نامهٔ پولُس به عبرانیان ۹‏:‏۱‏-‏۲۸

  • عبادت در خیمهٔ مقدّس ‏(‏۱-‏۱۰‏)‏

  • عیسی با خون خود به آسمان داخل می‌شود ‏(‏۱۱-‏۲۸‏)‏

    • واسطهٔ عهد جدید ‏(‏۱۵‏)‏

۹  آن عهد قبلی شامل قوانینی می‌شد که هم برای خدمت مقدّس و هم برای خیمهٔ مقدّس بر روی زمین بود.‏ ۲  این خیمه از دو قسمت تشکیل شده بود.‏ در قسمت اول که «قدس» نامیده می‌شد،‏ چراغدان،‏ میز و نان‌های تقدیمی قرار داشتند.‏ ۳  اما پشت پردهٔ دوم،‏* قسمت دیگر خیمه بود که «قدس‌الاقداس» نامیده می‌شد.‏ ۴  در آنجا آتشدانی طلایی و صندوق عهد که کاملاً با طلا پوشیده شده بود قرار داشت.‏ همچنین ظرف طلایی پر از مَنّا،‏ عصای هارون که شکوفه آورده بود و دو لوح عهد در آن صندوق گذاشته شده بود.‏ ۵  بالای صندوق عهد،‏ دو کَرّوبی* پرجلال با بال‌هایشان روی سرپوش صندوق* سایه انداخته بودند.‏ اما حالا وقتش نیست که دربارهٔ این چیزها با جزئیات صحبت کنم.‏ ۶  از زمانی که همه چیز به این ترتیب قرار داده شد،‏ رسم بوده که کاهنان به طور مرتب به قسمت اول خیمه وارد شوند تا وظایف مقدّسشان را انجام دهند.‏ ۷  اما کاهن اعظم یک بار در سال به تنهایی وارد قسمت دوم خیمه می‌شود.‏ او باید همراه خودش مقداری خون ببرد و آن را برای گناهان خودش و گناهانی که مردم ندانسته مرتکب شده‌اند،‏ تقدیم کند.‏ ۸  پس روح‌القدس از طریق این ترتیبات به روشنی نشان می‌دهد که راه ورود به قدس‌الاقداس* تا زمانی که خیمهٔ اول برپا بود،‏ هنوز باز نشده بود.‏ ۹  این خیمه زمان حاضر را به تصویر می‌کشد و به خاطر آن ترتیبات،‏ هدایا و قربانی‌هایی تقدیم می‌شوند.‏ اما این‌ها نمی‌توانند وجدان کسی را که به خدمت مقدّس مشغول است،‏ کاملاً پاک کنند.‏ ۱۰  این هدایا و قربانی‌ها فقط به غذاها،‏ نوشیدنی‌ها و انواع مراسم پاکسازی مربوط می‌شوند.‏ این‌ها فقط یک سری آیین ظاهری بودند* و تا زمان اصلاحِ همه چیز باید انجام می‌شدند.‏ ۱۱  اما وقتی مسیح کاهن اعظم شد برکت‌هایی آورد که حالا نصیب ما شده است.‏ وقتی او به این مقام رسید وارد خیمه‌ای بزرگ‌تر و کامل‌تر شد که نه به دست انسان ساخته شده و نه جزو آفریده‌های روی زمین است.‏* ۱۲  مسیح یک بار برای همیشه به قدس‌الاقداس وارد شد،‏ ولی نه با خون بزها و گوساله‌ها،‏ بلکه با خون خودش و به این شکل نجات* ابدی را برای ما فراهم کرد.‏ ۱۳  اگر خون بزها و گاوها یا پاشیدن خاکسترِ گوساله روی کسانی که ناپاک شده‌اند آن‌ها را از لحاظ جسمی پاک و مقدّس می‌کند،‏ ۱۴  چقدر بیشتر خون مسیح وجدان ما را از اعمال مرده* پاک خواهد کرد تا بتوانیم به خدای زنده خدمت* کنیم!‏ بله،‏ مسیح با کمک روح ابدی خدا جانش را به عنوان یک قربانی بی‌عیب به خدا تقدیم کرد.