مزمور ۱۰۷‏:‏۱‏-‏۴۳

  • خدا را به خاطر کارهای شگفت‌انگیزش ستایش کنید!‏

    • خدا آن‌ها را از راه درست هدایت کرد ‏(‏۷‏)‏

    • او نیاز تشنگان و گرسنگان را برآورده کرد ‏(‏۹‏)‏

    • ‏«خدا آن‌ها را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد» ‏(‏۱۴‏)‏

    • ‏«به فرمان او شفا پیدا می‌کردند» ‏(‏۲۰‏)‏

    • ‏«از فقیران در مقابل ظلم و ستم محافظت می‌کند» ‏(‏۴۱‏)‏

۱۰۷  یَهُوَه را شکر و سپاس گویید،‏ چون او نیکوست،‏و محبت پایدارش* جاودانی است.‏ ۲  این را اعلام کنید،‏ ای کسانی که یَهُوَه نجات‌دهندهٔ شماست!‏*خدا شما را از دست دشمن نجات داد؛‏* ۳  شما کسانی هستید که او از سرزمین‌های بیگانه آورد و کنار هم جمع کرد،‏شما را از شرق و غرب،‏*و از شمال و جنوب آورد.‏ ۴  اسرائیلیان در بیابان خشک و بی‌آب و علف آواره بودند،‏و شهری پیدا نکردند تا در آن زندگی کنند.‏ ۵  گرسنه و تشنه بودند،‏و آنقدر خسته شده بودند که جانشان به لب رسیده بود.‏ ۶  وقتی گرفتار سختی‌ها می‌شدند،‏ با آه و ناله از یَهُوَه کمک می‌خواستند؛‏او هم آن‌ها را از همهٔ گرفتاری‌هایشان نجات می‌داد.‏ ۷  او آن‌ها را از راه درست به شهری هدایت کردکه می‌توانستند در آن زندگی کنند.‏ ۸  ای همهٔ مردم،‏ یَهُوَه را به خاطر محبت پایدارش سپاس بگویید!‏او را به خاطر کارهای شگفت‌انگیزی که برای انسان‌ها کرده،‏ شکر کنید!‏ ۹  او تشنگان را سیراب می‌کند،‏و گرسنگان را با غذاهای خوب سیر می‌کند.‏ ۱۰  بعضی‌ها در تاریکی و ظلمت زندگی می‌کردند؛‏آن‌ها زندانیانی بودند که در غُل و زنجیر رنج می‌کشیدند،‏ ۱۱  زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند،‏و با بی‌احترامی پند و اندرز خدای متعال را رد کردند.‏ ۱۲  به همین دلیل،‏ خدا آن‌ها را زیر بار سختی‌ها فروتن کرد؛‏*آن‌ها لغزش خوردند و کسی نبود که به دادشان برسد.‏ ۱۳  وقتی گرفتار سختی‌ها شدند،‏ با آه و ناله از یَهُوَه کمک خواستند؛‏او هم آن‌ها را از همهٔ گرفتاری‌هایشان نجات داد.‏ ۱۴  خدا آن‌ها را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد،‏و از غُل و زنجیر آزادشان کرد.‏ ۱۵  ای همهٔ مردم،‏ یَهُوَه را به خاطر محبت پایدارش سپاس بگویید!‏او را به خاطر کارهای شگفت‌انگیزی که برای انسان‌ها کرده،‏ شکر کنید!‏ ۱۶  زیرا او دروازه‌های مسی را خرد کرده،‏و پشت‌بندهای آهنی را شکسته است.‏ ۱۷  کسانی که با نادانی رفتار کردند،‏به خاطر گناهان و خطاهایشان رنج و عذاب کشیدند.‏ ۱۸  اشتهایشان را به هر نوع غذایی از دست دادند،‏و به مرگ* نزدیک شدند.‏ ۱۹  وقتی گرفتار سختی‌ها می‌شدند،‏ با آه و ناله از یَهُوَه کمک می‌خواستند؛‏او هم آن‌ها را از همهٔ گرفتاری‌هایشان نجات می‌داد.‏ ۲۰  به فرمان او شفا پیدا می‌کردند،‏و او آن‌ها را از چنگ مرگ* نجات می‌داد.‏ ۲۱  ای همهٔ مردم،‏ یَهُوَه را به خاطر محبت پایدارش سپاس بگویید!‏او را به خاطر کارهای شگفت‌انگیزی که برای انسان‌ها کرده،‏ شکر کنید!