نامهٔ پولُس به غَلاطیان ۳‏:‏۱‏-‏۲۹

  • اجرای احکام شریعت و مقایسهٔ آن با ایمان ‏(‏۱-‏۱۴‏)‏

    • ‏«شخص درستکار به خاطر ایمانش زنده می‌ماند» ‏(‏۱۱‏)‏

  • وعدهٔ خدا به ابراهیم بر اساس شریعت نبود ‏(‏۱۵-‏۱۸‏)‏

    • مسیح،‏ نسل ابراهیم ‏(‏۱۶‏)‏

  • هدف از شریعت موسی ‏(‏۱۹-‏۲۵‏)‏

  • از طریق ایمان،‏ فرزندان خدا شمرده می‌شوید ‏(‏۲۶-‏۲۹‏)‏

    • پیروان مسیح،‏ فرزندان واقعی ابراهیم هستند ‏(‏۲۹‏)‏

۳  ای غَلاطیان نادان،‏ چه کسی شما را گمراه کرده است؟‏ مرگ عیسی مسیح آنقدر روشن برایتان توضیح داده شد که انگار جلوی چشم خودتان به تیر شکنجه میخکوب شده است.‏ ۲  می‌خواهم یک سؤال از شما بپرسم:‏ آیا شما روح‌القدس را با عمل کردن به شریعت به دست آوردید یا از طریق ایمان آوردن به پیامی که شنیدید؟‏ ۳  آیا شما تا این حد نادانید؟‏ آیا شما که در مسیری روحانی قدم برداشتید،‏ حالا می‌خواهید از طریق افکار انسانی به مقصد برسید؟‏* ۴  آیا این همه سختی که کشیدید بیهوده بود؟‏ مطمئنم که بیهوده نبود!‏ ۵  پس آیا دلیل این که او روح‌القدس را به شما می‌دهد و بین شما معجزه* می‌کند،‏ این است که طبق شریعت عمل می‌کنید یا به خاطر این است که به پیامی که شنیدید ایمان دارید؟‏ ۶  ابراهیم هم «به یَهُوَه* ایمان آورد و به خاطر ایمانش،‏ از دید او درستکار شمرده شد.‏»‏ ۷  شما حتماً می‌دانید که فرزندان واقعی ابراهیم کسانی هستند که محکم به ایمانشان چسبیده‌اند.‏ ۸  به علاوه،‏ در نوشته‌های مقدّس پیش‌بینی شده بود که خدا غیریهودیان را هم از طریق ایمانشان درستکار خواهد شمرد.‏ برای همین،‏ خدا این خبر خوش را به ابراهیم داد و گفت:‏ «تمام قوم‌های زمین از طریق تو برکت خواهند گرفت.‏» ۹  بنابراین هر کسی که محکم به ایمانش چسبیده باشد،‏ از همان برکت‌هایی برخوردار می‌شود که نصیب ابراهیمِ باایمان شد.‏ ۱۰  همهٔ کسانی که محکم به اجرای قوانین شریعت می‌چسبند زیر لعنت هستند،‏ چون در نوشته‌های مقدّس آمده:‏ «لعنت بر کسی که همهٔ احکام کتاب* شریعت را رعایت نکند و به آن‌ها پای‌بند نباشد.‏» ۱۱  واضح است که هیچ کس نمی‌تواند با عمل کردن به شریعت در نظر خدا درستکار شمرده شود،‏ چون در نوشته‌های مقدّس آمده:‏ «شخص درستکار به خاطر ایمانش زنده می‌ماند.‏» ۱۲  اما پایه و اساس شریعت ایمان نیست،‏ بلکه در آنجا آمده:‏ «هر کسی که به این قوانین عمل کند،‏ زنده می‌ماند.‏» ۱۳  ولی مسیح،‏ بهای رهایی ما را پرداخت تا دیگر زیر لعنت شریعت نباشیم.‏ او به این شکل لعنتی را که روی ما بود بر خودش گرفت،‏ درست همان طور که در نوشته‌های مقدّس آمده:‏ «هر کسی که روی دار اعدام شود،‏* مورد لعنت قرار گرفته است.‏» ۱۴  پس به این شکل،‏ همان برکتی که به ابراهیم وعده داده شده بود،‏ از طریق عیسی مسیح نصیب غیریهودیان هم شد تا همهٔ ما بتوانیم از طریق ایمانمان روح‌القدس را که خدا وعده‌اش را داده بود،‏ به دست آوریم.