نامهٔ پولُس به عبرانیان ۱۰‏:‏۱‏-‏۳۹

  • بی‌فایده بودن قربانی حیوانات ‏(‏۱-‏۴‏)‏

    • شریعت،‏ سایه‌ای از چیزهای آینده ‏(‏۱‏)‏

  • عیسی یک بار برای همیشه جانش را فدا کرد ‏(‏۵-‏۱۸‏)‏

  • یک راه جدید و زنده ‏(‏۱۹-‏۲۵‏)‏

  • هشدار در مورد گناهان عمدی ‏(‏۲۶-‏۳۱‏)‏

  • ایمان و اطمینان برای پایدار ماندن لازم است ‏(‏۳۲-‏۳۹‏)‏

۱۰  شریعت فقط سایه‌ای از چیزهای خوب آینده است،‏ نه خود آن‌ها.‏ به همین دلیل،‏ انسان‌ها هیچ وقت با قربانی‌هایی که هر سال طبق شریعت تقدیم می‌کنند،‏ نمی‌توانند به کاملیت برسند.‏ ۲  اگر تقدیم قربانی‌ها قدرت چنین کاری را داشت،‏ دیگر نیازی به ادامهٔ آن نبود،‏ چون پرستندگان خدا برای همیشه پاک می‌شدند و دیگر خودشان را گناهکار نمی‌دانستند.‏ ۳  اما این قربانی‌ها باعث می‌شوند که انسان‌ها هر سال گناهانشان را به یاد بیاورند،‏ ۴  چون امکان ندارد که خون گاوها و بزها گناهان را از بین ببرد.‏ ۵  به همین دلیل،‏ وقتی مسیح به این دنیا آمد گفت:‏ «‹تو قربانی و هدیه نخواستی،‏ اما بدنی برای من آماده کردی.‏ ۶  تو از قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه راضی نبودی.‏› ۷  پس گفتم:‏ ‹ای خدا،‏ آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم!‏ (‏در طومار در مورد من نوشته شده است.‏)‏›» ۸  مسیح اول گفت:‏ «تو قربانی‌ها،‏ هدایا،‏ قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نخواستی و از آن‌ها راضی نبودی،‏» هرچند که این‌ها طبق شریعت تقدیم می‌شدند.‏ ۹  بعد گفت:‏ «آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم!‏» پس او ترتیبات قدیم را برداشت تا ترتیبات جدید را برقرار کند.‏ ۱۰  ما طبق همین «خواست خدا» از طریق عیسی مسیح که بدنش را یک بار برای همیشه قربانی کرد پاک و مقدّس شده‌ایم.‏ ۱۱  همچنین هر کاهن،‏ هر روز به جای خودش می‌رود تا وظایف مقدّسش را انجام دهد و دائم همان قربانی‌هایی را تقدیم کند که هیچ وقت نمی‌توانند گناهان را کاملاً از بین ببرند.‏ ۱۲  اما مسیح به خاطر بخشش گناهان،‏ یک بار برای همیشه خودش را به عنوان قربانی تقدیم کرد و بعد از آن در سمت راست خدا نشست ۱۳  و منتظر است که دشمنانش زیر پایش گذاشته شوند.‏ ۱۴  او فقط با یک قربانی،‏ کسانی را که پاک و مقدّس می‌شوند برای همیشه کامل می‌کند.‏ ۱۵  به علاوه،‏ روح‌القدس هم درستی این موضوع را برای ما تأیید می‌کند،‏ چون اول می‌گوید:‏ ۱۶  ‏«یَهُوَه* می‌گوید:‏ ‹این عهدیست که بعد از آن زمان با خاندان اسرائیل خواهم بست:‏ من قوانینم را در دلشان می‌گذارم و آن‌ها را بر ذهنشان می‌نویسم.‏›» ۱۷  بعد می‌گوید:‏ «من گناهان و نافرمانی‌هایشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.‏» ۱۸  پس حالا که این گناهان بخشیده می‌شوند،‏ دیگر لازم نیست که برای گناهان قربانی تقدیم شود.‏ ۱۹  پس برادران،‏ ما به خاطر خون عیسی،‏ می‌توانیم با جرأت* وارد راهی شویم که به مقدّس‌ترین مکان* می‌رود.‏ ۲۰  مسیح این راه جدید و زنده را با عبور از پرده‌ای که مظهر بدنش است به روی ما باز کرد.‏ ۲۱  همچنین ما کاهن بزرگ و قدرتمندی داریم که ناظر خانهٔ خداست.