پس به فرشته‌ای که با من صحبت می‌کرد گفتم: «آن‌ها سبد را کجا می‌برند؟»
۱۱ او جواب داد: «سبد را به سرزمین شِنعار* می‌برند تا برای آن زن خانه‌ای بسازند. وقتی خانه آماده شد، او در آنجا که جای مناسبش است قرار داده خواهد شد.»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «۲۰ ذراع.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «۱۰ ذراع.» رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «ایفه.» در اینجا به ظرف یا سبدی اشاره دارد که برای اندازه‌گیری یک ایفه استفاده می‌شد. رجوع به ضمیمهٔ ب۱۴.
^ تحت‌اللفظی: «بین زمین و آسمان.»
^ همان سرزمین بابِل.