‏ ۱۵  به این ترتیب،‏ مسیح واسطهٔ عهد جدید است تا کسانی که از طرف خدا دعوت شده‌اند بتوانند وعدهٔ میراث ابدی را به دست بیاورند،‏ چون وقتی مسیح مرد،‏ بهای رهایی آن‌ها فراهم شد تا گناهانی که تحت عهد قبلی مرتکب شده‌اند بخشیده شود.‏ ۱۶  در واقع،‏ اگر عهدی با خدا بسته شده باشد،‏ لازم است انسانی که طرف دیگر آن عهد است بمیرد؛‏ ۱۷  چون چنین عهدی با مرگ اعتبار پیدا می‌کند و تا وقتی انسانی که طرف دیگر آن عهد است زنده باشد،‏ قابل اجرا نیست.‏ ۱۸  به همین دلیل،‏ عهد قبلی هم بدون ریختن خون به اجرا درنیامد.‏ ۱۹  وقتی موسی همهٔ فرمان‌های شریعت را به قوم اسرائیل اعلام کرد،‏ خون بز و گوساله را برداشت و آن را با آب و پشم قرمز و گیاه زوفا* بر کتاب تورات و همهٔ مردم پاشید ۲۰  و گفت:‏ «این خون به عهد خدا با شما اعتبار می‌دهد؛‏ عهدی که خدا فرمان داده به آن پای‌بند بمانید.‏» ۲۱  بعد موسی به همان شکل،‏ مقداری از خون را بر خیمه و تمام وسایلی که برای خدمت به خدا استفاده می‌شد پاشید.‏ ۲۲  در واقع،‏ طبق شریعت تقریباً همه چیز به وسیلهٔ خون پاک می‌شود و بدون ریختن خون،‏ هیچ گناهی بخشیده نمی‌شود.‏ ۲۳  پس لازم بود هر چه که روی زمین مظهر چیزهای آسمانی است با خون قربانی‌های حیوانی پاک شود،‏ ولی چیزهای آسمانی به قربانی‌های خیلی بهتری نیاز دارد؛‏ ۲۴  چون مسیح به مکان مقدّسی که ساختهٔ دست انسان و تصویری از مکان مقدّس واقعی است وارد نشد،‏ بلکه به خودِ آسمان وارد شد و حالا برای ما در مقابل خدا حاضر می‌شود.‏ ۲۵  در ضمن،‏ او خودش را بارها به عنوان قربانی تقدیم نکرد.‏ این کار او برخلاف کار کاهن اعظم بود که هر سال با خونی که خون خودش نیست به مقدّس‌ترین مکان وارد می‌شود.‏ ۲۶  اگر این طور بود،‏ مسیح باید از شروع نسل بشر* بارها رنج می‌کشید.‏ اما در دوران پایانی عصر حاضر* یک بار برای همیشه آمد تا جانش را فدا کند و گناه را از بین ببرد.‏ ۲۷  همان طور که انسان‌ها از این که یک بار بمیرند و بعد از آن داوری شوند راه فراری ندارند،‏ ۲۸  مسیح هم یک بار برای همیشه جانش را فدا کرد تا گناهان عدهٔ زیادی را به دوش بکشد.‏ اما بار دوم که ظاهر شود،‏ برای از بین بردن گناه نخواهد بود،‏ بلکه بر کسانی ظاهر خواهد شد که برای نجاتشان با اشتیاق منتظر او هستند.‏

پاورقی‌ها

این پرده در خیمهٔ مقدّس،‏ قدس‌الاقداس را از قدس جدا می‌کرد.‏
رجوع به واژه‌نامه.‏
یا:‏ «کفّاره.‏»‏
رجوع به واژه‌نامه.‏
یا:‏ «به جسم مربوط می‌شدند.‏»‏
یا:‏ «نه جزو این آفرینش است.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «بهای رهایی؛‏ بازخرید.‏»‏
یا:‏ «باطل؛‏ بی‌ثمر.‏»‏
یا:‏ «خدمت مقدّس.‏»‏
رجوع به واژه‌نامه.‏
یا:‏ «شروع دنیا.‏» به نسل آدم و حوا اشاره دارد.‏
یا:‏ «دوران پایانی اعصار.‏» رجوع به واژه‌نامه:‏ «دوران پایانی عصر حاضر.‏»‏