‏ ۲۲  ای مردم،‏ قربانی‌های شکرگزاری به خدا تقدیم کنید،‏و کارهایش را با سرودهای شاد اعلام کنید.‏ ۲۳  بعضی‌ها با کشتی در دریاهای وسیع سفر می‌کنند،‏و به تجارت مشغولند.‏ ۲۴  آن‌ها کارهای یَهُوَه را دیده‌اند،‏و در عمق دریاها شاهد کارهای شگفت‌انگیزش بوده‌اند؛‏ ۲۵  آن‌ها دیده‌اند که چطور به فرمان خدا بادی شدید به وجود می‌آید،‏و در دریا موج‌های بزرگ ایجاد می‌کند.‏ ۲۶  موج‌ها کشتی‌ها را تا آسمان بالا می‌برند؛‏آن کشتی‌ها به اعماق دریا فرو می‌روند.‏ سرنشینان آن‌ها از خطری که جانشان را تهدید می‌کند،‏ روحیه‌شان را می‌بازند،‏ ۲۷  و مثل کسانی که مست هستند،‏ تلوتلو می‌خورند،‏و نمی‌توانند از مهارت‌های دریانوردی‌شان استفاده کنند.‏ ۲۸  در آن موقعیت سخت،‏ با آه و ناله از یَهُوَه کمک می‌خواهند؛‏او هم آن‌ها را از مصیبتشان نجات می‌دهد.‏ ۲۹  خدا طوفان را آرام می‌کند،‏و موج‌های دریا آرام* می‌شوند.‏ ۳۰  وقتی دریا آرام می‌شود،‏ دریانوردان شاد می‌شوند،‏و خدا آن‌ها را به بندری که مقصدشان بود می‌رساند.‏ ۳۱  ای همهٔ مردم،‏ یَهُوَه را به خاطر محبت پایدارش سپاس بگویید!‏او را به خاطر کارهای شگفت‌انگیزی که برای انسان‌ها کرده،‏ شکر کنید!‏ ۳۲  ای مردم،‏ او را در میان جماعت تمجید کنید.‏او را در حضور* ریش‌سفیدان قوم ستایش کنید!‏ ۳۳  خدا رودخانه‌ها را به صحرا تبدیل می‌کند،‏و چشمه‌های آب را به زمینی خشک.‏ ۳۴  او زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل می‌کند،‏چون ساکنانش شریرند.‏ ۳۵  خدا صحرا را به برکه‌های آب* تبدیل می‌کند،‏و زمین خشک را به چشمه‌های آب.‏ ۳۶  او گرسنگان را در آنجا ساکن می‌کندتا شهری برای زندگی بنا کنند.‏ ۳۷  آن‌ها کشاورزی می‌کنند و درختان انگور می‌کارند،‏و محصولات فراوانی به دست می‌آورند.‏ ۳۸  خدا به آن‌ها برکت می‌دهد و تعدادشان بسیار زیاد می‌شود؛‏او نمی‌گذارد که گله‌هایشان کم شود.‏ ۳۹  ولی باز هم به خاطر ظلم و مصیبت و غم و اندوه،‏تعدادشان کم می‌شود و سرافکنده می‌شوند.‏ ۴۰  خدا اشراف‌زادگان را خوار و ذلیل می‌کند،‏و باعث می‌شود که در بیابان‌ها* آواره شوند.‏ ۴۱  اما از فقیران در مقابل ظلم و ستم محافظت می‌کند،‏و باعث می‌شود که تعداد خانواده‌هایشان مثل تعداد گله‌های گوسفند زیاد شود.‏ ۴۲  کسانی که دلی صاف و صادق دارند با دیدن این کار او شاد می‌شوند،‏اما همهٔ بدکاران دهانشان را می‌بندند.‏ ۴۳  هر کسی که عاقل است،‏ به این چیزها فکر می‌کند،‏و به‌دقت دربارهٔ کارهایی که یَهُوَه از روی محبت پایدارش انجام می‌دهد،‏ تعمّق می‌کند.‏

پاورقی‌ها

رجوع به واژه‌نامه.‏
یا:‏ «شما را بازخرید کرد.‏»‏
یا:‏ «بازخرید کرد.‏»‏
یا:‏ «از محل طلوع آفتاب تا محل غروب آفتاب.‏»‏
یا:‏ «خدا دل آن‌ها را زیر بار سختی‌ها فروتن کرد.‏»‏
یا:‏ «دروازه‌های مرگ.‏»‏
یا:‏ «از چنگ گودال‌های عمیق.‏»‏
یا:‏ «ساکت.‏»‏
یا:‏ «شورای.‏»‏
یا:‏ «برکه‌های نی‌دار.‏»‏
یا:‏ «بیابان‌های بی‌راه.‏»‏