لاویان ۲:۱-۱۶
-
هدیهٔ غلّه‌ای (۱-۱۶)
۲ «‹اگر کسی* بخواهد هدیهٔ غلّه‌ای برای یَهُوَه بیاورد، باید از آرد مرغوب باشد و روی آن روغن بریزد و کُندُر بگذارد
۲ و آن را پیش پسران هارون یعنی کاهنان بیاورد. کاهن یک مشت از آن آرد مرغوب و روغن را با همهٔ کُندُرهایش بردارد و به عنوان نمونه‌ای* از آن هدیه روی مذبح بسوزاند تا دودش بلند شود. آن هدیه، بویی خوشایند* برای یَهُوَه است که روی آتش به او تقدیم می‌شود.
۳ هر چه از آن هدیهٔ غلّه‌ای باقی بماند متعلّق به هارون و پسرانش خواهد بود و چون از هدیه‌هایی است که روی آتش به یَهُوَه تقدیم می‌شود، بسیار مقدّس است.
۴ «‹اگر هدیهٔ غلّه‌ای شما در تنور پخته شده است، باید نان‌های فطیر حلقه‌ای و روغنی باشد یا نان‌های فطیر نازک باشد که رویشان روغن مالیده شده است و همه از آرد مرغوب باشند.
۵ «‹اگر هدیهٔ غلّه‌ای شما روی ساج* پخته شده است، باید از آرد مرغوب و بدون خمیرمایه باشد و با روغن مخلوط شده باشد.
۶ آن هدیه باید به چند تکه تقسیم شود و رویش روغن ریخته شود، چون یک نوع هدیهٔ غلّه‌ای است.
۷ «‹اگر هدیهٔ غلّه‌ای شما در تابه آماده شده است، باید با آرد مرغوب و روغن درست شده باشد.
۸ هدیهٔ غلّه‌ای را که از این مواد تهیه شده است، برای یَهُوَه بیاورید و به کاهن بدهید تا آن را به کنار مذبح ببرد.
۹ کاهن باید مقداری از هدیهٔ غلّه‌ای را به عنوان نمونه‌ای* از آن هدیه بردارد و روی مذبح بسوزاند تا دودش بلند شود. آن هدیه، بویی خوشایند* برای یَهُوَه است که روی آتش به او تقدیم می‌شود.
۱۰ هر چه از آن هدیهٔ غلّه‌ای باقی بماند متعلّق به هارون و پسرانش خواهد بود و چون از هدیه‌هایی است که روی آتش به یَهُوَه تقدیم می‌شود، بسیار مقدّس است.
۱۱ «‹هیچ کدام از هدیه‌های غلّه‌ای که برای یَهُوَه می‌آورید، نباید خمیرمایه داشته باشد، چون جایز نیست چیزی را که خمیرمایه یا عسل دارد به عنوان هدیه‌ای برای یَهُوَه روی آتش بسوزانید.
۱۲ «‹شما می‌توانید آن هدیه‌ها را به عنوان هدیه‌ای از نوبر محصولتان برای یَهُوَه بیاورید، اما آن‌ها نباید به عنوان بویی خوشایند* روی مذبح تقدیم شوند.
۱۳ «‹به همهٔ هدیه‌های غلّه‌ای که تقدیم می‌کنید، نمک بزنید. فراموش نکنید که به آن‌ها نمک بزنید، چون آن نمک عهد خدایتان را به یادتان می‌اندازد. پس هر هدیه‌ای که می‌آورید، همراه آن نمک هم تقدیم کنید.
۱۴ «‹اگر از نوبر محصولتان هدیهٔ غلّه‌ای برای یَهُوَه می‌آورید، غلّه‌هایی تازه* که با آتش بو داده شده‌اند بیاورید، یعنی دانه‌های تازه و خردشده به عنوان هدیهٔ غلّه‌ای از نوبر محصولتان.
۱۵ روی آن‌ها روغن بریزید و کُندُر بگذارید، چون یک نوع هدیهٔ غلّه‌ای است.
۱۶ کاهن مقداری از غلّه‌های خردشده را همراه روغن و همهٔ کُندُرهایش به عنوان نمونه‌ای* از آن هدیه بسوزاند تا دودش بلند شود. آن هدیه‌ای است که روی آتش به یَهُوَه تقدیم می‌شود.
پاورقی‌ها
^ یا: «یک جان.»
^ یا: «یادبودی.»
^ یا: «خشنودکننده.» تحت‌اللفظی: «آرامش‌بخش.»
^ یا: «سطحی داغ.»
^ یا: «یادبودی.»
^ یا: «خشنودکننده.» تحت‌اللفظی: «آرامش‌بخش.»
^ یا: «خشنودکننده.» تحت‌اللفظی: «آرامش‌بخش.»
^ یا: «خوشه‌های سبز.»
^ یا: «یادبودی.»