‏ ۲۲  بنابراین بیایید با دلی صاف و صادق و با ایمانی کامل،‏ در حالی که دلمان از تأثیر وجدان بد پاک شده و بدنمان با آبِ تمیز شسته شده است،‏ به خدا نزدیک شویم.‏ ۲۳  بیایید بدون هیچ شک و تردیدی،‏ به همه اعلام کنیم* که چه امیدی داریم،‏ چون خدا که وعده‌ها را داده قابل اعتماد است.‏ ۲۴  بیایید به فکر همدیگر باشیم* و همدیگر را به محبت کردن و انجام کارهای خوب تشویق کنیم،‏ ۲۵  همین طور از حضور در جلساتِ جماعت کوتاهی نکنیم،‏ کاری که بعضی‌ها به آن عادت کرده‌اند،‏ بلکه همدیگر را دلگرم و تشویق کنیم،‏ مخصوصاً که می‌بینیم آن روز نزدیک‌تر می‌شود.‏ ۲۶  اگر ما بعد از این که شناخت دقیقی دربارهٔ حقیقت به دست آوردیم،‏ عمداً به گناه کردن ادامه دهیم،‏ دیگر هیچ قربانی‌ای برای گناهانمان باقی نمی‌ماند!‏ ۲۷  چیزی که باقی می‌ماند این است که با ترس در انتظار داوری و خشم شعله‌ور خدا باشیم که همهٔ مخالفان را نابود خواهد کرد.‏ ۲۸  اگر کسی شریعت موسی را زیر پا بگذارد،‏ طبق شهادت دو یا سه نفر،‏ بدون ترحّم کشته می‌شود.‏ ۲۹  پس اگر شخصی پسر خدا را رد کند* و خونی را که به عهد خدا اعتبار داده و آن شخص را در چشم خدا پاک و مقدّس کرده کم‌ارزش بداند و به روح‌القدس که لطف خدا را نشان می‌دهد بی‌حرمتی کند،‏ چقدر بیشتر سزاوار مجازات خواهد بود!‏ آیا به نظرتان این طور نیست؟‏ ۳۰  چون خدا را می‌شناسیم که گفت:‏ «من هستم که انتقام می‌گیرم و جزا می‌دهم.‏» همچنین در نوشته‌های مقدّس آمده است:‏ «یَهُوَه قومش را داوری خواهد کرد.‏» ۳۱  افتادن به دست‌های خدای زنده چقدر ترسناک است!‏ ۳۲  با این حال،‏ روزهای گذشته را به یاد آورید؛‏ در آن روزها بعد از آن که نور خدا بر شما تابید،‏ با وجود مشکلات بزرگ و رنج‌ها پایدار ماندید.‏ ۳۳  بارها جلوی همه* به شما توهین شد و با شما بدرفتاری کردند و گاهی شریک درد کسانی شدید* که چنین سختی‌هایی می‌کشیدند.‏ ۳۴  شما با کسانی که در زندان بودند همدردی می‌کردید و با شادی قبول می‌کردید که اموالتان را غارت کنند،‏ چون می‌دانستید که صاحب چیزهای بهتری می‌شوید؛‏ چیزهایی که تا ابد باقی می‌مانند.‏ ۳۵  پس هیچ وقت شجاعتتان* را از دست ندهید،‏ چون به خاطر آن،‏ پاداش بزرگی می‌گیرید.‏ ۳۶  شما به پایداری نیاز دارید تا خواست خدا را انجام دهید و به این شکل بتوانید تحقق وعدهٔ خدا را بچشید؛‏ ۳۷  چون طبق نوشته‌های مقدّس «بعد از مدتی کوتاه» «کسی که باید بیاید خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.‏» ۳۸  ‏«اما خادم درستکار من به خاطر ایمانش زنده خواهد ماند» و «اگر خودش را عقب بکشد،‏ از او خوشحال نخواهم شد.‏» ۳۹  البته ما جزو کسانی نیستیم که خودشان را عقب می‌کشند و نابود می‌شوند،‏ بلکه مثل کسانی هستیم که ایمانشان را حفظ می‌کنند و نجات پیدا می‌کنند.‏

پاورقی‌ها

رجوع به ضمیمهٔ الف۵.‏
یا:‏ «اطمینان.‏»‏
منظور قدس‌الاقداس است؛‏ رجوع به واژه‌نامه:‏ «قدس‌الاقداس.‏»‏
یا:‏ «اعتراف کنیم.‏»‏
یا:‏ «به همدیگر توجه داشته باشیم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «زیر پا بگذارد.‏»‏
یا:‏ «انگار که در میدان نمایش باشید.‏»‏
یا:‏ «در کنار کسانی بودید.‏»‏
رجوع به واژه‌نامه:‏ «آزادی بیان.‏»‏