‏ ۱۵  برادران،‏ بگذارید از زندگی روزمره مثالی بزنم:‏ وقتی انسان‌ها عهدی می‌بندند و آن عهد معتبر می‌شود،‏ دیگر هیچ کس نمی‌تواند آن را لغو کند یا چیزی به آن اضافه کند.‏ ۱۶  به همین ترتیب،‏ خدا به ابراهیم و به نسل او وعده‌هایی داد.‏ نوشته‌های مقدّس نمی‌گوید،‏ «به نسل‌های تو» طوری که انگار به عدهٔ زیادی اشاره می‌کند،‏ بلکه می‌گوید «به نسل تو.‏» پس به یک نفر اشاره می‌کند،‏ یعنی همان مسیح.‏ ۱۷  در ضمن این را هم می‌گویم:‏ شریعت ۴۳۰ سال بعد از این که خدا با ابراهیم عهد بست داده شد؛‏ با این حال،‏ وعده‌ای که خدا به ابراهیم داد و عهدی که با او بست،‏ به خاطر شریعت باطل و بی‌اعتبار نشد.‏ ۱۸  اگر به دست آوردن آن میراث به حفظ شریعت وابسته باشد،‏ دیگر به وعدهٔ خدا وابسته نیست.‏ اما خدا آن را از روی لطفش و از طریق یک وعده به ابراهیم داد.‏ ۱۹  پس شریعت برای چه داده شد؟‏ شریعت در واقع بعد از وعده‌های خدا داده شد تا به انسان‌ها نشان دهد که گناهکارند.‏ با این حال،‏ شریعت تا آمدن نسلی که خدا وعده‌اش را داده بود،‏ معتبر ماند.‏ خدا شریعت را از طریق فرشتگان به یک واسطه داد تا او هم آن را به مردم بدهد.‏ ۲۰  اما عهدی که یک‌طرفه بسته شده باشد،‏ واسطه‌ای ندارد؛‏ خدا هم عهدش را یک‌طرفه بست.‏ ۲۱  پس آیا شریعت برخلاف وعده‌های خداست؟‏ به هیچ وجه!‏ چون اگر شریعتی زندگی‌بخش به ما داده می‌شد،‏ در واقع می‌توانستیم از طریق آن درستکار شمرده شویم.‏ ۲۲  اما طبق نوشته‌های مقدّس،‏ همهٔ انسان‌ها در چنگ گناه گرفتار شدند.‏ پس وعدهٔ خدا که از طریق ایمان به عیسی مسیح به تحقق می‌رسد،‏ به کسانی داده می‌شود که آن ایمان را در عمل نشان دهند.‏ ۲۳  اما قبل از آمدن ایمان،‏* همهٔ ما زیر سلطهٔ* شریعت و اسیر آن بودیم و انتظار ایمانی را می‌کشیدیم که به‌زودی آشکار می‌شد.‏ ۲۴  پس شریعت محافظ* ما شد تا ما را به سوی مسیح هدایت کند و به ما نشان دهد که از طریق ایمان،‏ درستکار شمرده می‌شویم.‏ ۲۵  حالا که آن ایمان آمده،‏ دیگر نیازی به یک محافظ* نداریم.‏ ۲۶  در واقع،‏ همهٔ شما از طریق ایمانتان به عیسی مسیح فرزندان* خدا هستید،‏ ۲۷  چون تک‌تک شما که به خاطر تعمیدتان،‏ با مسیح متحد شده‌اید،‏ شخصیت مسیح را مثل یک لباس پوشیده‌اید.‏ ۲۸  دیگر فرقی نمی‌کند که یهودی باشید یا یونانی،‏ غلام باشید یا آزاد،‏ مرد باشید یا زن؛‏ چون همهٔ شما در اتحاد با عیسی مسیح یکی هستید.‏ ۲۹  حالا که پیرو مسیح شده‌اید،‏ فرزندان* واقعی ابراهیم هستید و همان میراثی را به دست خواهید آورد که خدا وعده‌اش را به ابراهیم داد.‏

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «شما که در روح شروع کردید،‏ آیا می‌خواهید در جسم به مقصد برسید؟‏»‏
یا:‏ «کارهای شگفت‌انگیز.‏»‏
رجوع به ضمیمهٔ الف۵.‏
یا:‏ «طومار.‏»‏
یا:‏ «روی تیر آویخته شود.‏»‏
احتمالاً به ایمان به عیسی مسیح اشاره می‌کند.‏
یا:‏ «تحت محافظت.‏»‏
یا:‏ «دایه؛‏ مربی.‏»‏
یا:‏ «دایه؛‏ مربی.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «پسران.‏»‏
یا:‏ «نسل.‏»‏